Ο Βενιζέλος σε ίλιγγο για την τρίτη θέση

Ιλιγγος έχει πιάσει τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που βλέπει τον εφιάλτη του συρρικνωμένου και τρίτου, πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ να τείνει να μετατραπεί σε πραγματικότητα.

Από τη μια οι δημοσκοπήσεις, που συνεχίζουν να διενεργούνται παρά την απαγόρευση δημοσιοποίησής τους, και από την άλλη η αδιαφορία των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στις απεγνωσμένες εκκλήσεις του για «συσπείρωση» τον έχουν οδηγήσει σε μια εντελώς αλλοπρόσαλλη τακτική. Από τη μια μέρα στην άλλη διαψεύδει τον εαυτό του και τις προηγούμενες δηλώσεις του, μοιράζει αφειδώς υποσχέσεις για «παροχές» που πριν από λίγο καιρό κατήγγελλε και φάσκει και αντιφάσκει διαρκώς.

Αυτή η αντιφατική στάση του καταγράφεται με δηλώσεις του που η μια αναιρεί την άλλη. Τέσσερις μέρες πριν από τις εκλογές, μάλιστα, επαναφέρει πάλι τον κίνδυνο εξόδου της χώρας από το ευρώ, για τον οποίο ο ίδιος διαβεβαίωνε ότι έχει περάσει οριστικά. Αντιστοίχως, επαναλαμβάνει ότι «το

ΠΑΣΟΚ δεν είναι δεδομένο» ως προς τη συμμετοχή του σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, όταν λίγες μέρες πριν δεχόταν ως και τον πρόεδρο της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά για πρωθυπουργό κυβέρνησης συνεργασίας.

Χαρακτηρίζοντας «παρανόηση» την άποψη ότι η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη είναι εξασφαλισμένη ό,τι κι αν συμβεί, ο κ. Βενιζέλος (που μέχρι πρόσφατα υπερηφανευόταν ότι «έσωσε» για πολλοστή φορά τη χώρα) επικαλέστηκε τις «πολλές χώρες, κυβερνήσεις και εκλογικά σώματα που υπάρχουν στην Ευρώπη» για να δικαιολογήσει την απειλή του. Υπό τον φόβο δε της εισόδου της Χρυσής Αυγής στη Βουλή, υποστήριξε (στον «Guardian») ότι είναι «άτοπο και κρίμα απεγνωσμένοι και θυμωμένοι πολίτες να πείθονται από τέτοιες πολιτικές», ζητώντας να «μην επιτρέψουμε το Κοινοβούλιο να στεγάσει οπαδούς του νεοναζισμού».

Σε μία προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τα ιστορικά χαμηλά ποσοστά του, υποστήριξε επίσης (Σκάι) ότι «αυτή την εβδομάδα οι δημοσκοπήσεις δοκιμάζονται περισσότερο από τα κόμματα», εξακολουθώντας να δηλώνει ότι τάχα η πρωτιά του ΠΑΣΟΚ είναι πιο εφικτή από την αυτοδυναμία της Ν.Δ. Επέμεινε δε ότι «η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας», παραδεχόμενος ως λάθος του ΠΑΣΟΚ που δεν τις επιδίωξε εξαρχής. Διαφοροποιούμενος εκ νέου από την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ και τον τρόπο που «πέρασε» το Μνημόνιο, υποστήριξε τάχα ότι η θέση του ήταν... λεπτή, λόγω αντιπαλότητας με τον Γ. Παπανδρέου για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ το 2007. Οσο για το δημοψήφισμα, είπε ότι «ουδέν κακόν αμιγές καλού», ενώ αναφερόμενος στην κυβέρνηση Παπαδήμου παραδέχτηκε ότι δεν λειτούργησε καλά.

Υποστηρίζοντας ακόμη με θράσος ότι τον Αύγουστο του 2011 «έδιωξε» την τρόικα κατόπιν σχεδίου, ισχυρίστηκε ότι όσα υπόσχεται τώρα στο πρόγραμμά του είναι κοστολογημένα. Επιτέθηκε επίσης σε όλα τα άλλα κόμματα, που κατά τα λοιπά καλεί σε συνεργασία, ενώ θυμήθηκε όψιμα και την ανάγκη οριοθέτησης της ΑΟΖ, την οποία όμως επιδεικτικά αγνόησε ως υπουργός Εθνικής Αμυνας.