Τα Σκόπια βρίσκονται σε πορεία διάλυσης

Φαίνεται πως ήρθε η ώρα να βάλουν κάποια τάξη στα Σκόπια οι προστάτες τους, επειδή όχι μόνον το κράτος έπαψε να τους εξυπηρετεί, αλλά οδεύει και προς διάλυση, όπως ρητώς ή εμμέσως υποστηρίζουν οι ίδιοι οι πολιτικοί του.

Πολλά είναι τα ενδεχόμενα που μπορούν να συμβούν. Η επικράτηση των Αλβανών, με την απόκτηση σε λίγα χρόνια της πλειοψηφίας στο εκλογικό σώμα, είναι αναμενόμενη, αλλά δεν είναι μόνον αυτό το ενδεχόμενο. Ήδη ο πρώην πρωθυπουργός κ. Γκεοργκέφσκι πρότεινε να ενταχθεί η χώρα στην Σερβία, αποτελώντας μια αυτόνομη περιφέρειά της.

Άλλοι πάλι, θεωρούν πως το πιθανότερο είναι να χωριστούν σε δύο τμήματα, με την αλβανική περιφέρεια του Τετόβου, καθ’ ολοκληρία στα χέρια των Αλβανών -όπου μάλιστα παλαιότερα ο υπουργός Άμυνας των Σκοπίων ζήτησε την άδεια για να επισκεφθεί την περιοχή- να αποχωρίζεται

εντελώς και ή να ενταχθεί στην Αλβανία, ή να αποτελέσει ανεξάρτητο κρατίδιο.

Και όμως, δεν πέρασαν πολλά χρόνια από την στιγμή που οι ΗΠΑ προσέδιδαν ιδιαίτερο βάρος στα Σκόπια, κατασκευάζοντας μάλιστα το μεγαλύτερο κτιριακό συγκρότημα στα Βαλκάνια -και όχι μόνο- για να εγκαταστήσουν εκεί την Πρεσβεία τους. Μάλιστα, τους παραχωρήθηκε χώρος εντός του βυζαντινού κάστρου – που είναι το μεγαλύτερο σε καλή κατάσταση που υπάρχει σε όλο τον κόσμο.

[Παρενθετικώς, να πω ότι δεν δόθηκε ακόμη επαρκής εξήγηση, για ποιο λόγο το κτίριο της αμερικανικής Πρεσβείας έχει τρεις ορόφους άνωθεν του εδάφους και έξι υπόγειους – υπήρξε η υπόνοια ότι έχουν μεταφερθεί φυλακισμένοι από το Γκουαντάναμο].

Επιπροσθέτως, λίγα χιλιόμετρα μακριά οι ΗΠΑ, οι οποίοι κατασκεύασαν το Bondsteel, το μεγαλύτερο αμερικανικό στρατόπεδο εκτός αμερικανικού εδάφους, μετά τον πόλεμο στο Βιετνάμ, ουσιαστικώς το εγκατέλειψαν, διαψεύδοντας τις προσδοκίες 7.000 Κοσοβάρων που επρόκειτο να προσληφθούν ως πολιτικό προσωπικό, υπηρετώντας άλλους 7.000 και περισσότερους Αμερικανούς στρατιώτες.

Όπως έγραψα προχθές, παραθέτοντας αποσπάσματα από το «Δόγμα Πολιτικής Ασφάλειας» των ΗΠΑ, η αμερικανική κυβέρνηση -εδώ και λίγα χρόνια- έριξε το βάρος της στην Ασία, και έθεσαν σε δεύτερη μοίρα τα ζητήματα της Βαλκανικής. Φαίνεται όμως, ότι στην προσπάθειά τους να μη επιτρέψουν άσκηση επιρροής από τους Ρώσους, αποφάσισαν να δραστηριοποιηθούν κι εδώ, και βέβαια το πρώτο που θα κάνουν -ως προς τα Σκόπια- είναι να απομακρύνουν τον κ. Γκρούεφσκι από την εξουσία. Έτσι μπορεί να εξηγηθεί η πληροφορία που δημοσιεύεται στο kontranews.gr, και η οποία αν επιβεβαιωθεί θα σημάνει πολλές αλλαγές.

Σύμφωνα με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, οι ΗΠΑ εξετάζουν το ενδεχόμενο να απαγορεύσουν την είσοδο, στο έδαφός τους, σε Σκοπιανούς πολιτικούς, δικαστικούς, δημοσιογράφους και επιχειρηματίες, που θεωρούνται ύποπτοι για υποθέσεις διαφθοράς, «μαύρου» χρήματος και παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Επίσης εξετάζουν το ενδεχόμενο να «παγώσουν» τα περιουσιακά στοιχεία και τραπεζικούς λογαριασμούς που πιθανόν διαθέτουν στις ΗΠΑ αξιωματούχοι των Σκοπίων.

Αυτές οι εξελίξεις συνδέονται με τις καταγγελίες του αρχηγού της σκοπιανής αντιπολίτευσης (του κόμματος της Σοσιαλδημοκρατικής Ένωσης) κ. Ζόραν Ζάεφ, ότι το καθεστώς Γκρούεφσκι παρακολουθεί τις τηλεφωνικές συνομιλίες, παρεμβαίνει στην δικαιοσύνη και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, προβαίνει σε διώξεις πολιτικών του αντιπάλων και παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μάλιστα ο κ. Γκρούεφσκι έχει τοποθετήσει τον πρώτο του εξάδελφο επικεφαλής της υπηρεσίας κρατικής ασφαλείας.

Θεωρώ, πως η ασίγαστη διαφθορά, σε όλους τους τομείς, που επιδεικνύει η σκοπιανή πολιτική σκηνή, δεν είναι ο κύριος λόγος που οι ΗΠΑ πιέζουν τον κ. Γκρούεφσκι. Δεν είναι τωρινό το φαινόμενο, ούτε μέχρι σήμερα υπήρξε σοβαρή προσπάθεια πειθαναγκασμού του κ. Γκρούεφσκι να εγκαταλείψει τις προσφιλείς του μεθόδους.

Πιστεύω, πως ο πραγματικός λόγος είναι ότι με την αδιάλλακτη στάση του, να μη δέχεται ούτε και την ελληνική πρόταση της Ελλάδας -προς μεγάλη ζημία της- να υπάρχει ως δεύτερο συνθετικό ο όρος «Μακεδονία» στην ονομασία του κράτους, το εμποδίζει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, τώρα που οι ΗΠΑ εξοπλίζουν τις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης, εγκαθιστώντας και νέες βάσεις σε έξη χώρες πλησίον της Ρωσίας, και έχουν ανάγκη εδαφικής και πολιτικής υποστήριξης από όλες τις χώρες της βαλκανικής.