Ο λαός δώσαμε εντολή σχηματισμού
κυβέρνησης συνεργασίας που θα πάλευε ν' αλλάξει προς το καλύτερο τα
Μνημόνια, τα Μεσοπρόθεσμα και τα ... κακά της μοίρας μας!
Κάποιοι, όμως, δεν έκαναν το καθήκον τους.
Είτε καβάλησαν το καλάμι είτε θεώρησαν πως η πολιτική καριέρα είναι μια πορεία εκ του ασφαλούς, χωρίς ρίσκο και κόστος.
Τα κόμματα της "λεβέντικης μοναξιάς"
(Αλέκες, Τσίπρες και Καμμένοι) θέλουν να κρατήσουν απόσταση ασφαλείας
απ' την εξουσία. Για να μην απομυθοποιηθεί
τραγικά η ανόητη επιχειρηματολογία τους.
τραγικά η ανόητη επιχειρηματολογία τους.
Κι ο Κουβέλης δέχεται να γίνει πρωθυπουργός αλλά με έναν όρο: να μην έχει αντιπολίτευση!
Είναι απίστευτοι οι άνθρωποι...
Και μας καταδικάζουν σε παρατεταμένη ακυβερνησία.
Και
αναγκάζουν τη χώρα μας να εκπροσωπηθεί στην κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής στις
23 Μαϊου από έναν ανώτατο δικαστικό! Δηλαδή, ουσιαστικά, να μείνει χωρίς
εκπροσώπηση...
Και να 'μαστε πάλι μπροστά από μια κάλπη.
Μόνο που αυτή τη φορά το ζητούμενο δεν είναι η καταδίκη του δικομματισμού.
Αλλά ο σχηματισμός μιας βιώσιμης κυβέρνησης που θα παλέψει σε δυο μέτωπα:
α) στο εξωτερικό, δίπλα στο
σοσιαλιστή πρόεδρο της Γαλλίας, στο συνασπισμό των Γερμανών
σοσιαλδημοκρατών-πρασίνων και στις άλλες χώρες-"γουρούνια" της
περιφέρειας.
β) στο εσωτερικό, για ανάπτυξη με δημοσιονομική σταθερότητα.
Τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά να υπάρχει τουλάχιστον καλή θέληση.
Και τα κόμματα της ψυχασθενικής Αριστεράς δεν την έχουν.
Δυστυχώς νομίζουν πως οι λιτότητες
και τα Μνημόνια ανατρέπονται με πορδές, μετά από υπερβολική κατανάλωση
"πατριωτικής φασολάδας"!
Ειδικά για τα κόμματα της ψευτοαριστεράς, πολύ σύντομα ο "κήπος με τα ρόδα" θα αποδειχτεί "βάλτος με τ' αγγούρια"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου