Είναι προφανές ότι ο Ε. Βενιζέλος προσπάθησε αρχικά με επικοινωνιακή δεξιοτεχνία να δώσει την εντύπωση ότι, αν δεν αλλάξει την πολιτική λιτότητας του προκατόχου του που οδήγησε στην ύφεση, τουλάχιστον θα αμβλύνει τα σκληρά μέτρα που είχαν ήδη συμπεριληφθεί στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Στην πραγματικότητα, όμως, οι προσδοκίες που έσπευσε να καλλιεργήσει ότι θα μπορούσε εκείνος να διαχειριστεί το πρόβλημα της οικονομίας με καλύτερους όρους για τη χώρα και τους πολίτες, όχι μόνο διαψεύστηκαν, αλλά μετατράπηκαν σε μια άνευ προηγουμένου φορολογική επιδρομή κατά των νοικοκυριών και της αγοράς.
Από τη φιλολαϊκή ρητορική και τις υποσχέσεις που μοίραζε αφειδώς ο κ. Βενιζέλος πέρασε με άνεση στην εφαρμογή μέτρων που υπερβαίνουν σε σκληρότητα ακόμα και αυτά του προκατόχου του.
Είναι χαρακτηριστικό ότι με τις αποφάσεις του κ. Βενιζέλου, στις τελικές ρυθμίσεις του νέου εφαρμοστικού νόμου περιλαμβάνονται μέτρα που μειώνουν μισθούς και συντάξεις, περιορίζουν δραστικά τις φοροαπαλλαγές, επιβάλλουν το χαράτσι της έκτακτης εισφοράς, αυξάνουν τα τέλη κυκλοφορίας των ΙΧ και διπλασιάζουν τους συντελεστές του φόρου ακίνητης περιουσίας.
Ενδεικτική της ελαφρότητας με την οποία προσέγγισε το θέμα της οικονομίας ο συνταγματολόγος κ. Βενιζέλος είναι η επιχειρηθείσα πολιτική απάτη με τις αποδείξεις, η οποία αποτράπηκε τελικά μετά τη γενική κατακραυγή που υποχρέωσε τον υπουργό να αναδιπλωθεί και να δηλώσει ότι θα πάρει πίσω τη σχετική ρύθμιση.
Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οι επιλογές Βενιζέλου, οι οποίες θα εφαρμοστούν κατ΄επιταγήν της τρόϊκας θα παγιώσουν το φαύλο κύκλο της ύφεσης, αφού μειώνουν δραματικά πλέον τα εισοδήματα, νεκρώνουν την αγορά, πολλαπλασιάζουν τα λουκέτα και τις απολύσεις και, εν τέλει, καταδικάζουν την κοινωνία στη φτώχεια, χωρίς να βελτιώνουν τους οικονομικούς δείκτες και να λύνουν το πρόβλημα της οικονομίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου