 |
| Το Τρίγωνο της Εκπαίδευσης (κλικ για μεγέθυνση) |
ευθύνης όλες οι πλευρές, δηλαδή και οι Εκπαιδευτικοί και οι Γονείς και οι Μαθητές.
Στόχος
Για να υπάρξει ένα άριστο εκπαιδευτικό σύστημα, είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί ο στόχος που πρέπει να έχει. Συγκεκριμένα, είναι απαραίτητο όλες οι πλευρές να καταλάβουν πως η κύρια αποστολή της εκπαίδευσης είναι να διαμορφώσει πρώτα ανθρώπους με όμορφο χαρακτήρα και καλή ψυχή και δευτερευόντως ανθρώπους καταρτισμένους και με εξειδίκευση. Μια άριστη Παιδεία πρέπει να έχει ως κύριο μέλημα την καλλιέργεια της ειρήνης και την απέχθεια προς τον πόλεμο, πρέπει ακόμα να καλλιεργήσει την εθνική συνείδηση, την αγάπη προς την Πατρίδα και ταυτόχρονα να ενημερώσει τους Μαθητές για την διαφορετικότητα, την οποία θα τη σέβονται, θα την αγαπούν, θα τη δέχονται ή έστω θα την ανέχονται. Επιπλέον, είναι αναγκαίο να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στον σεβασμό μεταξύ των Μαθητών. Δηλαδή, οι Μαθητές πρέπει να είναι μεταξύ τους αγαπημένοι, να παίζουν όλοι μαζί και να μην παρατηρούνται φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού, τα οποία κάνουν πολλά παιδιά να βιώνουν την απόρριψη από το σχολείο τους. Πρέπει ακόμα να προετοιμαστούν οι Μαθητές για την πολιτική ζωή και αυτό θα γίνει μέσω της εξήγησης των θεσμών της ψήφου, του κοινοβουλίου, των δικαστηρίων... αλλά αυτό κυρίως μπορεί να επιτευχθεί μέσω των μαθητικών κοινοτήτων, δηλαδή τα πενταμελή και τα δεκαπενταμελή συμβούλια. Όλα αυτά που αναφέρθηκαν είναι χαρακτηριστικά ενός Δημοκράτη πολίτη. Κατά τον Αριστοτέλη «Για να μείνει ένα πολίτευμα σταθερό, πρέπει η Παιδεία της πόλης-κράτους να διδάσκει τις αξίες του αντίστοιχου πολιτεύματός της». Έτσι και εδώ για την διατήρηση αλλά και την εδραίωση του Δημοκρατικού πολιτεύματος, πρέπει να διδαχθούν οι Μαθητές τις δημοκρατικές αξίες.
Το Τρίγωνο
Η σχέση μεταξύ των Εκπαιδευτικών, των Γονέων και των Μαθητών είναι πολύ σημαντική και σε ένα σοβαρό εκπαιδευτικό σύστημα είναι αναγκαίο να είναι άριστη και να μην υπάρχουν τριβές. Δεδομένης αυτής της σχέσης, σχηματίζεται ένα τρίγωνο συνεργασίας μεταξύ των τριών, αυτό μπορεί να ονομαστεί και Τρίγωνο της Εκπαίδευσης. Για να λειτουργήσει αυτό το τρίγωνο σωστά, αυτές οι τρεις πλευρές πρέπει να κάνουν κάποιες ενέργειες, να αναγνωρίσουν τα λάθη τους, να κάνουν τις παραχωρήσεις που πρέπει και όλοι μαζί να γίνουν σύμμαχοι για μία καλύτερη Παιδεία. Σε αντίθετη περίπτωση το τρίγωνο δεν θα λειτουργεί καλά, για την ακρίβεια θα υπολειτουργεί και το εκπαιδευτικό σύστημα, θα συνεχίσει να έχει όλα αυτά τα κακώς κείμενα για τα οποία όλοι παραπονιούνται.
Επεξήγηση
Στην παραπάνω εικόνα παρουσιάζεται το Τρίγωνο της Εκπαίδευσης. Τα τρίγωνα έχουν τρεις κορυφές, όπως και αυτό για το οποίο γίνεται λόγος. Στην πρώτη κορυφή βρίσκονται οι Μαθητές και είναι με μπλε χρώμα, στη δεύτερη κορυφή βρίσκονται οι Εκπαιδευτικοί με καφέ χρώμα και στην τρίτη κορυφή βρίσκονται οι Γονείς με πράσινο χρώμα. Τα βελάκια είναι η συνεργασία μεταξύ των τριών και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους.
Εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας
Σε αυτή την εκπαιδευτική βαθμίδα οι Εκπαιδευτικοί έχουν να κάνουν με μικρά παιδιά ηλικίας 6 ως 11 χρονών και η αποστολή τους είναι πολύ δύσκολη. Είναι μαζί τους για έξι σχολικές ώρες και πρέπει να τα πείσουν να κάτσουν ήσυχα για δύο συνεχόμενες σχολικές ώρες ή για μία σχολική ώρα για να γίνει το μάθημα, να τους καλλιεργήσουν βασικές ανθρώπινες αξίες, όπως η ειρήνη και το κυριότερο να κατακτήσουν την εμπιστοσύνη των παιδιών, ώστε να τους λαμβάνουν υπόψη και να γίνεται ευχάριστο το μάθημα.
Τα κακώς κείμενα των Δασκάλων
Συμπεριφορά
Το επάγγελμα ενός Εκπαιδευτικού είναι πολύ ευαίσθητο και όταν γίνεται λόγος για Δασκάλους Δημοτικού το επάγγελμα γίνεται πολλές φορές ευαίσθητο γιατί διδάσκουν μικρά παιδιά, τα οποία έχουν εύθραυστες ψυχές. Δυστυχώς, αυτό αγνοείται από τους Δασκάλους και πολλές φορές γίνονται αυστηροί χωρίς ιδιαίτερο λόγο και ξεσπούν τα νεύρα τους στα παιδιά με αποτέλεσμα εκείνα να στεναχωριούνται πολύ και έτσι να ψυχραίνονται οι σχέσεις Δασκάλου και Μαθητή. Συμβαίνει ακόμη η συνεργασία Μαθητή Δημοτικού και Δασκάλου να γίνεται κάπως απρόσωπη, δηλαδή να περιορίζεται μόνο στις γνώσεις και σε τίποτα παραπάνω, κάτι το οποίο δεν πρέπει να συμβαίνει από αυτή την ηλικία. Πρέπει να νιώσουν οι μικροί Μαθητές οικειότητα με τον Δάσκαλό τους και να του έχουν εμπιστοσύνη γιατί μπορεί να μην έχουν την δυνατότητα να αντιμετωπίσουν κάποιο πρόβλημα και να χρειαστούν τη βοήθειά του και επιπλέον το μάθημα θα γίνεται πολύ πιο ευχάριστα.
Ασκήσεις
Στο σχολείο οι Μαθητές έχουν σίγουρα ασκήσεις για το σπίτι και είναι σωστό να μπαίνουν αλλά με μέτρο, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει πάντα με όλους τους Εκπαιδευτικούς. Οι Μαθητές του Δημοτικού συνίσταται να έχουν λίγες ασκήσεις για το σπίτι γιατί στην ηλικία τους το παιχνίδι είναι πολύ σημαντικό καθώς και η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου ενός μικρού παιδιού πρέπει να είναι δημιουργική και ευχάριστη και όχι να καταναλώνεται ο χρόνος του Μαθητή σε πολλές ασκήσεις. Βέβαια, υπάρχει και το εξής παράλογο: Να μπαίνουν ασκήσεις στις δεκαπενθήμερες διακοπές! Αυτό δεν πρέπει να το κάνει κανένας Εκπαιδευτικός γιατί οι μέρες αυτές, είναι μέρες ξεκούρασης για τους Μαθητές και θέλουν να περάσουν λίγες στιγμές με την οικογένειά τους και να παίξουν με τους φίλους τους. Δεν πάνε σχολείο αυτές τις μέρες για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν είναι λογικό να βάζουν οι Δάσκαλοι ασκήσεις για το σπίτι στις διακοπές των Μαθητών, όπως δεν είναι λογικό ένας εργαζόμενος να δουλεύει στη δική του άδεια.
Διδασκαλία
Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι Εκπαιδευτικοί ως προς το κομμάτι της διδασκαλίας δεν είναι καθόλου δημιουργικοί και περιορίζονται σε αυτά που αναφέρουν τα σχολικά βιβλία. Στις τάξεις του Δημοτικού όμως δεν αρκεί αυτό, ο Δάσκαλος πρέπει να είναι δημιουργικός ή έστω να πει το κάτι παραπάνω, κάτι που δεν αναφέρουν τα σχολικά βιβλία. Επιπλέον πολλοί Δάσκαλοι είναι αυστηροί στους βαθμούς τους αλλά αυτό δεν είναι πάντα καλό για ένα παιδί διότι μπορεί να αποθαρρυνθεί και να σταματήσει την προσπάθεια και αυτό τελικά πρέπει να γίνεται στο Δημοτικό. Να βαθμολογούν οι Εκπαιδευτικοί με βάση την προσπάθεια που κάνει ένα παιδί και όχι με βάση το αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται.
Ο Ιδανικός Δάσκαλος
Αλληλεπίδραση
Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση η σχέση μεταξύ Δασκάλου και Μαθητή δεν προτείνεται να περιορίζεται μόνο σε ένα απόμακρο και ψυχρό «πάρε-δώσε» έτοιμων γνώσεων από τα σχολικά βιβλία. Αν ο Δάσκαλος περιοριστεί σε αυτό το ψυχρό «πάρε γνώση, δώσε μου βαθμό», ο Μαθητής δεν θα έχει την επιθυμία να κάνει τις υποχρεώσεις του, οι οποίες συνήθως είναι ασκήσεις για το σπίτι και θα βλέπει το σχολείο ως κέντρο εξέτασης και όχι ως έναν χώρο ευχάριστο. Στο Δημοτικό είναι αναγκαίο να υπάρχει οικειότητα μεταξύ Εκπαιδευτικού και Μαθητή επειδή μόνο έτσι θα μπορεί ο Μαθητής να αποδώσει καλύτερα στα μαθήματά του και να αγαπήσει τον χώρο του σχολείου και αυτό μπορεί να αποτελέσει ισχυρή ώθηση για την επόμενη βαθμίδα εκπαίδευσης, η οποία γίνεται πιο απρόσωπη και τυπική. Είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί ότι πρέπει να υπάρχουν ισορροπίες σε αυτή την οικειότητα που αναφέρθηκε. Δηλαδή ο Μαθητής πρέπει να κατανοήσει πως απέναντί του έχει τον Δάσκαλο και όχι κάποιον φίλο του για αυτό πρέπει να υπάρχει η κατάλληλη αντιμετώπιση. Όλα είναι θέμα μέτρου. Το επιθυμητό σενάριο είναι ο Μαθητής να βλέπει τον Δάσκαλο ως δεύτερο γονέα του. Επιπροσθέτως αν ο Δάσκαλος καταφέρει να τον χαιρετούν οι Μαθητές του στον δρόμο, να του εμπιστεύονται μυστικά τους, να του λένε πως θέλουν να τους πάρει αγκαλιά, να του λένε πως είναι γλυκός, να του ζητούν βοήθεια σε ο,τι τους απασχολεί, να του λένε πως τον αγαπάνε και άλλα πολλά, τότε ο Δάσκαλος της πρωτοβάθμιας έχει καταφέρει να κερδίσει τα παιδιά και αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Ομαδικότητα
Θεωρείται δόκιμο ο Εκπαιδευτικός, από αυτή την ευαίσθητη ηλικία των Μαθητών του Δημοτικού να καλλιεργήσει το αίσθημα της ομαδικότητας και της συνεργασίας. Η κοινωνία απαιτεί συνεργασίες μεταξύ των ανθρώπων για την εκπλήρωση κάποιου σκοπού, κυρίως στον χώρο της εργασίας, όπου εκεί πρέπει να συνεργαστούν άτομα, στα οποία μπορεί να μην υπάρχει ιδιαίτερη συμπάθεια, όμως θα συνεργαστούν επειδή έχουν έναν κοινό σκοπό. Ο Εκπαιδευτικός πρέπει να δίνει ιδιαίτερη μέριμνα στις ομαδικές εργασίες και μέσω αυτών πρέπει να καλλιεργήσει τη νοοτροπία του κοινού σκοπού και της ομαλής συνεργασίας δημιουργώντας εκείνος τις ομάδες και μην επιτρέποντας πάντα στους Μαθητές να τις συγκροτήσουν και αν οι Μαθητές διαμαρτυρηθούν, ο Δάσκαλος είναι αναγκαίο να τους εξηγήσει ότι στη ζωή οι άνθρωποι δεν συνεργάζονται πάντα με αυτούς που επιθυμούν και ότι δεν έχουν πάντα τη δυνατότητα να επιλέγουν με ποιον θα συνεργαστούν αλλά θα το κάνουν γιατί έχουν έναν κοινό στόχο. Έτσι τα παιδιά από μικρή ηλικία μαθαίνουν να συνεργάζονται μεταξύ τους το ίδιο καλά όπως θα κάνανε με τους φίλους τους.
