Το νέο πειθαρχικό δίκαιο δημοσίων πολιτικών υπαλλήλων

Σε συνέχεια των με αριθμ. πρωτ. ΔΙΔΑΔ/Φ. 58/341/οικ. 10874/03.05.2012,
ΔΙΔΑΔ-ΔΙΠΙΔΔ/οικ. 26188/12.11.2012, ΔΙΔΑΔ/ΔΙΠΙΔΔ/οικ.27052/21.11.2012 και ΔΙΔΑΔ/ΔΙΠΙΔΔ/οικ.28770/06.12.2012 Εγκυκλίων της υπηρεσίας μας σχετικά με θέματα πειθαρχικού δικαίου και θέσεως σε αργία υπαλλήλων, θέτουμε υπόψη σας τα εξής:

1. Η επιτάχυνση των διαδικασιών απονομής της πειθαρχικής δικαιοσύνης αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ενίσχυση της έννοιας της πειθαρχικής ευθύνης, αλλά παράλληλα και υποχρέωση της διοίκησης απέναντι στους πολίτες και τους ίδιους τους ελεγχόμενους.

Είναι αναγκαίο να αποσαφηνιστεί ότι η πειθαρχική ευθύνη και, συνεπώς, και η πειθαρχική διαδικασία, είναι διοικητική διαδικασία, που δεν ταυτίζεται με την ποινική και δεν επηρεάζεται από αυτή. Είναι δηλαδή, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 114 του Υπαλληλικού Κώδικα, «αυτοτελής» και

«ανεξάρτητη» από την ποινική ή άλλη (αστική ή διοικητική) δίκη.

Η πειθαρχική διαδικασία δεν αναστέλλεται εξ αιτίας της ποινικής δίκης. Αναστολή επιτρέπεται, και μόνο για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει το ένα (1) έτος, υπό τη συνδρομή ειδικών προϋποθέσεων. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 114 του Υπαλληλικού Κώδικα, η αναστολή χορηγείται, είτε αυτεπαγγέλτως από το πειθαρχικό όργανο, είτε μετά από αίτηση του διωκόμενου υπαλλήλου, με ειδική, δεόντως αιτιολογημένη, απόφαση του πειθαρχικού οργάνου, και εφόσον συντρέχουν «εξαιρετικοί», δηλ. ιδιαίτερα σοβαροί λόγοι, που ανάγονται είτε στην προστασία του συμφέροντος, του κύρους και της ευρυθμίας της υπηρεσίας, είτε στην προστασία της προσωπικότητας του διωκόμενου υπαλλήλου. Η απόφαση αυτή είναι ε λ ε υ θ έ ρ ω ς ανακλητή. Αναστολή δεν επιτρέπεται σε περίπτωση που το πειθαρχικό παράπτωμα προκάλεσε δημόσιο σκάνδαλο, όταν δηλ. η πράξη προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, αγανάκτηση, κοινή δυσφορία σε ευρύ κύκλο προσώπων, ή έθιξε το κύρος της υπηρεσίας «σοβαρά», δηλ. σε μεγάλη έκταση, ποιοτικά και ποσοτικά (Α.Ι. Τάχος – Ι.Λ. Συμεωνίδης «Ερμηνεία Υπαλληλικού Κώδικα και αντίστοιχων διατάξεων Κώδικα Δημοτικών & Κοινοτικών Υπαλλήλων», Εκδ. Σάκκουλας, Αθήνα-Θεσαλλονίκη, 2007).

Κατά συνέπεια προκειμένου για πειθαρχικό παράπτωμα που αποτελεί ταυτόχρονα και ποινικό αδίκημα, η πειθαρχική διαδικασία πρέπει να ολοκληρώνεται άμεσα, και να μην αναμένεται η εξέλιξη της ποινικής δίκης, η οποία, μάλιστα είναι εξαιρετικά χρονοβόρα. Αυτό, άλλωστε, επιβάλλεται και για την ενίσχυση του κύρους της υπηρεσίας, και την αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας της, αλλά και για να προστατευθεί ο υπάλληλος με την ταχεία εκδίκαση της υπόθεσής του.

Όταν υπάλληλος παραπέμπεται για πειθαρχικό παράπτωμα, για το οποίο έχει επιβληθεί αυτοδίκαιη αργία, δικαιούται να ζητήσει, με αίτησή του στο αρμόδιο πειθαρχικό όργανο, την επίσπευση της εκδίκασης. Σκόπιμο είναι τα Πρωτοβάθμια Πειθαρχικά Συμβούλια να προτάσσουν, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους, τις υποθέσεις στις οποίες ο διωκόμενος υπάλληλος έχει τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία......................

όλο το αρχείο σε pdf