Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά… συμμαχία με την Χ.Α.

Όταν εκ των προτέρων γνωρίζεις πως υποβάλλεις μια πρόταση (εν προκειμένω δυσπιστίας) που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, διότι παραβιάζει το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, είναι προφανές ότι έχεις αποφασίσει ένα απονενοημένο διάβημα.

Και σ’ αυτό έχεις οδηγηθεί είτε επειδή βρίσκεσαι σε απόλυτη σύγχυση (ενδεχομένως λόγω απογοητευτικών δημοσκοπήσεων) και απελπισία, είτε επειδή θεωρείς ότι μπορείς έτσι να εξυπηρετήσεις κάποια πολιτική σκοπιμότητα. Όλα, όμως, κρίνονται εκ του αποτελέσματος.

Και το αποτέλεσμα της χθεσινής στάσης του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή ήταν να οδηγηθεί το κόμμα του στην ήττα της κοινοβουλευτικής απομόνωσης. 

Και μάλιστα μιας ιδιότυπης πολιτικής απομόνωσης, αφού με την πρόταση δυσπιστίας κατά του

υπουργού των Οικονομικών που ο κ. Τσίπρας υπέβαλε, συμφώνησαν μόνο οι ΑΝ.ΕΛ (όσοι έχουν απομείνει) και η Χρυσή Αυγή, με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της τελευταίας να δηλώνει νέτα-σκέτα πως το «κόμμα» του… στηρίζει την πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το ΚΚΕ συμφώνησε γενικώς, αλλά διαφώνησε επί της ουσίας.

Και η ΔΗΜΑΡ διαφώνησε πλήρως με την πρόταση, με δήλωση του κ. Κουβέλη.

Υποτίθεται ότι χθες η Ολομέλεια συζητούσε ένα νομοσχέδιο, για το οποίο σειρά επαγγελματικών κλάδων έχουν εκφράσει τη διαφωνία τους.

Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ, με το τέχνασμα μιας άκαιρης πρότασης δυσπιστίας, που στο τέλος μετέτρεψε σε πρόταση μομφής κατά του προεδρείου της Βουλής (αφού προηγουμένως ο κ. Τσίπρας απείλησε τον πρόεδρο πως θα τον αμφισβητήσει αν δεν συμφωνήσει μαζί του!), κατέληξε τελικά να αποσύρει την κοινοβουλευτική του ομάδα από μια συζήτηση, επί της οποίας υποτίθεται πως το κόμμα του θα έδινε τον καλύτερο εαυτό του, προκειμένου να υπερασπίσει τα συμφέροντα αυτών που είχε καλέσει σε (ένα ακόμη ισχνό) συλλαλητήριο έξω από το κοινοβούλιο. (Στο οποίο, αν κρίνουμε από το κεντρικό σύνθημα – ούτε ΔΝΤ, ούτε ΕΕ – κυριαρχούσε το ΚΚΕ).

Έκαναν δηλαδή ολόκληρη φασαρία και στο τέλος σηκώθηκαν και έφυγαν οι ίδιοι από μια συζήτηση που είχε τις τελευταίες ημέρες γίνει η αιχμή του δόρατος της (ανατρεπτικής) επιχειρηματολογίας τους.

Αντί να μείνουν στην αίθουσα και να εκθέσουν τις απόψεις τους, να μιλήσουν εξ ονόματος αυτών που λένε πως υπερασπίζονται, το έβαλαν στα πόδια και βγήκαν στην πλατεία να φωνάζουν συνθήματα μαζί τους.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός τους θα πρέπει να εξηγήσουν σε όλους όσους υποστηρίζουν πως υπερασπίζονται για ποιο λόγο δεν έμειναν στο κοινοβούλιο για να τους υπερασπιστούν και απλώς επανήλθαν για μια τυπική ονομαστική ψηφοφορία.

Πολύ περισσότερο που επήλθε σειρά βελτιώσεων, στις οποίες το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίζεται να μην έχει συμμετοχή.

Αν και σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζει ότι μείωσε την κυβερνητική πλειοψηφία, καθώς το "παρών" του Νικήτα Κακλαμάνη έφερε τη διαγραφή του, ενώ υπήρξε και μια αρνητική ψήφος από τον Γ. Παπανδρέου και ένα "παρών" από τον Απόστολο Κακλαμάνη, στην πραγματικότητα η υποτιθέμενη νίκη είναι πύρρειος και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης διευκόλυνε την υπερψήφιση του νομοσχεδίου. 

Κι' αυτό, διότι εκείνοι που δεν ψήφισαν το έκαναν για διαφορετικούς - ο καθένας για δικό του - λόγους, ενώ οι υπόλοιποι συσπειρώθηκαν παρά το γεγονός ότι κάποιοι εξ αυτών και ενστάσεις είχαν και διαφωνίες.

Επομένως, μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε να εμποδίσει την υπερψήφιση του νομοσχεδίου.

Δηλαδή, δεν ήθελε να θέσει σε κίνδυνο την χρηματοδότηση της χώρας. Διότι γνωρίζει πολύ καλά πως χάρη σ’ αυτή την χρηματοδότηση μπορεί και επιδίδεται στους λεονταρισμούς του.

Δηλαδή και τα λεφτά θέλουν και φασαρία να κάνουν θέλουν.

Έτσι, το κοινοβούλιο της πτωχευμένης χώρας απλώς πέρασε μερικές χαμένες ώρες συζητώντας για μια πρόταση δυσπιστίας που δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή και η αξιωματική αντιπολίτευση της ίδιας πτωχευμένης χώρας απλώς κατόρθωσε να εξασφαλίσει για άλλη μια φορά την… υποστήριξη των νεοναζί.

Το γαρ πολύ της θλίψεως, γεννά… συμμαχία με τη Χρυσή Αυγή!