Σύριζα και κρατικοποιήσεις, το ΑΠΟΛΥΤΟ παραμύθι

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση, η ΔΕΠΑ, τα ΕΛΠΕ και η ΔΕΗ, εφόσον έχουν ιδιωτικοποιηθεί, θα επανέλθουν στον έλεγχο του Δημοσίου, διακήρυξε χθες από βήματος του διεθνούς ενεργειακού συνεδρίου «Athens Energy Forum» ο βουλευτής του, Θανάσης Πετράκος.

H ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό, είπε, που πρέπει να προσφέρεται στους πολίτες με οικονομικώς συμφέροντες όρους, ενώ οι πολυεθνικές την αντιμετωπίζουν ως εμπόρευμα. Μάλιστα, ο κ. Πετράκος αμφισβήτησε ακόμη και την πρώτη φάση της ιδιωτικοποίησης των ΕΛΠΕ, με την είσοδο του ομίλου Λάτση, καθώς - όπως ανέφερε - συνδέεται με το σκάνδαλο Τσοχατζόπουλου (σ.σ.: ο οποίος ήταν τότε αρμόδιος υπουργός) και τις αποκαλύψεις για μίζες την περίοδο εκείνη.
 
Η θέση υπέρ της παραμονής υπό κρατικό έλεγχο κρίσιμων για το δημόσιο συμφέρον περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, όπως είναι οι ενεργειακές επιχειρήσεις, είναι προφανώς θεμιτή. Το ερώτημα όμως που προκύπτει στην προκειμένη περίπτωση είναι κατά πόσον είναι επίσης θεμιτή - και εφικτή - η επανακρατικοποίησή τους.

 
Θεωρητικά, η νέα κυβέρνηση δεν έχει παρά να περάσει έναν νόμο από τη Βουλή και να απαλλοτριώσει τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία, πληρώνοντας βεβαίως μικρότερη ή μεγαλύτερη αποζημίωση στους επενδυτές. 

Δεν θα είναι απλό, θα υπάρχουν υπογραφές που δεσμεύουν το ελληνικό Δημόσιο, αλλά γίνεται. Το έκανε, για παράδειγμα, τον περασμένο χρόνο η Αργεντινή, που επανακρατικοποίησε τα πετρέλαιά της διώχνοντας την ισπανική Repsol, όχι βεβαίως αμέσως αλλά ύστερα από περίπου 20 χρόνια. 

Είναι, όμως, βέβαιο, ότι σε μια τέτοια περίπτωση οι αγορές θα αντιδράσουν και δύσκολα θα θελήσουν στη συνέχεια να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις ή να χορηγήσουν δάνεια στην Ελλάδα. 

Πώς θα μπορέσει, λοιπόν, η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξει ένα επενδυτικό πρόγραμμα για την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη, όπως επιδιώκει; 

Πού θα βρει τα κεφάλαια;
 

Υπάρχει όμως και μια ακόμη διάσταση στο θέμα: 

Η Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία επιβάλλει όχι την ιδιωτικοποίηση τών εν λόγω επιχειρήσεων αλλά το άνοιγμα των αγορών ώστε να μην είναι μονοπώλια. 

Ετσι, αν ο ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει σε απόλυτο κρατικό έλεγχο της αγοράς ενέργειας, αν φαντάζεται ότι θα μπορεί να επιδοτεί ή να εξασφαλίζει προνόμια για τις κρατικές επιχειρήσεις έναντι των ιδιωτικών, δεν μπορεί να το πετύχει εντός του πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εκτός πλαισίου, φυσικά, όλα μπορούν να γίνουν.
 

Επομένως, δύο τινά μπορεί να ισχύουν: είτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κρυφή - ριζοσπαστική - ατζέντα, είτε σκοπεύει να ανακρούσει πρύμναν έναντι των θέσεων αυτών των στελεχών του μόλις εκλεγεί. Αλλωστε, δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα συμβεί κάτι τέτοιο. Θυμίζουμε ότι επανακρατικοποιήσεις είχαν υποσχεθεί κατά καιρούς, προ του 2009, και διάφορα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.



 

Ειρήνη Χρυσολωρά
http://www.tanea.gr