ΓΑΠ: πολύ σκληρός για να τον … φάνε

Την εποχή της απόρριψης του σχεδίου Ανάν, τέθηκε για πρώτη φορά σε αμφισβήτηση από τους Αμερικανούς η « ηγετική καταλληλότητα» του Γιώργου Παπανδρέου.
Η Ουάσιγκτον είχε ξοδέψει χρόνο και χρήμα επενδύοντας στην επιβολή του σχεδίου, λογάριαζε όμως χωρίς τον ξενοδόχο που λεγόταν Τάσσος Παπαδόπουλος. Η αδυναμία του Γιώργου να ασκήσει καταλυτική επιρροή στα ελληνικά ΜΜΕ και να εκβιάσει ένα θετικό(για τους Αμερικανούς)αποτέλεσμα στο επίμαχο δημοψήφισμα, γκρέμισε την εικόνα του, ως «decision maker».Εμφανώς απογοητευμένος ένας υψηλόβαθμος Αμερικανός διπλωμάτης που ήταν σε θέση να γνωρίζει τις πικρόχολες συζητήσεις στους διαδρόμους του Στέητ Ντιπάρτμεντ, περιέγραφε τότε τον Γιώργο ως ένα επίδοξο ηγέτη μειωμένης πολιτικής αντίληψης, φορτωμένο με πολλά οικογενειακά συμπλέγματα και ακλόνητες ιδεοληψίες. Ειδικότερα μιλούσε για έναν «πολιτικό μικρού διαμετρήματος που δεν μπορούσε να περάσει μηνύματα»(he could not deliver the message).
Η εκτίμηση εκείνη των Αμερικανών, αν και περιέχει αυτονόητες επισημάνσεις, θεωρώ ότι τελικά υπήρξε ρηχή και υποτιμά τον κ. Παπανδρέου. Γιατί, παρά τον πασιφανή πολιτικό του αυτισμό, αποδείχτηκε ότι μπορεί να περάσει μηνύματα, όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη. Μεταφέροντας δονήσεις τρόμου για το πώς ένας δημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός κατάφερε, μέσα σε δύο χρόνια να διαλύσει τη χώρα του και να εξελιχθεί σε παγκόσμια απειλή.
Έχω ξαναγράψει ότι με τα κατορθώματα του, κορωνίδα των οποίων υπήρξε η εξαγγελία δημοψηφίσματος, ο Γιώργος, σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, θα είχε τεθεί σε κατ΄οικον περιορισμό. Μόνο και μόνο επειδή αποδεδειγμένα αποτελεί δημόσιο κίνδυνο.
Δυστυχώς, ο τέως πρωθυπουργός εξακολουθεί να απολαμβάνει σκανδαλώδους ασυλίας, καταγγέλλοντας τα ίδια μέσα ενημέρωσης που ξεδιάντροπα φιλοτέχνησαν το προφίλ του, ως…μεσσία!
Σε πείσμα μάλιστα των αμερικανικών προβλέψεων, ο κ. Παπανδρέου αποδεικνύεται μαιτρ της πολιτικής επιβίωσης. Επί πέντε ολόκληρες μέρες έσπρωχνε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και με νοοτροπία Μπεν Αλι, αρνείτο να παραδώσει την εντολή. Κι όταν αναγκάστηκε υπό την πίεση του Σαμαρά να αποσυρθεί, ούτε που ψέλλισε την λέξη παραίτηση.
Τα τελευταία 24ωρα διαμηνύει ότι δεν έχει σκοπό να εγκαταλείψει την αρχηγία του κόμματος και τα προνόμια που απορρέουν από αυτή. Ταυτόχρονα επιχειρεί και την κηδεμονία της νέας κυβέρνησης, απλώνοντας ατζέντα που ξεπερνά κατά πολύ το περιορισμένο εύρος της αποστολής της.
Ο κ. Παπανδρέου ανακάλυψε ότι τους επόμενους τρείς μήνες,  προδιαγράφονται ιδεατές συνθήκες για να λυθεί το Σκοπιανό, το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά, να αναμορφωθεί το εκλογικό σύστημα, να αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή και να ξεκινήσουν οι εξορύξεις πετρελαίου στο Αιγαίο!  Και τους εξωγήινους θα ανακάλυπτε ο τέως πρωθυπουργός για να δικαιολογήσει την παρουσία του στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ίσως βέβαια, σε αυτή τη τελευταία περίπτωση, να προσέφερε πολύτιμη υπηρεσία στη πατρίδα, επειδή ασφαλώς θα μπορούσε να μιλήσει τη γλώσσα τους…
Γιώργος Χαρβαλιάς