Σαμαράς - Τσίπρας : Τι να συγκρίνεις;

Μετά το σοκ που προκάλεσε η δημοσιοποίηση της «επιστολής Τσακαλώτου» στο Eurogroup, κάποιοι αδιόρθωτοι – «παπαγαλάκια» του ΠΑΣΟΚ παλαιότερα, του ΣΥΡΙΖΑ αργότερα και σήμερα «χαμένοι στο διάστημα των ιδεοληψιών τους» – έσπευσαν, να πουν, ως «δικαιολογία» για την ταπείνωση όπου οδήγησε η… «υπερήφανη διαπραγμάτευση», το γνωστό «παραμύθι»:

--Έλα μωρέ, και οι προηγούμενοι είχαν στείλει τέτοιες επιστολές.

Άρα δεν πειράζει που έστειλε και ο Τσακαλώτος ό,τι ακριβώς είχαν, δήθεν, στείλει και οι
«προηγούμενοι»…

Λένε ψέματα!

Γιατί απλούστατα, όπως κάποιοι άλλοι τόλμησαν να πουν δημόσια (γιατί όλοι οι δημοσιογράφοι ΔΕΝ είναι «παπαγάλοι» - ευτυχώς!), τέτοια επιστολή ΔΕΝ έστειλε ποτέ προηγούμενη κυβέρνηση!

Θυμήθηκα τότε – και το έγραψα – ότι ο Σαμαράς είχε στείλει μια εντελώς διαφορετική επιστολή στους δανειστές.

Και μάλιστα του ζητήθηκε ΠΡΙΝ γίνει Πρωθυπουργός.

Περίμενα να βρεθεί κάποιος να δημοσιεύσει την επιστολή εκείνη!

Αλλά κανείς δεν τόλμησε! Γιατί, άραγε;

Γιατί, απλούστατα είναι συντριπτική η σύγκρισή της επιστολής εκείνης του Σαμαρά, με την προχθεσινή «επιστολή Τσακαλώτου»…

Τώρα λοιπόν, την βρήκα, και σας την παρουσιάζω.

Κάντε τις συγκρίσεις και βγάλτε τα συμπεράσματά σας μόνοι σας…

Επαναλαμβάνω η επιστολή είχε ζητηθεί από το Σαμαρά το Φεβρουάριο του 2012, επί κυβέρνησης Παπαδήμου, την οποία στήριζε τότε ο Σαμαράς και η ΝΔ.

Δηλαδή τέσσερις μήνες πριν γίνει ο ίδιος ο Σαμαράς Πρωθυπουργός…

Είχε «αποδέκτες» της Κριστίν Λαγκάρντ (Διευθύντρια του ΔΝΤ τότε, όπως και σήμερα), τον Ζαν Κλώντ Γιουγκέρ (τότε Πρόεδρο του Eurogroup, και σήμερα Πρόεδρο της Κομισιόν), τον Όλι Ρέν (τότε Επίτροπο για τα Οικονομικά, στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο Μοσκοβισί) και τον Μάριο Ντράγκι (τότε Πρόεδρο της ΕΚΤ, όπως και σήμερα)

Η επιστολή εκείνη του Σαμαρά δόθηκε στη δημοσιότητα την 17η Φεβρουαρίου του 2012 και παραθέτω τα πιο κρίσιμα σημεία της, κατά την επίσημη μετάφραση της (οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου)

«…Το Κόμμα μου, η Νέα Δημοκρατία, έχει δεσμευτεί για την επιτυχία των στόχων του Προγράμματος Σταθεροποίησης, των βασικών πολιτικών του καθώς και της εφαρμογής τους [….]

Πιο συγκεκριμένα, το κόμμα μου εκφράζει τη δέσμευσή του:

* Να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Να υποστηρίξει ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές στις αγορές εργασίας, προϊόντων και υπηρεσιών καθώς και το φιλόδοξο σχέδιο αποκρατικοποιήσεων που περιέχει το πρόγραμμα. […]

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για μιαν Οικονομία που βρίσκεται ήδη για πολλά χρόνια σε ύφεση και που η ανεργία της έχει ήδη ξεπεράσει το 20%.

* Να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών και τη δημοσιονομική βιωσιμότητα, προστατεύοντας, όμως, τα πιο ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού. Υποστηρίζουμε την άμεση εφαρμογή περικοπών διαρθρωτικού χαρακτήρα και τις συνεχείς προσπάθειες να ελεγχθεί η δαπάνη και να αποφευχθούν οι καθυστερήσεις πληρωμών του δημοσίου [προς Έλληνες ιδιώτες και επιχειρήσεις], που φτάνουν ήδη το 3% του ΑΕΠ. Πράγματι, τολμηρές φορολογικές μεταρρυθμίσεις θα έπρεπε να φέρουν πιο δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών και να ανακόψουν τη φοροδιαφυγή.

* Να διασφαλιστεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα [….]

Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα, θα παραμείνει προσηλωμένη στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και τη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία.

Εξακολουθούμε να δίνουμε «μεγάλη έμφαση στο να επιτευχθεί άμεση Ανάκαμψη, έτσι ώστε τα δημόσια έσοδα που θα προκύψουν να μας επιτρέψουν να πετύχουμε τους στόχους που έχουν τεθεί».

Πράγματι, δίνοντας προτεραιότητα στην Ανάκαμψη, μαζί με τους άλλους αντικειμενικούς στόχους, θα καταστήσουμε το Πρόγραμμα πιο αποτελεσματικό και την προσπάθεια προσαρμογής πιο επιτυχή.

Έτσι λοιπόν… μπορεί να απαιτηθούν τροποποιήσεις που θα εγγυηθούν την πλήρη εφαρμογή του Προγράμματος. Και επαναλαμβάνουμε την πρόθεσή μας να φέρουμε αυτά τα ζητήματα για συζήτηση, μαζί με βιώσιμες εναλλακτικές πολιτικές, αυστηρά μέσα στα πλαίσια του Προγράμματος, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η επίτευξη των στόχων του.

Τι τους λέει ο Σαμαράς τότε; Τρία πράγματα:

--Πρώτον – και σπουδαιότερο - αυτό με το οποίο (όχι τυχαία) καταλήγει:

Ότι θα απαιτηθούν τροποποιήσεις στο Μνημόνιο!

Κι αυτό ακριβώς έκανε τότε: Διαπραγματευόταν με την Τρόικα τις αλλαγές στο πρώτο Μνημόνιο. Και πέτυχε ένα δεύτερο Πρόγραμμα πολύ πιο αποτελεσματικό.

Το οποίο ο ίδιος εφάρμοσε στη συνέχεια, με πολύ θετικά αποτελέσματα:

Ενώ το πρώτο Μνημόνιο δεν έπιανε τους στόχους, το δεύτερο που διαπραγματεύθηκε ο Σαμαράς επί κυβέρνησης Παπαδήμου και εφάρμοσε ο ίδιος ως Πρωθυπουργός μετά τον Ιούλιο του 2012, έπιανε τους στόχους του και μάλιστα ταχύτερα από τις προβλέψεις…

Ναι συμφωνούμε «στους στόχους» και «στις βασικές πολιτικές» του Προγράμματος (μείωση ελλειμμάτων, και μεταρρυθμίσεις – πώς μπορούσε κανείς, άλλωστε, να διαφωνήσει με αυτά; - αλλά χρειάζονται τροποποιήσεις στο Μνημόνιο!

--Δεύτερο, ότι οι αλλαγές (οι τροποποιήσεις στο Μνημόνιο) έπρεπε να δίνουν έμφαση στη μείωση των δαπανών και σε δικαιότερη φορολογία, (εκεί ενέγραφε υποθήκες για τις φορολογικές μειώσεις που άρχισε αργότερα), στην πληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου (που την προχώρησε αποφασιστικά – 9 δισεκατομμύρια «φέσια» βρήκε και στα 3 τα μείωσε μέσα σε 2,5 χρόνια), και στη προστασία «των πιο ευάλωτων τμημάτων του πληθυσμού»!

Πράγματα που τα έλεγε συνεχώς τα προηγούμενα δύο χρόνια…

--Τρίτον, ότι το Πρόγραμμα προσαρμογής της Ελληνικής οικονομίας μπορούσε να επιτύχει μόνο αν στηριζόταν στην Ανάπτυξη (στον «παρονομαστή του κλάσματος», όπως έλεγε συνεχώς):

Να επιτευχθεί «άμεση Ανάκαμψη έτσι ώστε τα δημόσια έσοδα που θα προκύψουν να μας επιτρέψουν να πετύχουμε τους στόχους που έχουν τεθεί».

Από εκεί θα προέκυπτε «δημοσιονομικός χώρος»!

Όχι από πρόσθετες φορολογίες...

Κι αυτό και το διαπραγματεύθηκε, και το κατάφερε!

Και το δέχθηκαν λίγο αργότερα οι Τροϊκανοί. Γιατί στο μεταξύ προωθούσε και τις μεταρρυθμίσεις που έφερναν ανταγωνιστικότητα και τις ιδιωτικοποιήσεις που έφερναν επενδύσεις και ανάκαμψη.

Με δύο λόγια: 

Ο Σαμαράς τους έστελνε επιστολή και τους έλεγε: Πρέπει να αλλάξει το Πρόγραμμα, πρέπει να δώσουμε έμφαση στην ανάπτυξη!

ΔΕΝ τους έλεγε… «μη με βαράτε δεν θα το ξανακάνω»!

Αυτός είναι ο Σαμαράς!

Τι σχέση μπορεί να έχει με αυτά τα… Πόκεμον, με αυτούς τους καλικατζάρους που κυβερνάνε σήμερα, διασύρουν τη χώρα, διχάζουν την κοινωνία και καταστρέφουν την οικονομία;

ΥΓ.1 Αν υπήρχε ανεξάρτητη δημοσιογραφία στην Ελλάδα, αυτή την επιστολή έπρεπε να την είχαν ΗΔΗ δημοσιοποιήσει, για να ενημερωθεί ο κόσμος και να κάνει τις συγκρίσεις του.

ΥΓ.2 Αν είχε ανακλαστικά η ΝΔ, την επιστολή αυτή έπρεπε να την είχε ΗΔΗ κάνει «σημαία» της! Και να την τρίβει στα μούτρα όλων των καλοθελητών: ΣΥΡΙΖΑιων, ΠΑΣΟΚων και λοιπών… «δημοκρατικών δυνάμεων».

ΥΓ.3 Παρ’ όλα αυτά, ο Ελληνικός λαός και θα μάθει και θα καταλάβει και θα βγάλει τα συμπεράσματά του!

Τουλάχιστον όσοι είναι αρκετοί για να αλλάξει η χώρα!

Και να ξυπνήσει η κοινωνία! Που κάποιοι τη θέλουν μονίμως «παθητική» και «ψεκασμένη»…

Καλή χρονιά σε όλους!


Του Θανάση Κ
antinews.gr