Financial Times: «Κουκουλώνει» την κρίση (μέχρι τις εκλογές) η Γερμανία

Τίποτε, πόσο μάλλον κάτι αρνητικό, δεν μπορεί να συμβεί στην ευρωζώνηενόσω η Γερμανία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Αυτό είναι καλό νέο για τους αξιωματούχους που συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες για να αποφασίσουν την εκταμίευση της επόμενης δόσης για την Ελλάδα.

Το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι, η ευρωζώνη είχε κλονιστεί από γεγονότα στην πολιτική σκηνή και στις αγορές, που έστειλαν τις αποδόσεις των ομολόγων στα ύψη και πυροδότησαν την περιβόητη δέσμευση από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, να πράξει «ό,τι χρειάζεται για να σωθεί το ευρώ».

Οι πρόσφατες πολιτικές κρίσεις στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία, όμως, προκάλεσαν μόνο ένα μικρό ρίγος στην ευρύτερη ευρωζώνη. Οι γερμανικές εκλογές στις 22 Σεπτεμβρίουεπιβάλλουν μεγαλύτερη σταθερότητα. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει μετά την κάλπη.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο κίνδυνος μετάδοσης έχει μειωθεί αισθητά. Οι κρίσεις στην

Ελλάδα και στην Πορτογαλία, που αφορούν κυρίως ενδοκυβερνητικές διαφωνίες, αποσταθεροποίησαν τις τοπικές αγορές τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά δεν τάραξαν την Ισπανία και την Ιταλία. Ακόμη και αυτές οι τοπικές αγορές ανακάμπτουν. Το χρηματιστήριο της Πορτογαλίας έχει καλύψει σχεδόν το χαμένο έδαφος από τις απώλειες σχεδόν 7% που υπέστη την προηγούμενη εβδομάδα. Οι αποδόσεις των 10ετών ομολόγων της Ελλάδας, στο 10,5%, βρίσκονται στο ένα τρίτο του επιπέδου που είχαν αγγίξει πριν από έναν χρόνο.

Το πρόβλημα, όμως, είναι πως η λίστα των υποχρεώσεων μετά τις γερμανικές εκλογές γίνεται όλο και πιο μακριά. Η θέση της Ελλάδας παραμένει επισφαλής, όπως δήλωσαν οι πιστωτές της τρόικας -ΕΚΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Διεθνές Ταμείο- τη Δευτέρα. Η χαοτική στήριξη της Κύπρου αδιαμφισβήτητα θα πρέπει να αναθεωρηθεί. Τα προβλήματα της Πορτογαλίας μπορεί να έχουν στοιχίσει στις πιθανότητες εξόδου της χώρας από το μνημόνιο τον επόμενο χρόνο. Και το χρέος των τραπεζών της Ιρλανδίας θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Η ατζέντα απαιτεί, αν μη τι άλλο, νέα προσέγγιση από τη γερμανική κυβέρνηση (της οποίας φαίνεται πως θα ηγείται και πάλι η Άγκελα Μέρκελ). Θα είναι επίσης μία δοκιμασία για την ΕΚΤ, της οποίας η δέσμευση να πράξει «ό,τι χρειάζεται» δείχνει συνεχιζόμενο ακτιβισμό, παρότι η Federal Reserve των ΗΠΑ κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση.

Ο κίνδυνος μετάδοσης μπορεί τελικά να είναι υψηλός.