Στο δρόμο που χάραξε ο Μουράτ Καραγιλάν για τους Κούρδους, οι Σύροι οργανώνονται σε λαϊκές πολιτοφύλακες

Λαϊκή πολιτοφυλακή κατά των ανταρτών

του Τιερί Μεϊσάν στη Al-Watan (Συρία) (μτφ. Κριστιάν)

Στον ανταρτοπόλεμο, η νίκη ανήκει σ’ αυτόν που έχει την υποστήριξη του πληθυσμού.

Αυτός είναι ο λόγος που η Συρία απέκτησε πρόσφατα λαϊκές πολιτοφυλακές για να αποστείλει τους  Κόντρας οι οποίοι υποστηρίζονται από τη Δύση και τις μοναρχίες του Κόλπου. Μέσα σε τρεις μήνες, το αποτέλεσμα ήταν θεαματικό: οι περιοχές όπου σχηματιστήκαν ήδη αυτές οι τοπικές πολιτοφυλακές έχουν σταθεροποιηθεί.

Μετά δύο χρόνια μαχών, είναι σαφές ότι ο Συριακός Αραβικός Στρατός, ο οποίος σχεδιάστηκε με σκοπό την υπεράσπιση της χώρας σε περίπτωση συμβατικού πολέμου, δεν είναι σε θέση να σταθεροποιήσει τη χώρα ενώ συνεχίζει να εξυπηρετήσει το πρωταρχικό καθήκον του. Νίκησε χωρίς δυσκολία τους τζιχαντιστές κάθε φορά που συγκεντρώθηκαν, αλλά δεν έχει τη δυνατότητα να καταπολεμήσει ένα κινούμενο ανταρτοπόλεμο το οποίο  αντισταθμίζει τη χαμηλή λαϊκή αγκίστρωση του με μια ισχυρή ξένη υλικοτεχνική υποστήριξη.

Τελικά, η Συρία αποφάσισε να υιοθετήσει μια νέα στρατηγική που έχει αποδειχθεί αποτελεσματική σε
όλο τον κόσμο, όπου παρουσιάστηκε παρόμοια κατάσταση: τη δημιουργία λαϊκών πολιτοφυλακών που επιτρέπουν στους πολίτες να υπερασπιστούν το χωριό ή τη γειτονιά τους, δεδομένου ότι είναι οι μόνοι που τα γνωρίζουν άριστα. Αυτός ο «Στρατός Εθνικής Άμυνας», τα μέλη της οποίας προέρχονται από τις Λαϊκές Επιτροπές, συνδέεται φυσικά με τον Συριακό Αραβικό Στρατό, και απαιτείται να έχεις εκπληρώσει τη στρατιωτική σου θητεία προκειμένου να ενταχθείς.

Ο Μάο Ζεντόνγκ εξηγούσε ότι για να νικήσει, ένας αντάρτικος πρέπει να κινηθεί  «ανάμεσα στον πληθυσμό όπως το ψάρι στο νερό». Ωστόσο, ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός έδειξε ότι δεν ήταν σε θέση να το πράξει. Μόλις ελέγχει μια περιοχή, προβαίνει σε καταχρήσεις και οι κάτοικοι επαναστατούν εναντίον του.

Για να επιτευχθεί η νίκη, ο Συριακός Αραβικός Στρατός πρέπει να πετύχει εκεί όπου απέτυχαν οι τζιχαντιστές: να κινηθεί «εντός του πληθυσμού, όπως το ψάρι στο νερό».

Παρά το γεγονός ότι προέρχεται από τον πληθυσμό, δεδομένου ότι είναι ένας στρατός κληρωτών, δεν μπορεί να το πετύχει μόνος του επειδή η εθνική οργάνωση του τον αποκόπτει από τις τοπικές πραγματικότητες. Πρέπει λοιπόν να βασίζεται σε ενδιάμεση δύναμη η οποία θα χρησιμεύει ως διεπαφή με τον τοπικό πληθυσμό, σε κάθε χωριό και γειτονιά.

Εξάλλου, ο Στρατός Εθνικής Άμυνας υπόκειται σε αυστηρή πειθαρχία. Όπλα και στολές παρέχονται μόνο σε επίλεκτους εθελοντές, νέους άνδρες και γυναίκες. Επομένως, οι μάγκες που προσλαβαινόνταν εδώ και εκεί από τους τοπικούς άρχοντες για να εξασφαλιστεί η τοπική ασφάλεια όσο μπορούσαν, πρέπει να ενταχθούν στην πολιτοφυλακή ή να πάνε σπίτι τους. Έτσι, όταν ο Στρατός Εθνικής Άμυνας οργανώνεται σε ένα χωριό ή μια γειτονιά, οι πιθανές καταχρήσεις που διαπράττονταν από αυτούς τους μάγκες εξαφανίζονται. Το φαινόμενο των Shabihas εξαφανίζεται.

Στην Εγγύς Ανατολή, το παράδειγμα που έρχεται αμέσως στο μυαλό είναι η ιρανική Basij e-mostaz'afin, που λειτούργησε ήδη ως μοντέλο για τη Χεζμπολάχ. 

Η Τεχεράνη η οποία αρνείται τη συμμετοχή των Φρουρών της Επανάστασης της σε συριακό έδαφος, συμφώνησε να δεχθεί νεοσυλλέκτους του Στρατού Εθνικής Άμυνας και να τους εκπαιδεύσει. Δεν ήταν εύκολο, γιατί οι Ιρανοί είχαν να προσαρμοστούν με νεοσύλλεκτους που σπάνια ήταν σιίτες και δεν είχαν απολύτως καμία πρόθεση να αλλαξοπιστούν.

Πρόκειται για ένα γεγονός που αλλάζει ριζικά τη γεωπολιτική πραγματικότητα στη περιοχή. 

Από τη μία πλευρά, επειδή αυτή η παραστρατιωτική δύναμη σταθεροποίησε γρήγορα τα χωριά και τις περιοχές όπου έχει ήδη εγκατασταθεί, ειδικά επειδή τώρα που η Basij και η Χεζμπολάχ απόκτησαν ένα αδερφάκι με την ίδια εκπαίδευση, αλλά μικτό και πολυ-θρησκευτικό, εκπαιδευμένο με το κοσμικό πνεύμα του Μπάαθ και όχι με αυτό της Ισλαμικής Επανάστασης.

Ενώ ένας από τους κύριους στόχους του πολέμου που ήθελαν οι Δυτικοί κατά της Συρίας ήταν να  εγκατασταθεί στην εξουσία μια κυβέρνηση που θα διέκοπτε τις σχέσεις με τη Χεζμπολάχ και το Ιράν, όπως και το αναγνώρισε ο ίδιος ο Burhan Ghalioun σε μια συνέντευξη στη Wall Street Journal , ήρθε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Η κοινή αντίσταση οδηγεί να σφίξει αυτό το μπλοκ παρά τις θρησκευτικές και πολιτικές διαφορές.

Πριν από οκτώ μήνες, ο Σαγιέντ Χασάν Νασράλα αποκάλυψε ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου των 33 ημερών με το Ισραήλ, ο υπουργός Άμυνας της Συρίας εκείνης της εποχής, ο Στρατηγός Χασάν Τουρεκμανί,  επέβλεπε προσωπικά την ανάπτυξη των οπλιτών και όπλων της αντίστασης στο Λίβανο. Στη συνέχεια, δήλωσε ότι η Χεζμπολάχ δεν θα εγκαταλείψει τα αδέλφια των όπλων του Συριακού Αραβικού Στρατού σε περίπτωση που θα τύχαινε να είναι σε δυσκολία. Η δημιουργία του Στρατού Εθνικής Άμυνας θα ενισχύσει σίγουρα αυτή τη συμμαχία με στενούς ανθρώπινους δεσμούς πέρα ​​από τις πολιτικές επιλογές.