ΤΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ που έχει στήσει η κυβέρνηση για το «θρίαμβο» των Βρυξελλών σύντομα θα γυρίσει μπούμερανγκ, όταν οι πολίτες θα δεχθούν την ομοβροντία των νέων φορολογικών επιβαρύνσεων. Ο πρωθυπουργός έχασε στη Σύνοδο Κορυφής μία μεγάλη ευκαιρία. Να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους ότι η ελληνική οικονομία δεν θα βγει από το αδιέξοδο ακολουθώντας τυφλά τη σημερινή συνταγή λιτότητας, αλλά υιοθετώντας ένα νέο σχέδιο ανάπτυξης που θα βασίζεται στη μείωση των φορολογικών συντελεστών για την προσέλκυση επενδυτών.
ΤΟΣΟ ΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ των Βρυξελλών όσο και τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου κλείνουν τα μάτια μπροστά στα προβλήματα. Υποστηρίζουν ότι η μεγαλύτερη αδυναμία της ελληνικής οικονομίας είναι το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, αλλά την ίδια ώρα ετοιμάζουν το έδαφος για νέα αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ (μέσω της μετάταξης προϊόντων και υπηρεσιών) και των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης, που θα καταστήσουν «ακριβότερη» τη χώρα έναντι των βασικών ανταγωνιστών της. Ενδιαφέρονται για το άνοιγμα των επαγγελμάτων, αλλά επιβάλλουν ετήσιο τέλος επιτηδεύματος, τιμωρώντας το σύνολο των επιτηδευματιών. Προτάσσουν την ανάγκη για την ανάπτυξη της παραθεριστικής κατοικίας, ώστε η Ελλάδα «να γίνει η Φλόριντα της Ευρώπης», όμως καθιερώνουν Φόρο Ακίνητης Περιουσίας ακόμη και για ακίνητα μεσαίας αξίας, ενώ ετοιμάζουν το έδαφος για νέα αύξηση των αντικειμενικών τιμών. Οι αντιφάσεις αυτές κοστολογούνται από τους υποψήφιους επενδυτές και στοιχίζουν ακριβά στην οικονομία. Ακόμη και οι αποκρατικοποιήσεις, που είναι βασικό εργαλείο ανάπτυξης, γίνονται με τη μορφή «ξεπουλήματος», η οποία εξυπηρετεί πρωτίστως τα συμφέροντα των αγοραστών. Η διαδικασία πώλησης των ΔΕΚΟ θυμίζει το σύστημα «all inclusive» που εφαρμόζουν οι μεγάλες αλυσίδες ξενοδοχείων, στα οποία οι πελάτες δεν ενισχύουν τις τοπικές οικονομίες παρά μόνο πληρώνοντας στο εξωτερικό τον τουριστικό τους πράκτορα. Ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός, που μπορεί να οδηγήσει φέτος το έλλειμμα σε επίπεδα άνω του 11%, επιβάλλει την εφαρμογή μίας νέας πολιτικής, με τη μορφή του κατεπείγοντος, για την έλευση κεφαλαίων. Η άμεση μείωση των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις στο 15%, το πάγωμα των αντικειμενικών αξιών και η σταδιακή μείωση των επιβαρύνσεων στα καύσιμα μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία ενός πιο φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος.
ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΣΤΕΝΕΥΟΥΝ και οι καθυστερήσεις πληρώνονται ακριβά. Σε αντίθετη περίπτωση, η κυβέρνηση, που αδυνατεί να τα βάλει με το βαθύ ΠΑΣΟΚ για τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών, θα υποχρεωθεί να πάρει ακόμη πιο σκληρά μέτρα το 2012, προκειμένου να τιθασεύσει τον καλπασμό του ελλείμματος.
ΤΟΣΟ ΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ των Βρυξελλών όσο και τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου κλείνουν τα μάτια μπροστά στα προβλήματα. Υποστηρίζουν ότι η μεγαλύτερη αδυναμία της ελληνικής οικονομίας είναι το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, αλλά την ίδια ώρα ετοιμάζουν το έδαφος για νέα αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ (μέσω της μετάταξης προϊόντων και υπηρεσιών) και των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης, που θα καταστήσουν «ακριβότερη» τη χώρα έναντι των βασικών ανταγωνιστών της. Ενδιαφέρονται για το άνοιγμα των επαγγελμάτων, αλλά επιβάλλουν ετήσιο τέλος επιτηδεύματος, τιμωρώντας το σύνολο των επιτηδευματιών. Προτάσσουν την ανάγκη για την ανάπτυξη της παραθεριστικής κατοικίας, ώστε η Ελλάδα «να γίνει η Φλόριντα της Ευρώπης», όμως καθιερώνουν Φόρο Ακίνητης Περιουσίας ακόμη και για ακίνητα μεσαίας αξίας, ενώ ετοιμάζουν το έδαφος για νέα αύξηση των αντικειμενικών τιμών. Οι αντιφάσεις αυτές κοστολογούνται από τους υποψήφιους επενδυτές και στοιχίζουν ακριβά στην οικονομία. Ακόμη και οι αποκρατικοποιήσεις, που είναι βασικό εργαλείο ανάπτυξης, γίνονται με τη μορφή «ξεπουλήματος», η οποία εξυπηρετεί πρωτίστως τα συμφέροντα των αγοραστών. Η διαδικασία πώλησης των ΔΕΚΟ θυμίζει το σύστημα «all inclusive» που εφαρμόζουν οι μεγάλες αλυσίδες ξενοδοχείων, στα οποία οι πελάτες δεν ενισχύουν τις τοπικές οικονομίες παρά μόνο πληρώνοντας στο εξωτερικό τον τουριστικό τους πράκτορα. Ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός, που μπορεί να οδηγήσει φέτος το έλλειμμα σε επίπεδα άνω του 11%, επιβάλλει την εφαρμογή μίας νέας πολιτικής, με τη μορφή του κατεπείγοντος, για την έλευση κεφαλαίων. Η άμεση μείωση των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις στο 15%, το πάγωμα των αντικειμενικών αξιών και η σταδιακή μείωση των επιβαρύνσεων στα καύσιμα μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία ενός πιο φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος.
ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΣΤΕΝΕΥΟΥΝ και οι καθυστερήσεις πληρώνονται ακριβά. Σε αντίθετη περίπτωση, η κυβέρνηση, που αδυνατεί να τα βάλει με το βαθύ ΠΑΣΟΚ για τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών, θα υποχρεωθεί να πάρει ακόμη πιο σκληρά μέτρα το 2012, προκειμένου να τιθασεύσει τον καλπασμό του ελλείμματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου