Πατριωτικό λαϊκό κίνημα, ή χαβαλές στις πλάτες του λαού;
Ποιό είναι το αποτέλεσμα του παλλαϊκού ξεσηκωμού εναντίον της κυβέρνησης στην επέτειο του ΟΧΙ, 48 ώρες μετά;
Χάρις στους χειρισμούς της κυβέρνησης, του Καρατζαφέρη των καναλιών και άλλων, όλοι συζητούσαν χτες και θα συνεχίσουν να συζητάνε και σήμερα και αύριο για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον ξυλοδαρμό του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. Ο παλλαϊκός ξεσηκωμός σε όλη την Ελλάδα πέρασε σε δεύτερο πλάνο.
Η επίθεση εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν εξάλλου η αφορμή για να αποπειραθεί το Μαξίμου να δημιουργήσει τον μεγάλο αποπροσανατολισμό και να διαστρεβλώσει το σαφέστατο μήνυμα του λαού. Κανάλια, υπουργοί και προπαγανδιστικοί μηχανισμοί επιχείρησαν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι “όσοι διαμαρτύρονται θέλουν να καταστρέψουν τους θεσμούς, ενώ όσοι δεν μιλάνε είναι καλοί πολίτες“. Παράλληλα εκτυλίσσονται και σενάρια για να πάμε στις εκλογές όχι με το δίλημμα “ΠΑΣΟΚ ή Σωτηρία του Έθνους”, αλλά με το δίλημμα «Νόμος και Τάξη ή Αταξία»
Αυτά εξηγούν και την στάση του Σαμαρά. Πολλοί εξεπλάγησαν από την δήλωση του με την οποία καταδίκαζε τις επιθέσεις στα σύμβολα του Έθνους και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το μήνυμα όμως που έπρεπε να περάσει εκείνη την στιγμή, απέναντι στα σενάρια που περιγράφουμε, ήταν ότι η ΝΔ είναι ο κατεξοχήν υπερασπιστής των θεσμών και της ασφάλειας των πολιτών. Η χθεσινή του δήλωση για την “διάσταση λαού – κυβέρνησης” βάζει το πρόβλημα σε όλες τις διαστάσεις του και υπογραμμίζει ότι οι θεσμοί θα προστατευτούν μόνο με τις εκλογές. Ο λαός είναι ο υπέρτατος κριτής των πάντων.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει το αναπτυσσόμενο λαϊκό κίνημα είναι το καπέλωμά του από εξωγενείς δυνάμεις και ο αποπροσανατολισμός του από τον βασικό στόχο του που μόνο ένας μπορεί να είναι: η σωτηρία της πατρίδας και η εθνική ανάκαμψη. Κρίνω σκόπιμο λοιπόν να επαναλάβω όσα έχουμε γράψει κατά καιρούς εδώ με αφορμή και τις επικρίσεις που δεχθήκαμε αυτές τις ημέρες (από φίλους και εξ ευωνύμων και εκ δεξιών), επειδή δεν σπεύσαμε να υιοθετήσουμε όσα έγιναν στη Θεσσαλονίκη.
Δεν είναι “λαϊκή αντίσταση”, ούτε “εξέγερση”, οι ύβρεις εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας, οι προπηλακισμοί, τα γιαουρτώματα και το κράξιμο πολιτικών. Όσοι τα διαπράττουν δεν σκέφτονται άραγε ότι ο βουλευτής που τις τρώει σήμερα έχει κάθε λόγο να στηρίξει την κυβέρνηση, διότι αν του πετάνε γιαούρτι τώρα, θα σκέφτεται τι θα του συμβεί αύριο, όταν δεν θα είναι στην εξουσία; Και ότι, κυρίως αυτό, έτσι “τσιγκλάνε” τα συντηρητικά ανακλαστικά της μεγάλης συντηρητικής (μικροαστικής) μάζας των ψηφοφόρων που τρέμουν τις “ταραχές” και τις “φασαρίες”;
Ο στόχος δεν είναι να γιαουρτώσουμε όσους πολιτικούς την γλίτωσαν μέχρι τώρα. Ούτε να τους σπάσουμε όλους στο ξύλο και μετά να αρχίσουμε να καίμε τις στάσεις λεωφορείων, τις τράπεζες και τους κάδους απορριμμάτων που ξέμειναν από την προηγούμενη φορά.
Ο στόχος είναι να υπάρξει δημοκρατική διέξοδος τώρα μέσα από εκλογές και παράλληλα η οργάνωση ενός πανίσχυρου παλλαϊκού και πατριωτικού κινήματος που θα επιβάλλει στην αντίδραση την οικοδόμηση μιας ανεξάρτητης οικονομικά και εθνικά υπερήφανης Ελλάδας στη συνέχεια. Γιατί , ας μην έχουμε αυταπάτες, οι μεγάλοι αγώνες θα ξεκινήσουν την επομένη της εκλογής Σαμαρά στην πρωθυπουργία.
Τι βλέπουμε όμως να συμβαίνει μέχρι τώρα; Τον λαό αγανακτισμένο και απελπισμένο να ξεσπά κάθε τόσο είτε στις συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων, είτε στις παρελάσεις, όπως χθες. Και κάθε φορά να αναμειγνύονται κάποιοι συνειδητοί ή ασυνείδητοι να πέφτει χοντρό ξύλο, ή να δυσφημείται το λαϊκό αίσθημα και αναμείνατε στο ακουστικό σας για την συνέχεια.
Το χειρότερο είναι ότι αυτή η τακτική εμποδίζει την μαζικοποίηση του λαϊκού κινήματος. Γιατί όλου ξέρουμε ότι δεν έχουν “ξεσηκωθεί” ακόμα οι πλατιές λαϊκές μάζες. Αυτοί που συμμετέχουν στις μέχρι τώρα κινητοποιήσεις είναι πρωτίστως οι”ριγμένοι” του Δημοσίου και του ΠΑΣΟΚ και διάφορες συντεχνίες που από την μια μεριά φτιάχνουν κλίμα, από την άλλη όμως ενεργοποιούν τα συντηρητικά ανακλαστικά των μαζών και τον κοινωνικό αυτοματισμό
Αργά ή γρήγορα όμως θα διαρραγεί το κέλυφος της δυσπιστίας και των πιο συντηρητικών συμπολιτών μας και τότε ένα ορμητικό ποτάμι θα τους σαρώσει.
Όταν θα βγουν στο Σύνταγμα οι πολλοί, τότε ούτε είκοσι ούτε πενήντα μπουλουκοδιμοιρίες δεν θα σώσουν τον “ναό της Δημοκρατίας” και το ιερατείο της Μεταπολιτεύσεως. Ούτε το ΠΑΜΕ, ούτε τα “κόμματα”, ούτε οι κεκράκτες τους. Θα έχει τελειώσει η Ελλάδα του 74, η Ελλάδα που κατάπιε και χώνεψε με lifestyle και καλοπέραση τους Αττίλες και άφησε να την καβαλήσουν οι πολύχρωμοι μητραλοίες της “Δημοκρατίας”…
Οι περιστάσεις απαιτούν όμως ψυχραιμία και καθαρότητα σκέψης. Πάνω από όλα χρειάζονται οργάνωση, όραμα και προοπτικές. Αν δεν τα δώσουμε αυτά στον λαό, αν δεν τον πείσουμε να πιστέψει σε κάτι, τότε θα έχουμε αφήσει ορθάνοικτες τις πόρτες στον κάθε λογής προβοκάτορα και στα κάθε λογής σκοτεινά σενάρια εκτροπής. Έγινε πάμπολλες φορές αυτό στην ιστορία και κανείς δεν δικαιούται να έχει αυταπάτες ότι δεν θα συμβεί και πάλι.
Η μόνη λύση είναι ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τον λαό που θα κατακτήσει συντριπτική πλειοψηφία στις εκλογές και θα επιτρέψει στον Σαμαρά να κυβερνήσει απερίσπαστος από κοινωνικές ταραχές.
Όλα αυτά προϋποθέτουν όμως ότι και η ΝΔ θα πρέπει να βγεί επιτέλους από την Συγγρού και να “κολυμπήσει” στις μάζες. Οι “κινηματικές διαδικασίες” που επέβαλαν την εκλογή του Σαμαρά στην ηγεσία του κόμματος, πρέπει να επανενεργοποιηθούν. Διαφορετικά το κίνημα του λαού θα καπελωθεί είτε από ακροαριστερές, είτε από ακροδεξιές μειοψηφίες και θα ανοίξει έτσι ο δρόμος για άλλα πολύ χειρότερα.
Στη ΝΔ πρέπει να το καταλάβουν. Η κοινωνία βρίσκεται ένα βήμα μπροστά. Και οι καιροί ου μενετοί.
Factorx
Ποιό είναι το αποτέλεσμα του παλλαϊκού ξεσηκωμού εναντίον της κυβέρνησης στην επέτειο του ΟΧΙ, 48 ώρες μετά;
Χάρις στους χειρισμούς της κυβέρνησης, του Καρατζαφέρη των καναλιών και άλλων, όλοι συζητούσαν χτες και θα συνεχίσουν να συζητάνε και σήμερα και αύριο για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον ξυλοδαρμό του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. Ο παλλαϊκός ξεσηκωμός σε όλη την Ελλάδα πέρασε σε δεύτερο πλάνο.
Η επίθεση εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν εξάλλου η αφορμή για να αποπειραθεί το Μαξίμου να δημιουργήσει τον μεγάλο αποπροσανατολισμό και να διαστρεβλώσει το σαφέστατο μήνυμα του λαού. Κανάλια, υπουργοί και προπαγανδιστικοί μηχανισμοί επιχείρησαν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι “όσοι διαμαρτύρονται θέλουν να καταστρέψουν τους θεσμούς, ενώ όσοι δεν μιλάνε είναι καλοί πολίτες“. Παράλληλα εκτυλίσσονται και σενάρια για να πάμε στις εκλογές όχι με το δίλημμα “ΠΑΣΟΚ ή Σωτηρία του Έθνους”, αλλά με το δίλημμα «Νόμος και Τάξη ή Αταξία»
Αυτά εξηγούν και την στάση του Σαμαρά. Πολλοί εξεπλάγησαν από την δήλωση του με την οποία καταδίκαζε τις επιθέσεις στα σύμβολα του Έθνους και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το μήνυμα όμως που έπρεπε να περάσει εκείνη την στιγμή, απέναντι στα σενάρια που περιγράφουμε, ήταν ότι η ΝΔ είναι ο κατεξοχήν υπερασπιστής των θεσμών και της ασφάλειας των πολιτών. Η χθεσινή του δήλωση για την “διάσταση λαού – κυβέρνησης” βάζει το πρόβλημα σε όλες τις διαστάσεις του και υπογραμμίζει ότι οι θεσμοί θα προστατευτούν μόνο με τις εκλογές. Ο λαός είναι ο υπέρτατος κριτής των πάντων.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει το αναπτυσσόμενο λαϊκό κίνημα είναι το καπέλωμά του από εξωγενείς δυνάμεις και ο αποπροσανατολισμός του από τον βασικό στόχο του που μόνο ένας μπορεί να είναι: η σωτηρία της πατρίδας και η εθνική ανάκαμψη. Κρίνω σκόπιμο λοιπόν να επαναλάβω όσα έχουμε γράψει κατά καιρούς εδώ με αφορμή και τις επικρίσεις που δεχθήκαμε αυτές τις ημέρες (από φίλους και εξ ευωνύμων και εκ δεξιών), επειδή δεν σπεύσαμε να υιοθετήσουμε όσα έγιναν στη Θεσσαλονίκη.
Δεν είναι “λαϊκή αντίσταση”, ούτε “εξέγερση”, οι ύβρεις εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας, οι προπηλακισμοί, τα γιαουρτώματα και το κράξιμο πολιτικών. Όσοι τα διαπράττουν δεν σκέφτονται άραγε ότι ο βουλευτής που τις τρώει σήμερα έχει κάθε λόγο να στηρίξει την κυβέρνηση, διότι αν του πετάνε γιαούρτι τώρα, θα σκέφτεται τι θα του συμβεί αύριο, όταν δεν θα είναι στην εξουσία; Και ότι, κυρίως αυτό, έτσι “τσιγκλάνε” τα συντηρητικά ανακλαστικά της μεγάλης συντηρητικής (μικροαστικής) μάζας των ψηφοφόρων που τρέμουν τις “ταραχές” και τις “φασαρίες”;
Ο στόχος δεν είναι να γιαουρτώσουμε όσους πολιτικούς την γλίτωσαν μέχρι τώρα. Ούτε να τους σπάσουμε όλους στο ξύλο και μετά να αρχίσουμε να καίμε τις στάσεις λεωφορείων, τις τράπεζες και τους κάδους απορριμμάτων που ξέμειναν από την προηγούμενη φορά.
Ο στόχος είναι να υπάρξει δημοκρατική διέξοδος τώρα μέσα από εκλογές και παράλληλα η οργάνωση ενός πανίσχυρου παλλαϊκού και πατριωτικού κινήματος που θα επιβάλλει στην αντίδραση την οικοδόμηση μιας ανεξάρτητης οικονομικά και εθνικά υπερήφανης Ελλάδας στη συνέχεια. Γιατί , ας μην έχουμε αυταπάτες, οι μεγάλοι αγώνες θα ξεκινήσουν την επομένη της εκλογής Σαμαρά στην πρωθυπουργία.
Τι βλέπουμε όμως να συμβαίνει μέχρι τώρα; Τον λαό αγανακτισμένο και απελπισμένο να ξεσπά κάθε τόσο είτε στις συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων, είτε στις παρελάσεις, όπως χθες. Και κάθε φορά να αναμειγνύονται κάποιοι συνειδητοί ή ασυνείδητοι να πέφτει χοντρό ξύλο, ή να δυσφημείται το λαϊκό αίσθημα και αναμείνατε στο ακουστικό σας για την συνέχεια.
Το χειρότερο είναι ότι αυτή η τακτική εμποδίζει την μαζικοποίηση του λαϊκού κινήματος. Γιατί όλου ξέρουμε ότι δεν έχουν “ξεσηκωθεί” ακόμα οι πλατιές λαϊκές μάζες. Αυτοί που συμμετέχουν στις μέχρι τώρα κινητοποιήσεις είναι πρωτίστως οι”ριγμένοι” του Δημοσίου και του ΠΑΣΟΚ και διάφορες συντεχνίες που από την μια μεριά φτιάχνουν κλίμα, από την άλλη όμως ενεργοποιούν τα συντηρητικά ανακλαστικά των μαζών και τον κοινωνικό αυτοματισμό
Αργά ή γρήγορα όμως θα διαρραγεί το κέλυφος της δυσπιστίας και των πιο συντηρητικών συμπολιτών μας και τότε ένα ορμητικό ποτάμι θα τους σαρώσει.
Όταν θα βγουν στο Σύνταγμα οι πολλοί, τότε ούτε είκοσι ούτε πενήντα μπουλουκοδιμοιρίες δεν θα σώσουν τον “ναό της Δημοκρατίας” και το ιερατείο της Μεταπολιτεύσεως. Ούτε το ΠΑΜΕ, ούτε τα “κόμματα”, ούτε οι κεκράκτες τους. Θα έχει τελειώσει η Ελλάδα του 74, η Ελλάδα που κατάπιε και χώνεψε με lifestyle και καλοπέραση τους Αττίλες και άφησε να την καβαλήσουν οι πολύχρωμοι μητραλοίες της “Δημοκρατίας”…
Οι περιστάσεις απαιτούν όμως ψυχραιμία και καθαρότητα σκέψης. Πάνω από όλα χρειάζονται οργάνωση, όραμα και προοπτικές. Αν δεν τα δώσουμε αυτά στον λαό, αν δεν τον πείσουμε να πιστέψει σε κάτι, τότε θα έχουμε αφήσει ορθάνοικτες τις πόρτες στον κάθε λογής προβοκάτορα και στα κάθε λογής σκοτεινά σενάρια εκτροπής. Έγινε πάμπολλες φορές αυτό στην ιστορία και κανείς δεν δικαιούται να έχει αυταπάτες ότι δεν θα συμβεί και πάλι.
Η μόνη λύση είναι ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τον λαό που θα κατακτήσει συντριπτική πλειοψηφία στις εκλογές και θα επιτρέψει στον Σαμαρά να κυβερνήσει απερίσπαστος από κοινωνικές ταραχές.
Όλα αυτά προϋποθέτουν όμως ότι και η ΝΔ θα πρέπει να βγεί επιτέλους από την Συγγρού και να “κολυμπήσει” στις μάζες. Οι “κινηματικές διαδικασίες” που επέβαλαν την εκλογή του Σαμαρά στην ηγεσία του κόμματος, πρέπει να επανενεργοποιηθούν. Διαφορετικά το κίνημα του λαού θα καπελωθεί είτε από ακροαριστερές, είτε από ακροδεξιές μειοψηφίες και θα ανοίξει έτσι ο δρόμος για άλλα πολύ χειρότερα.
Στη ΝΔ πρέπει να το καταλάβουν. Η κοινωνία βρίσκεται ένα βήμα μπροστά. Και οι καιροί ου μενετοί.
Factorx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου