Ο Μιχάλης Καρχιμάκης, αυτή η εξέχουσα μορφή της Βαλχάλας του βαλκανικού σοσιαλισμού, κάπου μεταξύ Μίλοβαν Τζίλας και Δήμητρας Λιάνη – Παπανδρέου, είναι ενδιαφέρουσα περίπτωση. Πριν γίνει ο «αστυνόμος Σαΐνης» του ΠΑΣΟΚ, εις άγραν φαντασιακών γαλάζιων πομπών και ντροπών, ήταν υπάλληλος της Ολυμπιακής. Δεν γνωρίζω ακριβώς την θέση του, αν ήταν διοικητικός ή από αυτούς που σου λέγανε «καφέ ή τσάϊ;», θυμάμαι πάντως ότι ανεδείχθη επί των ημερών της παντοδυναμίας της νταρντανοειδούς τότε πρωθυπουργικής συζύγου. Ανήκε στην πολιτική σφαίρα επιρροής της. Η χήρα, πλέον, απεσύρθη του δημοσίου βίου, κάνει μόνο κάτι gothic see through εμφανίσεις όταν γιομίζει το φεγγάρι. Ο Μιχάλης, ευτυχώς, προτιμάει τα κουστουμάκια του νέου ΠΑΣΟΚ, ξέρετε αυτά που γυαλίζουν λίγο, αλλά μεγάλωσε πια κι ως γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του συγχωρεμένου «Κινήματος», βγαίνει συνεντευξιαζόμενος και με δηλώσεις και ρίχνει κάτι τζούφιες μπαλωθιές.
Μου είπαν, δεν το άκουσα ο ίδιος, πως είπε ότι ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να σώσει την χώρα, τον Σαμαρά τον ενδιαφέρουν οι κάλπες. Χμμμ, μάϊστα.
Αυτοί δεν είναι που όλο λέγανε και βάζανε και τα κολλητάρια τους των συγκροτημάτων να ρωτάνε κάθε Νεοδημοκράτη «αφού η πολιτική Παπανδρέου βλάπτει την Πατρίδα, γιατί δεν ζητάει εκλογές ο Σαμαράς»; Σε απλά πειραιώτικα λέγανε «ελάτε, άμα σας βαστάει». Εμένα, που τι είμαι, ένας απλός φίλος του Μούργου και μέλος της Τ.Ο. Κορυδαλλού είμαι, με ρωτήσανε τουλάχιστον είκοσι φορές από ραδιόφωνα, εφημερίδες κλπ. Τον Γιάννη Μιχελάκη, που είναι και θεσμικός, τον ρωτάγανε έξι φορές την ημέρα, προ και μετά φαγητού. Τώρα λοιπόν που ο κόμπος έφτασε στο χτένι, που τα ‘χουν κάνει ρόϊδο, τώρα που όλες οι δημοσκοπήσεις δίνουν μια ολοένα και μεγαλύτερη διαφορά υπέρ της ΝΔ, που μειώνονται οι αναποφάσιστοι κι ο Αντώνης ζητάει εκλογές, τώρα τους πάει τρεις δεκαπέντε κι έντεκα.
Λοιπόν, κύριε Μιχάλη μου, εσείς που ξεκινήσατε από τις αναταράξεις κι έχετε τον σοσιαλισμό στο αίμα σας κι είσαστε συνυπεύθυνος για όσα γίνονται από την κυβέρνηση του κόμματος σας, για κάντε μας το λιανοτάρια.
Πείτε μας έναν (1), μόνο έναν, όχι δύο, έναν και μοναδικό στόχο που πιάσατε. Πείτε μας, το ξεπάτωμα που έκανε το γκουβέρνο σας σε μισθωτούς και συνταξιούχους, το ξέσκισμα και στέγνωμα της αγοράς, τί αποτέλεσμα έφερε, με βάση τους οικονομικούς στόχους του Μνημονίου κι όσα εξαγγέλατε;
Αντιλαμβάνομαι ότι στο εθνικό καθήκον της καταδίωξης τορναδόρων ή υδραυλικών που στέλνουν email, που αποσταθεροποιούν την ακάθεκτη πορεία μας προς τον σοσιαλισμό την αταξική κοινωνία, την παγκόσμια διακυβέρνηση, το φενγκ σουι κλπ, δεν μπορείτε να τα ελέγχετε όλα αλλά ρωτείστε να μας πείτε.
Το ΠΑΣΟΚ – μπαρόκ, αδέρφια, οραματίζεται τανκς, όταν ο Πάγκαλος τρώει καυτερά. Τα λένε και στους έξω, μαζί με λιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς, για να τα ακούνε και οι μέσα, να στανιάρουν και να κάτσουν σαν τις κότες να τις βατέψει το Μεσοπρόθεσμο. Σίγουρα θα ξύνουν την «προοδευτική» γκλάβα τους για να κατεβάσουν ιδέες που θα απομακρύνουν τις εκλογές, αφού δεν μπορούν να τις καταργήσουν.
Και θα σας πω κάτι, που το ξέρουν πολύ καλά στην Ιπποκράτους και στο Μαξίμου, αυτό που έγραψε ο Guardian: ο Σαμαράς δεν μασάει. Κι αυτό τους πονάει. Στην σύνοδο του ΕΛΚ, επί δύο ώρες και σαράντα πέντε λεπτά δεχόταν αλύγιστος πυρά και παραινέσεις, από αυτούς που κόπτονται για το «καλό» μας. Κι ύστερα σηκώθηκε και με σταθερή φωνή και πυγμή τους είπε ΟΧΙ κι εξήγησε γιατί διαφωνεί και γιατί με τον δικό του τρόπο θα μπορέσουμε και τους βασικούς στόχους να πιάσουμε και την κοινωνία μας να μην διαλύσουμε. Πείτε μου, ποιος από αυτά τα χλωμά ανθρωπάκια που καθυβρίζουν, απειλούν και χλευάζουν το λαό ενάμιση χρόνο τώρα, θα είχε τα κότσια να το κάνει αυτό; Όταν φοράνε τα παντελόνια μόνο για το κρύο, σε ποιον να σηκώσουν ανάστημα και για ποιο θέμα;
Λοιπόν, εκλογές απαιτούνται, αδέρφια, πλέον για πολλούς λόγους.
Το ΠΑΣΟΚ εκλέχτηκε με ένα απατηλό πρόγραμμα, με ασύστολα ψεύδη που υφάρπαξαν την λαϊκή ψήφο και τώρα εφαρμόζει μια παρανοϊκή πολιτική σε πλήρη αντίθεση με το προεκλογικό του πρόγραμμα, με το εθνικό και λαϊκό συμφέρον, σε απόλυτη δυσαρμονία με τον σκληρό πυρήνα της ιστορικής του βάσης. Γι’ αυτό και οι οργανώσεις του ανά την Ελλάδα είναι διαλυμένες, αδρανείς ή σε σύγχυση. Τι να υπερασπιστούν από αυτή την πολιτική, από αυτή την νεοφιλεύθερη ανθρωποφαγική χλαπάτσα; Πρέπει να είσαι σχιζοφρενής ή ιδιοτελής κομματικός «πελάτης» για να σφυρίζεις κλέφτικα και να συναινείς στην κατεδάφιση της κοινωνίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.
Μπορεί δε σε επίπεδο στελεχών και βουλευτών, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, να αποδεικνύονται υποταγμένες νούλες, όμως η βάση του ΠΑΣΟΚ, οι απλοί τίμιοι άνθρωποι, είναι οι πιο αγανακτισμένοι από τους Αγανακτισμένους, γιατί είναι τα κατεξοχήν θύματα της πρωτοφανούς πολιτικής απάτης της κυβέρνησης.
Η πολιτική αυτή, όπως με σαφήνεια κι αιτιολογημένα είχε προβλέψει ο Αντώνης Σαμαράς, ΑΠΕΤΥΧΕ. Παντού, σε όλα, οριζοντίως και καθέτως. Μισό στόχο δεν πιάσανε, τα πράσινα τσακάλια. Ο Παπακωνσταντίνου πήρε τη σάκα του, τους μαρκαδόρους και το κομπιουτεράκι και πήγε για φρέσκα. Τον έστειλε ο παραιτηθείς, αφού τον παντόφλιασε η οικογένεια και το ΠΑΣΟΚ της αβύσσου.
Ο Γιώργος και η γραφειοκρατία του ΠΑΣΟΚ έχασαν την μοναδική ευκαιρία που είχαν να φύγουν αξιοπρεπώς, όρθιοι και να μπορούν να ισχυρίζονται «ε, προσπαθήσαμε αλλά κάναμε λάθη και δεν τα καταφέραμε». Τώρα δεν υπάρχει διαφυγή. Κάθε βδομάδα που περνάει ο Βενιζέλος θα τσαλακώνεται, θ’ αναγκάζεται να κάνει όλο και μεγαλύτερες εκπτώσεις και κάθε λίγο θα ΄του βγάζουν ο Λαός κι η πραγματικότητα ένα ρούχο. Στο τέλος θα μείνει πολιτικά τσίτσιδος με ένα εκατομμύριο αγανακτισμένους γύρω από τη Βουλή των Ελλήνων. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Γιώργος θα την βγάλει ζάχαρη. Ομού μαζί και οι δύο, αντάμα θ’ αρχίσουν τις ασκήσεις επιβίβασης – αποβίβασης σε Σινούκ.
Δεν γνωρίζω βέβαια αν θα σερβιριστεί καφές ή τσάϊ στην πτήση. Γι’ αυτό ρωτείστε τον Μιχάλη…
Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου