ΜΑΡΙΓΟΥΛΑ ΚΟΣΜΙΔΟΥ: Αποχαιρετιστήριο Μήνυμα της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης προς τους Εκπαιδευτικούς

 

Αποχαιρετιστήριο Μήνυμα της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης προς τους Εκπαιδευτικούς

 

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,

 

Καθώς άλλο ένα εκπαιδευτικό έτος φτάνει στο τέλος του και οι διακοπές του  καλοκαιριού είναι anteportas, θα ήθελα, εκ μέρους της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, να εκφράσω τις πιο θερμές ευχαριστίες και την ειλικρινή εκτίμηση για το έργο που επιτελέσατε με αφοσίωση, υπομονή και επαγγελματισμό.

Η φετινή χρονιά υπήρξε γεμάτη προκλήσεις αλλά και ευκαιρίες. Καθώς η εκπαιδευτική πραγματικότητα μεταβάλλεται με γοργούς ρυθμούς εσείς, ως οι πρωταγωνιστές της παιδαγωγικής διαδικασίας, αποδείξατε πως μπορείτε να ανταποκρίνεστε με δημιουργικότητα, προσαρμοστικότητα και πίστη στον ρόλο σας. Κοιτάζοντας πίσω, σίγουρα βλέπετε όχι μόνο μαθήματα και διαγωνίσματα, όχι μόνο σεμινάρια, σενάρια και (αυτό)αξιολογήσεις, όχι μόνο δράσεις και διαδράσεις, αλλά κυρίως στιγμές που μοιραστήκατε όλοι μαζί — μικρές ιστορίες που θα κουβαλάτε στην καρδιά και στο μυαλό σας για πάντα.

Με αίσθημα ευθύνης καλλιεργήσατε τη γνώση, ενισχύσατε τις δεξιότητες των μαθητών, στηρίξατε τις προσωπικότητές τους και σταθήκατε δίπλα τους όχι μόνο ως εκπαιδευτικοί, αλλά και ως συνοδοιπόροι στη μάθηση και τη ζωή. Οι προσπάθειες σας, είτε σε μεγάλες σχολικές κοινότητες είτε σε απομακρυσμένες περιοχές, συμβάλλουν καθημερινά στη διατήρηση της ποιότητας και στην εκπαίδευση. Ήσασταν για κάποια , αν όχι για όλα,  παιδιά το φως σε δύσκολες μέρες, η φωνή που έλεγε «ναι, μπορούμε και θα τα καταφέρουμε».

Η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης αναγνωρίζει έμπρακτα την πολύτιμη συμβολή σας και δεσμεύεται να βρίσκεται σταθερά στο πλευρό σας, ενισχύοντας κάθε προσπάθεια που προάγει την παιδεία και το ανθρώπινο πρόσωπο του σχολείου.

Έτσι, κλείνουμε το κεφάλαιο της φετινής χρονιάς υπογραμμίζοντας εμπειρίες, γέλια, αγωνίες και αμέτρητες αναμνήσεις. Και καθώς ανοίγεται μπροστά μας το μονοπάτι του καλοκαιριού, σας αποχαιρετούμε με λίγους στίχους – έναν μικρό φόρο τιμής στο μεγάλο έργο σας:

 

Μες στην καρδιά σας γνώση και φως,

του νου το χτίσιμο κραυγαλέα σιωπηλό.

Σαν ήλιος γίνεστε το πρωί,

αφήνετε φτερά στο ίδιο το παιδί.

 

Τώρα ας φυσήξει ανέμου πνοή,

με θάλασσα, γαλήνη και σιγή.

Και το καλοκαίρι να σας χαρίσει,

ό,τι η ψυχή σας επιθυμήσει…