«Περί Δασκάλων και δημοσιογράφων..» της Κατιμερτζή Μαγδαληνής Εκπαιδευτικού Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας

Aνέκαθεν, βέβαια, πολλοί δημοσιογράφοι ή δημοσιογραφίσκοι, προσπαθούσαν να στρέψουν τον κοινωνικό αυτοματισμό κατά των εκπαιδευτικών ή δασκάλων.
Δεν θα διαχωρίσω νηπιαγωγούς , δασκάλους, καθηγητές, εκπαιδευτικούς γενικότερα.
Για μένα όλοι είμαστε Δάσκαλοι, σε οποιαδήποτε βαθμίδα εκπαίδευσης και αν ανήκουμε.
Δάσκαλος είναι αυτός που πρώτο πήρε τον σημερινό δημοσιογράφο από το χέρι της μητέρας του στην ηλικία των πέντε χρόνων και τον πέρασε στον κόσμο της μάθησης.
Δάσκαλος ήταν αυτός που επί έξι χρόνια στο Δημοτικό άκουγε τις ανησυχίες του δημοσιογράφου και έδινε λύσεις στις πιο αφελείς απορίες του.

Δάσκαλος ήταν αυτός που του έμαθε πώς να πιάνει και να χρησιμοποιεί το μολύβι του, για να το στρέψει αργότερα κατά πάντων.
Δάσκαλος ήταν και στο Γυμνάσιο ή στο Λύκειο, αυτός που του εμφύσησε γνώσεις, ιδέες και σκέψεις, για να μπορεί σήμερα να συντάσσει δομημένα τις απόψεις του.
Δάσκαλος ήταν και αυτός στο Πανεπιστήμιο αργότερα, που του έμαθε να σκέφτεται ελεύθερα και να προστατεύει με το ελεύθερο πνεύμα του το κοινωνικό σύνολο.
Δάσκαλος ήταν αυτός που του δίδαξε πώς να βρίσκει την αλήθεια και να την προσφέρει απλόχερα στο κοινωνικό σύνολο.
Δάσκαλος βέβαια ήταν και αυτός που εκπαίδευσε τους γιατρούς, χάρη στους οποίους σήμερα κάθε τυχάρπαστος δημοσιογράφος μπορεί να βγαίνει στα κανάλια και να κουνάει το δάχτυλο στους εκπαιδευτικούς.
Όλα αρχίζουν από την Εκπαίδευση και συνεχίζουν με την Παιδεία, αγαπητοί μου.
Πρέπει να έχεις Παιδεία, για να μπορέσεις να αφουγκραστείς την αγωνία των Δασκάλων, που θέλουν να βλέπουν τους κόπους τους να αποδίδουν.
Παιδεία και παράλληλα ,κοινωνική ενσυναίσθηση χρειάζεται να έχει κάποιος για να κατανοήσει πόσο σημαντικό είναι το λειτούργημα του Δασκάλου.
Και φυσικά εκ των ων ουκ άνευ είναι να έχει κάποιος Παιδεία για να διακρίνει το αληθινό ενδιαφέρον, το φιλότιμο και την προσπάθεια που τα τελευταία μερόνυχτα καταβάλλουν όσοι Δάσκαλοι προσπαθούν να κάνουν την σύγχρονη ή ασύγχρονη εκπαίδευση να τελεσφορήσει προς όφελος όλων των μαθητών.
Εννοείται πως, όλα αυτά γράφονται όχι για να απολογηθεί ο Δάσκαλος απέναντι σε κακεντρεχείς αιτιάσεις ή κατευθυνόμενες βολές.
Δεν γράφονται για να πλέξουν το εγκώμιο κανενός.
Γράφονται από καρδιάς για να τα ακούσει το κοινωνικό σύνολο και επιτέλους να
κλείσει τα αυτιά στις «σειρήνες των καναλιών» , που απεγνωσμένα προσπαθούν να βγουν στην επιφάνεια πατώντας στις πλάτες όσων τους έδωσαν εφόδια προς το ζην και το «εργάζεσθαι».

“Τεμπέληδες”, “ ανειδίκευτοι”, “ αργόσχολοι” και άλλα παρόμοια επίθετα προσάπτουν κάποιες συγκεκριμένες επαγγελματικές συντεχνίες στους εκπαιδευτικούς τις τελευταίες ημέρες.