Η επικείμενη άφιξη της Τρόικας στην Αθήνα, στα μέσα Ιανουαρίου, η συνειδητή αποφυγή από την πλευρά του πρωθυπουργού να δεσμευτεί σε συγκεκριμένες «κόκκινες γραμμές» στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές μας, αλλά και η σκόπιμη σύγχυση που δημιουργείται από πολιτικά και επιχειρηματικά κέντρα σε σχέση με το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, διαμορφώνουν σκηνικό αβεβαιότητας στο ξεκίνημα ενός εξαιρετικά κρίσιμου τριμήνου, που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της χώρας.
Την ώρα που προετοιμάζονται αποφάσεις που θα αλλάζουν δραματικά τα δεδομένα για εργαζόμενους, μισθωτούς και συνταξιούχους, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα οργανωμένο σχέδιο μετάθεσης του χρόνου των εκλογών, οι οποίες συμφωνήθηκαν στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που οδήγησε στο διορισμό του Λουκά Παπαδήμου στην πρωθυπουργία. Η ημερομηνία της 19ης Φεβρουαρίου δεν υπάρχει πια και το περιθώριο έχει μετατεθεί κάπου κοντά στο Πάσχα. Ο στόχος είναι να αναβληθεί όσο το δυνατό περισσότερο η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις θα είναι ο νικητής των εκλογών, είτε με αυτοδύναμη κυβέρνηση της Ν.Δ. είτε ως επικεφαλής μιας ευρύτερης κυβέρνησης συνεργασίας.
Το άγχος της έλευσης Σαμαρά διακατέχει πολλούς παράγοντες του δημόσιου βίου που συνασπίζονται άτυπα για να την καθυστερήσουν, αφού δεν μπορούν να την αποφύγουν. Ποιοι είναι αυτοί οι παράγοντες;
1 Οι δυνάμεις του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ που με 38 υπουργούς και τον έλεγχο της δημόσιας διοίκησης εξακολουθούν να παίζουν με τους δικούς τους όρους το παιχνίδι της εξουσίας και ας διαθέτουν στο εκλογικό σώμα δύναμη που μετά βίας ξεπερνά το 15%. Γνωρίζουν καλά ότι αν γίνουν εκλογές θα χάσουν πολλά, τα οποία πιθανότατα δεν θα μπορέσουν πια να ανακτήσουν ποτέ.
2 Τα συμφέροντα που έδωσαν μάχη για να γίνει πρωθυπουργός ο Λ. Παπαδήμος και δεν ανέχονται να τον δουν να καίγεται ως «μεταβατικός». Η αδυναμία τους -προς το παρόν- να βρουν διαύλους που θα τους επιτρέψουν να ασκούν ανάλογη επιρροή στη Ν.Δ. του Σαμαρά, τους επιτείνει το άγχος της διατήρησης του Παπαδήμου στην εξουσία.
3 Αυτοί που εξακολουθούν να πολεμούν υπέρ της εφαρμογής της λανθασμένης συνταγής του Μνημονίου, θεωρώντας ότι μέσα από τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, του κράτους πρόνοιας και το ξεπούλημα δημόσιου πλούτου θα δοθούν επιχειρηματικές ευκαιρίες, τις οποίες ετοιμάζονται να αξιοποιήσουν.
4 Πολιτικές δυνάμεις στο χώρο της ευρύτερης Κεντροδεξιάς που αντιλαμβάνονται ότι η νίκη Σαμαρά θα σηματοδοτήσει τον τερματισμό των πολιτικών φιλοδοξιών τους και θα ακυρώσει τη «χρησιμότητά» τους στο ευρύτερο σύστημα εξουσίας, από την οποία εξαρτούν αυτή τη στιγμή την παρουσία τους στο δημόσιο βίο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο τρόπος με τον οποίο όλες αυτές οι δυνάμεις μαζί επιχειρούν να επιτύχουν το στόχο τους. Η μέθοδος που εφαρμόζουν από κοινού είναι ένα μίγμα κινδυνολογίας, καλλιέργειας φόβου και απαισιοδοξίας που συνοδεύεται και από τον εκβιασμό της επιστροφής στη δραχμή. Προκαλεί μάλιστα εντύπωση το γεγονός ότι οι εγχώριοι υποστηρικτές της πολιτικής του Μνημονίου εμφανίζονται διαχρονικά βασιλικότεροι των δανειστών μας, εξάγοντας μια προπαγάνδα που εν συνεχεία επανεισάγεται στη χώρα ως «πίεση» ή «απαίτηση» της Τρόικας. Εχει συμβεί αρκετές φορές κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών (χαρακτηριστικό παράδειγμα που τους γελοιοποιεί πλήρως ήταν η ιστορία της απελευθέρωσης των ταξί χωρίς πληθυσμιακά κριτήρια που αποδείχτηκε περίτρανα ότι αποτελούσε φαεινή ιδέα του Γιάννη Ραγκούση και στηρίχτηκε με ακατανόητο πάθος από συγκεκριμένα ΜΜΕ, χωρίς να αποτελεί «απαίτηση» της Τρόικας).
Το παιχνίδι παίζεται και σήμερα, με άκομψο τρόπο και χωρίς αιδώ για ακόμη πιο σοβαρά ζητήματα, όπως η παραμονή μας στο ευρώ και ο χρόνος διεξαγωγής των εκλογών. Ενώ ο ένας μετά τον άλλο οι ξένοι αξιωματούχοι δηλώνουν ότι δεν τίθεται θέμα επιστροφής στη δραχμή, δικοί μας κυβερνητικοί παράγοντες επισείουν τον κίνδυνο, προκαλώντας δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο. Ενδεικτικό είναι το τι συνέβη την τελευταία εβδομάδα: «Δεν υπάρχει πρόθεση ή σχέδιο να εγκαταλείψει καμιά χώρα το ευρώ το 2012 ή αργότερα», είπε τη Δευτέρα ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Ολιβιέ Μπαγί. «Καμιά περίπτωση να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ», διεμήνυσε ο επικεφαλής του Eurogroup την Τετάρτη. Και όμως, ο πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας, Βασίλης Ράπανος, προειδοποίησε αυτή την εβδομάδα για επιστροφή στη δραχμή, η Αννα Διαμαντοπούλου είπε ότι το διακύβευμα του επόμενου τριμήνου είναι η παραμονή μας στο ευρώ και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παντελής Καψής, εξηγώντας μας ότι αν δεν λάβουμε τα μέτρα που υπαγορεύει η Τρόικα κινδυνεύουμε να βγούμε από το ευρώ… κατάφερε τελικά να πείσει τη γερμανική «Bild», η οποία επικαλέστηκε τις δηλώσεις του για να προβλέψει ότι θα επιστρέψουμε στη δραχμή!
Ανάλογη επιτυχία αναμένεται να έχουν οι «εξαγωγές» μας και στο ζήτημα των εκλογών. Ενώ στην τελευταία έκθεση του ΔΝΤ, στο τέλος του χρόνου, αναφερόταν ρητά ότι οι εκλογές στην Ελλάδα θα γίνουν στο πρώτο τρίμηνο του 2012 -πράγμα που σημαίνει ότι οι δανειστές μας είχαν συμβιβαστεί μια χαρά με την ιδέα και ουδόλως πίεζαν για περαιτέρω αναβολή-, εδώ οι εκλογές εμφανίζονται από τους συνήθεις υπόπτους ως «επικίνδυνες» και μετατίθενται από άλλους για τον Απρίλιο, από άλλους για τον Ιούνιο και από άλλους για το φθινόπωρο! Στοίχημα ότι προτού έρθει στην Αθήνα η Τρόικα θα δούμε δημοσιεύματα και δηλώσεις ότι ο Σαμαράς -που βάζει όριο το τέλος Μαρτίου- παίζει «επικίνδυνο παιχνίδι»…
Το σίγουρο είναι ότι με τον Λ. Παπαδήμο να δηλώνει στους κοινωνικούς εταίρους ότι «δεν έχει κόκκινες γραμμές με τους δανειστές μας» και με κορυφαίο υπουργό να λέει στο παρασκήνιο μετά λόγου γνώσεως ότι «έρχονται μέτρα-βουνό που δεν θα μπορεί να τα αντέξει η κυβέρνηση, γιατί δεν θα μπορεί να τα αντέξει η κοινωνία», ο Α. Σαμαράς θα βρεθεί πολύ σύντομα μπροστά σε μεγάλες και καθοριστικές αποφάσεις. Ο ίδιος λέει και ξαναλέει ότι αυτή η κυβέρνηση τελειώνει με την ολοκλήρωση του PSI, όμως η συμμετοχή της Ν.Δ. είναι πολύ πιθανό να συνεπάγεται τη σύμφωνη γνώμη της σε πολλά από τα «μέτρα-βουνό». Η στρατηγική της Συγγρού για την αντιμετώπιση αυτής της δύσκολης κατάστασης είναι σύνθετη και θα περιλαμβάνει εκ των πραγμάτων πολλά «ναι» αλλά και πολλά «όχι».
