Συζητήσεις επί συζητήσεων, σχόλια επί σχολίων, αντεγκλήσεις στα
τηλεοπτικά παράθυρα, αναλύσεις, τι έφταιξε, τι έφταιξε περισσότερο, τι
έγινε στραβά, αυτομαστιγώσεις, ομφαλοσκοπήσεις…
Κι εμένα ο πόνος στην ψυχή, αντί να μετριαστεί, επιτείνεται!
Και να σου οι σφήκες να μη λένε να σταματήσουν το βουητό μες το μυαλό μου! γιατί; γιατί;; γιατί;;;
Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή, για να μην υποστούμε μείζονα ψυχική διαταραχή:
Ζούμε μια ζοφερή κατάσταση και σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι η Ελλάδα
βρίσκεται, όσο ποτέ άλλοτε από την μεταπολίτευση, προ μιας τραγωδίας.
Και όλοι αναμασούν την ίδια … ‘’σοφία’’: Ο λαός ξέρει, ο λαός
αποφάσισε, ο λαός… έχει και γνώση και κρίση, ο λαός θα ξαναποφασίσει!
Εμένα όμως δεν με γεμίζει αυτή η άποψη, κάθε άλλο μάλλον, με
δαιμονίζει. Και γίνεται σμήνος από σφήκες που βασανίζει τον εγκέφαλό
μου!
Ποιος λαός;
Αυτός που υπέστη πλύση εγκεφάλου το 2009 και παρέδωσε αφρόνως την
εξουσία σε εκείνον που έκλινε τον αυχένα στην Υπερδύναμη του Σκότους, η
οποία ξετσίπωτα απαιτούσε την εξόντωση του Κ. Καραμανλή;;
Αυτός που είχε τόση κρίση, ώστε να αδιαφορεί για τις ειλικρινείς
εξαγγελίες του Καραμανλή για δύσκολα μέτρα που πρέπει να παρθούν μετά
τις εκλογές, υποκύπτοντας στην γοητεία της απάτης ότι λεφτά υπάρχουν;;
Που έκλεισε τα αυτιά του στο επαναλαμβανόμενο σλόγκαν του Καραμανλή:
“ούτε ένα δυσάρεστο μέτρο δεν προτείνει ο κ. Παπανδρέου” και τον κάλεσε
αυτόν τον τελευταίο (τον κ. Παπανδρέρου) να μπει με τα τσαρούχια μες
την ψυχή του, τάζοντας αυξήσεις και όχι πάγωμα μισθών και τόσα άλλα πιο
ελκυστικά από τα πετραχήλια του λαγού, για να έλθει – μετά την
απομάκρυνσιν εκ του ταμείου (κάλπη) - ως οδοστρωτήρας να τον
ισοπεδώσει, να τον εξαθλιώσει, να τον βιάσει;;;
Ή αυτός ο λαός που αποφάσισε στις προχτεσινές εκλογές να
‘’τιμωρήσει’’ εξ ίσου τους δημίους του, με αυτούς που προσπάθησαν να του
βγάλουν τις χειροπέδες και δεν τα κατάφεραν;;;;; Και μην μου ζητήσετε
να αιτιολογήσω τους ρόλους, γιατί κινδυνεύω να γίνω κουραστικός,
επαναλαμβάνοντας ότι είναι αφροσύνη και ολιγόνοια, για να μην
χρησιμοποιήσω την άλλη έκφραση, το να μην δύνασαι να διακρίνεις ότι
είναι χαωδώς διαφορετικό το να επιλέγεις συνειδητά την υποδούλωση της
πατρίδος σου, από το να αποτυγχάνεις να την ελευθερώσεις. Είναι χαωδώς
διαφορετικό, το να επιλέγεις μνημόνιο, χωρίς να σε πιέζει κανείς, από το
να επιλέγεις μνημόνιο (το δεύτερο), με δέκα πιστόλια στον κρόταφό σου.
Είναι τελείως διαφορετικό το να αποφασίζεις μπροστά από σταυροδρόμι,
από το να αποφασίζεις μπροστά από γκρεμό !!
Αυτή είναι η ευθυκρισία ;;; Αυτή είναι η σύνεση ;;; Αυτή είναι η δικαία απόδοση ευθυνών;
Αυτή είναι η γνώση και η κρίση ;;;;;;
Τότε δηλώνω αμαθής και άσοφος !!!!!
Ή αυτός ο λαός που κάνοντας χρήση του ιερού του δικαιώματος της ψήφου
και θέλοντας να εκδικηθεί όσους του άδειασαν την τσέπη –πέραν βεβαίως,
του άδικου και άκριτου καταμερισμού ευθυνών- ανέδειξε νικητή των
εκλογών αυτούς που μόλις πριν λίγα χρόνια έκαψαν και ξανάκαψαν την
Ελλάδα ;;;; (Για να αναφέρω μόνο ένα από τα …. ‘’μπουμπούκια’’ τους).
Αυτή είναι η μνήμη ;;;;;;
Ε, τότε εγώ είμαι εντελώς αμνήμων !!!!!!!!!
‘’Οίοι ημείς, τοιούτοι και οι άρχοντες ημών’’. (Τέτοιοι που είμαστε, τέτοιοι είναι και οι άρχοντές μας).
Παύλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου