Ραντεβού στα τσιπουράδικα

Ο βουλευτής Καστοριάς του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλης Διαμαντόπουλος έχει ένα καλό κι ένα κακό. Το καλό: Είναι Βαγγέλης. Το κακό: Δεν είναι Βενιζέλος. Διαμαντόπουλος λέγεται. Αν ήταν Βενιζέλος, θα συγκυβερνούσε και όταν θα είχε λιγούρες, θα αγριοκοίταζε (ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών) τους συνομιλητές του - τουλάχιστον μέχρι να χλαπακιάσει μια βουνοπλαγιά σταμναγκάθι και δυο τρία κοπάδια κατσίκια, ροφούς, αρνιά, τσιπούρες, και στρουθοκαμήλους. Η σιλουέτα του Διαμαντόπουλου δεν είναι κακή, αλλά δείχνει να χρειάζεται ολίγη εκγύμναση. Εκεί όπου χαρακτηρίζεται από αξιοπρόσεκτη λεπτότητα είναι στο πνεύμα του. Ισχνότατο. Εχει επίσης οξυμένη αίσθηση του χιούμορ και διά τούτο κάνει συχνά

έμμεσα ή άμεσα αυτοσαρκαστικά σχόλια. Στο πλαίσιο του αυτοσαρκασμού εντάσσονται και οι απόπειρές του να πείσει όλους τους μεθυσμένους και ευήθεις της επικράτειας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επαναστατικό κόμμα στα πρότυπα του Τσε Γκεβάρα, της Ρόζας Λούξεμπουργκ, του ΕΑΜ κ.ά. Αν δεν είσαι κουρούμπελο στο μεθύσι ή υπό την επήρεια πεγιότ (κάκτος του Μεξικού και του Τέξας που περιέχει την ισχυρή ψυχοενεργή ουσία, τη μεσκαλίνη), τότε σίγουρα ευθυμείς ακούγοντας αντάρτικες φανφάρες από τους συριζιανούς.

Απατεώνες

Ο κ. Διαμαντόπουλος προσφέρει συχνά στο φιλοθεάμον κοινό αφορμές και αιτίες διασκέδασης μπουμπουνίζοντας λόγους γεμάτους στάσεις, εξεγέρσεις, επαναστάσεις, αντάρτικα και ολικές αρνήσεις (από στράτευσης μέχρι πληρωμών). Ισως τα πιστεύει κι ο ίδιος όλα τούτα, αλλά είναι εύκολο να αναθεωρήσει. Αρκεί να θυμηθεί ότι αρχηγός του είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο άνθρωπος που δεν άντεξε να κάνει ούτε μια κανονική στρατιωτική θητεία και έβαλε βύσμα πασοκτζή να λουφάρει.

Αν το θυμηθεί αυτό ο συμπαθέστατος κ. Διαμαντόπουλος, θα ανασκευάσει τη φράση του «ραντεβού στα γουναράδικα», που είπε στη Βουλή. Με αυτά τα λόγια αποχαιρετούσε ο Αρης Βελουχιώτης (σίριαλ κίλερ του ΚΚΕ) τους συντρόφους του. Εννοούσε ότι, αν δεν επέστρεφε από τη μάχη (εναντίον των Ελλήνων), θα τους συναντούσε στον πάγκο του γουναρά, εκεί δηλαδή όπου γδέρνουν τα άμοιρα ζωάκια.

Μπορεί ο αναρχοαυτόνομος βουλευτής να εννοούσε κάθε λέξη απ' όσα είπε, αλλά ζει αλλού, σε άλλες εποχές, όπου τη θέση των μανιακών και αιμοσταγών ηγετών της Αριστεράς έχουν καταλάβει ιδιοτελείς λογάδες ή απλοί παπατζήδες, που δεν έβρισκαν καλύτερη δουλειά να κάνουν από το να κοροϊδεύουν τους αφελείς.

Ραντεβού στα τσιπουράδικα!

Παναγιώτης Λιάκος