Τα νταούλια του τσάμπα μάγκα...

Οι αγορές, δεν είναι ούτε καλές, ούτε κακές. Απλά κάνουν την δουλειά τους ψυχρά και επαγγελματικά. Χωρίς συναίσθημα, αλλά με σκληρούς (και επωφελείς για τις ίδιες) κανόνες. Τους οποίους ο πελάτης, αυτός δηλαδή που τις έχει ανάγκη, οφείλει να ξέρει και να τηρεί. Αλλιώς, ας μην παίξει...

Τις καυτές προεκλογικές μέρες, αλλά και στο «ηρωικό» πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, την εποχή δηλαδή που άνθιζαν οι ιδεοληπτικές «αυταπάτες» του, ο Αλέξης Τσίπρας τις προειδοποιούσε με αυθάδεια και προπέτεια, πως επί των ημερών του θα τα βρουν πολύ σκούρα. 

Αυτός θα βάραγε τα νταούλια, κι’ αυτές θα χόρευαν υποταγμένες στον ρυθμό που θα τους έπαιζε...

Οι αγορές, κρυφογελούσαν και σιωπούσαν.

Ο Τσίπρας, ζαλισμένος από την εξουσία και παραμυθιασμένος από τον Βαρουφάκης, ζούσε τον μύθο του. 

Έστελνε την «μαντάμ Μέρκελ» σπίτι της, την προειδοποιούσε ότι θα την αναγκάσει να πληρώσει μέχρι δεκάρας τις γερμανικές αποζημιώσεις, απειλούσε την Ευρώπη πως αφού δεν δέχεται να... την αλλάξει η «πρώτη φορά αριστερά», θ’ αποχωρήσει από αυτήν και «να δούμε τι θα κάνει τότε...»!

Τα επεισόδια της δραματικής σειράς, γνωστά και βιωμένα. 

Ο όρος «κωλοτούμπα» διεθνοποιήθηκε, ήρθε το τρίτο «αριστερό» μνημόνιο- αλλά μαζί του και η ασφάλεια ότι όσο διαρκεί, όσο είχαμε εξασφαλισμένο το φθηνό χρήμα που χρειαζόμασταν για να ζήσουμε, μέναμε μακρυά από τις δαιμονοποιημένες αγορές.

Πέρασαν τρία... ξέγνοιαστα χρόνια. Στην διάρκεια των οποίων, δεν έγινε το παραμικρό από το ενσκήψαν «νέο» που θ’ άλλαζε (εκτός από την Ευρώπη...) όλα τα καταστροφικά των παλιών «άλλων». Ή μάλλον «κάτι» έγινε. 

Με τους ερασιτεχνισμούς, την ανικανότητα, την αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης, επιδεινώθηκε δραματικά το ήδη άθλιο βιοτικό επίπεδο του λαού, σ’ όλους τους τομείς. 

Μισθούς, συντάξεις, φορολογία, κοινωνικό κράτος, ασφάλεια.

Τον περασμένο Αύγουστο, ο Αλέξης Τσίπρας... πανηγύρισε (μικρή «λεπτομέρεια»: στ’ αποκαΐδια και την μυρωδιά θανάτου στο Μάτι...) το «τέλος των μνημονίων», την «καθαρή έξοδο», την επιστροφή της Ελλάδος «στους Έλληνες». 

Κι’ όχι μόνο: από την συμβολική Ιθάκη, ανήγγειλε ότι «πολύ σύντομα» η χώρα θα ξαναβγεί στις αγορές! 

Τόσο αποκαθαρμένη, ισχυρή, υπεράνω σκοτεινών σχεδίων και λυσσαλέων κερδοσκόπων ήταν!

Με αναπεπταμένα τα ιστία για εκλογές, έπαιρνε πίσω τις νέες περικοπές των συντάξεων που οι ίδιος είχε δεσμευθεί, μοίραζε χρήμα, διορισμούς, μποναμάδες! 

Κι’ όταν τον ρωτούσαν τα λεφτά που θα τα βρει, διατράνωνε περήφανα «από το μαξιλάρι ασφαλείας που εξασφάλισα, το υπερπλεόνασμα!» -χωρίς τον άλλοτε (για τους «άλλους») χαρακτηρισμό «ματωμένα». Κι’ ας είναι...

Οι δανειστές, του τράβηξαν τ’ αυτί, φοβούμενοι ότι εν όψει δύσκολων εκλογών, ο «δυτικότροπος» πλέον Αλέξης δεν έχει κανένα δισταγμό να γυρίσει την χώρα στις...«παλιές καλές μέρες» της επίπλαστης ευμάρειας, αρκεί να παίξει τον καλό στον κόσμο- κι’ ας έρθουν οι επόμενοι, οι «αντιλαϊκοί», να πάρουν πίσω τα κεράσματά του.

Οι... μοχθηρές και μνησίκακες αγορές, με τον ψυχρό επαγγελματισμό τους, είδαν ότι εδώ κάτω το πράγμα στραβώνει, ήξεραν πολύ καλά ότι το «φθηνό χρήμα» τέλειωσε μαζί με τα μνημόνια, ανέλυσαν σωστά τους δείκτες της οικονομίας, υπολόγισαν πόσο... γρήγορα ο Τσίπρας θα βάλει χέρι στο «μαξιλάρι ασφαλείας», και... άρχισαν να βαράνε αυτές τα νταούλια! 

Το δεκαετές σκαρφάλωσε στο 4,6% (αυτοκτονικό επιτόκιο δανεισμού»), ήξεραν ότι με την κατάσταση των τραπεζών, και την... ολύμπια αδιαφορία της κυβέρνησης, κοντά 4 χρόνια, να κάνει κάτι για τα «κόκκινα δάνεια» που τις έπνιγαν, είχαν στραγγίσει (μ’ ότι αυτό συνεπάγεται για την χρηματοδότηση της επίσης «στεγνής» επιχειρηματικότητας), χρειάζονταν κεφάλαια, που δεν μπορούσαν πλέον (μετά τα μνημόνια) να εξασφαλίσουν φθηνά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η κυβέρνηση είχε απορρίψει και την πιστοληπτική γραμμή στήριξης. Και... σαν έτοιμες από καιρό, χτύπησαν.

Με το που βγήκε μια τράπεζα να γυρέψει χρήμα, τις το προσέφεραν μεν, με επιτόκιο...12% δε! Όσο βάζουν οι πιστωτικές κάρτες... 

Ο αντίκτυπος στο «άκαρδο» χρηματιστήριο, ήρθε αυτόματα, και σίγουρα πριν προλάβει να τον ενεργοποιήσει...η ΝΔ, όπως ανοήτως έσπευσε να υποστηρίζει η πανικοβλημένη κυβέρνηση.

Ο πρωθυπουργός (πριν περάσουν καλά- καλά δυο μήνες από την Ιθάκη...) μας... έβγαλε τρελούς, αυτός «ποτέ δεν είπε για έξοδο στις αγορές, έχουμε το μαξιλάρι!», αποφάσισε να κάνει εσπευσμένα και πρόχειρα αυτό που αρνιόταν να κάνει προσεκτικά και σχεδιασμένα δυο χρόνια, ένα μηχανισμό «εξυγίανσης» των κόκκινων δανείων, τα’ ριξε στους κερδοσκόπους, την αντιπολίτευση, το... κακό το ριζικό μας, έβαλε και τον... μπάρμπα-Αλέκο κομισάριο για τις τράπεζες (γελάει ολόκληρη η Ευρώπη!), και προσμένει ένα θάμα!

Ο Αλέξης Τσίπρας, θυμίζει τον καπετάνιο του ανεκδότου: είχε βάλει ρότα κατάισα σε μια ξέρα, του φώναζαν αξιωματικοί και λοστρόμος «καπετάνιε, ξέρα μπροστά!», κι’ όταν κάρφωσε το καράβι, αυτός γύρισε και τους είπε περήφανος, «είδατε, την βρήκα...»!


Θ.Οικονομόπουλος
iefimerida.gr