«Όλες οι πολιτισμένες ευρωπαϊκές χώρες γιορτάζουν τη λήξη του Δευτέρου
Παγκοσμίου Πολέμου, και μόνο εμείς την έναρξη», λέει ο πολιτισμένος.
Γιατί ρε καλόπαιδο τι θα μπορούσαν δηλαδή να γιορτάζουν οι πολιτισμένες ευρωπαϊκές χώρες σχετικά με την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου;
Η Τσεχία, η Σλοβακία και η Αυστρία, πρωινό από το 1938, ώρες και μέρες μέτρησαν οι Βέλγιο, Δανία, Ολλανδία, Γαλλία μέχρι να εγκατασταθούν οι κομμαντατούρ στις πρωτεύουσές τους, η ΕΣΣΔ, είδε κι έπαθε μέχρι να διώξει τις γερμανικές στρατιές από το έδαφός της, μόνο η Μ. Βρετανία δεν έχασε, αλλά δεν νίκησε κιόλας.
Εμείς γιορτάζουμε την έναρξη αυτού του πολέμου γιατί νικήσαμε.
Εμείς αντιμετωπίσαμε μια αυτοκρατορία που μπορούσε να μας κάνει μια χαψιά, κι ένα μήνα μετά προελαύναμε μέσα σε εχθρικό έδαφος, με τον πλανήτη να μην μπορεί να εξηγήσει το ανεξήγητο.
Κόντρα σε κάθε πρόβλεψη, εχθρών και φίλων, και της ίδιας της ηγεσίας της χώρας εκείνη την εποχή.
Κουβαλήσαμε τον ίδιο το Μουσολίνι στα βουνά της Αλβανίας 5 μήνες μετά την ιταμή εισβολή του, να παρακολουθήσει τον ανθό του ιταλικού στρατού να αποτυγχάνει παταγωδώς να αντιμετωπίσει την κακοεξοπλισμένη και κουρασμένη αλλά νικήτρια στρατιά μας,
...με την ξεφτίλα να είναι τέτοια που να χρειαστούν τρεις μαζί (Ιταλία, Γερμανία, Βουλγαρία) για να μας κάνουν ζάφτι, κι αυτό μετά από δύο μήνες επιχειρήσεων, όταν χρειάστηκαν μόλις 20 μέρες, ώστε ο Χίτλερ να ποζάρει μπροστά στον Πύργο του Άιφελ.
Γι’ αυτό γιορτάζουμε, κι αυτή η νίκη ήταν που έκανε και στα χρόνια της Κατοχής, το ελληνικό έθνος να αντέξει και να υπομείνει μέχρι την τελική συμμαχική νίκη.
Δεν γιορτάζουμε καμιά έναρξη πολέμου· γιορτάζουμε το ασύλληπτο κατόρθωμα του Δαυίδ απέναντι στον Γολιάθ.
Και καλά κάνουμε!
Και χρόνια μας πολλά!
Το Παρατηρητήριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου