Η απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις είναι πάντα «που πήγαν τα λεφτά»…
Ένα τεράστιο ποσό χρημάτων φαίνεται ότι τοποθετείται αναλόγως των εξελίξεων στο επικερδές παίγνιο που έχει στηθεί εδώ και 15 μήνες και ονομάζεται «ελληνική χρεοκοπία».
Πίσω από τα χρήματα υπάρχουν τεράστια συμφέροντα. Υποτίθεται ότι υπάρχουν δύο μεγάλα αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Αυτοί που ποντάρουν στη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και αυτοί που έχουν επενδύσει στο «πιστωτικό γεγονός»
Είναι πολύ δύσκολο να ανιχνεύσει κανείς σε ποιο πλαίσιο εντάσσονται οι δηλώσεις για «Τιτανικό», «αδυναμία πληρωμής συντάξεων», «λεφτά που υπάρχουν στα κρατικά ταμεία μέχρι 15 Ιουλίου» και εσχάτως «επιλεκτική χρεοκοπία, (selective default)». Οδηγούν σε άμεσες κινήσεις τους «παίκτες», προεξοφλούν μελλοντικές εξελίξεις, ή μήπως δεν συνδέονται καθόλου και είναι ανεξάρτητα γεγονότα;
Ένα εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι πόσα λεφτά παίχτηκαν στις ξένες αγορές αυτό το διήμερο της ακατάσχετης παραφιλολογίας για τη χρεοκοπία της χώρας. Ήταν πραγματικές κινήσεις ή «αέρας»;
Όπως και να έχει το πράγμα, θα ήταν αφελές να πιστέψουμε ότι οι διαχειριστές των μεγάλων κεφαλαίων δεν θα έχουν διασφαλίσει τα χρήματα τους, ιδίως μετά από τόσο καιρό. Αποκλείεται δηλαδή κάποιος να έχει τοποθετηθεί μόνο στο σενάριο της βιωσιμότητας και όχι και της «χρεοκοπίας».
Έχουν οδηγήσει την κατάσταση σε win- win situation, αγοράζοντας ομόλογα και ασφάλιστρα κινδύνου στις «σωστές» χρονικά στιγμές. Απλά οι αποδόσεις αναλόγως της τελικής εξέλιξης διαφέρουν. Δημιουργείται η αίσθηση ότι η αναβολή οριστικής επίλυσης του προβλήματος χρέους της Ελλάδος, είτε μέσω σταθερής χρηματοδότησης της χώρας (χωρίς αστερίσκους και προαπαιτούμενα) είτε μέσω κάποιου «πιστωτικού γεγονότος», διευκολύνει τις βραχυπρόθεσμες ( πολύ επικερδείς) κινήσεις των κεφαλαίων.
“Χρεοκοπία” και “αδυναμία ή στάση πληρωμών” σημαίνει ότι θα πληρωθούν οι κάτοχοι των ασφαλίστρων κινδύνου (CDS) και το παιχνίδι τελειώνει. Απρόσκοπτη χρηματοδότηση θα σημάνει επίσης το τέλος των πολλών κινήσεων των «παικτών» καθώς θα έχει μετατεθεί για κάποια χρόνια το πιστωτικό γεγονός. Η ανασφάλεια τροφοδοτεί το παιχνίδι.
Ο ασθενής κρατείται σε καταστολή, γιατί βγάζουν λεφτά τα «νοσοκομεία και οι γιατροί». Αν γίνει καλά και πάρει εξιτήριο ή αν αποδημήσει σε τόπο χλοερό και αναψύξεως θα χάσει «το ιατρικό σύστημα». Έτσι κρατείται με κάποιες μικροεξάρσεις στην ίδια κατάσταση παρατείνοντας την αγωνία ενός ολόκληρου λαού.
Ο οποίος ασφαλώς και γνωρίζει πλέον πολύ καλά, ότι η απάντηση στις 99 από τις 100 ερωτήσεις είναι πάντα «που πήγαν τα λεφτά»…
Μικρός Οδυσσέας
ΥΓ: Και για όσους δεν κατάλαβαν ακόμα: Αν χρεοκοπήσουμε δεν θα πληρωθούν τα CDS;
Ένα τεράστιο ποσό χρημάτων φαίνεται ότι τοποθετείται αναλόγως των εξελίξεων στο επικερδές παίγνιο που έχει στηθεί εδώ και 15 μήνες και ονομάζεται «ελληνική χρεοκοπία».
Πίσω από τα χρήματα υπάρχουν τεράστια συμφέροντα. Υποτίθεται ότι υπάρχουν δύο μεγάλα αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Αυτοί που ποντάρουν στη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και αυτοί που έχουν επενδύσει στο «πιστωτικό γεγονός»
Είναι πολύ δύσκολο να ανιχνεύσει κανείς σε ποιο πλαίσιο εντάσσονται οι δηλώσεις για «Τιτανικό», «αδυναμία πληρωμής συντάξεων», «λεφτά που υπάρχουν στα κρατικά ταμεία μέχρι 15 Ιουλίου» και εσχάτως «επιλεκτική χρεοκοπία, (selective default)». Οδηγούν σε άμεσες κινήσεις τους «παίκτες», προεξοφλούν μελλοντικές εξελίξεις, ή μήπως δεν συνδέονται καθόλου και είναι ανεξάρτητα γεγονότα;
Ένα εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι πόσα λεφτά παίχτηκαν στις ξένες αγορές αυτό το διήμερο της ακατάσχετης παραφιλολογίας για τη χρεοκοπία της χώρας. Ήταν πραγματικές κινήσεις ή «αέρας»;
Όπως και να έχει το πράγμα, θα ήταν αφελές να πιστέψουμε ότι οι διαχειριστές των μεγάλων κεφαλαίων δεν θα έχουν διασφαλίσει τα χρήματα τους, ιδίως μετά από τόσο καιρό. Αποκλείεται δηλαδή κάποιος να έχει τοποθετηθεί μόνο στο σενάριο της βιωσιμότητας και όχι και της «χρεοκοπίας».
Έχουν οδηγήσει την κατάσταση σε win- win situation, αγοράζοντας ομόλογα και ασφάλιστρα κινδύνου στις «σωστές» χρονικά στιγμές. Απλά οι αποδόσεις αναλόγως της τελικής εξέλιξης διαφέρουν. Δημιουργείται η αίσθηση ότι η αναβολή οριστικής επίλυσης του προβλήματος χρέους της Ελλάδος, είτε μέσω σταθερής χρηματοδότησης της χώρας (χωρίς αστερίσκους και προαπαιτούμενα) είτε μέσω κάποιου «πιστωτικού γεγονότος», διευκολύνει τις βραχυπρόθεσμες ( πολύ επικερδείς) κινήσεις των κεφαλαίων.
“Χρεοκοπία” και “αδυναμία ή στάση πληρωμών” σημαίνει ότι θα πληρωθούν οι κάτοχοι των ασφαλίστρων κινδύνου (CDS) και το παιχνίδι τελειώνει. Απρόσκοπτη χρηματοδότηση θα σημάνει επίσης το τέλος των πολλών κινήσεων των «παικτών» καθώς θα έχει μετατεθεί για κάποια χρόνια το πιστωτικό γεγονός. Η ανασφάλεια τροφοδοτεί το παιχνίδι.
Ο ασθενής κρατείται σε καταστολή, γιατί βγάζουν λεφτά τα «νοσοκομεία και οι γιατροί». Αν γίνει καλά και πάρει εξιτήριο ή αν αποδημήσει σε τόπο χλοερό και αναψύξεως θα χάσει «το ιατρικό σύστημα». Έτσι κρατείται με κάποιες μικροεξάρσεις στην ίδια κατάσταση παρατείνοντας την αγωνία ενός ολόκληρου λαού.
Ο οποίος ασφαλώς και γνωρίζει πλέον πολύ καλά, ότι η απάντηση στις 99 από τις 100 ερωτήσεις είναι πάντα «που πήγαν τα λεφτά»…
Μικρός Οδυσσέας
ΥΓ: Και για όσους δεν κατάλαβαν ακόμα: Αν χρεοκοπήσουμε δεν θα πληρωθούν τα CDS;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου