Αυτής της κυβέρνησης δεν της βγαίνει τίποτα. Ό,τι και να προσπαθήσει να κάνει, στο τέλος γίνεται το αντίθετο.Στην οικονομία, μετά την καταστροφή των €38 δισ. της κεφαλαιοποίησης των τραπεζών με τα λεφτά του ΤΧΣ, δηλαδή των Ελλήνων φορολογουμένων, τις χάρισε για €5 δισ. στους σημερινούς τους ιδιοκτήτες, χαρίζοντάς τους και τα "δήθεν λεφτά” μελλοντικών φόρων από κέρδη που δεν είχαν ακόμα κάνει.
Το αποτέλεσμα είναι ότι το τραπεζικό σύστημα της χώρας αδυνατεί να
τροφοδοτήσει την ανάπτυξη, καταλήγοντας να φορολογεί ό,τι κινείται και
ό,τι αναπνέει.
Τα κρατικά οικονομικά δεν είναι σαν του μπακάλικου της γειτονιάς. Αντιμετωπίζοντάς τα έτσι και συμφωνώντας με την τρόικα σε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% η κυβέρνηση βλάπτει ουσιαστικά την ελληνική οικονομία με το 4ο άτυπο μνημόνιο των πρωτογενών πλεονασμάτων ως το 2060, διότι όσα περισσεύουν στο κράτος θα λείπουν από την κοινωνία. Παίρνουν 10 και δίνουν πίσω 1. Αν η κοινωνία δεν παίρνει ανταποδοτικές υπηρεσίες για αυτά που πληρώνει, το πλεόνασμα είναι αιμορραγία.
Η μείωση φόρων είναι το καύσιμο στη μηχανή της Ανάπτυξης που μπορεί να μειώσει τα χρέη της χώρας αυξάνοντας τον παρονομαστή (Κρατικό Χρέος/ΑΕΠ) και όχι μικραίνοντας τον αριθμητή, κάτι το οποίο ήδη μας έχει βάλει σε υφεσιακό σπιράλ από το 2010.
Το σπιράλ θανάτου είναι όρος για να περιγράψει κανείς την αυτοκτονική φορολογική πολιτική μας με μηδενική Ανάπτυξη, ή μάλλον με αρνητική Ανάπτυξη (Ύφεση) αν αφαιρέσουμε την εξωγενή αύξηση του τουρισμού και τις εξαγωγές πετρελαϊκών προϊόντων.
Με παλαβούς φόρους, ιδιωτικό τομέα αναιμικό και μπλεγμένο στα γρανάζια της κρατικής γραφειοκρατίας, τεράστιο κόστος δημοσίου τομέα, απίστευτα πολλούς συνταξιούχους σε νεαρή ηλικία και εκατομμύρια ανέργους και υποαπασχολούμενους, είναι κάτι παραπάνω από λογικό πως δεν βγαίνει ο λογαριασμός.
Οι μηδενικές ξένες επενδύσεις είναι αποτέλεσμα όλων των παραπάνω: κανείς δεν τρελάθηκε να χάσει τα λεφτά του επενδύοντας στην Ελλάδα για να καταλήξει να χρωστά στο Ελληνικό Δημόσιο.
Επί πραγματικού όμως, δεν υπάρχει γρίφος για να λυθεί: είναι ξεκάθαρο ότι χρειαζόμαστε Ανάπτυξη. Πιο ξεκάθαρο ακόμη είναι ότι η Ανάπτυξη απαιτεί χαμηλή φορολόγηση και φορολογική σταθερότητα.
Ο γρίφος λύεται ως γόρδιος δεσμός, δια της κοπής: κόβεις φόρους, κόβεις αργομισθίες, κόβεις άχρηστες υπηρεσίες του κράτους, κόβεις αναδιανομή εισοδημάτων σε δήθεν συνταξιούχους 45 και 50 ετών όταν οι υπόλοιποι θα δουλεύουμε ως τα 67, κόβεις γραφειοκρατία περιορίζοντας τις κρατικές αδειοδοτήσεις ακόμα και στον αριθμό των τουαλετών των αρτοποιείων, και κόβεις τη διαφθορά με δρακόντειες ποινές και ηλεκτρονική διακυβέρνηση όσο μεγαλύτερη μπορείς. Οι υπολογιστές δεν ζητάνε μίζες άλλωστε.
Μετά θα τρίβουμε τα μάτια μας από την Ανάπτυξη που θα έρθει από μόνη της, χωρίς κρατικές επιδοτήσεις τύπου "κλέβω από τον Πέτρο για να τα δώσω στον Παύλο".
Από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών θα αυξηθούν και τα φορολογικά έσοδα, ακολουθώντας την καμπύλη Λαφέρ. Καθώς έχουμε περάσει εκείνο το σημείο όπου η αύξηση των φορολογικών συντελεστών επιφέρει μείωση των φορολογικών εσόδων, γυρνώντας προς τα πίσω τους συντελεστές θα αυξηθεί το φορολογικό έσοδο.
Από εκεί θα περισσέψουν τα €2.000 για κάθε παιδί που γεννιέται τα οποία προγραμματίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και από εκεί θα προκύψουν και οι αυξήσεις στον κατώτατο μισθό που επιπροσθέτως θα κοστίζει στον εργοδότη λιγότερο από όσο του κοστίζει ο σημερινός καθώς οι μειωμένες εργοδοτικές εισφορές σε όλους τους εργαζόμενους θα αφήσουν περιθώριο για περισσότερα χρήματα στον εργαζόμενο με βασικό μισθό.
Πέρα από τη μείωση των συντελεστών, οι εξωτερικές επενδύσεις που θα έρθουν σε ένα περιβάλλον που διψάει για επενδύσεις εδώ και χρόνια, θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας που θα τροφοδοτήσουν την οικονομία με νέο χρήμα για να γυρίσει μέσα στην αγορά. Αυτό θα αυξήσει το ΑΕΠ με έναν πολλαπλασιαστή πολύ μεγαλύτερο της μονάδος.
Αυτά για τους άπιστους Θωμάδες που εξανίστανται από που θα βρει ο Κυριάκος να δώσει αυτά που έχει δεσμευτεί. Είπαμε και παραπάνω, τα κρατικά οικονομικά δεν είναι σαν του μπακάλικου της γειτονιάς.
Τα κρατικά οικονομικά δεν είναι σαν του μπακάλικου της γειτονιάς. Αντιμετωπίζοντάς τα έτσι και συμφωνώντας με την τρόικα σε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% η κυβέρνηση βλάπτει ουσιαστικά την ελληνική οικονομία με το 4ο άτυπο μνημόνιο των πρωτογενών πλεονασμάτων ως το 2060, διότι όσα περισσεύουν στο κράτος θα λείπουν από την κοινωνία. Παίρνουν 10 και δίνουν πίσω 1. Αν η κοινωνία δεν παίρνει ανταποδοτικές υπηρεσίες για αυτά που πληρώνει, το πλεόνασμα είναι αιμορραγία.
Η μείωση φόρων είναι το καύσιμο στη μηχανή της Ανάπτυξης που μπορεί να μειώσει τα χρέη της χώρας αυξάνοντας τον παρονομαστή (Κρατικό Χρέος/ΑΕΠ) και όχι μικραίνοντας τον αριθμητή, κάτι το οποίο ήδη μας έχει βάλει σε υφεσιακό σπιράλ από το 2010.
Το σπιράλ θανάτου είναι όρος για να περιγράψει κανείς την αυτοκτονική φορολογική πολιτική μας με μηδενική Ανάπτυξη, ή μάλλον με αρνητική Ανάπτυξη (Ύφεση) αν αφαιρέσουμε την εξωγενή αύξηση του τουρισμού και τις εξαγωγές πετρελαϊκών προϊόντων.
Με παλαβούς φόρους, ιδιωτικό τομέα αναιμικό και μπλεγμένο στα γρανάζια της κρατικής γραφειοκρατίας, τεράστιο κόστος δημοσίου τομέα, απίστευτα πολλούς συνταξιούχους σε νεαρή ηλικία και εκατομμύρια ανέργους και υποαπασχολούμενους, είναι κάτι παραπάνω από λογικό πως δεν βγαίνει ο λογαριασμός.
Οι μηδενικές ξένες επενδύσεις είναι αποτέλεσμα όλων των παραπάνω: κανείς δεν τρελάθηκε να χάσει τα λεφτά του επενδύοντας στην Ελλάδα για να καταλήξει να χρωστά στο Ελληνικό Δημόσιο.
Επί πραγματικού όμως, δεν υπάρχει γρίφος για να λυθεί: είναι ξεκάθαρο ότι χρειαζόμαστε Ανάπτυξη. Πιο ξεκάθαρο ακόμη είναι ότι η Ανάπτυξη απαιτεί χαμηλή φορολόγηση και φορολογική σταθερότητα.
Ο γρίφος λύεται ως γόρδιος δεσμός, δια της κοπής: κόβεις φόρους, κόβεις αργομισθίες, κόβεις άχρηστες υπηρεσίες του κράτους, κόβεις αναδιανομή εισοδημάτων σε δήθεν συνταξιούχους 45 και 50 ετών όταν οι υπόλοιποι θα δουλεύουμε ως τα 67, κόβεις γραφειοκρατία περιορίζοντας τις κρατικές αδειοδοτήσεις ακόμα και στον αριθμό των τουαλετών των αρτοποιείων, και κόβεις τη διαφθορά με δρακόντειες ποινές και ηλεκτρονική διακυβέρνηση όσο μεγαλύτερη μπορείς. Οι υπολογιστές δεν ζητάνε μίζες άλλωστε.
Μετά θα τρίβουμε τα μάτια μας από την Ανάπτυξη που θα έρθει από μόνη της, χωρίς κρατικές επιδοτήσεις τύπου "κλέβω από τον Πέτρο για να τα δώσω στον Παύλο".
Από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών θα αυξηθούν και τα φορολογικά έσοδα, ακολουθώντας την καμπύλη Λαφέρ. Καθώς έχουμε περάσει εκείνο το σημείο όπου η αύξηση των φορολογικών συντελεστών επιφέρει μείωση των φορολογικών εσόδων, γυρνώντας προς τα πίσω τους συντελεστές θα αυξηθεί το φορολογικό έσοδο.
Από εκεί θα περισσέψουν τα €2.000 για κάθε παιδί που γεννιέται τα οποία προγραμματίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και από εκεί θα προκύψουν και οι αυξήσεις στον κατώτατο μισθό που επιπροσθέτως θα κοστίζει στον εργοδότη λιγότερο από όσο του κοστίζει ο σημερινός καθώς οι μειωμένες εργοδοτικές εισφορές σε όλους τους εργαζόμενους θα αφήσουν περιθώριο για περισσότερα χρήματα στον εργαζόμενο με βασικό μισθό.
Πέρα από τη μείωση των συντελεστών, οι εξωτερικές επενδύσεις που θα έρθουν σε ένα περιβάλλον που διψάει για επενδύσεις εδώ και χρόνια, θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας που θα τροφοδοτήσουν την οικονομία με νέο χρήμα για να γυρίσει μέσα στην αγορά. Αυτό θα αυξήσει το ΑΕΠ με έναν πολλαπλασιαστή πολύ μεγαλύτερο της μονάδος.
Αυτά για τους άπιστους Θωμάδες που εξανίστανται από που θα βρει ο Κυριάκος να δώσει αυτά που έχει δεσμευτεί. Είπαμε και παραπάνω, τα κρατικά οικονομικά δεν είναι σαν του μπακάλικου της γειτονιάς.
Στην παρούσα το θέμα είναι πώς θα κάνουν την "ηρωική έξοδο” οι καφενόβιοι που απειλούν να κοσσοβοποιήσουν την Ελλάδα ανοίγοντας ένα παλιό τραύμα, δήθεν για να λύσουν ένα ανύπαρκτο πρόβλημα.
Απ’ ό,τι φαίνεται οι καφενόβιοι που βρέθηκαν στη βουλή δυσκολεύονται να
βρουν τους 151 για το Σκοπιανό, καθώς το Ποτάμι μοιάζει να συμπορεύεται
με την άποψη του 75% των Ελλήνων πολιτών, και κάνει πίσω στις αρχικές
εκτιμήσεις για στήριξη της Συμφωνίας των Πρεσπών που θα ανοίξει το κουτί
της Πανδώρας για τη χώρα για τις επόμενες πολλές δεκαετίες.
Με αυτή την προοπτική, και δεδομένου ότι όποιος ψηφίσει την ανθελληνική συμφωνία θα βάλει το όνομά του στα μαύρα κατάστιχα της πολιτικής και της Ιστορίας, πιθανολογούνται εκλογές μετά την ψήφιση της συμφωνίας από τους Σκοπιανούς.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν θα καταφέρει να βρει τους 151 για να την περάσει κατά πάσα πιθανότητα, και μάλιστα αυτό επιβεβαιώνει η χθεσινή τροπολογία τους που δίνει δικαίωμα στην κυβέρνηση για απευθείας ανάθεση εκτύπωσης του εκλογικού υλικού για τις εθνικές εκλογές.
Μοιάζει να πλησιάζουμε στο τέλος της τραγωδίας με την κάθαρση που δικαιούμαστε ως λαός, κατόπιν 4 ετών ανείπωτης ταλαιπωρίας από τους ανίκανους να κυβερνήσουν τη χώρα.
Αμήν.
Του Άγη Βερούτη
capital.gr
Με αυτή την προοπτική, και δεδομένου ότι όποιος ψηφίσει την ανθελληνική συμφωνία θα βάλει το όνομά του στα μαύρα κατάστιχα της πολιτικής και της Ιστορίας, πιθανολογούνται εκλογές μετά την ψήφιση της συμφωνίας από τους Σκοπιανούς.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν θα καταφέρει να βρει τους 151 για να την περάσει κατά πάσα πιθανότητα, και μάλιστα αυτό επιβεβαιώνει η χθεσινή τροπολογία τους που δίνει δικαίωμα στην κυβέρνηση για απευθείας ανάθεση εκτύπωσης του εκλογικού υλικού για τις εθνικές εκλογές.
Μοιάζει να πλησιάζουμε στο τέλος της τραγωδίας με την κάθαρση που δικαιούμαστε ως λαός, κατόπιν 4 ετών ανείπωτης ταλαιπωρίας από τους ανίκανους να κυβερνήσουν τη χώρα.
Αμήν.
Του Άγη Βερούτη
capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου