Αμεσες διορθωτικές κινήσεις στη φορολογία των επιχειρήσεων

Γράφει ο Γιώργος Α. Κορομηλάς Πρόεδρος Ινστιτούτου Οικονομικών και Φορολογικών Μελετών

Πώς ένας επενδυτής θα επιδιώξει να έχει υψηλότερη φορολογική επιβάρυνση οφειλόμενη στον υψηλό συντελεστή φορολογίας των κερδών αλλά και στην πιθανή επιβολή κάποιας ακόμα «έκτακτης» εισφοράς, όταν μπορεί να την αποφύγει μεταφέροντας ο υφιστάμενος ή ο μελλοντικός επενδυτής τις δραστηριότητές του σε άλλη χώρα;

Τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες ενός διαρκώς αυξανόμενου «κύματος φυγής» επιχειρήσεων από τη χώρα μας. Ειδικότερα είδαμε πολλές επιχειρήσεις να εγκαθίστανται εκτός συνόρων όπως και υποκαταστήματα μεγάλων αλλοδαπών επιχειρήσεων να αναστέλλουν τη λειτουργία τους. Ο λόγος; Η

υψηλή φορολογία, ειδικά στα κέρδη των νομικών προσώπων όπου αγγίζει το 40%. Το αποτέλεσμα; Αύξηση της ανεργίας και φυσικά δραματική μείωση των δημοσίων εσόδων από ΦΠΑ και φόρο εισοδήματος αντί για την προσδοκώμενη αύξηση αυτών. Όσο δε για την προσέλκυση επενδύσεων στη χώρα μας, καλύτερα να μη συζητάμε.

Σε σχετικό άρθρο μου τον Ιούλιο του 2010 έγραφα, μεταξύ των άλλων, ότι «υφίσταται αυστηρότερη φορολόγηση των διανεμόμενων κερδών η οποία, κατά τη γνώμη μου αλλά και τη γνώμη πολλών άλλων ειδικά παραγόντων της αγοράς, λειτουργεί αποτρεπτικά στην προσέλκυση νέων επενδύσεων στη χώρα μας».

Πώς ένας ξένος επενδυτής θα έρθει στη χώρα μας να επενδύσει κεφάλαια, να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και να συμβάλλει, μέσω αυτής της επιχειρηματικής δράσης, στην αύξηση του ΑΕΠ και στη γρήγορη έξοδο από την ύφεση όταν διαπιστώνει ότι στην Ελλάδα θα έχει υψηλότερη φορολογική επιβάρυνση για τα κέρδη τα οποία, ορθά, θέλει να αποκτήσει; Πώς ένας επενδυτής γενικά θα επιδιώξει να έχει υψηλότερη φορολογική επιβάρυνση οφειλόμενη στον υψηλό συντελεστή φορολογίας των κερδών αλλά και στην πιθανή επιβολή κάποιας ακόμα «έκτακτης» εισφοράς, όταν μπορεί να την αποφύγει μεταφέροντας ο υφιστάμενος ή ο μελλοντικός επενδυτής τις δραστηριότητές του σε άλλη χώρα;

Σε ένα περιβάλλον έντονου φορολογικού ανταγωνισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικά από κράτη μέλη στα βόρεια και στα νότια σύνορα της χώρας μας όπου οι φορολογικοί συντελεστές είναι πολλοί χαμηλοί και σε ένα επίσης ανταγωνιστικό φορολογικό σύστημα σε «υποψήφιο» για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση κράτος στα ανατολικά σύνορα της χώρας, το υπουργείο Οικονομικών δεν μπορεί διατηρώντας την υψηλή φορολογία στις επιχειρηματικές δραστηριότητες να «απωθεί» τους επενδυτές «δείχνοντας» βορά, νότο και ανατολή. Η χώρα μας έχει ανάγκη, θα έλεγα ιδιαίτερη ανάγκη, για επενδύσεις τόσο από Έλληνες όσο και από αλλοδαπούς επενδυτές.

Η διατήρηση των υφισταμένων και η προσέλκυση πολλών νέων επενδύσεων στη χώρα μας θα πρέπει να γίνει βασικός στόχος του νέου οικονομικού επιτελείου, διότι είναι ο μοναδικός δρόμος εξόδου από την ύφεση. Η προσφορά των καταλλήλων συνθηκών οι οποίες θα καθιστούν ιδιαίτερα ελκυστική την ανάληψη επιχειρηματικής δράσης πρέπει να ξεκινήσει από την άμεση τροποποίηση των υφιστάμενων φορολογικών διατάξεων, ειδικά σε ό,τι αφορά τη φορολογία των επιχειρήσεων. Η φορολογία πρέπει να δίνει κίνητρα και όχι αντικίνητρα.

Το έτος που διανύουμε και τα επόμενα δύο έτη είναι αυτά για τα οποία όλοι, υπερβάλλοντας εαυτόν, πρέπει να προσπαθήσουμε για την ανάπτυξη της οικονομίας που θα οδηγήσει στην έξοδο από την ύφεση και θα θέσει τις βάσεις για την προσδοκώμενη ευημερία της χώρας. Η ανάπτυξη της οικονομίας απαιτεί επενδύσεις, οι επενδύσεις απαιτούν επενδυτές, οι επενδυτές δίκαια ζητούν να υπάρξουν αλλαγές στον τρόπο φορολόγησης.

Οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις στη φορολογία των επιχειρήσεων πρέπει να μην δίνουν τη δυνατότητα οποιασδήποτε καταστρατήγησης έτσι ώστε να διασφαλισθούν και οι πόροι του κράτους, κατά συνέπεια το φορολογικό πλαίσιο που θα διαμορφωθεί αφενός θα καθιστά ιδιαίτερα ελκυστική την ιδέα της πραγματοποίησης επενδύσεων στη χώρα μας και αφετέρου θα απαιτεί την ευλαβική τήρηση των κανόνων του από τις επιχειρήσεις οι οποίες θα γνωρίζουν ότι οι κυρώσεις για οποιαδήποτε παράβαση αυτών θα είναι ακόμα αυστηρότερες από τις ήδη υπάρχουσες.

Κλείνοντας επαναλαμβάνω αυτά που πολλές φορές έχω γράψει σε αυτή τη στήλη, δηλαδή ότι το φορολογικό σύστημα είναι κύριο εργαλείο οικονομικής πολιτικής και μπορεί, αν δομηθεί κατάλληλα, να συμβάλει στη ζητούμενη από όλους οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Με κύριους άξονες την εμπέδωση φορολογικής συνείδησης τη μείωση του δημοσιονομικού κόστους συμμόρφωσης και την κοινωνική δικαιοσύνη τα οφέλη για τη χώρα μπορούν να είναι σημαντικά και μακροχρόνια.