Οι υπουργοί Παιδείας παίζει...

Όλοι ανεξαιρέτως οι υπουργοί Παιδείας που πέρασαν μετά τη Μεταπολίτευση κυριολεκτικά ασέλγησαν σε βάρος της  Παιδείας μας. Άλλοι κατακρεούργησαν τη γλώσσα μας (εξοστρακισμός καθαρεύουσας , κατάργηση τόνων, φωνηέντων κ.λπ.), άλλοι άλλαζαν τα συστήματα εισαγωγής στα ΑΕΙ, άλλοι τα βιβλία, άλλοι τη διδακτέα ύλη, άλλοι τους κανονισμούς των ΑΕΙ, άλλοι βεβήλωναν την ιστορία μα (βλέπε κ. Ρεπούση) και γενικά όλοι ήθελαν κάτι να αλλάξουν, όλοι πρόχειρα, χωρίς μελέτη και χωρίς συγκεκριμένο λόγο, μόνο και μόνο για να δείξουν ότι κάνουν κάτι ή για να ικανοποιήσουν εμμονές και ιδεοληψίες τους. Για τους  λόγους αυτούς έδωσα στον τίτλο του άρθρου μου τη συγκεκριμένη μορφή.

Αποτέλεσμα είναι να έχουμε μια συνεχώς  μεταβαλλόμενη και υποβαθμιζόμενη Παιδεία, με τα παιδιά μας ζαλισμένα από τις  μεταβολές και αβέβαια για το τι θα ισχύει όχι μόνο την επόμενη χρονιά αλλά ακόμα και τον επόμενο μήνα. Πέραν τούτου, το οικονομικό κόστος όλων αυτών των μεταβολών ήταν τεράστιο σε βάρος  της χώρας  μας και προς όφελος ορισμένων και της  παραπαιδείας των φροντιστηρίων. Προσωπικά,  έχοντας  τέσσερα παιδιά, που άρχισαν να πηγαίνουν στο σχολείο αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση, έχω πικρή εμπειρία από τους πειραματισμούς αυτούς. Κανένα παιδί δεν έδωσε εξετάσει με το ίδιο σύστημα που έδωσε το προηγούμενο. Κανένα δεν χρησιμοποίησε τα ίδια βιβλία με το προηγούμενο. Κανένα δεν είχε την ίδια διδακτέα ύλη με το προηγούμενο. Και το κακό είναι ότι όλες οι αλλαγές ήταν προς το χειρότερο και το τελευταίο παιδί αποφοίτησε με πολύ λιγότερα πνευματικά εφόδια από το πρώτο. Προφανώς το ίδιο συμβαίνει ή θα συμβεί και με τα εγγόνια μου. Ο σημερινός, όμως  , Υπουργός  Παιδείας έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο σε παραλογισμούς και αυθαιρεσία. Όπως  φαίνεται και από τις ίδιες του τις συνεντεύξεις  , ο άνθρωπος όχι μόνο δεν φαίνεται να ξέρει τι θέλει να κάνει ή γιατί το κάνει, αλλά κυριολεκτικά δεν καταλαβαίνει ούτε τι ακριβώς κάνει. Κάθε συζήτηση με αυτόν δεν έχει κανένα νόημα. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι απλά κωμικοτραγικά, όπως  φαίνονται, αλλά είναι απόλυτα τραγικά και επικίνδυνα για το ίδιο το μέλλον της χώρας μας. Εάν δεν αντικατασταθεί αμέσως ο απαράδεκτος αυτός υπουργός και δεν αφυπνισθεί επιτέλους η εκπαιδευτική κοινότητα (και δεν εννοώ τους συνδικαλιστές), τα κακά για την Παιδεία όχι απλά θα χειροτερεύουν με επιταχυνόμενο ρυθμό αλλά θα γίνουν και μη αντιστρέψιμα.

 Ιωάννης Γ. Kουλούρης  

Δρ Mnx /λoς Ηλ/yos ΕΜΠ

Ίλιον

ΤΟ ΠΑΡΟΝ