Οσοι αναπνέουν την κιμωλία μέσα στην τάξη, μαθητές και εκπαιδευτικοί, αλλά και οι γονείς έχουν φέτος μια ξεχωριστή εμπειρία. Βρίσκονται μπροστά σε ένα «σχολείο γυμνό», όχι μόνο γιατί του στερούν τα οικονομικά μέσα, αλλά κυρίως γιατί κατάφεραν και το «κούρεψαν» στο όνομα της μεταρρύθμισης.
Καλλικρατικές συγχωνεύσεις, υποβιβασμοί και λουκέτα σε 1.050 σχολεία, διάλυση 50 εκπαιδευτικών οργανισμών, ανάμεσα στους οποίους ο ΟΣΚ (προς δόξαν των ΣΔΙΤ) και ο ΟΕΔΒ (με παραχώρηση του ψηφιακού βιβλίου στην ιδιωτική πρωτοβουλία έπειτα από κοινοτική επιδότηση), σφράγισμα όλων των παιδαγωγικών υποστηρικτικών θεσμών του σχολείου, όπως σχολικές βιβλιοθήκες, επαγγελματικόςπροσανατολισμός, ενισχυτική διδασκαλία, πρόσθετη διδακτική στήριξη, Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, Αθλητικά Σχολεία, ελαστικοποίηση στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών (αναπληρωτές κανονικού ωραρίου, αναπληρωτές μειωμένου, ωρομίσθιοι και ΕΣΠΑτζήδες) και επιχείρηση δραματικής αύξησης του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών.
Για το νέο εκπαιδευτικό σκηνικό -με χαρακτηριστικά τη δραματική κατρακύλα του προϋπολογισμού για την Παιδεία, από το 3,1% στο 2,7%, τάξεις υπερφορτωμένες, οι οποίες μεγαλώνουν την απόσταση του δάσκαλου με το μαθητή, αυξάνουν τα παιδιά των τελευταίων θρανίων, την παραβατικότητα, την αμάθεια και την απόρριψη- μιλούν στην «Ε» τέσσερις εκπαιδευτικοί, οι οποίοι μας μεταφέρουν την εμπειρία τους.
Δύο εβδομάδες κατάληψη
Πριν από λίγες ημέρες στο 3ο Λύκειο Κηφισιάς έληξε η κατάληψη που διήρκεσε περίπου δύο εβδομάδες. Τα αιτήματα των μαθητών, που αφορούσαν τα διδακτικά και εκπαιδευτικά προβλήματα του σχολείου, ήταν η κάλυψη των κενών σε εκπαιδευτικούς, να δοθούν βιβλία σε όλους τους μαθητές, να μην ισχύσει το 23% στο ΦΠΑ του σχολικού κυλικείου και άλλα αιτήματα που αφορούν τα γενικότερα προβλήματα στην Παιδεία. «Κατανοώ την αγανάκτηση των μαθητών, αλλά οι αγώνες πρέπει να γίνονται με ανοιχτά σχολεία» μας λέει ο διευθυντής του σχολείου Ηλίας Κούτσικος. «Είναι πολυτέλεια να χάνονται ώρες διδασκαλίας και να υπονομεύεται ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης. Ολοι μαζί, μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς και Τοπική Αυτοδιοίκηση, πρέπει μέσα από γόνιμο διάλογο να προτείνουμε λύσεις με στόχο την αναβάθμιση της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης στη χώρα μας».
Στο 27ο Δημοτικό Σχολείο Πειραιά η χρονιά ξεκίνησε χωρίς βιβλία, χωρίς χρήματα στις σχολικές επιτροπές (τα σχολεία δεν μπορούν να αγοράσουν πια ούτε τα στοιχειώδη), με χιλιάδες ελλείψεις εκπαιδευτικών (τα ολοήμερα υπολειτουργούν, οι εκπαιδευτικοί των ειδικοτήτων ακόμη έρχονται, οι υποστηρικτικές δομές για τους αδύναμους μαθητές εγκαταλείπονται), με τεράστιες περικοπές στις αποδοχές των εκπαιδευτικών, με -περισσότερα από ποτέ- τμήματα των 26 μαθητών.
Χωρίς βιβλία και χρήματα
«Φτιάχνεται μια εποχή στην οποία πρόσβαση στις πηγές γνώσης (βιβλία, Διαδίκτυο, εκπαιδευτικές εκδρομές κ.λπ.) και αξιοπρεπή σχολική καθημερινότητα (π.χ. θέρμανση, φωτοτυπίες, καθαριότητα) θα έχουν μονάχα κάποιοι μαθητές», μας λέει ο δάσκαλος Γιώργος Γαλάνης. «Εκείνοι των οποίων οι γονείς μπορούν ακόμη να πληρώνουν. Τους άλλους, τους μαθητές των πίσω θρανίων που κάθε μέρα που περνάει γίνονται όλο και περισσότεροι, τους περιμένει μια θέση στο περιθώριο του σχολείου. Πρόκειται για το σχολείο του ΔΝΤ και των υποστηρικτών του».
Το 1ο Λύκειο Ελευσίνας είναι ένα από τα 700 σχολεία όπου λειτουργούσε οργανωμένη σχολική βιβλιοθήκη. Εφέτος έκλεισε, καθώς αποσπάστηκε η εκπαιδευτικός. Ενα μέρος των χρημάτων των σχολικών επιτροπών -μειωμένα κατά 70% σε σχέση με πέρυσι- δίνονται για φωτοτυπίες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν χρήματα για θέρμανση και καθαριότητα. Ενα μήνα μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς δεν έχουν ακόμη πληρωθεί δύο θέσεις φιλολόγων. «Χάος, αβεβαιότητα, ανασφάλεια και απογοήτευση κυριαρχούν στα σχολεία όλης της χώρας, καθιστώντας την εκπαιδευτική πράξη από απελευθερωτική διαδικασία σε μια καθημερινή βάσανο για μαθητές και καθηγητές», μας λέει ο γυμναστής Κώστας Βαμβακάς.
«Αγωνία και κατήφεια είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των μαθητών, που βιώνουν τις συνέπειες της ανεργίας, της φτώχειας και της ανασφάλειας που χτυπά τις οικογένειές τους. Το γεγονός ότι η σχολική χρονιά ξεκίνησε χωρίς σχολικά βιβλία και με την κατάργηση μιας σειράς θεσμών, όπως οι σχολικές βιβλιοθήκες, τα γραφεία σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού, τα ΚΕΔΥ, ο ΟΣΚ, ο ΟΕΔΒ κ.λπ., έχει να κάνει κυρίως με την αποδόμηση και καταστροφή του κράτους στις πλευρές που αφορούν τις δημόσιες υποδομές, είτε τα δημόσια κοινωνικά αγαθά. Το δημόσιο σχολείο αποδομείται, το σχολείο της φτώχειας, της μιζέριας και του φόβου οικοδομείται ταχέως».
Εκπαίδευση-μπαρουταποθήκη
Για δευτεροβάθμια εκπαίδευση-μπαρουταποθήκη έτοιμη να εκραγεί κάνει λόγο η Μαρία Δανιήλ, πρόεδρος της ΕΛΜΕ Καλλιθέας - Ν. Σμύρνης - Μοσχάτου. «Μετά την πρώτη φάση των συγχωνεύσεων, κάνουν στοχευμένους εξοβελισμούς μαθημάτων από το αναλυτικό πρόγραμμα και καταργούν εκπαιδευτικούς θεσμούς με μόνο σκοπό τη δημιουργία πλεονάζοντος προσωπικού. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί βιώνουν το φάσμα της αναγκαστικής μετακίνησης από νομό σε νομό και της εργασιακής εφεδρείας. Και είναι η πρώτη χρονιά που οι μαθητές μπήκαν στις τάξεις χωρίς βιβλία και αντίκρισαν παγωμένο το βλέμμα των δασκάλων τους. Οπως παγωμένο αντικρίζουν και το βλέμμα των γονιών τους. Οι καταλήψεις ποτέ στο παρελθόν δεν ξεκινούσαν και δεν γενικεύονταν μήνα Σεπτέμβρη.
Γνωρίζουμε, επίσης, ότι το παγωμένο βλέμμα των καθηγητών, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, έχει ήδη αλλάξει. Ο καθηγητής βλέπει το συνάδελφό του με ζεστασιά. Και νιώθει ότι αυτός -ο επί χρόνια ξεχασμένος συνάδελφος- είναι η δύναμή του. Αυτό δείχνουν οι συνελεύσεις που έγιναν σε περιοχές που επί 15 και πλέον χρόνια είχε ξεχαστεί ο όρος "συνέλευση". Αυτό δείχνει η συμμετοχή σε κινητοποιήσεις, όπως αυτή που έγινε στην Δ' Δ/νση στη Ν. Σμύρνη, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 500 καθηγητές, για να αποτρέψουν αναγκαστικές μετακινήσεις συναδέλφων τους. Κάτι τέτοιο δεν είχε γίνει ποτέ στο παρελθόν.Οι εκπαιδευτικοί επιστρέφουν στα σωματεία τους!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου