Το πρώτο εξάμηνο του 2011 τα περιστατικά που καταφθάνουν στην ψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου Ευαγγελισμός, παρουσιάζουν αύξηση σε ποσοστό 52% συγκριτικά με το πρώτο εξάμηνο του 2009, όπως σημειώνει ο διευθυντής της Κλινικής, Κωνσταντίνος Αλεξανδρόπουλος.
Η εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, φιλοξενεί δήλωση του κ. Αλεξανδρόπουλου, που λέει χαρακτηριστικά: «Μέσα στα τελευταία δύο χρόνια, ο αριθμός των ασθενών που δεχόμαστε έχει διπλασιαστεί. Πρόκειται κυρίως για ανθρώπους που ζητούν ανακούφιση από τα συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης», κρούοντας παράλληλα τον κώδωνα του κινδύνου μιλώντας για εκρηκτική κατάσταση.
Τα στοιχεία της έρευνας που αναφέρθηκαν παραπάνω, είναι ενδεικτικά, διότι αυτή, βρίσκεται σε εξέλιξη. Παρ’ όλα αυτά, νομίζω, ότι οι δραματικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης, είναι εμφανής και κάθε παραπάνω νέο στοιχείο που θα προκύψει, δεν πιστεύω ότι θ’ αλλάξει κάτι προς το καλύτερο.
Θα μου πείτε βέβαια, ότι χρειαζόμασταν τα αποτελέσματα κάποιας έρευνας για να μας δώσουν να καταλάβουμε το τι γίνεται γύρω μας; Απαντώ, όχι. Είναι άλλο όμως να μιλάς γενικά και αόριστα και τελείως διαφορετικό, να έχεις στα χέρια σου μετρήσιμα δεδομένα.
Όλα αυτά, έρχονται στο φως της δημοσιότητας, την περίοδο που οι κύριοι υπεύθυνοι της εν εξελίξει τραγωδίας του ελληνικού λαού, συμπληρώνουν δύο χρόνια στην εξουσία. Δύο χρόνια, που πολλά πράγματα στην καθημερινότητά μας, έχουν αλλάξει δραματικά. Δύο χρόνια φαίνεται ότι ήταν υπεραρκετά σε μια ομάδα ανθρώπων, να καταδικάσουν μια ολόκληρη κοινωνία. Δύο χρόνια, ήταν υπεραρκετά για κάποιους, να διαλύσουν κάθε έννοια κράτους - πρόνοιας. Δύο χρόνια, έφτασαν σε κάποιους, να σύρουν την πατρίδα μας, αλυσοδεμένη, στην δουλεία των περίφημων αγορών. Δύο χρόνια, έφτασαν σε κάποιους, να βάλουν την Ελλάδα στον χάρτη με τις χώρες εκείνες, που παρουσιάζουν τα περισσότερα κρούσματα αυτοκτονιών, «μόδα», που η χώρα μας αγνοούσε. Μέσα σε μόλις δύο χρόνια, μια χούφτα ανίκανων και ψευτών, οδηγούν τους συμπατριώτες μας, να ψάχνουν τον δρόμο για την δική τους γη της επαγγελίας, σε ξένα χώματα.
Αναρωτιέμαι, τι αλήθεια πρέπει ακόμα να γίνει για να μπει ένα τέλος επιτέλους σ’ αυτή την κατρακύλα. Τι ακόμα πρέπει να γίνει, για να επιστρέψουμε και πάλι σε μία φυσιολογική ζωή, ξεφεύγοντας από τον εφιάλτη που ζούμε.
Ακούω καθημερινά ψευτοδιλήμματα του τύπου…και τι φαντάζεστε ότι μπορεί να γίνει, εάν για παράδειγμα αλλάξει χέρια η διακυβέρνηση της χώρας…; Απαντώ, πάρα πολλά. Που βασίζω αυτή μου την αισιοδοξία; Ο μεγάλος Έλληνας νομπελίστας ποιητής, Οδ. Ελύτης, έχει πει: « Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις»! Εσείς κύριοι, μας έχετε αποσυνθέσει εντελώς, αντιληφθείτε το. Εμείς όμως, έχουμε ακόμα φυλαγμένα βασικά στοιχεία της φυλής μας, που εσείς προφανώς αγνοείται και μπορούμε με αυτά, να ξαναγεννηθούμε από τις στάχτες που εσείς σκορπίσατε. Εξαφανιστείτε γρήγορα… Δεν έχετε αφήσει τίποτα όρθιο.
Κλείνοντας, ο Τ. Λειβαδίτης έχει πει χαρακτηριστικά και πρέπει όλοι να το νιώσουμε και να το βάλουμε καλά μέσα στο μυαλό μας: «Ό, τι κι αν κάνουν θα νικήσουμε – ο κόσμος μας ανήκει. Το μέλλον είναι μες στην τσέπη μας σαν το κλειδί του σπιτιού μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου