«ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ να έχω πιει και να τα βλέπω διπλά…». Τάδε έφη κατ' ιδίαν - και καγχάζοντας - παλαιός κοινοβουλευτικός. Αναφέρεται στον αριθμό των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Κρίνοντας από τις υποσχέσεις που δίδονται σε υποψηφίους ή φερόμενους ως υποψηφίους, αυτοί υπερβαίνουν τους 250. Ενώ επισήμως - μετά την επάνοδο της Λούκας Κατσέλη είναι 152. Παρ' όλα αυτά συγκλίνουσες πηγές επιμένουν ότι παρατηρείται σαφής κινητικότητα προς τον πρώτο όροφο της Βουλής, όπου όλοι ανακάλυψαν ξαφνικά ότι διατηρεί γραφείο, ως αντιπρόεδρος, ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Γραφείο και αντίστοιχη ιδιότητα έχει κι ο Θόδωρος Πάγκαλος. Ουδείς όμως τον επισκέπτεται.
ΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ρεύμα προς Βενιζέλο θυμίζει λίγο το 2003, όταν, λες και δόθηκε αόρατο πρόσταγμα, οι ώς τότε σημιτικοί και τα λεγόμενα «εξαπτέρυγα» της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ πήγαν με τον Γιώργο Παπανδρέου. Τώρα είναι οι παπανδρεϊκοί που κινούνται προς Ευάγγελο. Στο μεταξύ, καθώς η Βουλή, πέραν του τρικομματικά προσυμφωνημένου προϋπολογισμού, δεν έχει άλλο νομοθετικό αντικείμενο, οι πασόκοι βουλευτές δεν έχουν άλλη δουλειά από το να μαζεύονται στο εντευκτήριο και να συζητούν πώς θα γίνουν οι διαδικασίες για την ανάδειξη του νέου αρχηγού του Κινήματος. Ξαφνικά, ίσως και λόγω της αποσαφήνισης των κοινοβουλευτικών συσχετισμών, άρχισε να ακούγεται το ενδεχόμενο να εκλεγεί ο νέος αρχηγός από τους βουλευτές. Οπως δηλαδή έγινε το 1996. Καταστατικά δεν προβλέπεται πλέον κάτι τέτοιο, αφού προκρίθηκε το μοντέλο της εκλογής απευθείας από τα μέλη το 2004, αλλά και το 2007... Αλλά από ανθρώπους του Ευάγγελου ακούγεται μια επιχειρηματολογία σε στυλ «στην κατάσταση που είναι η χώρα πού να τρέχουμε τώρα για εκλογές από τη βάση…». Ο «οδικός χάρτης» - για να μετέλθω έκφρασης που είναι της μόδας αυτή την περίοδο - προς εκλογή αρχηγού από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ περνάει από Εθνικό Συμβούλιο. Παρ' όλα αυτά θα χρειαστεί αυτοσχεδιασμός στο πιλοτάρισμα κι όπως λέγεται με γλαφυρό τρόπο, «ένα κάποιο μπαλαμούτι…».
ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ η ύπαρξη βενιζελικών «μουτζαχεντίν» που ταλαιπωρήθηκαν στη φάση επικυριαρχίας του παπανδρεϊσμού, δημιουργεί διλημματικές καταστάσεις, ιδίως σε περιφέρειες εκτός Αθηνών. Ας πούμε στη Φθιώτιδα η σκληρή βενιζελική Τόνια Αντωνίου θα έχει προβάδισμα στο βενιζελικό στρατόπεδο απέναντι στην Κατερίνα Μπατζελή. Το ίδιο συμβαίνει με τον Νίκο Σαλαγιάννη έναντι του Ντίνου Ρόβλια στην Καρδίτσα. Ή με τον Κώστα Καρτάλη έναντι της Ροδούλας Ζήση στη Μαγνησία. Ο Καρτάλης πλήρωσε τον στενό του σύνδεσμο με τον Βενιζέλο με εξοστρακισμό διαρκείας από τις κυβερνήσεις Παπανδρέου - ακόμη και στον πιο «ολιστικό» ανασχηματισμό του περασμένου Ιουνίου. Φυσικά, υπάρχει ο πάγιος κανόνας που λέει ότι στην πολιτική επιβιώνεις ως διεκδικητής της ηγεσίας χάρη στους «δικούς» σου, όταν όμως φθάσει η ώρα να γίνεις αρχηγός, ανοίγεσαι στους άλλους. Εδώ μέχρι ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος ακούγεται ως βενιζελικός!
Πηγή: Τα Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου