Κριτική της ΔΑΚΕ καθηγητών Ζακύνθου στην «πολιτική» του «απεργώ – απέχω»

 

Κριτική της ΔΑΚΕ καθηγητών Ζακύνθου στην «πολιτική» του «απεργώ – απέχω»

     Μπροστά στις ραγδαίες εξελίξεις που αφορούν στην ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα, ως ΔΑΚΕ καθηγητών Ζακύνθου έχουμε την υποχρέωση αλλά και την ευθύνη να προασπίσουμε τα δίκαια του κλάδου όχι μόνο απέναντι στις  λανθασμένες αποφάσεις του ΥΠΑΙΘ αλλά και σε, κατά την εκτίμησή μας, ανορθολογικές αντιδράσεις, οι οποίες υπαγορεύονται από συγκεκριμένη πολιτική παράταξη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της «ανορθολογικής αντίδρασης» είναι η πρόσφατη προώθηση δήλωσης συμμετοχής σε «απεργία – αποχή» από συνδικαλιστικούς φορείς όπως η ΔΟΕ, η ΟΛΜΕ και η ΕΛΜΕΖ. Η εν λόγω δήλωση καλεί τον κάθε συνάδελφο να «απεργήσει – απέχει» κατά τη συγκρότηση του Συλλόγου των Διδασκόντων για την εφαρμογή του προσφάτως ψηφισθέντος νομοσχεδίου περί της αξιολόγησης των Σχολικών Μονάδων. Με ιδιαίτερο ζήλο η ΕΛΜΕΖ, στην ουσία το ΠΑΜΕ, προώθησε και προωθεί το εν λόγω κείμενο στους συναδέλφους, διαδίδοντας ότι είναι ο μόνος τρόπος αντίδρασης μπροστά στην συγκεκριμένη απόφαση του ΥΠΑΙΘ για την αξιολόγηση. Πιστοί στις ιδέες μας, εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας με τέτοιου είδους πρακτικές οι οποίες στηρίζονται στην σύγχυση και στην ασάφεια, όσον αφορά στη σωστή ερμηνεία των νόμων, με σκοπό την εξυπηρέτηση μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. 

    Όπως με πρόσφατη ανακοίνωσή μας τονίσαμε (21/2/21), το εν λόγω κείμενο – δήλωση για «απεργία – αποχή», αποτελεί στην ουσία κάλεσμα για συμμετοχή σε «λευκή απεργία». Για το λόγο αυτό, εκφράσαμε την απορία μας στην ΕΛΜΕΖ για ποιο λόγο δεν αναφέρεται ξεκάθαρα σε «λευκή απεργία» αλλά υιοθετεί τον όρο «απεργία – αποχή», δίχως, όμως, να λάβουμε κάποια απάντηση. Ξεκαθαρίζουμε στους συναδέλφους ότι είμαστε αντίθετοι με το συγκεκριμένο κείμενο και αυτό γιατί δεν πιστεύουμε ότι είναι ο μόνος τρόπος αντίδρασης στις λανθασμένες αποφάσεις του ΥΠΑΙΘ.

     Δίχως αμφιβολία, πρόκειται στην ουσία περί ενός «πολιτικοποιημένου» κειμένου που στόχο έχει την σύγχυση και τον διχασμό στον κλάδο. Η ΕΛΜΕΖ, στην ουσία το ΠΑΜΕ, έχοντας διαπιστώσει τα ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά συμμετοχής σε προηγούμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, βρήκε έναν «έξυπνο τρόπο» να «παρασύρει» σε μία «απεργία» (λευκή απεργία) δίχως, όπως διατυμπανίζει, συνέπειες για τον συμμετέχοντα συνάδελφο. Παρουσιάζοντας την συγκεκριμένη «απεργία» ως τη μόνη αντίδραση στις πρόσφατες αποφάσεις του ΥΠΑΙΘ σχετικά με την αξιολόγηση, ευελπιστεί σε «μεγάλη» συμμετοχή ούτως ώστε να επωφεληθεί πολιτικά. Στο σημείο, όμως, αυτό κρίνουμε ότι η εν λόγω άποψη αποτελεί μία λανθασμένη αντίδραση καθώς:

·         Σε κείμενό της η ΟΛΜΕ (22/2/21) διαβεβαιώνει ότι η συγκεκριμένη μορφή απεργίας («απεργία – αποχή») δεν θα επιφέρει την οιανδήποτε μείωση μισθού, καθόσον έχει υλοποιηθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, τόσο από την ΟΛΜΕ όσο και από την ΑΔΕΔΥ. Όπως χαρακτηριστικά τονίζει η ΟΛΜΕ στην απάντησή της : «απεργία αποχή υλοποιήθηκε από την ΟΛΜΕ για την μη εφαρμογή ζωντανής αναμετάδοσης στην τάξη και στην μη υλοποίηση μαθημάτων κατά τη διάρκεια των καταλήψεων». Κατά την εκτίμησή μας η εν λόγω άποψη της ΟΛΜΕ είναι ιδιαίτερα ατυχής. Ισοσταθμίζει την περίπτωση των «ενδοσχολικών καμερών» και των «μαθημάτων κατά τη διάρκεια των καταλήψεων», με την «αξιολόγηση» η οποία και αποτελεί βάση νόμων «υπηρεσιακό καθήκον» των δημοσίων λειτουργών. Υπενθυμίζουμε στην ΟΛΜΕ, ότι πρόκειται για τελείως διαφορετικές περιπτώσεις, πόσο δε μάλλον όταν η ίδια η ΟΛΜΕ ψήφισε υπέρ της αξιολόγησης στο 6^ο συνέδριο. Επιπλέον, το γεγονός ότι, κατά το παρελθόν, «καμία περικοπή δεν έχει γίνει για απεργία αποχή από την αξιολόγηση της ΑΔΕΔΥ», δεν αποτελεί νομικό προηγούμενο και δεν δεσμεύει κανένα Υπουργείο, έτσι ώστε να μη προβεί σε στέρηση μισθού των δημοσίων υπαλλήλων στο μέλλον. Ας μην, λοιπόν, διακινδυνεύει η ΟΛΜΕ (συρόμενη από το άρμα των αριστερών παρατάξεων), ότι από εδώ και πέρα, κάθε φορά που θα ερμηνεύουν έναν νόμο ότι δεν είναι προς το συμφέρον του κλάδου, τότε, θα «απεργούν – απέχουν» δίχως συνέπειες.

·         Το πολιτικό σκεπτικό της «απεργίας – αποχής» αποτελεί μία «εκβιαστική πρακτική» με, μάλλον, χαοτικές συνέπειες για τον κλάδο. Εξυπηρετεί μία «αριστερή λογική» της μετωπικής σύγκρουσης και της στείρας αντιπαράθεσης μέσα από την οποία ο κλάδος θα βγει ζημιωμένος. Ο κάθε Σύλλογος Διδασκόντων «μετατρέπεται» σε όργανο της «εκτελεστικής εξουσίας», καθόσον, θα κρίνει κάθε φορά κατά το δοκούν, εάν θα εφαρμόσει ένα νόμο ή όχι.

·         Σε αντίθεση με το πολιτικό σκεπτικό της στείρας αντιπαράθεσης που προωθεί η ΟΛΜΕ και η ΕΛΜΕΖ, θεωρούμε ότι υπάρχουν ισοδύναμες επιλογές. Δεν είμαστε σύμφωνοι με τις αποφάσεις του ΥΠΑΙΘ για την αξιολόγηση αλλά πιστεύουμε σε μία μεθοδευμένη και σύννομη αντίδραση. Η συγκρότηση του Συλλόγου των Διδασκόντων για την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων είναι μία ευκαιρία για την προβολή των υπαρχόντων προβλημάτων προς το ΥΠΑΙΘ, δίχως τα όποια αποτελέσματα να αποτελέσουν αφορμή για «κατηγοριοποίηση» των Σχολικών Μονάδων». Σε περίπτωση που στη συνέχεια το ΥΠΑΙΘ προβεί σε μία λανθασμένη αξιοποίηση των εν λόγω στοιχείων, που θα  μπορούσαν να οδηγήσουν στην κατηγοριοποίηση – υποβάθμιση των Σχολικών Μονάδων, τότε, η αντίδρασή μας θα είναι σθεναρή, μα πάνω, απ’ όλα δίκαιη και σύννομη. Η αντίδρασή μας, τότε, θα είναι τεκμηριωμένη και με αποδείξεις και δεν θα βασίζεται σε εκ των προτέρων ερμηνείες των νόμων και σε καταστροφολογία. Για το λόγο αυτό διαχωρίζουμε με τον πλέον σαφή τρόπο τη θέση μας και καλούμε τόσο την ΟΛΜΕ όσο και το ΠΑΜΕ (ΕΛΜΕΖ) σε μία πιο υπεύθυνη στάση που δεν θα διακινδυνεύσει τον κόπο και το μόχθο των συναδέλφων.

 

ΔΑΚΕ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

24/2/2021