Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο;

Δεν είμαστε άσχετοι να μην απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό που βασανίζει χρόνια την Ελλάδα, αλλά την παρούσα χρονική στιγμή παίρνει διαστάσεις τρέλας.
Υποτίθεται ότι τον τόπο αυτό τον κυβερνά το ΠΑΣΟΚ, με άνετη πλειοψηφία και με μόλις δύο χρόνια στην εξουσία. Τότε, όμως, τι νόημα έχουν οι δηλώσεις δύο κορυφαίων υπουργών οι οποίες δείχνουν ότι μπορεί το ΠΑΣΟΚ να είναι στην κυβέρνηση νοερά, στην... πραγματικότητα είναι στα έδρανα της αντιπολίτευσης.
Ο λόγος για τους Α. Λοβέρδο και Μ. Χρυσοχοϊδη οι οποίοι έρχονται αν επιβεβαιώσουν ότι το καράβι είναι ακυβέρνητο. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Δηλώνει ο κ. Λοβέρδος στη Βουλή την Τετάρτη αναφερόμενος στις κοινωνικές αντιδράσεις: «Ξέρετε ότι σήμερα δεν μπορούμε να πάμε στα γραφεία μας και ότι δεν υπάρχει, με τη λογική του σεβασμού στις κινητοποιήσεις, ελληνικό κράτος αυτή τη στιγμή, με την τρόικα εδώ και τη χώρα να βρίσκεται εκεί που είναι;».
Προσέξτε: Παραδέχεται ότι δεν υπάρχει ελληνικό κράτος, ένας υπουργός που έχει και τη φιλοδοξία κάποτε να γίνει πρωθυπουργός. Και συνεχίζει: «Ο σεβασμός στις κινητοποιήσεις είναι δημοκρατικό δικαίωμα, όμως, η παράλυση του κράτους, είναι η καλύτερη συνταγή και ο καλύτερος αγωγός της καταστροφής. Η δημοκρατία πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί, αλίμονο αν παρασυρθούμε σε διακοπή λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών. Διακόψαμε τη λειτουργία του κράτους, δεν υπάρχει σήμερα δυνατότητα να δουλέψουμε».
Ο κ. Λοβέρδος λοιπόν σέβεται τις κινητοποιήσεις αλλά με αστερίσκους. Το γεγονός ότι για τις κοινωνικές αντιδράσεις φταίει ο ίδιος και οι συνάδελφοί του στην κυβέρνηση δεν του περνά από το μυαλό.
Και στο κάτω – κάτω, αν υπάρχουν ακραίες αντιδράσεις, αν κάποιοι απεργάζονται την κατάλυση της δημοκρατίας ας το καταγγείλει ή τουλάχιστον ας κάνει κάτι. Γιατί έγινε υπουργός δηλαδή αν όχι για να λύνει προβλήματα;
Πάμε τώρα στον Μ. Χρυσοχοίδη, άλλος φιλόδοξος δελφίνος στο ΠΑΣΟΚ ο οποίος έδωσε συνέντευξη σε γερμανική εφημερίδα.
Λέει λοιπόν ωσάν να μην κυβερνά αυτός την Ελλάδα ότι η πολιτική και κοινωνική ειρήνη «βρίσκονται σε κίνδυνο» ενώ για την πολιτικής λιτότητας τονίζει ότι «εάν είχαμε “κόψει” ακόμη πιο βαθιά, η ζήτηση στην αγορά θα ήταν ακόμη χαμηλότερη από ό,τι σήμερα».  Επισημαίνει επίσης ότι η κλειστή στρόφιγγα της τραπεζικής χρηματοδότησης έχει φέρει τις ελληνικές επιχειρήσεις αντιμέτωπες με «αργό θάνατο».
Το τελευταίο λίγο αργότερα το διέψευσε με ανακοίνωση στην οποία λέει ότι στη συνέντευξη είπε: Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, εξαιτίας της έλλειψης αποφάσεων (σσ. σε ευρωπαϊκό επίπεδο) και της έλλειψης ρευστότητας που αυτή δημιουργεί, οι τράπεζες είναι «κλειστές». Και κατά συνέπεια οι ελληνικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν έναν αργό θάνατο».
Δύο υπουργοί λοιπόν, οι οποίοι ακολουθώντας τους άλλους ανευθυνοϋπεύθυνους της κυβέρνησης, εμφανίζονται να ζουν σε άλλη χώρα ή να βλέπουν όσα συμβαίνουν από κάπου ψηλά χωρίς να έχουν συμμετοχή στα δρώμενα.
Όμως, η αλήθεια είναι ότι αυτοί κυβερνούν, αυτοί παίρνουν αποφάσεις ή δεν παίρνουν, αυτοί κάνουν λάθη, αυτοί βουλιάζουν το καράβι. Έλεος πια με την αφ’ υψηλού πολιτική την ώρα που διαλύεται ο τόπος.