Η Μικρή Κόκκινη Κλώσα

Φώναξε τότε τους γείτονές της και τους είπε : 'Αν φυτέψουμε αυτούς τους σπόρους, θα μπορέσουμε να έχουμε ψωμί να φάμε. Ποιος θα με βοηθήσει στο όργωμα και στο φύτεμα;' Ρώτησε η μικρή κόκκινη κλώσα.

'Όχι εγώ', είπε η αγελάδα, 'τέλειωσε το ωράριο μου'.

'Όχι εγώ', είπε η πάπια, 'σήμερα έχω ημιαργία'.

'Όχι εγώ', είπε το γουρούνι, 'έχω πάρει άδεια'.

'Όχι εγώ', είπε η χήνα, 'ψάχνω για δουλειά'.

‘Δεν είμαι αρμόδιος’, είπε το γαϊδούρι.


‘Έχεις, γραφτεί στα μητρώα αγροτών? Έχεις πληρώσει τις εισφορές σου?’ ρώτησε το μοσχάρι.

'Θα το κάνω τότε μόνη μου', είπε η μικρή κόκκινη κλώσα. Κι έτσι κι έκανε. Όργωσε το χωράφι, φύτεψε τους σπόρους, πότισε το χωράφι, το σιτάρι ψήλωσε κι ωρίμασε και έγινε ψηλό και ολόχρυσο. 'Ποιος θα με βοηθήσει να θερίσω το σιτάρι;' Ρώτησε τότε η μικρή κόκκινη κλώσα.

'Όχι εγώ', είπε η πάπια, 'σήμερα κάνω στάση εργασίας.'

'Όχι εγώ, είναι εκτός της ειδικότητας μου', είπε το γουρούνι.

'Όχι εγώ, θα χάσω τη θέση μου στην επετηρίδα', είπε η αγελάδα.

'Όχι εγώ, θα χάσω το επίδομα ανεργίας', είπε η χήνα.

‘Δεν βρίσκω τη σφραγίδα για να πρωτοκολλήσω’, είπε το γαϊδούρι.

‘Έχεις πάρει άδεια από τον αγροτικό συνεταιρισμό?’ ρώτησε το μοσχάρι.

'Θα το κάνω τότε μόνη μου', είπε η μικρή κόκκινη κλώσα. Κι έτσι κι έκανε. Θέρισε το σιτάρι, έφτιαξε το αλεύρι και έφτασε επιτέλους η ώρα να φτιαχτεί το ψωμί. 'Ποιος θα με βοηθήσει να ζυμώσω το ψωμί;' ρώτησε η μικρή κόκκινη κλώσα.

'Όχι εγώ, θα ήταν υπερωρία αν σε βοηθούσα', είπε η αγελάδα.

'Όχι εγώ, θα έχανα το επίδομα της έγκαιρης προσέλευσης', είπε η πάπια.

'Όχι εγώ, θα έχανα το επίδομα ωρίμανσης, είπε το γουρούνι.

'Όχι εγώ, θα ήτανε ρατσιστικό να ήμουν εγώ η μόνος βοηθός', είπε η χήνα.

‘Δεν βρίσκω τη σχετική εγκύκλιο’, είπε το γαϊδούρι.

‘Μα το επάγγελμα του αρτοποιού είναι κλειστό! Υπάρχει άλλος φούρνος στα 672 μέτρα από εδώ!’ είπε το μοσχάρι.

'Θα το κάνω τότε μόνη μου', είπε η μικρή κόκκινη κλώσα. Ζύμωσε κι έψησε έξι φρατζόλες. Μύρισε όμορφα το φρεσκοψημένο ψωμί, σε όλη η φάρμα και τότε μαζεύτηκαν όλα τα ζώα. Όλα ήθελαν, για την ακρίβεια απαιτούσαν, μερίδιο απ' το ψωμί. Αλλά η μικρή κόκκινη κλώσα είπε, 'Όχι, μπορώ να φάω και τις έξι φρατζόλες μοναχή μου'.

'Αίσχος - Κερδοσκοπία!', φώναξε η αγελάδα.

'Καπιταλιστική βδέλλα!', ούρλιαξε η πάπια.

'Απαιτώ ίσα δικαιώματα!', διαμαρτυρήθηκε η χήνα.

Το γουρούνι, απλώς γρύλισε, καθώς βαρέθηκε να κάνει κάτι παραπάνω.

‘Ρώτησες τον αρμόδιο;’ ρώτησε το γαϊδούρι.

‘Έχεις υποβάλλει χαρτοσημασμένη αίτηση εις τριπλούν για να πάρεις θεωρημένη άδεια έγκρισης προϊόντος από την αγορανομία?’ ρώτησε το μοσχάρι.

Και γράψανε σε πλακάτ

• 'Αδικία', 
• 'Η μικρή κόκκινη κλώσα να φορολογηθεί', 
• 'Να κρατικοποιηθεί το ψωμί', 
• 'Τα πεινασμένα ζώα έχουν δίκιο', 
• 'Νόμος είναι το δίκιο του γουρουνιού' 

και έκαναν πορεία γύρω - γύρω από τη μικρή κόκκινη κλώσα φωνάζοντας διάφορα συνθήματα.

Τότε ήρθε ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης και είπε στη μικρή κόκκινη κλώσα.

'Δε πρέπει να είσαι τόσο άπληστη, δεν μπορείς να το φας μόνη σου'.

'Μα εγώ δούλεψα μόνη μου, για να φτιαχτεί αυτό το ψωμί, κανένας άλλος δεν με βοήθησε', είπε η μικρή κόκκινη κλώσα. 'Ολομόναχη μου, τα έκανα όλα.'

'Ακριβώς', είπε ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης. 'Αυτή είναι η χαρά της δημιουργίας. Καθένας μπορεί να δουλεύει όσο θέλει. Αλλά, σύμφωνα με το κρατικό κανονιστικό πλαίσιο, το ψωμί θα πρέπει να μοιραστεί σε όλα τα ζώα και εσύ μικρή κόκκινη κλώσα, θα πρέπει να δώσεις φόρο την μισή φρατζόλα ψωμιού στο κράτος, να πληρώσεις ακόμα φόρο ακίνητης περιουσίας για το χωράφι που όργωσες και να πληρώσεις εισφορές στα ταμεία των αγροτών, των μυλωνάδων και αρτοποιών, οπότε θα σου μείνει το ένα τέταρτο της φρατζόλας. Τι νομίζεις δηλαδή, ότι εσύ θα τρως και οι άλλοι θα πεινάνε;'

Και έζησε η μικρή κόκκινη κλώσα καλά, με το ένα τέταρτο της φρατζόλας, και τα υπόλοιπα ζώα με τις ολόκληρες φρατζόλες, ακόμα καλύτερα.

Κι από τότε, η μικρή κόκκινη κλώσα σταμάτησε να φτιάχνει το ψωμί της σε αυτήν τη φάρμα και πήγε σε άλλη φάρμα.

Οι γείτονές της όμως, η πάπια, η αγελάδα, το γουρούνι, η χήνα, το γαϊδούρι και το μοσχάρι διερωτώνται ακόμα μέχρι σήμερα, γιατί η μικρή κόκκινη κλώσα δεν έφτιαξε ποτέ ξανά άλλο ψωμί και έφυγε από κοντά τους.


(Το κείμενο αυτό, είναι μια παραλλαγή της ιστορίας της μικρής κόκκινης κλώσας, που είναι ένα λαϊκό ρωσικό παραμύθι.)

Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
liberal.gr