Πρακτικός Νους
Οι Μαθητές, κυρίως εκείνοι του Δημοτικού, κατανοούν πολύ καλύτερα αυτά που μαθαίνουν μέσω πρακτικών παραδειγμάτων μέσα στην τάξη για αυτό ο Δάσκαλος πρέπει να είναι και δημιουργικός και πρακτικός νους, ώστε με πρακτικά παραδείγματα, τα οποία θα έχει σκεφτεί, να δώσει στους Μαθητές να κατανοήσουν κάποιες σημαντικές πληροφορίες που προσλαμβάνουν ή να κατανοήσουν την σημαντικότητα βασικών ανθρώπινων αξιών. Ο σχολικός εκφοβισμός για παράδειγμα είναι ένα φαινόμενο το οποίο έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις στα σχολεία και συναντάται στα Δημοτικά πολύ συχνά αλλά οι Εκπαιδευτικοί μπορούν με αφορμή το φαινόμενο αυτό να διδάξουν την αρετή του σεβασμού και με την βοήθεια των Δασκάλων να κατανοήσουν οι Μαθητές πόσο κακός είναι ο σχολικός εκφοβισμός. Αυτό μπορεί να γίνει και πάλι μέσω πρακτικών παραδειγμάτων, κάτι που έκανε με τεράστια επιτυχία μία Δασκάλα, η οποία έδωσε στους Μαθητές της κάποιες φωτοτυπίες και τους είπε να τις τσαλακώσουν, κάτι το οποίο έκαναν και μετά τους είπε να επαναφέρουν τις φωτοτυπίες στην προηγούμενή τους κατάσταση και διαπίστωσαν όλοι μαζί πως αν και προσπαθήσανε δεν καταφέρανε να τις κάνουν όπως πριν. Η Δασκάλα είπε στους Μαθητές της πως όταν κάποιο παιδί το κοροϊδεύουν ή το χτυπάνε, όπως τσαλακώθηκε η φωτοτυπία, εκείνο πληγώνεται και πως ακόμα και αν του ζητηθεί «Συγγνώμη», η κακιά ανάμνηση στο παιδί θα μείνει, όπως και τα σημάδια που μείνανε στη φωτοτυπία. Ακόμη, η ίδια Δασκάλα οργάνωσε μία δραστηριότητα για να καταλάβουν οι Μαθητές της την τεράστια αξία της ειρήνης και ταυτόχρονα να καταλάβουν πόσο κακός είναι ο πόλεμος. Συγκεκριμένα, οι Μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες και τους ζητήθηκε να ζωγραφίσουν την πόλη των ονείρων τους ακούγοντας παράλληλα χαρούμενη μουσική, ύστερα η μουσική άλλαξε και δεν ήταν πλέον χαρούμενη και τους είπε η Δασκάλα πως τώρα έχουν πόλεμο και ότι μπορούν να καταστρέψουν την πόλη των άλλων, κάτι το οποίο οι Μαθητές της έκαναν καταστρέφοντας τις ζωγραφιές που είχαν δημιουργηθεί προηγουμένως. Έπειτα, η ειρήνη ξανάρθε και είδαν τις πόλεις τους κατεστραμμένες και η Δασκάλα τους ζήτησε να φτιάξουν ο,τι μπορούν αλλά μάταια... Η κατάσταση δεν έγινε όπως ήταν πριν τον «πόλεμο». Μετά από αυτά ακολούθησε συζήτηση από την οποία κατάλαβαν εκείνοι οι Μαθητές πόσο σημαντική είναι η ειρήνη και πόσο κακός είναι ο πόλεμος. Εν κατακλείδι, οι Μαθητές μπορούν να κατανοήσουν πάρα πολύ πιο εύκολα αυτά που μαθαίνουν όταν η διδασκαλία δεν γίνεται επί του θεωρητικού αλλά επί του πρακτέου.
Εκπαιδευτικοί Δευτεροβάθμιας
Σε αυτή την εκπαιδευτική βαθμίδα, οι Εκπαιδευτικοί συνεργάζονται με εφήβους ηλικίας 12 ως 17 χρονών και θεωρητικά έχουν πιο εύκολο έργο από τους Εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αυτό συμβαίνει γιατί στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση οι Καθηγητές κάθε μία σχολική ώρα αλλάζουν, δηλαδή στο μάθημα των μαθηματικών, θα κάνει μάθημα ένας μαθηματικός και αντίστοιχα στο μάθημα της ελληνικής γλώσσας, θα κάνει μάθημα ένας φιλόλογος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η σχέση μεταξύ Μαθητή και Εκπαιδευτικού να γίνεται πιο απρόσωπη και τυπική.
Τα κακώς κείμενα των Καθηγητών
Διενέξεις
Πολλές φορές η συνεργασία μεταξύ Μαθητή και Καθηγητή δεν είναι η καλύτερη και μπορεί να προκαλούνται διενέξεις, στις οποίες όμως πολλές φορές ο Καθηγητής παρεκτρέπεται. Δεν είναι λίγες οι φορές όπου ένας Καθηγητής έχει χάσει την υπομονή του και αποκαλεί τους Μαθητές του «γαϊδούρια», δεν είναι λίγες οι φορές που προσβάλλει Μαθητή ατομικά λέγοντάς του ότι στο μάθημά του δεν προσφέρει απολύτως τίποτα ή ακόμα του λέει πως δεν είναι ικανός να γράψει καλό βαθμό στο μάθημά του. Μπορεί οι Μαθητές των Καθηγητών να τους έφτασαν στα σημεία αυτά αλλά ως επαγγελματίες Εκπαιδευτικοί, είναι υποχρεωμένοι να κρατάνε τις ισορροπίες και να μην παρεκτρέπονται. Το επάγγελμα του Εκπαιδευτικού απαιτεί τεράστια αποθέματα υπομονής και όποιος το επιλέξει, πρέπει να το αγαπάει πολύ για να μπορεί να διδάξει καλά τους Μαθητές που θα αναλάβει.
Μεταδοτικότητα
Οι Καθηγητές για να είναι καλοί εκτός από γνώσεις πρέπει να έχουν και μεταδοτικότητα. Είναι γεγονός πως πολλοί Καθηγητές, αν και γνωρίζουν το αντικείμενο, το οποίο διδάσκουν, δεν δύνανται να μεταδώσουν τις γνώσεις τους στους μαθητές τους σε επιθυμητό επίπεδο και αυτό συμβαίνει γιατί στο αντικείμενό τους δεν είναι υποχρεωτική η παρακολούθηση μαθημάτων για παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο. Αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στους Μαθητές, διότι θα δυσχεραίνονται να κατανοήσουν το μάθημα απευθείας από το σχολείο και πιθανόν να αναγκαστούν να ζητήσουν τη βοήθεια της παραπαιδείας.
Αυθεντία
Αν και οι σύγχρονοι άνθρωποι ζουν στην κοινωνία της πληροφορίας και μπορούν να μάθουν ο,τι θέλουν όποτε το θέλουν μέσω του κυβερνοχώρου, οι Καθηγητές συνεχίζουν να διατηρούν το παλαιό και ξεπερασμένο μοντέλο της αυθεντίας. Οι Καθηγητές, δηλαδή το μόνο που πράττουν είναι να μεταδίδουν έτοιμες γνώσεις στους Μαθητές ξεχνώντας όμως να τους μάθουν πώς θα φιλτράρουν την πληροφορία, πώς θα κρίνουν την πληροφορία, πώς θα οδηγηθούν στην πληροφορία. Με άλλα λόγια η σύγχρονη εποχή έχει αναβαθμίσει τον ρόλο του Καθηγητή, ο οποίος πρέπει να δεχθεί τις νέες προκλήσεις και από Καθηγητής Αυθεντία που είναι τώρα, δηλαδή εκείνος που απλά μεταδίδει έτοιμες γνώσεις, να γίνει Καθηγητής, ο οποίος θα μάθει τους Μαθητές να σκέφτονται και να επεξεργάζονται σωστά τις πληροφορίες που λαμβάνουν.
Ο Ιδανικός Καθηγητής
Δίκαιος
Ένας Καθηγητής είναι απαραίτητο να έχει αυξημένη την δικαιοπρακτική του ικανότητα για να μην αδικήσει Μαθητές του. Δεν είναι λίγες οι φορές που Μαθητές έχουν αδικηθεί από τους Εκπαιδευτικούς τους επειδή εκείνοι δεν είδαν καλά ή ακόμα χειρότερα επειδή έχουν βάλει κάποιο παιδί στο μάτι για τον οποιοδήποτε λόγο και αυτό μπορεί να φανεί είτε σε τιμωρίες που δίνονται είτε στους βαθμούς που μπαίνουν. Ο Καθηγητής πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός όταν δίνει σε κάποιον Μαθητή μία τιμωρία, η οποία πρέπει να έχει σκοπό τον σωφρονισμό του και να μην είναι εκδικητική και το κυριότερο να απευθύνεται στο σωστό άτομο αφού προηγουμένως έχει προηγηθεί παρατήρηση. Αξίζει να σημειωθεί ακόμη, ότι και οι βαθμοί του Καθηγητή πρέπει να έχουν κριτήριο το αποτέλεσμα που μπόρεσε να παράγει ο Μαθητής σε συνδυασμό με την προσπάθεια, την οποία κατέβαλε. Αν, δηλαδή διακρίνει ο Καθηγητής ότι ένας Μαθητής του δεν αποδίδει αλλά καταβάλει προσπάθειες για να το επιτύχει, συνίσταται ο Καθηγητής να τον επιβραβεύσει με μία ή δύο μονάδες παραπάνω στον έλεγχο, αν για παράδειγμα στα μαθηματικά ένα παιδί βγάζει αποτέλεσμα δεκατρία αλλά προσπαθεί, τότε είναι καλό να βάλει ο Καθηγητής στον έλεγχό του δεκαπέντε.
Συνεργασίες
Στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση και συγκεκριμένα στο Λύκειο, οι Μαθητές την σχολική χρονιά πρέπει να πραγματοποιήσουν μια ερευνητική εργασία, στην οποία συντονιστής είναι ένας Καθηγητής και οι εργασίες αυτές μπορούν να αξιοποιηθούν σωστά αν γίνουν κάποιες αλλαγές. Προτείνεται οι ερευνητικές εργασίες να πραγματοποιούνται, όχι μόνο στο Λύκειο, αλλά και στο Γυμνάσιο και αυτό είναι θεμιτό γιατί οι Μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να διδαχθούν σε πρακτικό επίπεδο την αρετή της συνεργασίας. Είναι απαραίτητο οι ερευνητικές εργασίες να μην γίνονται μόνο με τον συντονισμό ενός Καθηγητή αλλά με συνεργασία δύο ή ακόμη καλύτερα περισσότερων Καθηγητών. Αυτό αξίζει να πραγματωθεί γιατί μία ερευνητική εργασία για να γίνει χρειάζεται να απευθυνθούν οι Μαθητές σε Καθηγητές διαφορετικών ειδικοτήτων. Για παράδειγμα αν μία τάξη κάνει μία ερευνητική εργασία για τον ρατσισμό, θα χρειαστούν την βοήθεια ενός Καθηγητή που διδάσκει Ιστορία για να δουν οι Μαθητές τις επιπτώσεις του ρατσισμού Ιστορικά αλλά και τη βοήθεια ενός Βιολόγου Καθηγητή για να αποδειχθεί μέσω αυτού ότι όλοι οι άνθρωποι είναι μεταξύ τους ίσοι. Επομένως, οι Καθηγητές στις ερευνητικές εργασίες είναι καλό να συνεργάζονται μεταξύ τους καθώς έτσι οι Μαθητές θα μάθουν περισσότερα για την ερευνητική τους εργασία.
Καθοδηγητής
Σήμερα οι άνθρωποι ζουν στην κοινωνία της πληροφορίας και αυτό σημαίνει ότι ο Καθηγητής είναι απαραίτητο να είναι Καθοδηγητής και όχι Αυθεντία. Είναι γεγονός ότι οι Καθηγητές προσφέρουν έτοιμες γνώσεις από τα σχολικά βιβλία και οι Μαθητές καλούνται να τις αποστηθίσουν, όμως αυτό δεν τους βοηθάει να αναπτύξουν την κριτική τους ικανότητα αλλά να τους κάνει άριστους παπαγάλους. Οι παπαγάλοι όμως δεν δύνανται να φιλτράρουν τις πληροφορίες που λαμβάνουν και η σύγχρονη εποχή μαστίζεται από έναν μεγάλο καταιγισμό πληροφοριών, οι οποίες από τους Μαθητές πρέπει να φιλτράρονται, να κρίνονται και να επιλέγονται οι χρήσιμες πληροφορίες και σε αυτό μόνο ένας Καθηγητής, ο οποίος είναι Καθοδηγητής, μπορεί να συνδράμει. Δηλαδή πρέπει να δώσει έμφαση στο πως οι Μαθητές θα μπορέσουν να διαχειριστούν τις πληροφορίες που λαμβάνουν. Αυτό μπορεί να γίνει δίνοντας ο Καθηγητής στους Μαθητές βήμα για να εκφράσουν την άποψή τους σε αυτό που διδάχθηκαν, προσπαθώντας ο Καθηγητής να οδηγήσει τους Μαθητές του προς την επιθυμητή πληροφορία που θα διδαχθούν, κάνοντας συζήτηση ο Καθηγητής με τους Μαθητές αυτά που διδάχθηκαν στην τάξη.
Γονείς
Όλοι οι Γονείς επιδιώκουν το καλύτερο για τα παιδιά τους, άρα και μία ποιοτική εκπαίδευση, όμως πολλές φορές δυσχεραίνουν το έργο των παιδιών τους και των Εκπαιδευτικών. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν δημιουργηθεί διενέξεις μεταξύ Γονέων και Εκπαιδευτικών και ακόμα δεν είναι λίγες οι φορές που οι Εκπαιδευτικοί έχουν παράπονα από τους Γονείς.
Τα λάθη των Γονέων
Απαξίωση
Πολλές φορές οι Γονείς απαξιώνουν τους Εκπαιδευτικούς και κυρίως αυτό οφείλεται στις διακοπές που έχουν, οι οποίες είναι ομολογουμένως ελαφρώς αυξημένες σε σχέση με τους άλλους κλάδους και επίσης δεν έχουν εμπιστοσύνη στις πρωτοβουλίες που μπορεί να πάρει ένας Εκπαιδευτικός και αρχίζουν τα παράπονα λέγοντας ότι αντί να κάνει Μάθημα κάθεται και παίζει με τα παιδιά. Το γεγονός ότι οι διακοπές των Εκπαιδευτικών είναι λίγο αυξημένες σε σχέση με τα άλλα επαγγέλματα δεν θα έπρεπε να παραξενεύει τους Γονείς επειδή αυτό που αντιμετωπίζουν οι Εκπαιδευτικοί καθημερινά είναι πολύ δύσκολο, δηλαδή να πείσουν τα παιδιά να κάτσουν ήσυχα, να έχουν καλές σχέσεις και εν τέλει να τα διδάξουν. Είναι ένα επάγγελμα, το οποίο είναι ιδιαίτερα κουραστικό διότι απαιτεί τεράστια αποθέματα υπομονής και αν οι Γονείς μπορούσαν να το κατανοήσουν αυτό, θα σταματούσαν να κάνουν παράπονα για τις διακοπές των Εκπαιδευτικών. Επιπλέον, διατηρούν μία απαξιωτική και αρνητική στάση στις οποιεσδήποτε πρωτοβουλίες παίρνει ένας Εκπαιδευτικός, όταν δηλαδή αποφασίζει να κάνει για μία σχολική μέρα το μάθημά του διαφορετικά από ότι συνήθως και αντί να τους διδάξει την προπαίδεια, αποφασίζει να αφιερώσει κάποιες σχολικές ώρες για ένα πρωινό στην τάξη για παράδειγμά, διδάσκοντας πρακτικά στους Μαθητές την αξία της υγιεινής διατροφής.
Αδιαφορία
Το κύριο παράπονο των Δασκάλων και των Καθηγητών είναι το γεγονός ότι οι Γονείς αντιμετωπίζουν τις σπουδές των παιδιών τους με αδιαφορία και δεν βοηθούν ιδιαίτερα στην ομαλή λειτουργία του Τριγώνου της Εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα, όταν οι Εκπαιδευτικοί οργανώνουν κάποιες συναντήσεις για τους Γονείς και κάποιες φορές εκτός ωραρίου για να διευκολυνθούν, παρατηρείται το φαινόμενο από τους Γονείς παιδιών μίας τάξης να έρχονται μόλις οι μισοί ή και λιγότεροι, ώστε τελικά οι Εκπαιδευτικοί να αναρωτιούνται αν οι Γονείς ενδιαφέρονται πραγματικά για τα παιδιά τους. Ακόμα και αν οι Γονείς δουλεύουν, δικαιούνται βάσει του νομοθετικού πλαισίου της χώρας να πάρουν άδεια για να μάθουν για τις σπουδές των παιδιών τους, πού μπορούν να βοηθήσουν τους Εκπαιδευτικούς αλλά και τα παιδιά τους, παίρνοντας ακόμα και συμβουλές. Ένα άλλο φαινόμενο αδιαφορίας είναι η διατροφή των παιδιών στο σχολείο. Πολλά παιδιά αντί να τρώνε στο σχολείο υγιεινές τροφές, όπως ένα φρούτο ή ένα σάντουιτς, τρώνε πατατάκια ή γαριδάκια και πολλές φορές σε οικογενειακή συσκευασία και αυτό φυσικά συμβαίνει πάλι από την αδιαφορία των Γονέων, οι οποίοι προφανώς δεν το θεωρούν σημαντικό να τρώνε τα παιδιά τους υγιεινά φαγητά. Ακόμα, έχει παρατηρηθεί ότι οι Μαθητές αργούν να φέρουν όλα τα σχολικά υλικά, ακόμα και τετράδια, πολλές φορές, όχι επειδή οι Γονείς δεν έχουν χρήματα να τα αγοράσουν αλλά και πάλι από καθαρή αδιαφορία, με αποτέλεσμα το παιδί να εξαρτάται από το φιλότιμο των Γονέων του για την κατοχή των σχολικών υλικών, κάτι το οποίο υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είναι αυτονόητο.
Ακύρωση
Είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο οι Γονείς να διατηρούν μια κοινή γραμμή με τους Εκπαιδευτικούς για να μην μπερδεύεται ο Μαθητής, κάτι το οποίο δυστυχώς δεν συμβαίνει. Συγκεκριμένα, ο Γονέας φτάνει στο σημείο να ακυρώνει τον Εκπαιδευτικό του παιδιού, ακόμη και μπροστά του και όταν είναι έφηβος, μπορεί να κρίνει αλλά αν γίνεται λόγος για παιδί Δημοτικού το όλο θέμα είναι πολύ σοβαρό. Οι Γονείς πρέπει να κατανοήσουν ότι ο Εκπαιδευτικός δίνει συμβουλές και δεν τους κάνει υποδείξεις και ότι όντας σε αυτή τη θέση, μπορεί να γνωρίζει κάτι παραπάνω όσο αναφορά τα παιδιά, για αυτό τα λεγόμενά του πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τους Γονείς. Ακόμα πιο συγκεκριμένα όταν τα λάθη των Γονέων επισημαίνονται από τους Εκπαιδευτικούς, βγαίνουν εκτός εαυτού, για παράδειγμα αν ένας Γονέας δίνει στο παιδί του συνέχεια πατατάκια να τρώει στο διάλειμμα, ο Εκπαιδευτικός πει στο παιδί ότι δεν πρέπει να τα τρώει συχνά, το παιδί με τη σειρά του το πει στο Γονέα του και εκείνος πει στο παιδί με πολύ αυστηρό και νευριασμένο ύφος ότι ο Εκπαιδευτικός του να κοιτάζει τι θα τρώνε τα δικά του παιδιά, τότε και το παιδί θα στεναχωρηθεί και θα μπερδευτεί, αφού δεν θα ξέρει τελικά τι είναι σωστό και ο Εκπαιδευτικός στην ουσία από τον Γονέα ακυρώνεται. Επιπλέον, συμβαίνει ο Γονέας να προσβάλλει τον Εκπαιδευτικό μπροστά στο παιδί του γιατί μπορεί να υπήρξε κάποια ενέργεια του Εκπαιδευτικού, η οποία στον Γονέα μπορεί να μην άρεσε. Αν ένα παιδί γίνει μάρτυρας σε ένα τέτοιο συμβάν, τότε και πάλι στην ουσία ο Εκπαιδευτικός μπροστά στα μάτια του παιδιού ακυρώνεται. Αν υπάρχει οποιοδήποτε παράπονο και διάθεση για τσακωμό, καλό θα είναι να μην παρακολουθεί το παιδί, δηλαδή να μην είναι μπροστά. Άρα, οι Γονείς πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί στις αντιδράσεις τους όσο αναφορά τους Εκπαιδευτικούς, τους οποίους ένα παιδί πρέπει να έχει ως πρότυπα και να τους ακούει.
Οι Σωστοί Γονείς
Ανοιχτοί
Δίνονται πολλές φορές συμβουλές από τους Εκπαιδευτικούς στους Γονείς των παιδιών ή λένε τα ίδια τα παιδιά τις προτάσεις των Εκπαιδευτικών στους Γονείς αλλά η αντίδρασή τους δεν είναι πάντα η επιθυμητή. Πολλές φορές είτε θα φωνάξουν στα παιδιά αναφέροντάς τους ότι δεν θέλουν υποδείξεις ή θα υπάρξουν διενέξεις απευθείας με τους Εκπαιδευτικούς ακόμα και μπροστά στα παιδιά. Θεωρείται αναγκαίο οι σωστοί Γονείς να γίνουν ανοιχτοί στις συμβουλές των Εκπαιδευτικών και να καταλάβουν ότι δεν έχουν πρόθεση να εισέλθουν στα χωράφια των Γονέων, αλλά έχουν πρόθεση να βοηθήσουν τα παιδιά, ώστε εκείνα να αποκτήσουν μία σωστή ανατροφή και να γίνουν καλύτεροι πολίτες. Ένας σκοπός, ο οποίος πρέπει να θεωρείται κοινός και από τους Γονείς και τους Δάσκαλους ή Καθηγητές. Οι Γονείς είναι αρκετά πιθανό να κάνουν λάθη σε ο,τι αφορά το μεγάλωμα των παιδιών τους και αρκετά πιθανόν οι Εκπαιδευτικοί να το διαπιστώσουν και να το θίξουν. Σε περίπτωση που συμβεί αυτό δεν πρέπει οι Γονείς να προχωρήσουν στην εύκολη λύση, δηλαδή την ακύρωση του Εκπαιδευτικού αλλά πρέπει να είναι ανοιχτοί συζητώντας μαζί του, καταλαβαίνοντας το λάθος τους και να το διορθώσουν. Για παράδειγμα αν ένα παιδί κάνει ανθυγιεινή διατροφή στο σχολείο και ο Εκπαιδευτικός το πει στον Γονέα, εκείνος πρέπει να το συζητήσει με τον Εκπαιδευτικό, να βρουν μαζί το λάθος και να γίνουν οι κατάλληλες ενέργειες για να λυθεί το πρόβλημα. Έτσι και ο Γονέας γίνεται καλύτερος και ο Εκπαιδευτικός πιο εύκολα γίνεται πρότυπο για τους Μαθητές.
Επαφή
Ένα άλλο παράπονο των Δασκάλων και των Καθηγητών είναι στο γεγονός ότι οι Γονείς έρχονται μόνο στους ελέγχους προόδου των Μαθητών ή και ακόμη χειρότερα ούτε καν σε αυτούς, δηλαδή υπήρξαν και Γονείς παιδιών που οι Εκπαιδευτικοί δεν τους είδαν ποτέ, δεν υπήρχε καμία ή σχεδόν καμία επαφή. Σε αυτό το Τρίγωνο, για να υπάρξουν επιθυμητά αποτελέσματα, πρέπει όλες οι πλευρές να συνεργάζονται και αυτό πρέπει να επιδιώκεται από τους Γονείς, δηλαδή η συνεργασία με τους Εκπαιδευτικούς των παιδιών τους. Οι Γονείς μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην καλυτέρευση της Εκπαίδευσης των παιδιών, βοηθώντας τους Δάσκαλους ή τους Καθηγητές στο έργο τους ανάλογα με αυτά που θα αναφέρουν εκείνοι στους Γονείς των παιδιών. Αν οι Εκπαιδευτικοί δεν χρειάζονταν την βοήθεια των Γονέων, δεν θα τους καλούσαν σε συναντήσεις και δεν θα τους προέτρεπαν να έρχονται συχνά σε επαφή. Οι Γονείς αν επισκέπτονται συχνά το σχολείο των παιδιών τους, θα μαθαίνουν την πρόοδό τους και την συμπεριφορά που έχουν στο σχολείο, θα έπαιρναν πιο συχνά συμβουλές για τα παιδιά τους και με τις κατευθύνσεις που οι Εκπαιδευτικοί θα έδιναν κάθε φορά στους Γονείς, οι Μαθητές θα έβγαιναν κερδισμένοι.
Επισημάνσεις
Οι Γονείς δεν συμφωνούν πάντα με τις ενέργειες των Εκπαιδευτικών για αυτό αν υπάρχουν κάποιες διαφωνίες είναι καλό να επισημαίνονται. Όπως και οι Γονείς, ούτε οι Εκπαιδευτικοί είναι αλάνθαστοι και ας κατέχουν τίτλους σπουδών για αυτό και εκείνοι πρέπει να είναι ανοιχτοί στην γόνιμη κριτική, η οποία είναι καλό να ασκείται από τους Γονείς. Σε καμία περίπτωση όταν προτείνεται γόνιμη κριτική δεν εννοείται η απαξίωση, οι τσακωμοί, οι ύβρεις αλλά εφόσον Γονείς και Εκπαιδευτικοί κάθονται στο ίδιο τραπέζι, πρέπει κάθε πλευρά να παραδεχθεί τα λάθη της και να γίνει καλύτερη. Έτσι και οι Εκπαιδευτικοί, όχι μόνο πρέπει να δέχονται αλλά και να επιδιώκουν την εποικοδομητική κριτική και τις επισημάνσεις των Γονέων, για να βελτιώσουν το μάθημά τους αρκεί να γίνεται με καλές προθέσεις και διάθεση για συζήτηση. Επιπροσθέτως οι Γονείς είναι καλό όχι μόνο να επισημαίνουν αλλά και να ρωτούν και να ζητούν διευκρινήσεις για τις υπηρεσίες που προσφέρουν οι Εκπαιδευτικοί για να έχει η κριτική περισσότερο βάση και να κατανοούν καλύτερα την διδασκαλία, η οποία δίνεται απλόχερα στα παιδιά τους.
Μαθητές
Οι Μαθητές έχουν και εκείνοι από την μεριά τους πολλές υποχρεώσεις σχολικές και εξωσχολικές και η αποστολή τους είναι δύσκολη αλλά πραγματοποιώντας την θα ωφεληθούν οι ίδιοι. Μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην ορθή λειτουργία του Τριγώνου της Εκπαίδευσης και αυτό είναι προς το δικό τους συμφέρον.
Τα λάθη των Μαθητών
Απειθαρχία
Το φαινόμενο της απειθαρχίας στους Εκπαιδευτικούς από τους Μαθητές είναι πολύ συχνό και αυτός είναι ο κύριος λόγος που το επάγγελμά τους είναι δύσκολο γιατί πρέπει να έχουν απεριόριστη υπομονή και να έχουν την ικανότητα να ηρεμήσουν τους Μαθητές, όποτε αυτό χρειαστεί, δηλαδή συνέχεια. Οι Μαθητές από την μεριά τους μπορούν να βοηθήσουν λίγο σε αυτό, αρκεί να κατανοήσουν ότι οι Εκπαιδευτικοί θέλουν να τους βοηθήσουν και όχι να τους κουράσουν. Ακόμη, οι Μαθητές πρέπει να δείχνουν στους Εκπαιδευτικούς έστω την στοιχειώδη ευγένεια και σεβασμό γιατί μόνο έτσι μπορεί να είναι η συνεργασία καλή και να ωφεληθούν όλοι, δηλαδή και οι Μαθητές να μάθουν δύο πράγματα παραπάνω και να δημιουργηθούν αληθινές σχέσεις ανάμεσα σε Εκπαιδευτικούς και Μαθητές.
Καμία Συνέπεια
Πολλοί Μαθητές δεν διαβάζουν και δεν κάνουν τις ασκήσεις που έχουν για το σπίτι και γενικά οποιαδήποτε υποχρέωση που μπορεί να έχουν βάλει οι Εκπαιδευτικοί στους Μαθητές. Αυτό δεν είναι καθόλου καλό γιατί οι Μαθητές μην τηρώντας τις υποχρεώσεις τους στο σχολείο, θα υπάρχουν διενέξεις μεταξύ Μαθητών και Εκπαιδευτικών, άρα η σχέση τους δεν θα είναι πολύ καλή και αυτό δεν ωφελεί καμία πλευρά. Επιπλέον, οι Μαθητές μην κάνοντας τις σχολικές υποχρεώσεις τους, γεμίζουν κενά και δεν δύνανται να ανταποκριθούν στην παράδοση, άρα δεν επιτυγχάνεται σε ικανοποιητικό βαθμό ένας από τους στόχους της Παιδείας που είναι η μετάδοση γνώσεων, οι οποίες θα χρειαστούν στη ζωή αργότερα, είτε θεωρητικά, είτε πρακτικά. Επιπρόσθετα, η συνέπεια είναι αρετή σε έναν άνθρωπο και το σχολείο προσπαθεί να την καλλιεργήσει και μαθαίνοντας τους Μαθητές να είναι συνεπείς με τις σχολικές υποχρεώσεις τους, είναι αρκετά πιθανό να είναι συνεπείς και σε αυτά που η κοινωνία θα τους ζητήσει αργότερα, μόλις ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους.
Σχολικός εκφοβισμός
Στην σημερινή εποχή, παρατηρείται έντονα το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού από Μαθητές σε άλλους Μαθητές και αυτό είναι μία από τις αιτίες που το Τρίγωνο της Εκπαίδευσης δεν λειτουργεί καλά. Οι Μαθητές, οι οποίοι δέχονται σχολικό εκφοβισμό από συνομηλίκους τους, δεν βλέπουν το σχολείο ως έναν χώρο ευχάριστο και δημιουργικό αλλά ως έναν χώρο φόβου και απογοήτευσης και αυτό έχει άμεσες συνέπειες στις επιδώσεις τους, στις σχέσεις τους με τα άλλα παιδιά αλλά και με τους Εκπαιδευτικούς και με τους Γονείς. Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη σε κανέναν και τα παιδιά αυτά νιώθουν πάντα ότι κάποιος τα καταδιώκει, κάτι που στο σχολείο όντως συμβαίνει. Το αποτέλεσμα που προκύπτει στα παιδιά αυτά, είναι να μην επιτυγχάνονται οι στόχοι της Παιδείας, κάτι το οποίο συμβαίνει και στους Μαθητές που προκαλούν τον σχολικό εκφοβισμό. Όταν παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα οι Εκπαιδευτικοί και οι Γονείς πρέπει να δρουν δυναμικά.
Οι Σωστοί Μαθητές
Καλή Συνεργασία
Η καλή συνεργασία μεταξύ Μαθητών και Εκπαιδευτικών είναι η πιο σημαντική στο Τρίγωνο. Για να επιτευχθεί η καλή συνεργασία, είναι απαραίτητο οι Μαθητές να ακούν τους Εκπαιδευτικούς τους, να κάνουν τις σχολικές τους υποχρεώσεις, να πραγματοποιούν μαζί οποιαδήποτε σχολική δραστηριότητα οργανώνεται. Ο Εκπαιδευτικός έχει συνήθως καλές προθέσεις και ο,τι ενέργεια ζητάει να κάνουν οι Μαθητές του, είναι βέβαιο ότι θα ωφελήσει τους ίδιους αλλά και θα οικοδομηθούν πιο εύκολα σχέσεις αληθινές, κάτι το οποίο έχει παρατηρηθεί πολλάκις ανάμεσα στους Εκπαιδευτικούς και τους Μαθητές και η καλή συνεργασία που επιτεύχθηκε, έπαιξε σημαντικό ρόλο. Αξίζει να σημειωθεί όμως ότι και ο Εκπαιδευτικός πρέπει να είναι σωστός στους Μαθητές του για να επιτευχθεί η καλή συνεργασία.
Συμβουλές
Οι Εκπαιδευτικοί πολλές φορές δίνουν στους Μαθητές τους συμβουλές αλλά εκείνοι δεν τις ακούν. Οι Εκπαιδευτικοί δίνουν συμβουλές στα «παιδιά» τους γιατί τα πονάνε και τα αγαπάνε και θέλουν το καλύτερο για την ζωή των Μαθητών τους και χαίρονται πολύ όταν τελικά οι Μαθητές τους τις ακούν και βλέπουν να προοδεύουν. Συνήθως αυτό όμως, δεν συμβαίνει γιατί οι Μαθητές, ιδιαίτερα οι έφηβοι δεν επιθυμούν να ακούσουν κανέναν μεγάλο είτε αυτός είναι Εκπαιδευτικός, είτε είναι Γονέας, είτε ο Θεός ο ίδιος και αν το σκεφτεί κανείς είναι λογικό γιατί οι ηλικίες αυτές είναι δύσκολες και πολύ αντιδραστικές. Ωστόσο οι Μαθητές καμιά φορά πρέπει να αποθέσουν για λίγο την υπερηφάνεια και των εγωισμό τους και να δώσουν βήμα στη λογική και να εξετάσουν τις Συμβουλές που παίρνουν, ιδιαίτερα από τους Εκπαιδευτικούς γιατί αφενός έχουν τις καλύτερες προθέσεις και αφετέρου έχουν κάποιες παραπάνω γνώσεις σε ο,τι έχει να κάνει με τα παιδιά και την ψυχολογία τους.
Εμπιστοσύνη
Οι Μαθητές πολλές φορές θέλουν να ζητήσουν βοήθεια από τους Εκπαιδευτικούς τους αλλά δεν το κάνουν είτε επειδή ντρέπονται, είτε επειδή δεν νιώθουν ότι έναν Εκπαιδευτικό μπορούν να τον εμπιστευτούν. Πρέπει οι Μαθητές να κατανοήσουν ότι ο Δάσκαλος ή ο Καθηγητής δεν είναι απλά ένας φορέας γνώσεων αλλά και ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει την διάθεση να ακούσει οποιαδήποτε προβλήματα των Μαθητών και είναι αρκετά πιθανόν να δώσει λύση. Ένα πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίζει ένα παιδί μπορεί να είναι το γεγονός ότι υφίσταται σχολικό εκφοβισμό αλλά να φοβάται να το αναφέρει στον Δάσκαλο ή Καθηγητή του επειδή πιστεύει πως δεν θα κάνει τίποτα, κάτι το οποίο είναι ένας μύθος γιατί μέσα στη δουλειά του Εκπαιδευτικού είναι και να σβήνει τις φωτιές που προκαλούνται από τους οποιουσδήποτε Μαθητές μέσω του σχολικού εκφοβισμού. Επομένως, οι Μαθητές μπορούν να εμπιστεύονται τους Εκπαιδευτικούς τους, οι οποίοι είναι ικανοί να δώσουν λύσεις.
Επίλογος
Το Εκπαιδευτικό σύστημα έχει πολλά προβλήματα, όμως αρκετά από αυτά μπορούν να λυθούν αν το Τρίγωνο της Εκπαίδευσης λειτουργήσει σωστά. Οι Εκπαιδευτικοί, οι Γονείς και οι Μαθητές, οι οποίοι συγκροτούν αυτό το Τρίγωνο, αν συνεργαστούν όλοι μαζί, αν συζητήσουν τα λάθη τους όλοι μαζί, αν κατανοήσουν ότι έχουν έναν κοινό στόχο όλοι μαζί, τότε θα μπορέσουν να οικοδομήσουν με γερά θεμέλια μια άριστη Παιδεία όλοι μαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου