Ως ΔΑΚΕ της Ε’ ΕΛΜΕ θα θέλαμε κατ΄ αρχήν να τονίσουμε ότι υποκλινόμαστε στο σύνολο των ανθρώπων εκείνων που με υψηλό το αίσθημα του καθήκοντος και της ευθύνης δίνουν τη μάχη τους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, για την εξασφάλιση πολύτιμων αγαθών όπως είναι η υγεία, η εκπαίδευση, η ασφάλεια και η επάρκεια σε προϊόντα και υπηρεσίες.
Όσο αφορά στο δικό μας λειτούργημα, βούληση όλων των εκπαιδευτικών στις δύσκολες αυτές συγκυρίες,είναι να συμπαρασταθούμε στους μαθητές και τις μαθήτριές μας και να σταθούμε δίπλα τους όχι μόνο ως παιδαγωγοί αλλά και ως εμψυχωτές. Είναι κάτι, που εμπράκτως εφαρμόζουμε, ανταποκρινόμενοι πρωτίστως στην φωνή της συνείδησης και του επαγγελματικού μας καθήκοντος αλλά και στις οδηγίες του Υπουργείου για την εφαρμογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, παρά τις ανυπέρβλητες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε και την αρνητική κριτική που δεχόμαστε από κέντρα παραπληροφόρησης και απαξίωσης του εκπαιδευτικού συστήματος και όσων το υπηρετούν. Και είναι κάτι που χρειαζόμαστε και εμείς από τις προϊστάμενες αρχές μας. Συμπαράσταση και Αναγνώριση που θα γίνεται φωναχτά, με ψυχή και όχι από συμβατική υποχρέωση.
Στο σημείο αυτό, πρέπει να πούμε πως αναγνωρίζουμε ότι λόγω των έκτακτων συνθηκών που αντιμετωπίζουμε ως χώρα, η εξ αποστάσεως διδασκαλία είναι το πλέον πρόσφορο εργαλείο για να διατηρήσουμε την επαφή μας με την εκπαιδευτική διαδικασία. Σε καμία περίπτωση, ωστόσο, αυτή η διαδικασία δε μπορεί να υποκαταστήσει τη δια ζώσης εκπαίδευση. Πρέπει να έχει καθαρά υποστηρικτικό ρόλο στην παιδαγωγική και διδακτική πράξη και να συμπληρώνει την εκπαιδευτική διαδικασία για όσο χρόνο αυτό απαιτηθεί. Ως εκ τούτου, επιβάλλεται να χρησιμοποιηθεί, υπό αυστηρούς, παιδαγωγικούς όρους και προϋποθέσεις και φυσικά με αρωγό την κατάλληλη οργάνωση.
Οι δυσκολίες για την υλοποίηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης είναι πολλές, αναμενόμενες και τώρα πιά γνωστές σε όλους. Τα προβλήματα αυτά σχετίζονται με τη δυνατότητα πρόσβασης του συνόλου των μαθητών στην διαδικασία, αλλά και όλων των εκπαιδευτικών πράγμα που σχετίζεται με την κατοχή ηλεκτρονικών υπολογιστών, με την επαρκή από πλευράς ταχύτητας αποστολής και λήψης δεδομένων στο διαδίκτυο, με τη λειτουργία του ΠΣΔ και των προτεινόμενων πλατφορμών, αλλά και με την έλλειψη στοχευμένης επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών στη χρήση των ειδικών ψηφιακών εργαλείων.
Κατά συνέπεια, και προκειμένου να αποφευχθεί η ταλαιπωρία των μαθητών, των γονέων, αλλά και των εκπαιδευτικών, που ξοδεύουν πολύ χρόνο στις προσπάθειες για πρόσβαση στις ψηφιακές πλατφόρμες, ενώ θα μπορούσε να διατεθεί ο χρόνος αυτός στην μαθησιακή υποστήριξη και διαδικασία, ενδείκνυται η χρήση οποιασδήποτε μεθόδου θεωρείται πλέον πρόσφορη με βάση την εικόνα που έχουν διαμορφώσει οι εκπαιδευτικοί για τη λειτουργία της τάξης τους από την καθημερινή επαφή τους με αυτήν.
Στις μεθόδους αυτές προτείνουμε να συγκαταλέγονται:
1. Η επικοινωνία και η συνεργασία με τους μαθητές τους μέσω e-mail,
2. Η χρήση του ιστολογίου της σχολικής μονάδας, όπου μπορούν να αναρτούν το εκπαιδευτικό υλικό
3. Η σύγχρονη επικοινωνία με την τάξη μέσω skype, zoom, κ.λπ.
4. Η χρήση άλλων τρόπων που ενδέχεται να έχουν εφαρμογή με βάση τις ιδιαίτερες συνθήκες, τον τύπο του σχολείου και του τόπου στον οποίο βρίσκεται.
5. Η χρήση της κάθε πλατφόρμας που προτείνει το Υπουργείο Παιδείας υπό την προϋπόθεση της ικανοποιητικής λειτουργικότητάς της.
6. Επιπλέον, κρίνεται απαραίτητη και η αξιοποίηση της εκπαιδευτικής τηλεόρασης.
Τέλος θεωρούμε πως στην εφαρμογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης πρέπει να γίνει προσπάθεια να μετάσχει το σύνολο των μαθητών και των εκπαιδευτικών, για να μην δημιουργηθούν επιπρόσθετες των υπαρχόντων, δυσκολίες.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες. Η κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση για τις ελλείψεις της δημόσιας παιδείας και τους πρόσφατους σχεδιασμούς της, είναι γνωστές. Το παράδοξο στην υπόθεση είναι, ότι όλοι, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης, αλλά πρωτίστως οι κομματικοί του ΣΥΡΙΖΑ, ασκούν αυτή την κριτική, ξεχνώντας ότι οι ίδιοι είχαν τα ηνία της πολιτικής-εκπαιδευτικής ηγεσίας για τέσσερα και πλέον έτη και απείχαν συστηματικά και συνειδητά από συναινετικές προσπάθειες αλλαγής του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Το πρόβλημα της παιδείας είναι διαχρονικό και χρειάζεται ουσιαστικές επεμβάσεις από όλους με θετική διάθεση συνεργασίας, αφού αφορά στο μέλλον της χώρας,για να λυθεί.
Τώρα δεν είναι ίσως η κατάλληλη ώρα για ατέρμονες συζητήσεις γύρω από τα υπάρχοντα προβλήματα. Εμείς ως εκπαιδευτικοί γινόμαστε ακόμα μια φορά οι στυλοβάτες και αναλαμβάνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί. Προσπαθούμε να αποφύγουμε την εμπλοκή σε μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις αλλά δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αφήνουμε τίποτε αναπάντητο. Η ώρα της εμπεριστατωμένης κριτικής, και των προτάσεων του συνδικαλισμού θα έρθει με το πέρας της νέας αυτής κρίσης και με σύμμαχο τον χρόνο.
Όπως προαναφέραμε, όταν οι συνάνθρωποί μας πεθαίνουν, όταν τα ίδια τα παιδιά που έχουν βιώσει ήδη την ανασφάλεια της οικονομικής κρίσης, βιώνουν σήμερα το αίσθημα του φόβου και ενδεχομένως της απώλειας μιας ζωής εξ αιτίας του κορωνοϊού, εκείνο που πρέπει να προασπίσουμε με κάθε τρόπο, είναι η υγεία όλων. Όλα τα άλλα ακολουθούν. Και η γνώση μπορεί να αποκτηθεί και η επαγγελματική εργασία να ξαναμπεί στον ρυθμό της και ότι κάναμε να το ξανακάνουμε και μάλιστα καλύτερα. Για αυτό το λόγο πρέπει να είμαστε όλοι καλά. Ας έχουμε λοιπόν υπομονή, ας ακολουθούμε τις οδηγίες που μας δίνουν για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού και ας έχουμε αισιοδοξία. Και να θυμόμαστε τα λόγια που είπε κάποιος : «Γκρεμίστε τα εργοστάσια, πάρτε τα πάντα, αλλά αφήστε τους ανθρώπους. Πολύ γρήγορα θα τα έχουμε πάλι όλα»
Η χώρα μας αλλά και η υφήλιος όλη ζει πρωτοφανείς καταστάσεις εξαιτίας της ραγδαίας εξάπλωσης του κορωνοϊού, και η αλήθεια είναι ότι όλοι μας προσπαθούμε σταδιακά να προσαρμοστούμε στη νέα αυτή πραγματικότητα. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία αυτή τη στιγμή, όμως, είναι η προάσπιση της υγείας όλων.
Θεσσαλονίκη 30-3-2020
ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΔΑΚΕ Ε’ ΕΛΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΑΪΤΣΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου