«Αγάπα τους φίλους σου με τα ελαττώματά τους», λέει ο σοφός ελληνικός λαός.
Συμφωνώ απόλυτα. Μόνο που όσοι βρίσκονται σε δημόσιες θέσεις θα
πρέπει να γνωρίζουν και αν όντως είναι πιστοί φίλοι τους, ή τους
χρησιμοποιούν για να υπάρχουν ως οντότητες.
Τα γράφω αυτά επειδή τελευταία ευδοκιμεί ένα νέο φαινόμενο: “οι αδικηθέντες φίλοι του Σαμαρά“.
Δήθεν “φίλοι” που τριγυρίζουν από γραφείο σε γραφείο και απαιτούν μια
θεσούλα, παρουσιάζοντας ως μοναδικό επιχείρημα την στήριξη που είχαν
τάχα δώσει στον Σαμαρά στα χρόνια της πολιτικής ερημιάς.
Δήθεν «φίλοι» που στην πραγματικότητα δεν πιστέψαν ποτέ στον Σαμαρά, παρά μόνο στα προσωπικά
τους συμφεροντάκια.
Δήθεν “φίλοι”, που όταν ο Α. Σαμαράς βρισκόταν στην «πολιτική έρημο»,
αντί να τον στηρίζουν, υποστήριζαν δημοσίως ότι το πολιτικό κεφάλαιο
«Αντώνης Σαμαράς» έχει τελειώσει.
Δήθεν “φίλοι”, που έπαιζαν και παίζουν ακόμη και με τους εχθρούς του
Σαμαρά, επειδή η πολιτική τους ανεπάρκεια τους οδήγησε στο περιθώριο.
Δήθεν “φίλοι”, των οποίων οι προσπάθειες για παλινόρθωση πολιτικών
απολιθωμάτων, έβλαψαν και βλάπτουν τον Σαμαρά, αλλά δεν τους ένοιαζε,
καθώς μοναδικό τους μέλημα ήταν και είναι η πάρτη τους.
Δήθεν “φίλοι”, από αυτούς που όταν δεν παίρνουν κρατικά αξιώματα, γίνονται οι χειρότεροι εχθροί σου…
Να του λείπουν τέτοιοι “φίλοι” του Σαμαρά. Γιατί αν δεν υπήρχαν αυτοί οι “φίλοι”, θα ήταν πρωθυπουργός από την δεκαετία του ΄90.
Οι πραγματικοί φίλοι του Σαμαρά δεν θα καταδέχονταν ποτέ να
διαφημίσουν την σχέση τους. Ξέρουν και ξέρει ποιοι είναι. Βρίσκονται
πάντα δίπλα του. Ανιδιοτελώς. Ακόμα και όταν δεν τους ξέρει κανείς.
Οι άλλοι… συνωμοτούν σε πλατείες και επαρχιακά καφενεία. Μάταια όμως, διότι η ιστορία τους ζύγισε και βρέθηκαν λειψοί….
Πάνος Ζ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου