Θέλουν να μοιράσουν λεφτά. Πάμε για εκλογές!

Άρχισαν πάλι τα όργανα. Με το που γύρισε ο πρωθυπουργός από την Αμερική, ξεκίνησαν οι συσκέψεις.

Ο «θείος» Φλαμπουράρης κλήθηκε αρκετές φορές στο Μαξίμου να εμπνεύσει και άλλους με τις ιδέες του. 

Ο Νίκος Παππάς επίσης, άρχισε να σκέπτεται με ποιον τρόπο θα «συνεργαστεί» με Τσακαλώτο και Χουλιαράκη, εν όψει του στρατηγικού σχεδιασμού εναντίον της Τρόικας…

Και όλα τα παραπάνω, γύρω από ένα πλεόνασμα που δεν υπάρχει! Ή τουλάχιστον δεν υπάρχει στην πραγματικότητα των οικονομικών δεδομένων. Γιατί στη φαντασία μας, στην «έντεχνη λογιστική» ή στην κληρονομηθείσα βαρουφάκεια «δημιουργική ασάφεια», μπορεί άνετα να αποτελέσει εργαλείο άσκησης προεκλογικής επίθεσης για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σχεδιάζουν επομένως να μοιράσουν λεφτά από ένα εικονικό πλεόνασμα ενώ εκκρεμούν υποχρεώσεις προς συνταξιούχους που ξεπερνούν τα 3 δις ευρώ. Επιπλέον, τρέχουν οι υποχρεώσεις του κράτους προς τους ιδιώτες που κοντεύουν συνολικά τα 8 δις!

Οι άνθρωποι είναι απίθανοι. Δεν υπάρχει προηγούμενο πολιτικού αμοραλισμού! Ούτε λίγο ούτε πολύ, θέλουν να μοιράσουν «κοινωνικό μέρισμα» σε υποτιθέμενους ψηφοφόρους τους, χρωστώντας ταυτόχρονα στην κοινωνία, 11 δις ευρώ!

Έχουν άραγε το σύνδρομο του Ρομπέν; Να μην αποδώσουν τα χρωστούμενα στα παραγωγικά στρώματα, μοιράζοντας φιλοδωρήματα σε άλλα; Είναι πρόθυμοι να διαλύσουν εντελώς τη μεσαία τάξη, μπας και καταλύσουν κάποια στιγμή την Δημοκρατία; Δεν ξέρω τι άλλο θα σκαρφιστούν, προκειμένου να εμπλέξουν τη χώρα σε περιπέτειες.

Το βέβαιο πάντως, είναι πως η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει, εν όψει της κρίσιμης Άνοιξης του 2018. Τότε που επίκειται η πλήρης παράδοση του προγράμματος σε μία καθαρή και εκλογικευμένη κατάληξη του Μνημονίου. Και επειδή γνωρίζουν ότι είναι αδύνατον να ανταπεξέλθουν σε οτιδήποτε συνεπές- που θα σημάνει και το τέλος της παραβατικής τους πορείας- ξεκίνησαν από τώρα τις «υπόγειες διαδρομές» τους.

Τι θα κάνουν όμως οι δανειστές; Θα ενδώσουν στην εσωτερική «επανάσταση» της κυβέρνησης η οποία θα σηκώσει μπαϊράκι «αυτονομίας» στα οικονομικά; Θα διακόψουν την «ερωτική σχέση» που μέχρι τώρα, έσπρωχνε την πολιτική πορεία του Αλέξη Τσίπρα χωρίς προσκόμματα και δυσκολίες;

Υποθέτω, πως θα εξαντλήσουν τα περιθώρια «συναίνεσης» και στο τέλος θα στραφούν εναντίον του. Εκτός βέβαια και αν τους τάξει κάτι τόσο μεγάλο και δελεαστικό που ακόμα δεν έχουν υπολογίσει στις διαθέσεις τους. Εκτός και αν δεχτούν να συνάψουν μαζί του ένα νέο deal εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους που ακόμα δεν έχει συμπεριληφθεί στα σχέδιά τους.

Όπως και να ΄χει, η χώρα μπαίνει και πάλι, σε περιπέτειες. Οι εκλογές που έρχονται να είστε σίγουροι πως δεν θα είναι καθόλου εύκολες αλλά επώδυνες για όσα θα προηγηθούν πριν από την ημερομηνία τους.

Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι θα πολεμήσουν με όλα τα όπλα των «ανταρτών» για να σώσουν το σαρκίο τους.

Και σαν κλασικοί πλιατσικολόγοι, θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο, για να εξαγοράσουν «πελάτες», μέσα και έξω από τα τείχη.

Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τι θα γίνει. Σ αυτόν τον τόπο, ζουν ακόμα, απόγονοι πειρατών και κλεφτών. Κληρονόμοι περιθωριακών μπαταχτσήδων που επιβίωσαν από το Βυζάντιο μέχρι την Τουρκοκρατία, με κόλπα σκιτζίδικα και απάτες. Δεν άλλαξαν πολλά από τότε. 

Και τούτοι εδώ δεν είναι οι πρώτοι που επιδεικνύουν τον αμοραλισμό τους. Προηγήθηκαν κι άλλοι στο πρόσφατο παρελθόν αλλά τουλάχιστον, τότε, η οικονομία δεν ήταν με το πιστόλι στον κρόταφο, όπως τώρα.

Για άλλη μία φορά, από τους ξένους περιμένουμε την σωτηρία μας. Το δικό μας πολιτικό σύστημα, ούτως ή άλλως, είναι απρόθυμο για οποιαδήποτε πρωτοβουλία εξυγίανσης. Και τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα, όταν η Αριστερά θέλει να διατηρήσει την εξουσία. 

Καλά ξεμπερδέματα από δω και πέρα. Όσο πλησιάζουν οι εκλογές, τόσο πιο επικίνδυνοι και ανεύθυνοι θα γίνονται…


Του Ανδρέα Ζαμπούκα
liberal.gr