Επιτέλους να ξέρουμε τι ακριβώς ψηφίζουμε

Στις ημέρες που μεσολάβησαν από τις εκλογές είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε και μερικά από τα σχέδιά που απεργάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση που σχηματίσει «αριστερή κυβέρνηση». 


Αίφνης ακούσαμε τα μαθήματα… υψηλής τραπεζικής του κ. Στρατούλη, ο οποίος μας μίλησε για «κρατικοποίηση» τραπεζών και «αξιοποίηση για
αναπτυξιακά έργα» των καταθέσεων. 


Μείναμε άναυδοι από την πρόταση του βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Μ. Γλέζου για… αύξηση των δημοσίων εσόδων με φορολόγηση όλων όσων δηλώνουν το… ιδιαιτέρως υψηλό ετήσιο εισόδημα των 20.000 ευρώ. 
Και εντυπωσιαστήκαμε από την διευκρίνιση του κ. Δραγασάκη για τη διαφορά μεταξύ «πολιτικής καταγγελίας» του Μνημονίου και «μονομερούς καταγγελίας».
 Είναι σαν αυτό που είχε πει (ότι θα τις …έδιωχνε) ο αείμνηστος Α. Παπανδρέου για τις «Βάσεις θανάτου». 


Μετά ήλθαν κάποιοι άλλοι να αναπτύξουν άλλες θέσεις, όπως ο κ. Λαφαζάνης που μίλησε για «ακύρωση» του μνημονίου «γιατί δεν είναι διαπραγματεύσιμο» ή και για «επιλεκτική διαγραφή» και άλλοι που ζητούν την έκτακτη φορολόγηση (κι άλλη) των μεγάλων επιχειρήσεων με 1% του τζίρου. 


Αν μη τι άλλο τώρα με τις αποκαλύψεις των οραμάτων τους θα ξέρουμε τι ακριβώς ψηφίζουμε…