Ότι κερδίζεται με αίμα δεν εκχωρείται για χρήματα

Η Ευρώπη έχει τα προβλήματα που έχει και δεν νομίζω ότι η Μέρκελ αδυνατεί να συναινέσει, ή να βρει «λύση» (βασικά στην κόντρα της με την Γαλλία). Aπεναντίας πιέζει προς την κατεύθυνση που αυτή (η Γερμανία) θέλει, και ο χρόνος είναι υπέρ της, και σύντομα η Γαλλία, ή η Ιταλία θα είναι σε κάποιο σημείο χωρίς επιστροφή, εκεί ακριβώς που τις θέλει η Γερμανία.
Το τι ακριβώς θέλει η Γερμανία από την Γαλλία θα έπρεπε να απασχολεί τους Γάλλους, αλλά δεν έχουν παρά να δούνε τι γίνεται εδώ στην Ελλάδα. Πάντως, το άγαλμα της Νίκης στην Λεωφόρο της 17ης Ιουνίου στο Βερολίνο κοιτάζει Δυτικά (πάνω σε κανόνια Γάλλων, Δανών και Αυστριακών).

Στην Ελλάδα, μετά από λίγο ψυχολογικό μασάζ, θα πάρουν την Διοίκηση (όπου και όπως αυτοί θέλουν) και πάντα με την ρευστότητα και την νιοστή δόση σαν μοχλό πίεσης (λέγε με εκβιασμό).
Όσο και να φωνάζω εγώ (με τον τρόπο μου) ή ο Φαήλος (με τον δικό του), όσο το δήθεν διακύβευμα είναι οι μισθοί και οι συντάξεις «γιαγιάδων» και «φουκαράδων», θα θέλει λίγη τρέλα να ξεφορτωθούμε τον γκαουλάϊτερ. Μην υποτιμούμε την εκβιαστική δύναμη της ρευστότητας.
Αυτό, εάν το μη πολιτικό μυαλό μου τα βλέπει σωστά, σημαίνει ότι η Κυβέρνηση είναι ήδη κατοχική κυβέρνηση, και δεν το λέω αυτό αντιπολιτευτικά. Τον έχω άχτι τον ΓΑΠ, αλλά ίσως δεν έχει πια σημασία. Θα τον έχω περισσότερο άχτι εάν δεν έχει βάλει την Τράπεζα της Ελλάδας να προετοιμάζεται για «άλλα».
Και δεν τα λέω αυτά για να ρίξω το ηθικό κανενός, και συγγνώμη αν το κάνω…
Αλλά…, αλλά… ψάχνω να βρω το «αλλά»…. αλλά σαν μόνη διέξοδο από την Κατοχή βλέπω την στάση πληρωμών, ΤΩΡΑ, την επιστροφή σε νόμισμα άλλο, ΤΩΡΑ (και εάν δεν το έχουν σκεφτεί, είναι για κρέμασμα και είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιώ την λέξη). Ενδιάμεση διαχείριση, με ή χωρίς συναινέσεις, και εκλογές, ή λαχείο..
Τα ίδια έλεγα και παραμονές εκλογών 2009, αλλά τότε ήταν πιο μανιτζέβιλα και λιγότερο δραματικά τα πράγματα.
Ότι κερδίζεται με αίμα (η Ελευθερία, η Πατρίδα) δεν εκχωρείται για χρήματα…
Archeopteryx