Σε ποιον μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ;

 

Η πολιτική είναι σκληρό σπορ. Παίζεται στα όρια, σπάνια χωρά συναίσθημα και χρειάζεται να έχει κανείς γερό στομάχι για να αντέξει. Όταν, λοιπόν, είσαι τόσο έμπειρος, όπως ο Αλέξης Τσίπρας, απλώς πρέπει να ξέρεις καλύτερα. Όταν διατείνεσαι ότι ο αντίπαλός σου έχει μιντιακή και επικοινωνιακή υπεροπλία, δεν μπορείς να λες αβρόχοις ποσί «δέχομαι το ρίσκο να κολλήσουν κάποιοι κορονοϊό στα συλλαλητήρια». Δεν μπορείς σε ένα τριήμερο επικοινωνιακής πίεσης για τη Ν.Δ. να δίνεις αυτό το πάτημα με μια δήλωση που ακούγεται εξωφρενική. Όπως στα ανέκδοτα, έτσι και στην πολιτική, όταν χρειάζεται να εξηγήσεις αυτό που είπες, έχεις χάσει τη μάχη.

 

Ακόμα και αν δεχτούμε (για την οικονομία της συζήτησης) ότι τα περί ρίσκου που είπε ο κ. Τσίπρας δεν τα εννοούσε όπως τα καταλάβαμε ή όπως παρουσίασαν «κακά ΜΜΕ Πέτσα», ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ καταφεύγει σε μια ακροβασία: ζητά από κυβέρνηση να παγώσει ψήφιση του νομοσχεδίου για τα πανεπιστήμια, γιατί, προσέξτε, αυτό προκαλεί ακραίες αντιδράσεις πολιτών, με αποτέλεσμα να κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις και να κινδυνεύουν να κολλήσουν κορονοϊό. Φταίει, δηλαδή, η κυρία Κεραμέως, που προκαλεί την ακαδημαϊκή κοινότητα και τη βάζει σε κίνδυνο, και όχι, για παράδειγμα, η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ που καλεί σε συλλαλητήριο! Οπότε, η λύση είναι να παγώσει το νομοθετικό έργο, επειδή το νομοσχέδιο δεν αρέσει στον ΣΥΡΙΖΑ.

 

Όλα τα παραπάνω είναι συμπτώματα ενός ευρύτερου και κεντρικού προβλήματος που έχουν στην Κουμουνδούρου εδώ και ενάμιση χρόνο: δεν ξέρουν σε ποιον μιλούν. Ο κ. Τσίπρας, για παράδειγμα, στη συνέντευξή του στον Alpha αναφέρθηκε εκτενώς στον «θάνατο της μεσαίας τάξης». Και μετά υπερασπίστηκε τις πορείες εναντίον νομοσχεδίου για τα ΑΕΙ. Μα δεν καταλαβαίνουν ότι η «μεσαία τάξη» (που δεν είναι ομοιογενής) δεν θέλγεται από τις ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής; Και από άλλη, το πιο αριστερό κοινό δεν καίγεται για τις παρεμβάσεις υπέρ της μεσαίας τάξης.

 

Ο κ. Τσίπρας πρέπει να αποφασίσει τι θέλει να κάνει. Με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Το 2014 έχει τελειώσει. Όσο η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ δεν εξυπηρετεί μια κεντρική στρατηγική τόσο η Ν.Δ. θα παίζει μόνη της παρά τη φθορά. Και αυτό δεν καλό ούτε για τη Ν.Δ., η οποία αισθάνεται άτρωτη χωρίς να είναι.

 

του Γ Γιώργου Ευγενίδη

POLITICAL