Φθάσαμε έτσι στο σημείο να παραδίδει η Τουρκία… μαθήματα Συνθήκης της Λοζάνης, μιλώντας για δικαιώματα της «τουρκικής» μειονότητας και για «αμοιβαιότητα».
Αφορμή, το Προεδρικό Διάταγμα 52/2019 «Δικονομικοί κανόνες επί υποθέσεων δικαιοδοσίας Μουφτήδων Θράκης - Σύσταση, οργάνωση και λειτουργία Διεύθυνσης Υποθέσεων Δικαιοδοσίας Μουφτή στις Μουφτείες της Θράκης», που δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ στις 11 Ιουνίου.
Ένα Διάταγμα που προέκυψε μετά τις «παρεμβάσεις» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, προφανώς σε μια προσπάθεια να τηρηθούν δεσμεύσεις που είχαν αναληφθεί έναντι του Ερντογάν – ο οποίος, βέβαια, ούτε με αυτές είναι ικανοποιημένος.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη Θράκη
Παραμονές εκλογών του Ιανουαρίου 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ κυκλοφόρησε στην Θράκη ένα μανιφέστο, στα τουρκικά, όπου παρουσίαζε τις θέσεις του όσον αφορά στα θέματα της μειονότητας. Οι υποσχέσεις που το κόμμα του κ. Τσίπρα έδινε ήταν ταυτόσημες με τα αιτήματα του Ερντογάν. Και αποτελούσαν την προαναγγελία του ξηλώματος της Συνθήκης της Λοζάνης.
Ανάμεσα στις υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ήταν:
Η… κατάργηση της αρμοδιότητας του ΥΠΕΞ και της ΕΥΠ για τα θέματα που αφορούν τη μειονότητα και μεταφορά των σχετικών αρμοδιοτήτων στο Υπουργείο Εσωτερικών – ενώ από την Συνθήκη της Λοζάνης τα θέματα της μειονότητας υπάγονται στο ΥΠΕΞ.
Η… άμεση και αυτοδίκαιη επαναχορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας σε όσους τη στερήθηκαν με άρθρο 19 του κώδικα ιθαγένειας – δηλαδή σε όλους εκείνους που είχαν απελαθεί με την κατηγορία της κατασκοπίας.
Η… κατάργηση του νόμου Ιεροδιδασκάλων και δικαίωμα εκλογής Μουφτή – όπως βλέπετε το είχαν υποσχεθεί!
Στο πλαίσιο ελευθερίας του «Εθνικού» και «Συλλογικού Αυτοπροσδιορισμού» εφαρμογή αποφάσεων της ΕΔΑΔ σχετικά με τα σωματεία της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης – δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσε έκτοτε τη μειονότητα «τουρκική» και επομένως αυτά που λέει τώρα το ΥΠΕΞ τα ακούμε βερεσέ!
Οι διαχρονικές απαιτήσεις Ερντογάν και η στάση Σαμαρά
Η Τουρκία, ο Ερντογάν, ζητούν επίμονα από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις να εκλέγονται οι μουφτήδες στη Θράκη. Συνδέοντας μάλιστα το θέμα με την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.
Το έθεσε τον Μάιο του 2010, επί Γ. Παπανδρέου, όταν επισκέφθηκε την Αθήνα και είπε: «Ο μουφτής πρέπει να εκλέγεται και μετά να επικυρώνεται από την ελληνική κυβέρνηση. Να υπάρξει παραλληλία στον τρόπο εκλογής των ιεραρχών. Νομίζω ότι αυτό το θέμα πρέπει τάχιστα να λήξει».
Στις 4 Μαρτίου 2013, κατά την επίσκεψη Σαμαρά στην Κωνσταντινούπολη και την συνάντησή του με τον Ερντογάν είχαν υπογραφεί 25 συμφωνίες. Ο Σαμαράς τότε είχε κλείσει το θέμα της μειονότητας στη Θράκη δηλώνοντας ότι «υποχρέωση μίας ευνομούμενης πολιτείας είναι η προστασία όλων των πολιτών με ισονομία, ισοπολιτεία και εγγύηση των δικαιωμάτων τους επί τη βάσει του διεθνούς δικαίου».
Ο Ερντογάν είχε επανέλθει στο θέμα μετά την συνάντησή του με την κ. Μέρκελ, λέγοντας ότι «ο αρχιμουφτής πρέπει να εκλέγεται και όχι να διορίζεται, πρέπει να διορθωθεί το λάθος αυτό, οι μουφτήδες μας εκεί πρέπει να μπορούν να εκλέγουν τον αρχιμουφτή».
Στις 30 Μαρτίου 2013, το ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών είχε εκδώσει ανακοίνωση, αναφέροντας ότι «η αρχή της ισονομίας και της ισοπολιτείας εφαρμόζεται απαρέγκλιτα από την Ελληνική Πολιτεία για τα ζητήματα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη».
Την 1η Σεπτεμβρίου 2014, ο Ερντογάν είχε επισκεφθεί, ως νεοεκλεγείς πρόεδρος, τα Κατεχόμενα στην Κύπρο, και είχε συνδέσει και πάλι το θέμα της Χάλκης με αυτό των μουφτήδων. Όπως είχε πει, «σύμφωνα με τη Λοζάνη, τα μέλη της Ιεράς Συνόδου πρέπει να είναι Τούρκοι πολίτες. Σήμερα όμως, δεν έχει μείνει κανείς, εκτός από τον Βαρθολομαίο. Του είπα, φέρτε κληρικούς από το εξωτερικό να τους κάνουμε Τούρκους πολίτες, έτσι τουλάχιστον να πράξουμε αυτό, που προβλέπει η Συνθήκη της Λοζάνης. Μέχρι στιγμής νομίζω ότι δώσαμε την τουρκική υπηκοότητα σε περίπου 20 άτομα. Τώρα, ζητώ κι εγώ κάτι από εσάς. Εσείς ακόμη επιμένετε να διορίζετε τον αρχιμουφτή. Κι εκείνον θα πρέπει να τον εκλέγουν οι εκεί Τούρκοι και οι μουφτήδες. Η διεθνής κοινότητα, ο χριστιανικός κόσμος, δεν μπορεί να δώσει απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματά μου». Και συνέχισε, απαντώντας σε ερώτημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου: «Τώρα εσείς ακόμη με ρωτάτε για την Θεολογική Σχολή. Το να ανοίξουμε την Θεολογική Σχολή δεν είναι τίποτε το δύσκολο, την ανοίγουμε. Όμως, κρατήστε κι εσείς το λόγο σας. Εσείς δεν τον κρατάτε. Γεννηθήκατε κάτω "από το δένδρο του πάρε" κι εκεί μεγαλώσατε, τελικά απαντήστε».
Στις 5 Σεπτεμβρίου 2014, Σαμαράς και Ερντογάν συναντήθηκαν και πάλι στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ στην Ουαλία. Ενόψει αυτής της συνάντησης – και με δεδομένες τις δηλώσεις της 1ης Σεπτεμβρίου - το υπουργείο των Εξωτερικών είχε κυκλοφορήσει έγγραφο με τις θέσεις της Ελλάδας σε όλα τα θέματα – και σ’ αυτό των μουφτήδων, ώστε να είναι τα πάντα ξεκαθαρισμένα.
Στο τέλος εκείνης της συνάντησης διαπιστώθηκε η πλήρης διαφωνία μεταξύ των δύο πλευρών, κυρίως όσον αφορά στο Κυπριακό και στον αντιρατσιστικό νόμο (σχετικά με την άρνηση των Γενοκτονιών) και από τον Έλληνα πρωθυπουργό ακούστηκε η γνωστή πλέον φράση ««Λοιπόν, κ. πρόεδρε, βρισκόμαστε ενώπιον ενός πραγματικού προβλήματος, μιας πραγματικής διαφοράς».
Οπότε ανέλαβε ο Τσίπρας!
Στις 15 Δεκεμβρίου 2017, στη συνέντευξη Τύπου που ο κ. Τσίπρας έδωσε μετά την ολοκλήρωση των εργασιών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, απαντώντας σε ερώτηση όσον αφορά στα θέματα που είχαν τεθεί κατά την μόλις ολοκληρωθείσα επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα και ειδικά για το θέμα των μουφτήδων, είχε απαντήσει:
«Κοιτάξτε, αυτή τη συζήτηση η κυβέρνηση την έχει ξεκινήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό στο εσωτερικό της και έρχεται ως μία αντικειμενική ανάγκη, που δεν αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και δεν αφορά τον Τούρκο Πρόεδρο. Είναι μια συζήτηση που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και είναι μια συζήτηση που πρέπει να επεκταθεί δημόσια και ανοιχτά με τη μειονότητα, τους Έλληνες πολίτες που ζουν στη Θράκη. Με τη μουσουλμανική μειονότητα, όπως είπε και ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος, που δεν είναι τουρκική, είναι μουσουλμανική και είναι τριφυούς προέλευσης, όπως είπε. Συνεπώς, θα έλεγα ότι ήδη έχουμε πάρει πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση μεταρρυθμίσεων, που θα αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των συμπολιτών μας στη Θράκη, που έχουν να κάνουν με την εκπαίδευση, με τα σχολειά τους, με τα κίνητρα και τις δυνατότητες για αύξηση του βιοτικού τους επιπέδου, για την εργασία. Ταυτόχρονα, συζητήσαμε και ήδη έχουμε φέρει στη Βουλή έναν νόμο-τομή, που αφορά την σαρία, δηλαδή τη μη υποχρεωτική υπαγωγή κάθε Έλληνα πολίτη που ανήκει στη μουσουλμανική μειονότητα σ’ αυτό το, κατά τη δική μου εκτίμηση, μεσαιωνικής αντίληψης και λειτουργίας πλαίσιο που καθορίζει τις οικογενειακές σχέσεις, οι οποίες θα πρέπει να ορίζονται από το Δίκαιο που ισχύει στη χώρα και όχι από το θρησκευτικό νόμο. Αυτή ήταν, αν θέλετε, μια υποχρέωση που είχαμε και απέναντι στο ελληνικό Σύνταγμα και απέναντι στο ευρωπαϊκό Δίκαιο, αλλά και απέναντι στη δική μας την αντίληψη περί ανθρωπισμού. Από κει και πέρα, η συζήτηση που αφορά το πώς θα μπορέσουμε να αμβλύνουμε υπαρκτές αντιθέσεις στο χώρο της μειονότητας, που έχουν να κάνουν με το ότι ένα μεγάλο τμήμα της δεν αναγνωρίζει τον επίσημο θρησκευτικό ηγέτη που αναγνωρίζει η ελληνική Πολιτεία, αυτή είναι μία συζήτηση που πρέπει να την κάνουμε. Πρέπει να την κάνουμε, διότι ούτε την ελληνική Πολιτεία τιμά αυτό ούτε βεβαίως τη μειονότητα, τη μουσουλμανική μειονότητα, την κάνει να αισθάνεται άνετα μια τέτοια πραγματικότητα. Θα θέλαμε λοιπόν να φθάσουμε στο σημείο εκείνο όπου – και δε θα γίνει αύριο αυτό, αλλά σε ένα βάθος χρόνου – αυτούς που θα αναγνωρίζει ως θρησκευτικούς ηγέτες η ελληνική Πολιτεία δε θα τους αμφισβητεί η μειονότητα ή μέρος της μειονότητας. Αυτή η συζήτηση πρέπει να γίνει με τους ίδιους τους Έλληνες πολίτες μουσουλμανικής πίστης και να καταλήξει το συντομότερο δυνατό, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε και την αντίστοιχη νομοθέτηση, που σε ένα βάθος χρόνου θα δημιουργεί εξελίξεις για να ξεπεράσουμε αυτά τα εμπόδια και αυτά τα προβλήματα. Δεν αφορά αυτό τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Και μάλιστα – να εκφράσω και μία ευχή – μακάρι αυτό στο οποίο θα καταλήξουμε να μην το μποϊκοτάρουν κάποιοι και να το αποδεχθούν όλοι. Αλλά, επαναλαμβάνω, δεν είναι κάτι καινούριο αυτό και δεν αφορά και τις αμέσως επόμενες μέρες».
Δηλαδή, ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να ξεκινήσει μια «συζήτηση» ανοίγοντας την όρεξη του Ερντογάν!
Σκληρή Σαρία και κατάργηση των μουφτήδων τα δώρα στον Ερντογάν!
Και τα… ορεκτικά συνεχίστηκαν: Σε πρώτη φάση, ο κ. Τσίπρας έφερε νόμο (4511/2018) για προαιρετική ισχύ της Σαρία. Ως γνωστόν, προκειμένου να υπογραμμίζεται ο θρησκευτικός χαρακτήρας της μειονότητας, στην Ελλάδα εφαρμόστηκε μια ήπια Σαρία, που όμως επέτρεπε να καταφεύγουν οι μουσουλμάνοι πολίτες της Θράκης και στα τακτικά δικαστήρια, στην περίπτωση που θεωρούσαν ότι η απόφαση του μουφτή τους αδικούσε.
Αυτό αφορούσε κυρίως τις γυναίκες, που σε πρώτη φάση υποχρεώνονταν, λόγω της αυστηρότητας του ισλαμικού νόμου και των κοινωνικών καταστάσεων να αποδεχθούν την προσφυγή στον μουφτή. Αν, όμως, η απόφαση του μουφτή ευνοούσε τους άνδρες, κάτι το σύνηθες, είχαν το δικαίωμα να καταφύγουν στην τακτική δικαιοσύνη για να βρουν το δίκιο τους. Και υπήρξαν περιπτώσεις που ο μεν μουφτής αφαιρούσε από τις γυναίκες την επιμέλεια των παιδιών και η τακτική δικαιοσύνη αποφάσιζε το εντελώς αδύνατο, δίνοντας την επιμέλεια στη γυναίκα.
Τον Μάρτιο του 2008, το Μονομελές Πρωτοδικείο της Ροδόπης αποφάσισε ότι οι δικαιοδοτικές αρμοδιότητες του μουφτή δεν μπορούν να λειτουργούν σε βάρος των ατομικών δικαιωμάτων. Άλλωστε, από το 2006 είχε αποφασιστεί από το Υπουργείο των Εξωτερικών ο συστηματικότερος έλεγχος των δικαστικών αποφάσεων ώστε να είναι συμβατές με το ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Και στις 19 Φεβρουαρίου 2009, το Μονομελές Πρωτοδικείο της Ροδόπης δικαίωσε μια μουσουλμάνα και της έδωσε την επιμέλεια των παιδιών της κόντρα στην απόφαση του μουφτή.
Σύμφωνα με το νόμο του 2018 και το πρόσφατο προεδρικό διάταγμα, όμως, «η υπαγωγή της υπόθεσης στη δικαιοδοσία του Μουφτή είναι αμετάκλητη και αποκλείει τη δικαιοδοσία των τακτικών δικαστηρίων για τη συγκεκριμένη διαφορά».
Δηλαδή, ο κ. Τσίπρας επέβαλε σκληρή Σαρία, αφού αποκλείει την προσφυγή στην τακτικά δικαιοσύνη, ενώ είναι απόλυτα βέβαιο ότι σε πρώτη φάση οι γυναίκες υποχρεώνονται να οδηγηθούν ενώπιον του μουφτή.
Γι’ αυτό και η Τουρκία – και βέβαια το προξενείο – ουδόλως αντέδρασαν.
Με διδακτορικό στη… Σαρία!
Τα δώρα συνεχίστηκαν με τον νόμο 4459/2018 (1 Αυγούστου, δηλαδή είχαν το κουράγιο να συνεχίζουν ενώ είχαμε μόλις ζήσει την καταστροφή στο Μάτι).
Ήταν ο νόμος με τον οποίο συνταξιοδοτήθηκαν υποχρεωτικά οι νόμιμοι μουφτήδες της Ξάνθης και της Κομοτηνής. Ο Γαβρόγλου μίλησε για «νέα εποχή στις μουφτείες» και ο τουρκικός Τύπος πανηγύρισε: «Ο Τσίπρας έκανε το χατίρι του Ερντογάν»! Η εφημερίδα Σαμπάχ έγραψε ότι «Ο Τσίπρας έδωσε εντολή. Για το χατίρι του προέδρου Ερντογάν…». Από την πλευρά της, η Τζουμχουριέτ σχολίασε ότι πρόκειται για «ερντογανική ρύθμιση για τους μουφτήδες στην Ελλάδα», ενώ το τουρκικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu ανέφερε: «Υποχρεωτική συνταξιοδότηση των διορισμένων μουφτήδων στη Δυτική Θράκη».
Στις 17 Αυγούστου 2018, ανακοινώθηκε ο διορισμός των δύο νέων – προσωρινών, όπως τους ονόμασαν - τοποτηρητών στις μουφτείες Ξάνθης και Κομοτηνής.
Οπότε, ο νέος μουφτής της Κομοτηνής Χαλίλ Τζιχάτ είναι «απόφοιτος του Ισλαμικού Πανεπιστημίου της Ιεράς Πόλεως της Μεδίνας (Βασίλειο Σαουδικής Αραβίας) από το οποίο έχει λάβει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης και Διδακτορικό Δίπλωμα στον Ιερό Ισλαμικό Νόμο (Σαρία). Έχει εργαστεί στην συντακτική ομάδα για την απόδοση των εννοιών του Ιερού Κορανίου στην Ελληνική Γλώσσα που λειτούργησε υπό την ευθύνη του “Ιδρύματος του Βασιλιά Φαχντ της Σαουδικής Αραβίας για την εκτύπωση του Ιερού Κορανίου”».
Τέτοιοι ψεύτες: Την ώρα που πανηγύριζαν για την δήθεν κατάργηση της υποχρεωτικότητας της Σαρία, διόριζαν τοποτηρητή μουφτή κάποιον που έχει… διδακτορικό στη Σαρία και μάλιστα από την Σαουδική Αραβία!
Μυστικές συνομιλίες και συναλλαγή
Δεν γνωρίζουμε, βέβαια, τι ακριβώς συζήτησαν Τσίπρας και Ερντογάν στη συνάντησή τους τον Φεβρουάριο του 2019 κατά την επίσκεψη Τσίπρα στην Τουρκία, μπορούμε όμως να εικάσουμε, με βάση τις δηλώσεις του από την Χάλκη.
Είναι άλλωστε γνωστό ότι ο Ερντογάν θέτει πάντα ζήτημα ανταλλαγής: Εκλογή μουφτήδων και επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Θράκης.
Από τη Χάλκη, λοιπόν, είχε πει ο Τσίπρας στις 6 Φεβρουαρίου 2019:
«Και το λέω αυτό, διότι αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι δεν αποτελεί αντικείμενο διμερούς συμφωνίας, διαπραγμάτευσης, συναλλαγής ή ανταλλαγής, η αυτόβουλη υποχρέωση των κυβερνήσεών μας να προασπίζουν και να υπερασπίζουν τα συμφέροντα, τις διεκδικήσεις και τα δικαιώματα των μειονοτήτων σε κάθε μια χώρα ξεχωριστά. Δεν αποτελεί αντικείμενο διμερούς διαπραγμάτευσης, αλλά αυτόβουλης υποχρέωσης και απόδειξης ότι είμαστε κράτη και κυβερνήσεις, που σεβόμαστε την αρχή της ισοπολιτείας, την αρχή της ισότητας και των θρησκευτικών ελευθεριών των πολιτών μας».
Δηλαδή δεν θα το κάνει επειδή το θέλει ο Ερντογάν, αλλά επειδή του αρέσει του ίδιου!
Γι’ αυτό και πανηγύριζε πάλι ο τουρκικός Τύπος!
Στις 6 του περασμένου Μαΐου, στην προεκλογική συγκέντρωσή του στην Ξάνθη – τότε που είπε το περίφημο «στις 26 του Μάη κάποιοι θα τρίβουν τα μάτια τους με το αποτέλεσμα», ο Τσίπρας ξαναθυμήθηκε τις μεγάλες «μεταρρυθμίσεις» του για τη μειονότητα. Όπως είπε,
«Πρώτον, καταργήσαμε την υποχρεωτικότητα της Σαρίας, γεγονός με ιδιαίτερη σημασία για τα δικαιώματα της γυναίκας στη Θράκη, στην Ελλάδα, στην Ε.Ε.
Δεύτερον, ενισχύουμε την χρηστή διοίκηση και τη διαφάνεια στη λειτουργία των Μουφτιών. Διορίσαμε τοποτηρητές με την ευθύνη να νοικοκυρέψουν τους κρίσιμους αυτούς θεσμούς, και αυτή τη βδομάδα, θα εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα που για πρώτη φορά θα ορίζει με σαφήνεια, σύγχρονους δικονομικούς κανόνες επί υποθέσεων δικαιοδοσίας τους.
Τρίτον, εξετάζουμε για πρώτη φορά το νομοθετικό πλαίσιο του νόμου 1920/1991, που αναγνωρίζουμε όλοι ότι είναι ξεπερασμένο και πρέπει να αλλάξει.
Πλαίσιο που πρέπει να αντικατασταθεί από μια διαδικασία για ανάδειξη Μουφτήδων από σώμα θρησκευτικών λειτουργών της μειονότητας που θα εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή αποδοχή τους από το σύνολο της μειονότητας.
Μια κρίσιμη μεταρρύθμιση που βεβαίως θα οδηγήσει και στην κατάργηση οποιασδήποτε άλλης παράτυπης δομής».
Οπότε, ήλθε και το προεδρικό διάταγμα, για το οποίο διαμαρτύρεται η Τουρκία. Φαίνεται ότι τους είχαν υποσχεθεί πολύ περισσότερα…
Η νομοθεσία που κατήργησε ο ΣΥΡΙΖΑ
Με τον νόμο 3536/2007, επί κυβέρνησης Καραμανλή, συστάθηκαν στις Μουφτείες 240 θέσεις ιεροδιδασκάλων ισλαμικής θρησκείας, προκειμένου να κηρύττουν το Κοράνιο στα τζαμιά της Θράκης. Τις 40 θέσεις κάλυψαν πτυχιούχοι τμημάτων θεολογικών ισλαμικών σπουδών του εσωτερικού ή αναγνωρισμένων πανεπιστημίων του εξωτερικού και τις υπόλοιπες απόφοιτοι ιεροσπουδαστηρίων ή απόφοιτοι Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, με αποδεδειγμένη γνώση της διδασκαλίας του Κορανίου. Παράλληλα συστήθηκαν και δέκα νέες οργανικές θέσεις διοικητικών υπαλλήλων στις μουφτείες της Θράκης.
Τον Ιανουάριο του 2013, επί κυβέρνησης Σαμαρά, ψηφίστηκε τροπολογία με την οποία για πρώτη φορά δόθηκε η δυνατότητα σε 240 ιεροδιδασκάλους των τριών μουφτειών της Θράκης να διδάσκουν το Κοράνιο και σε δημόσια σχολεία της Θράκης σε μαθητές της μειονότητας που έχουν απαλλαγεί από το μάθημα των θρησκευτικών, εντός του ωραρίου διδασκαλίας τους και χωρίς η διδασκαλία αυτή να αποτελεί μέρος του επισήμου σχολικού προγράμματος. Ο Τούρκος πρόξενος στην Κομοτηνή είχε τότε δηλώσει πως «όσο είμαι εγώ εδώ, δεν θα περάσει».
Τον Ιανουάριο του 2014, με άλλη τροπολογία επιβεβαιώθηκε ο νόμος 1920/1991 (θυμίζω ότι το 1990, επί κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη, κηρύχθηκε απόλυτη ισονομία, με αποτέλεσμα τον Σεπτέμβριο του 2006 ο Ερντογάν να παραδεχθεί ότι «η κατάσταση στη Δ. Θράκη σήμερα είναι καλύτερη»), που προέβλεπε ότι οι μουφτείες είναι δημόσιες υπηρεσίες. Με την τροπολογία του 2014 ορίσθηκε ότι οι μουφτείες είναι δημόσιες υπηρεσίες επιπέδου γενικής διεύθυνσης.
Η Συνθήκη της Λοζάνης
Βάσει της Συνθήκης, η μειονότητα που παρέμεινε στην Ελλάδα μετά την ανταλλαγή πληθυσμών είναι θρησκευτική (μουσουλμανική), ενώ αυτή που παρέμεινε στην Τουρκία ελληνική.
Η Συνθήκη δεν προβλέπει μεν τον τρόπο επιλογής των μουφτήδων, ωστόσο κατοχυρώνει απόλυτα τη θρησκευτική ελευθερία (άρθρο 42). Προβλέπει, όμως, θρησκευτική και όχι εθνική μειονότητα. Ακριβώς γι’ αυτό, δηλαδή για να εξασφαλίζεται η θρησκευτική ελευθερία, αλλά και για να κατοχυρωθεί και να υπογραμμιστεί ο θρησκευτικός χαρακτήρας της μειονότητας, στην Ελλάδα επελέγη το μοντέλο εφαρμογής μιας ιδιότυπης Σαρίας, ώστε οι μουσουλμάνοι Έλληνες υπήκοοι να μην αισθάνονται ότι στερούνται των θρησκευτικών ελευθεριών τους, του δικαιώματός τους δηλαδή να απευθύνονται για διάφορα θέματα στους ιερωμένους τους.
Ακριβώς, όμως, επειδή οι μουφτήδες με τον τρόπο αυτό απέκτησαν εκτός από θρησκευτικές και δικαστικές αρμοδιότητες, κατέστησαν κρατικοί λειτουργοί μισθοδοτούμενοι από το Κράτος. Και ακριβώς επειδή έχουν διττό ρόλο, πουθενά στον κόσμο δεν εκλέγονται.
Η Ελλάδα δεν έχει δεχθεί διαχωρισμό αρμοδιοτήτων, διότι κάτι τέτοιο θα κινδύνευε να οδηγήσει σε εθνική μειονότητα.
Γι’ αυτό και το Σύνταγμα θέτει υπό την εποπτεία της Πολιτείας τόσο την επικρατούσα θρησκεία όσο και τις άλλες αναγνωρισμένες θρησκείες. Και γι’ αυτό θα ήταν λάθος ένας χωρισμός Κράτους και Εκκλησίας.
Ο Ερντογάν συνηθίζει να παραλληλίζει το αξίωμα του Πατριάρχη με αυτό του μουφτή.
