Υπήρξαν
φήμες για περαιτέρω αναβολή μέχρι την Μεγάλη Παρασκευή, αλλά ο ηγέτης
της κεντροαριστεράς Pier Luigi Bersani έχει επιβεβαιώσει πως θα
συναντήσει τον πρόεδρο Giorgio Napolitano σήμερα και θα τον ενημερώσει
για την έκβαση των συνομιλιών συμμαχίας με τα άλλα πολιτικά κόμματα.
Η
αλήθεια είναι ότι αυτές οι συνομιλίες δεν έχουν πάει πολύ καλά. Προς το
παρόν, ο Bersani δεν φαίνεται να έχει τα νούμερα για να λάβει μια
προκαταρκτική ψήφο εμπιστοσύνης στην ιταλική γερουσία, χωρίς την οποία η
νέα κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει εξουσία.
Σαφώς, η αποτυχία του Bersani να σχηματίσει μια κυβέρνηση θα καταστήσει πιο πιθανή τη διεξαγωγή νέων εκλογών. Αλλά υπάρχει ακόμη περιθώριο για
διαπραγματεύσεις. Για την ώρα, έχουμε προσπαθήσει να φανταστούμε το περιεχόμενο της συνάντησης μεταξύ του Bersani και του Napolitano (με την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξει κάποια μεταστροφή την τελευταία στιγμή).
Σενάριο 1. Ο Bersani παραδέχεται ότι δεν του βγαίνουν οι αριθμοί και ζητά περισσότερο χρόνο για να καταλήξει σε μια συμφωνία
Αυτό είναι απολύτως εφικτό, και δεν θα πρέπει να είναι μεγάλο πρόβλημα για τον Napolitano να δώσει στον Bersani περισσότερο χρόνο για ένα δεύτερο γύρο διαπραγματεύσεων. Ωστόσο, είναι ασαφές σε ποιο βαθμό η παράταση των συνομιλιών θα άλλαζε τη θέση κάποιο από τα μεγάλα κόμματα.
Σενάριο 2. Ο Bersani παραδέχεται ότι δεν του βγαίνουν οι αριθμοί, αλλά ζητά να ορκιστεί έτσι κι αλλιώς
Ο συλλογισμός του Bersani εδώ θα ήταν ότι, όταν έρθει η ώρα για την ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή, κάποιοι Γερουσιαστές (κυρίως από το 5-SM) θα έσπαγε τα «δεσμά» και θα τον στήριξε. Αυτό όμως είναι ένα τεράστιο ρίσκο. Προς το παρόν, ακόμη και εάν υποτεθεί ότι όλοι οι γερουσιαστές του Monti δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, ο Bersani θα συνεχίσει να χρειάζεται 15 Γερουσιαστές για να επιτευχθεί το ελάχιστο όριο της πλειοψηφίας, που είναι οι 160.
Ως εκ τούτου, ο Napolitano ίσως να μην θέλει να διατρέξει κίνδυνος, και εδώ είναι το γιατί. Όταν ορκιστεί η νέα κυβέρνηση, πρέπει να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης και από τα δύο σώματα του ιταλικού κοινοβουλίου από τον όρκο, προτού αναλάβει καθήκοντα. Εάν αποτύχει να το κάνει, μένει μία ως υπηρεσιακή ενώ ο Ιταλός πρόεδρος αποφασίζει τι να κάνει στη συνέχεια. Αλλά ο Napolitano είναι μάλλον πρόθυμος να κρατήσει τον Monti ως υπηρεσιακό – επομένως, μάλλον θα συμφωνήσει μόνο να ορκίσει μια κυβέρνηση η οποία μπορεί να κερδίσει ρεαλιστικά ψήφο εμπιστοσύνης.
Μια βαρετή (αλλά μάλλον αναγκαία) προειδοποίησε προτού προχωρήσουμε στο Σενάτιο3. Είναι πιθανό οι Ιταλοί Γερουσιαστές να εγκαταλείψουν την αίθουσα πριν από τη ψηφοφορία, έτσι ώστε να είναι «απόντες» όταν τους ζητηθεί να ψηφίσουν. Οι απόντες Γερουσιαστές δεν μετράνε, που σημαίνει ότι η απαιτούμενη πλειοψηφία μειώνεται. Τώρα, ο ηγέτης της Λέγκας του Βορά Roberto Maroni έχει υπαινιχθεί το ενδεχόμενο οι δικοί του και οι Γερουσιαστές του Berlusconi να εγκαταλείψουν την αίθουσα όλοι μαζί πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία εμπιστοσύνης σε μια υποθετική νέα κεντροαριστερή κυβέρνηση, επιτρέποντας στον Bersani να την κερδίσει.
Ασφαλώς, ο Maroni κατέστησε σαφές ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο εάν ικανοποιηθούν «συγκεκριμένοι όροι», μεταξύ των οποίων και μια συμφωνία για να εκλεγεί κάποιος που είναι στο χώρο -ή κοντά- της κεντροδεξιάς ως ο επόμενος πρόεδρος της Ιταλίας τον επόμενο μήνα. Αλλά αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι μια διέξοδος από το αδιέξοδο.
Σενάριο 3. Ο Bersani ρίχνει λευκή πετσέτα και παραδίδει τη διερευνητική εντολή πίσω στον πρόεδρο Napolitano
Αυτό δεν θα σήμαινε αυτομάτως και νέες εκλογές – οι οποίες σε κάθε περίπτωση, μπορούν μόνο να προκηρυχθούν από το νέο Ιταλό πρόεδρο ο οποίος θα αναλάβει καθήκοντα στα μέσα Μαΐου. Ο Napolitano θα πρέπει να ξεκινήσει ένα νέο γύρο συνομιλιών και στη συνέχεια να αποφασίσει τι θα κάνει. Όπως εξηγήσαμε σε προηγούμενα άρθρα, η πιο πιθανή έκβαση θα είναι ο Ιταλός πρόεδρος να προτείνει μια προσωρινή κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Του νέου υπουργικού θα πρέπει να ηγείται κάποιος εκτός των παραδοσιακών πολιτικών των κομμάτων (ο όρος «τεχνοκράτης» φαίνεται να μην είναι θεωρείται ευνοϊκός πλέον στην Ιταλία αυτές τις ημέρες) αλλά οι υπουργοί μπορούν πράγματι να προέρχονται από τα πολιτικά κόμματα. Είναι αδιευκρίνιστο εάν το κόμμα του Berlusconi θα δώσει τη συναίνεσή του για τη στήριξη, αλλά αυτή η λύση φαίνεται να έχει κάποιες πιθανότητες να κερδίσει τη στήριξη του Five Star Movement. Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα προωθούσε μια ξεκάθαρα περιορισμένη ατζέντα, ανοίγοντας το δρόμο για πρόωρες εκλογές, ίσως από το επόμενο έτος, αλλά με νέο εκλογικό νόμο.
Είναι όλα πάρα πολύ στον «αέρα» στην Ιταλία αυτή τη στιγμή, αλλά σε περίπτωση μιας οριστικής κατάρρευσης των συνομιλιών, όλοι θα συνειδητοποιήσουν ξαφνικά ποια χώρα θα πρέπει να είναι η πραγματική ανησυχία της ευρωζώνης.
capital.gr
Σαφώς, η αποτυχία του Bersani να σχηματίσει μια κυβέρνηση θα καταστήσει πιο πιθανή τη διεξαγωγή νέων εκλογών. Αλλά υπάρχει ακόμη περιθώριο για
διαπραγματεύσεις. Για την ώρα, έχουμε προσπαθήσει να φανταστούμε το περιεχόμενο της συνάντησης μεταξύ του Bersani και του Napolitano (με την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξει κάποια μεταστροφή την τελευταία στιγμή).
Σενάριο 1. Ο Bersani παραδέχεται ότι δεν του βγαίνουν οι αριθμοί και ζητά περισσότερο χρόνο για να καταλήξει σε μια συμφωνία
Αυτό είναι απολύτως εφικτό, και δεν θα πρέπει να είναι μεγάλο πρόβλημα για τον Napolitano να δώσει στον Bersani περισσότερο χρόνο για ένα δεύτερο γύρο διαπραγματεύσεων. Ωστόσο, είναι ασαφές σε ποιο βαθμό η παράταση των συνομιλιών θα άλλαζε τη θέση κάποιο από τα μεγάλα κόμματα.
Σενάριο 2. Ο Bersani παραδέχεται ότι δεν του βγαίνουν οι αριθμοί, αλλά ζητά να ορκιστεί έτσι κι αλλιώς
Ο συλλογισμός του Bersani εδώ θα ήταν ότι, όταν έρθει η ώρα για την ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή, κάποιοι Γερουσιαστές (κυρίως από το 5-SM) θα έσπαγε τα «δεσμά» και θα τον στήριξε. Αυτό όμως είναι ένα τεράστιο ρίσκο. Προς το παρόν, ακόμη και εάν υποτεθεί ότι όλοι οι γερουσιαστές του Monti δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, ο Bersani θα συνεχίσει να χρειάζεται 15 Γερουσιαστές για να επιτευχθεί το ελάχιστο όριο της πλειοψηφίας, που είναι οι 160.
Ως εκ τούτου, ο Napolitano ίσως να μην θέλει να διατρέξει κίνδυνος, και εδώ είναι το γιατί. Όταν ορκιστεί η νέα κυβέρνηση, πρέπει να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης και από τα δύο σώματα του ιταλικού κοινοβουλίου από τον όρκο, προτού αναλάβει καθήκοντα. Εάν αποτύχει να το κάνει, μένει μία ως υπηρεσιακή ενώ ο Ιταλός πρόεδρος αποφασίζει τι να κάνει στη συνέχεια. Αλλά ο Napolitano είναι μάλλον πρόθυμος να κρατήσει τον Monti ως υπηρεσιακό – επομένως, μάλλον θα συμφωνήσει μόνο να ορκίσει μια κυβέρνηση η οποία μπορεί να κερδίσει ρεαλιστικά ψήφο εμπιστοσύνης.
Μια βαρετή (αλλά μάλλον αναγκαία) προειδοποίησε προτού προχωρήσουμε στο Σενάτιο3. Είναι πιθανό οι Ιταλοί Γερουσιαστές να εγκαταλείψουν την αίθουσα πριν από τη ψηφοφορία, έτσι ώστε να είναι «απόντες» όταν τους ζητηθεί να ψηφίσουν. Οι απόντες Γερουσιαστές δεν μετράνε, που σημαίνει ότι η απαιτούμενη πλειοψηφία μειώνεται. Τώρα, ο ηγέτης της Λέγκας του Βορά Roberto Maroni έχει υπαινιχθεί το ενδεχόμενο οι δικοί του και οι Γερουσιαστές του Berlusconi να εγκαταλείψουν την αίθουσα όλοι μαζί πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία εμπιστοσύνης σε μια υποθετική νέα κεντροαριστερή κυβέρνηση, επιτρέποντας στον Bersani να την κερδίσει.
Ασφαλώς, ο Maroni κατέστησε σαφές ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο εάν ικανοποιηθούν «συγκεκριμένοι όροι», μεταξύ των οποίων και μια συμφωνία για να εκλεγεί κάποιος που είναι στο χώρο -ή κοντά- της κεντροδεξιάς ως ο επόμενος πρόεδρος της Ιταλίας τον επόμενο μήνα. Αλλά αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι μια διέξοδος από το αδιέξοδο.
Σενάριο 3. Ο Bersani ρίχνει λευκή πετσέτα και παραδίδει τη διερευνητική εντολή πίσω στον πρόεδρο Napolitano
Αυτό δεν θα σήμαινε αυτομάτως και νέες εκλογές – οι οποίες σε κάθε περίπτωση, μπορούν μόνο να προκηρυχθούν από το νέο Ιταλό πρόεδρο ο οποίος θα αναλάβει καθήκοντα στα μέσα Μαΐου. Ο Napolitano θα πρέπει να ξεκινήσει ένα νέο γύρο συνομιλιών και στη συνέχεια να αποφασίσει τι θα κάνει. Όπως εξηγήσαμε σε προηγούμενα άρθρα, η πιο πιθανή έκβαση θα είναι ο Ιταλός πρόεδρος να προτείνει μια προσωρινή κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Του νέου υπουργικού θα πρέπει να ηγείται κάποιος εκτός των παραδοσιακών πολιτικών των κομμάτων (ο όρος «τεχνοκράτης» φαίνεται να μην είναι θεωρείται ευνοϊκός πλέον στην Ιταλία αυτές τις ημέρες) αλλά οι υπουργοί μπορούν πράγματι να προέρχονται από τα πολιτικά κόμματα. Είναι αδιευκρίνιστο εάν το κόμμα του Berlusconi θα δώσει τη συναίνεσή του για τη στήριξη, αλλά αυτή η λύση φαίνεται να έχει κάποιες πιθανότητες να κερδίσει τη στήριξη του Five Star Movement. Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα προωθούσε μια ξεκάθαρα περιορισμένη ατζέντα, ανοίγοντας το δρόμο για πρόωρες εκλογές, ίσως από το επόμενο έτος, αλλά με νέο εκλογικό νόμο.
Είναι όλα πάρα πολύ στον «αέρα» στην Ιταλία αυτή τη στιγμή, αλλά σε περίπτωση μιας οριστικής κατάρρευσης των συνομιλιών, όλοι θα συνειδητοποιήσουν ξαφνικά ποια χώρα θα πρέπει να είναι η πραγματική ανησυχία της ευρωζώνης.
capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου