Αποκτήσαμε κυβέρνηση μέσα στην κυβέρνηση

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Μ’ αρέσει που κάποιοι διορατικοί πολιτικοί νόες ανησύχησαν λίγο μετά τον σχηματισμό της παρούσας κυβέρνησης μήπως και… υπονομευτεί το έργο της!

Ούτε οι ίδιοι γνώριζαν – και βέβαια δεν γνωρίζουν ακόμη – ποιο ακριβώς είναι αυτό το έργο, αλλά άρχισαν τις προειδοποιήσεις προς πάσα κατεύθυνση.

Γιατί αν θεωρούν «έργο» την ανταλλαγή ομολόγων και την αποτελεσματικότερη συνεννόηση με τον ιδιωτικό τομέα σχετικά με την διαδικασία του «κουρέματος», όχι μόνο για κάτι τέτοιο μπορούσε απλώς να αντικατασταθεί ο κ. Βενιζέλος από τον κ. Παπαδήμο, αλλά υπάρχει και μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη επί του θέματος:

Τώρα διάφορες χώρες δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν πλέον την ανάμιξη των ιδιωτών! Μ’ αρέσει επίσης που έσπευσαν πολλοί να μεταθέσουν την ημερομηνία των εκλογών, για να… ολοκληρωθεί αυτό το έργο – που ένα μήνα μετά τις αποφάσεις της 27ης Οκτωβρίου δεν έχει καν ξεκινήσει.

Συγγνώμη, αλλά πώς αντιλαμβάνονται ότι θα συνεχιστεί αυτή η… πορεία προς τη νίκη της «κυβέρνησης σωτηρίας»;

Με τον Χρυσοχοΐδη και τον Παπουτσή να συνασπίζονται για να διώξουν τον Άδωνι από τα πόδια τους, μετακομίζοντας τις υπηρεσίες της δύστηνης ελληνικής ναυτιλίας, που εξαιτίας των απίστευτων πειραματισμών κατόρθωσαν να την θέσουν εν κινδύνω;

Με τον Άδωνι να συνασπίζεται με τον Χρυσοχοΐδη, εναντίον του Παπουτσή, ο οποίος αποφάσισε να λύσει τώρα το θέμα της πειρατείας, βάζοντας ένοπλους ιδιωτικούς φρουρούς στα καράβια;

Με κατηγορίες περί… εργαζομένων και ανεπάγγελτων;

Με τον Άδωνι να συνασπίζεται με τον Ροντούλη (και τον Σκανδαλίδη) εναντίον του Χρυσοχοΐδη, για να αποσπάσουν τα θέματα της Αλιείας από το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και να τα επιστρέψουν στο υπουργείο της Αγροτικής Ανάπτυξης;

Με τους πρωτοκλασάτους του ΠΑΣΟΚ να λαμβάνουν θέσεις μάχης στην κούρσα της διαδοχής;

Με τον υπουργό υγείας να πραγματοποιεί συναντήσεις για την επόμενη ημέρα στο κόμμα, βλέποντας πότε τον έναν και πότε τον άλλον – την ίδια ώρα που καταγγέλλει την δελφινομαχία;

Με τον υπουργό των Οικονομικών να συναντάται με τον υπουργό Υγείας για να μελετήσουν τα επόμενα κομματικά βήματά τους;

Αυτό το PSI πώς διάβολο θα γίνει; Μόνο του;

Και επιτέλους, πώς θα συνεχιστεί η πορεία αυτής της κυβέρνησης όταν τα στελέχη της – τα ίδια της προηγούμενης – ακόμη και οι επίδοξοι δελφίνοι, αποδοκιμάζονται και στα πιο προστατευμένα περιβάλλοντα;

Και πώς θα συνεχιστεί η πορεία της κυβέρνησης, όταν ο κ. Παπανδρέου συνεχίζει την απεγνωσμένη προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, επιμένοντας να συκοφαντεί έναν από τους εταίρους της κυβέρνησης, όπως έπραξε ξανά τις προάλλες, στην σύνοδο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών στο Κίελο;

Και επιμένοντας – με την έκτη δόση σε εκκρεμότητα, θυμίζω – πως η ιδέα περί δημοψηφίσματος ήταν μοναδικής έμπνευσης, διότι «αν θέλουμε να αλλάξει η χώρα πρέπει να το θέλει και ο λαός»;

Προφανώς βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή του… πάρτι.

Και επομένως, όσο ταχύτερα ολοκληρωθεί αυτή η περιπέτεια, τόσο το καλύτερο, διότι θα μας ξαναπιάσουν στο ψιλό οι ξένοι.

Εκτός και αν ο κ. Παπαδήμος παρατήσει το PSI – έτσι κι’ αλλιώς δεν συμφωνούσε με το γενναίο κούρεμα – και αναλάβει ρόλο διαιτητή μεταξύ όλων αυτών που μαλώνουν για αρμοδιότητες που ουδέποτε είχαν, διότι ουδέποτε ανέλαβαν τις ευθύνες τους.

Διότι, αν καταλάβαμε καλά, έχει δημιουργηθεί ένα είδος «παρακυβέρνησης», μια «κυβέρνηση μέσα στην κυβέρνηση», όπου όλοι βαράνε στον γάμο του καραγκιόζη και παριστάνουν τους κουρείς στου κασίδη το κεφάλι.

Η κυβέρνηση, που κάποιοι φοβήθηκαν μπας και την υπονομεύσουμε, εξελίχθηκε ήδη σε γάμο με το στανιό. Με όλες τις συνέπειες…