Ωστόσο, το αξίωμα του Πατριάρχη είναι το ανώτατο ιερατικό αξίωμα, ενώ αυτό του μουφτή δεν είναι. Ο αντίστοιχος του Πατριάρχη στη μουσουλμανική θρησκεία είναι ο Χαλίφης ή ο Σεϊχ-Ουλ-Ισλάμ.
Σε συνέντευξή του στο Κανάλι της Βουλής στις 15 Νοεμβρίου 2017, ο κ. Γαβρόγλου είχε αποδεχθεί αυτόν τον συσχετισμό.
Επιπλέον, η Τουρκία δεν έχει καμιά δουλειά να αναμιγνύεται στις υποθέσεις της μειονότητας. Το άρθρο 27 της Συνθήκης της Λοζάνης αναφέρει ξεκάθαρα:
«Ουδεμία πολιτική, νομοθετική ή διοικητική εξουσία ή δικαιοδοσία θέλει ασκηθή, δι’ οιονδήποτε λόγον, υπό της Κυβερνήσεως ή των Αρχών της Τουρκίας εκτός του τουρκικού εδάφους επί των υπηκόων εδάφους διατελούντος υπό την κυριαρχίαν ή το προτεκτοράτον των λοιπών Δυνάμεων των υπογραψασών την παρούσαν Συνθήκην και επί των υπηκόων εδάφους αποσπασθέντος της Τουρκίας. Εννοείται ότι η πνευματική δικαιοδοσία των θρησκευτικών μουσουλμανικών Αρχών δεν θέλει ποσώς θιγή».
Δεν επιτρέπει δηλαδή η Συνθήκη στην Τουρκία οποιαδήποτε παρέμβαση, αναγνωρίζοντας μόνο τον σεβασμό στη θρησκευτική ελευθερία.
Και κάτι ακόμη: Η Τουρκία μιλά συνεχώς για «αμοιβαιότητα», συσχετίζοντας το ζήτημα της εκλογής του μουφτή με αυτό της επαναλειτουργίας της Σχολής της Χάλκης.
Αλλά στη Συνθήκη της Λοζάνης ο όρος «αμοιβαιότητα» δεν υπάρχει!
Στην πραγματικότητα, αυτό που επιδιώκει η Τουρκία είναι η μετατροπή της θρησκευτικής μειονότητας σε εθνική δια της εκλογής ενός πολιτικοθρησκευτικού ηγέτη.
Και ο κ. Τσίπρας, με όλες αυτές τις «πρωτοβουλίες» του, απλά πολλαπλασιάζει τα προβλήματα και ανοίγει την όρεξη των Τούρκων, συναλλασσόμενος συνεχώς μαζί τους.
Άλλωστε, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ προέβλεπε ακριβώς εκλογή μουφτήδων! Δηλαδή δημιουργία πολιτικοθρησκευτικού ηγέτη με ολέθριες συνέπειες για τη Θράκη. Αυτά υποσχόταν με αντάλλαγμα τον επηρεασμό της ψήφου της μειονότητας μέσω του προξενείου.
Ως γνωστόν, στις 11 Μαΐου 2015, ενόψει της επίσκεψής του στην Τουρκία, ο πρώην υπουργός των Εξωτερικών κ. Κοτζιάς είχε παραδεχθεί μιλώντας στην τουρκική δημόσια τηλεόραση πως η μειονότητα υποστήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστό 40%!
Και πριν από το γελοίο δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015, ο Τούρκος υπουργός ΠΕΧΩΔΕ περιόδευσε σε Ξάνθη, Κομοτηνή και Μεγάλο Δέρειο και σύμφωνα με δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου έδωσε μάχη υπέρ του «Όχι».
Έτσι είναι: Ψηφίζεις για τον ΕΝΦΙΑ και μετά χάνεις και τη Μακεδονία και τη Θράκη!
Γι’ αυτό και πρέπει να απαλλαγούμε από αυτό το σκοτεινό καθεστώς: Για να σώσουμε τη Θράκη από τους πειραματισμούς και τις συναλλαγές του Τσίπρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου