ΔΑΚΕ-ΔΤ: 29η Μαΐου 1453- Η αποφράδα μέρα για τον Ελληνισμό

 

                                                            

                                                                            Αθήνα 29/5/2024

« Ε ά λ ω η Π ό λι ς . . »

Ξημερώματα Τρίτης, 29 Μαΐου 1453, η Πόλη της Ρωμιοσύνης πέφτει και ο θρήνος του Ελληνισμού αντηχεί στα πέρατα του κόσμου. Έκτοτε έχουν περάσει 571 έτη και σε αυτούς τους περίπου 6 αιώνες, ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης έχει υποστεί μια σειρά διώξεων, διωγμών και σφαγών. Οι Έλληνες όμως της Πόλης δεν λύγισαν ποτέ και στέκονται ακόμη όρθιοι.

Αυτή τη διάσταση είμαστε υποχρεωμένοι να δίνουμε σε αυτή τη μέρα μνήμης και πένθους. Τη διάσταση του διαχρονικού φόρου αίματος που έχει χυθεί μέσα στους αιώνες, από τις σφαγές του 1453 και 1821 έως τα πογκρόμ του 1955 και 1964. Τη διάσταση του ανθρώπινου φόρου, με τους εξισλαμισμούς και τις διώξεις. Τη διάσταση της συνεχούς καταπίεσης και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων της Πόλης. Τη διάσταση της διαρκούς καταπάτησης των ανθρωπίνων αξιών και της ασέβειας στα Εθνικά και Θρησκευτικά μας σύμβολα.

Τη διάσταση της διεκδίκησης της προστασίας των δικαιωμάτων όσων έχουν μείνει στην Πόλη να κρατούν ζωντανή τη Ρωμιοσύνη. Τη διάσταση της αλληλεγγύης μας σε αυτούς τους λίγους που απέμειναν, όχι από επιλογή, αλλά εξαιτίας των πολιτικών εθνοκάθαρσης της γειτονικής χώρας. Τη διάσταση της αποκατάστασης των περιουσιακών δικαιωμάτων όσων εκδιώχθηκαν ή έμειναν, τη διάσταση της ασφάλειας των ομογενών μας, τη διάσταση του δικαιώματος επιστροφής όσων το επιθυμούν, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Η ΔΑΚΕ-ΟΤΑ θυμάται και τιμά τη μνήμη όσων θυσιάστηκαν και αγωνίστηκαν σε αυτούς τους 6 αιώνες, με τον θρύλο του μοιρολογιού που βρίσκεται στο στόμα κάθε Έλληνα και Ελληνίδας: "Σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα 'ναι". Αυτή είναι η θύμηση της λαϊκής παράδοσης σε κάθε γωνιά του κόσμου στην οποία ζουν Έλληνες.

Ακόμα και αν κάποιοι θέλουν για ιδεοληπτικούς λόγους να ξεχνούν ή να στοχοποιούν  τη θύμηση, εμείς θα συνεχίσουμε να θυμόμαστε τα ποτάμια του αίματος και τα δάκρυα που έχουν χυθεί στα 571 αυτά έτη. Εμείς θα συνεχίσουμε να θυμόμαστε την Αγία Σοφία και τη Μονή της Χώρας, θα συνεχίσουμε να θυμόμαστε την κλειστή πύλη του Πατριαρχείου, θα συνεχίσουμε να τιμούμε τη λαϊκή παράδοση και να ακούμε στα αυτιά μας τα λόγια του Κωστή Παλαμά:

"Γης κι αν τον κρατάς, δεν τον έφαγες Άδη.

Δεν πέθανε. Μαρμάρωσε. Κοιμάται. Θα ξυπνήσει.."

                                                                                                     Η ΕΓ της ΔΑΚΕ Δημοσίου Τομέα.