Με δεδομένο ότι ο Α. Σαμαράς επιθυμεί οπωσδήποτε να γίνουν εκλογές, θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να μην τορπιλίσει την ολοκλήρωση του PSI, για την οποία προϋπόθεση είναι να κλείσει και η συμφωνία για τη δανειακή σύμβαση. Η Ν.Δ. έχει δεχτεί ήδη τους στόχους για τη μείωση του ελλείμματος και του χρέους, άρα και τη λήψη μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής. Το ερώτημα εντοπίζεται στο ποια θα είναι αυτά τα μέτρα. Τα 7 δισ. ευρώ που απαιτούνται προκειμένου να καλυφθούν οι αστοχίες για το διάστημα 2013-2015 έχει συμφωνηθεί ότι θα ληφθούν τον Ιούνιο, άρα θα αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης της επόμενης κυβέρνησης, εφόσον οι εκλογές γίνουν κανονικά πριν από το Πάσχα.
Τι γίνεται όμως με τα τουλάχιστον 4 δισ. ευρώ που αναμένεται να απαιτηθούν για το 2012, προκειμένου να καλυφθεί η τρύπα στο έλλειμμα του 2011 που θα τη μάθουμε μέχρι τέλους Ιανουαρίου, αλλά σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα είναι μεγάλη, αφού το έλλειμμα θα κλείσει γύρω στο 10%, έναντι αρχικού στόχου 7,5% και αναθεωρημένου 9,1%; Εδώ δεν χωράει αναβολή και πρέπει να υπάρξουν συγκεκριμένα μέτρα. Η Ν.Δ. έχει δύο «κόκκινες γραμμές»: Η πρώτη είναι «όχι νέοι φόροι». Η δεύτερη «καμιά περικοπή μισθών και συντάξεων».
Ηδη στο θέμα των επικουρικών είπε το «όχι» σε περαιτέρω μείωση και αναμένεται ότι θα επιμείνει μέχρι τέλους. Η θέση του Σαμαρά είναι ότι μακροπρόθεσμα μπορούν να δοθούν στα επικουρικά ταμεία περιουσιακοί πόροι που έτσι κι αλλιώς τους χρωστάει το κράτος. Αμεσα θεωρεί ότι μπορούν να βρεθούν δημοσιονομικά ισοδύναμα για να μην υποστούν και τρίτη μείωση οι επικουρικές. Και πάντως, οι πληροφορίες από τη Συγγρού αναφέρουν ότι με κανένα τρόπο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν θα δεχτεί μειώσεις για συντάξεις κάτω των 1.200 ευρώ. Αυτό που διαμηνύει ο Α. Σαμαράς στην Τρόικα είναι ότι προέχει να δούμε πόσα θα χάσουν όλα τα ταμεία από το «κούρεμα» και πόσα θα τους λείψουν φέτος, πέρα από τα 310 που έχουν εξοικονομηθεί. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν θα έχει ολοκληρωθεί το PSI.
Τα «ναι» της Ν.Δ. αναμένονται κυρίως στα μέτρα διαρθρωτικού χαρακτήρα. Είναι ενδεικτική η στάση που κράτησε στο θέμα των φορτηγών. Πληροφορίες αναφέρουν ότι στη Συγγρού θα μπορούσαν να συζητήσουν αυστηρά μέτρα μείωσης δαπανών, όπως για παράδειγμα να μη γίνει καμιά πρόσληψη στο Δημόσιο για τρία χρόνια, περικοπές στο χώρο του φαρμάκου, σε κάποια κοινωνικά επιδόματα που δεν δίνονται με σωστούς όρους, ακόμη και σε λειτουργικές δαπάνες των Ενόπλων Δυνάμεων.
Αυτό όμως που τονίζουν με έμφαση πηγές της Συγγρού είναι ότι η φιλοσοφία Σαμαρά σε ό,τι αφορά στη διαπραγμάτευση κινείται σε άλλο μήκος κύματος απ’ αυτή του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά -αν και αυτό δεν το λένε- και απ’ αυτή που έχει κατά νου η κυβέρνηση Παπαδήμου. «Κρατάμε το δικαίωμα να αλλάξουμε πολλά λανθασμένα στοιχεία της σημερινής πολιτικής», είπε ο πρόεδρος της Ν.Δ. στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Γραμματείας. Μόνο που για να το επιχειρήσει, πρέπει πρώτα να γίνει πρωθυπουργός. Και για να γίνει πρωθυπουργός, πρέπει να γίνουν εκλογές, τις οποίες κάποιοι θα προσπαθήσουν να αναβάλουν επ’ αόριστον…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΒΑΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου