Ο κ. Τσίπρας και ο κ. Καμμένος να αναλάβουν τις (κυβερνητικές) ευθύνες τους!

Και τώρα τι;

Ο Max Weber σ’ εκείνη την περίφημη διάλεξή του «Politics as a vocation» καταλήγει λέγοντας ότι το κάλεσμα για την πολιτική έχει εκείνος ο ηγέτης, ο οποίος ακόμα και  όταν  όλα καταρρέουν γύρω, μπορεί να σταθεί όρθιος και να πεί ότι «παρ’ όλα αυτά θα τα καταφέρω».

Αναμφίβολα τα χθεσινά αποτελέσματα αποτελούν ένα …τεκτονικό σεισμό πολλών ρίχτερ. Τίποτα πια δεν είναι το ίδιο. Το εκλογικό σώμα,  για μια ακόμα φορά, πίστεψε ό,τι «λεφτά υπάρχουν», όπως και οι εύκολες λύσεις που χαϊδεύουν αυτιά. Όμως, δεν φταίει πάντα μόνον ο …αποδέκτης  του μηνύματος. Φταίνε και οι …αποστολείς, δηλαδή τα κόμματα, επί του προκειμένου, που δεν αντελήφθησαν εγκαίρως ό, τι δεν …επικοινωνούσαν με τον ακροατήριό τους.

Παρ’ όλα αυτά η χώρα δεν μπορεί και δεν πρέπει να μείνει ακυβέρνητη και οι επιλογές, ευτυχώς, είναι περιορισμένες. Αυτό σημαίνει ότι η ώρα της ευθύνης έφτασε για όλους. Ιδίως για αυτούς που, έως χθές, παρακολουθούσαν αμέριμνοι, σφυρίζοντας αδιάφορα.

Εκείνο που, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να αποφευχθεί είναι η άμεση προσφυγή στις κάλπες. Όσοι 

ισχυρίζονται ότι ο λαός έχει ήδη μετανιώσει και θα συμπεριφερθεί πιο υπεύθυνα, πολύ φοβούμαι ότι κάνουν λάθος. Το εκλογικό σώμα δεν αλλάζει γνώμη τόσο εύκολα, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, εκτός και αν  υποστεί  ένα απρόσμενο και ισχυρό σόκ, π.χ. να μη καταβληθούν οι συντάξεις και οι μισθοί του επόμενου μήνα.

Η άμεση προσφυγή στις κάλπες πιθανότατα θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο τις δυνάμεις που εξήλθαν ενισχυμένες από το χθεσινό αποτέλεσμα. Από τη στιγμή που άνοιξε ο ασκός του Αιόλου, το πράγμα δεν μαζεύεται εύκολα.

Προφανώς και δεν υπάρχει η απαιτούμενη πολιτική  νομιμοποίηση, έστω και διά της ανοχής, για το σχηματισμό κυβέρνησης (με οποιοδήποτε προσδιοριστικό επίθετο) από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Έστω και με τη σύμπραξη άλλων βουλευτών ή  τρίτου κόμματος π.χ. του κ. Κουβέλη.  Γιατί ένα τέτοιο σχήμα αφ΄ενός μεν θα είναι εξ ορισμού θνησιγενές, αφ’ ετέρου δε θα  φυσήξει  ούριο άνεμο στα πανιά των  δυνάμεων του λαϊκισμού.

Το ίδιο ισχύει και για την «κυβερνώσα αριστερά» που ευαγγελιζόταν ο κ. Τσίπρας ή για την κυβέρνηση που διατυμπάνιζε ο κ. Καμμένος. Ψήφο διαμαρτυρίας εισέπραξαν αμφότεροι, εντολή διακυβέρνησης ουδείς έλαβε.

Όμως, και οι δύο συγκέντρωσαν τέτοια ποσοστά που δεν έχουν πλέον το δικαίωμα να παραμείνουν παρατηρητές των γεγονότων. Πρέπει με άλλα λόγια να …μπούνε στο παιχνίδι. Για να δούμε όλοι πως γεφυρώνεται η απόσταση από τα λόγια, στα έργα!

Μετά τα χθεσινά αποτελέσματα κανένα κυβερνητικό σχήμα δεν είναι βιώσιμο, χωρίς τη συμμετοχή του κ. Τσίπρα και του κ. Καμμένου! Για να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους!

Σύμφωνα με την επιταγή του  Συντάγματος, μετά το πέρας των διερευνητικών εντολών που  θα λάβουν οι αρχηγοί των τριών πρώτων κομμάτων, (και εφ’όσον αυτές δεν τελεσφορήσουν) ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποχρεούται να καλέσει  όλους τους πολιτικούς αρχηγούς και να επιδιώξει τον σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης.

Στην πρόσκληση αυτή η ΝΔ πρέπει να απαντήσει θετικά με βάση το περίγραμμα που έθεσε χτες ο Πρόεδρός της.

Τα  ψέμματα τελείωσαν…

Είναι ώρες ευθύνης για όλους…

του Κώστα Ροδινού