Όταν ο Τσίπρας συνειδητοποίησε ότι χάνει την εξουσία, γέμισε το
πολιτικό τοπίο με παγίδες για την κυβέρνηση Μητσοτάκη που ερχόταν.
Από την ίδρυση Νομικής στην Πάτρα μέχρι τη «13η σύνταξη» και από
την καθιέρωση του «βάσιμου λόγου απόλυσης» μέχρι τον νέο Ποινικό Κώδικα
και την άρση της μείωσης του αφορολόγητου, όλα είχαν έναν στόχο. Να
φέρουν με το «καλημέρα» σε δύσκολη θέση τη νέα κυβέρνηση και να τη
φορτώσουν άμεσα με υψηλό πολιτικό κόστος, αφού είναι προφανές ότι τίποτα
από τα παραπάνω δεν αφορούσε τη θητεία της. Αν η προηγούμενη κυβέρνηση
είχε μπροστά της ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα μπορούσε να ισχυριστεί
ότι «εμείς τα ξεκινήσαμε, φτάσαμε σε ένα σημείο και αν εσείς δεν τα
συνεχίσετε, παίρνετε και την ευθύνη». Εδώ όμως δεν υπάρχει τέτοιο
ζήτημα.
Από διορατικότητα ή ένστικτο, η νέα κυβέρνηση εξουδετέρωσε αποφασιστικά και γρήγορα τα περισσότερα από τα αγκάθια που βρήκε μπροστά της. Ακύρωσε τη Νομική Πάτρας, εξουδετέρωσε τη Θάνου και τον πατέρα του Νίκου Παππά στον ΟΑΣΘ, ακύρωσε (έστω και με άκομψο τρόπο) τη δήθεν φιλεργατική παρέμβαση για τις απολύσεις, σχεδιάζει τις τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα, διατηρεί με αλλαγές τη «13η σύνταξη», πρέπει να βρει τρόπο να διαχειριστεί τις πιέσεις των δανειστών για το θέμα του αφορολόγητου.
Και έπραξε το σωστό. Δεν έπρεπε και δεν πρέπει οι δόλιες δεσμεύσεις που βρήκε από την κυβέρνηση Τσίπρα να αποπροσανατολίσουν την προσπάθεια που ξεκίνησε στις 7 Ιουλίου. Το παλιότερο σλόγκαν του ΣΥΡΙΖΑ «Να τελειώνουμε με το παλιό» ήρθε η ώρα να υλοποιηθεί από τον Μητσοτάκη και τους συνεργάτες του. Η κοινή γνώμη έχει και μνήμη και κρίση. Εάν ο Αλέξης ήθελε πραγματικά να υλοποιήσει τα σχέδιά του είχε 4,5 χρόνια στη διάθεσή του για να το πράξει. Το να φορτώσει στους επόμενους τα δικά του σχέδια είναι πολιτικά αφελές. Εάν σε τέσσερα χρόνια ο Κυριάκος καταφέρει να μειώσει την ανεργία, να τονώσει την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων και να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του για υψηλή ανάπτυξη, η κατάργηση «του βάσιμου λόγου απόλυσης» δεν θα έχει καμία σημασία.
Από διορατικότητα ή ένστικτο, η νέα κυβέρνηση εξουδετέρωσε αποφασιστικά και γρήγορα τα περισσότερα από τα αγκάθια που βρήκε μπροστά της. Ακύρωσε τη Νομική Πάτρας, εξουδετέρωσε τη Θάνου και τον πατέρα του Νίκου Παππά στον ΟΑΣΘ, ακύρωσε (έστω και με άκομψο τρόπο) τη δήθεν φιλεργατική παρέμβαση για τις απολύσεις, σχεδιάζει τις τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα, διατηρεί με αλλαγές τη «13η σύνταξη», πρέπει να βρει τρόπο να διαχειριστεί τις πιέσεις των δανειστών για το θέμα του αφορολόγητου.
Και έπραξε το σωστό. Δεν έπρεπε και δεν πρέπει οι δόλιες δεσμεύσεις που βρήκε από την κυβέρνηση Τσίπρα να αποπροσανατολίσουν την προσπάθεια που ξεκίνησε στις 7 Ιουλίου. Το παλιότερο σλόγκαν του ΣΥΡΙΖΑ «Να τελειώνουμε με το παλιό» ήρθε η ώρα να υλοποιηθεί από τον Μητσοτάκη και τους συνεργάτες του. Η κοινή γνώμη έχει και μνήμη και κρίση. Εάν ο Αλέξης ήθελε πραγματικά να υλοποιήσει τα σχέδιά του είχε 4,5 χρόνια στη διάθεσή του για να το πράξει. Το να φορτώσει στους επόμενους τα δικά του σχέδια είναι πολιτικά αφελές. Εάν σε τέσσερα χρόνια ο Κυριάκος καταφέρει να μειώσει την ανεργία, να τονώσει την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων και να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του για υψηλή ανάπτυξη, η κατάργηση «του βάσιμου λόγου απόλυσης» δεν θα έχει καμία σημασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου