Ολα δείχνουν πως το δημοψήφισμα στην FYROM θα καταστεί ανυπόστατο λόγω της χαμηλής προσέλευσης των κατοίκων της γείτονος.
Αυτό θα είναι όπως όλοι επισημαίνουν μια ήττα για τον Ζάεφ και όσους τον υποστηρίζουν.
Το γεγονός πως το δημοψήφισμα έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα δεν αναιρεί την πολιτική του σημασία.
Πολύ απλά, με εντελώς διαφορετικό αέρα θα ζητήσει από την βουλή της χώρας του ο Ζάεφ να υπερψηφίσει την αλλαγή του Συντάγματος αν έχει κερδίσει ένα έγκυρο δημοψήφισμα και εντελώς διαφορετικό θα είναι το κλίμα αν το δημοψήφισμα θα είναι ανυπόστατο, λόγω χαμηλής συμμετοχής.
Στην πρώτη περίπτωση έχει το πλεονέκτημα της λαϊκής ετυμηγορίας, στην δεύτερη θα κληθεί να διαχειριστεί στην βουλή των Σκοπίων μιαν ήττα. Πολύ δύσκολα θα προσεγγίσει, παντοιοτρόπως, «πρόθυμους» βουλευτές άλλων κομμάτων. Βλέπετε, «πρόθυμοι» δεν υπάρχουν μόνον στην Ελλάδα.
Η μόνη διέξοδος του θα είναι η προσφυγή στις κάλπες, ώστε αλλάζοντας την σύνθεση του κοινοβουλίου να μπορέσει εν συνεχεία να αλλάξει και το Σύνταγμα της χώρας του. Αυτό σημαίνει πως η σχετική διαδικασία θα καθυστερήσει τουλάχιστον κατά δύο μήνες.
Αυτό στα δικά μας σημαίνει πως ο Π.Καμμένος έχει πάρει παράταση υπουργικής ζωής κατά δύο μήνες.
Αυτό όμως αρκεί; Μπορεί να παραμείνει συνεταίρος με ένα κόμμα που, εμφανώς, απεργάζεται την διάλυση του δικού του κόμματος; Μπορεί να έχει στις τάξεις των ΑΝΕΛ βουλευτές που δηλώνουν πως θα αποστατήσουν;
Αλλά και για τον πρωθυπουργό η κατάσταση δεν είναι ευκολότερη.
Οι εξελίξεις στην FYROM είναι ένας παράγοντας αβεβαιότητας όχι μόνον στην περιοχή μας, αλλά και στην εσωτερική πολιτική ζωή. Αυτήν την στιγμή η πατρίδα μας χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και κλίμα βεβαιότητας, κάτι που η παρούσα Βουλή δεν παρέχει.
Μια κυβέρνηση αποστατών, γιατί περί αυτού πρόκειται, δεν έχει όχι μόνον την ηθική υπόσταση, αλλά κυρίως δεν έχει την πολιτική νομιμοποίηση διακυβέρνησης της χώρας.
Προφανώς η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στερούμενη κάθε ηθικού φραγμού, πιστεύει πως διαθέτοντας μιαν ετερόκλητη κυβερνητική πλειοψηφία που συγκροτείται πάνω στην εξουσιολαγνεία, μπορεί να κυβερνήσει.
Αγνοεί την αντιμετώπιση που θα έχει από τις αγορές και τους οίκους αξιολόγησης με ό,τι αυτό θα σημαίνει κυρίως για το τραπεζικό μας σύστημα. Είναι προφανές πως η μόνη διέξοδος είναι οι εκλογές, στις οποίες οι πολίτες θα συνεκτιμήσουν και την συμφωνία των Πρεσπών.
Αν για τον Ζάεφ η προσφυγή στις κάλπες είναι μονόδρομος για την πολιτική του επιβίωση, στην Ελλάδα η προσφυγή στις κάλπες θα είναι μονόδρομος για την επιβίωση της οικονομίας μας, κυρίως.
Προφανώς όταν οι Τσίπρας και Κοτζιάς ανακινούσαν το Σκοπιανό ζήτημα δεν μπορούσαν να φανταστούν τι αναταράξεις θα προκαλούσε στην κυβέρνηση τους. Και κυρίως δεν πίστευαν πως θα υπάρξει τόση λαϊκή κατακραυγή.
Τόσον ο Τσίπρας όσο και ο Ζάεφ μέσω της επίλυσης ενός χρονίζοντος προβλήματος επεδίωξαν την στήριξη του ευρωατλαντικού παράγοντα για να την εγγράψουν στην εσωτερική πολιτική ζωή των χωρών τους.
Αν όμως οι δύο λαοί έχουν άλλην άποψη η μόνη λύση και για τους δύο πρωθυπουργούς είναι οι εκλογές.
Του Σάκη Μουμτζή
liberal.gr
Το γεγονός πως το δημοψήφισμα έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα δεν αναιρεί την πολιτική του σημασία.
Πολύ απλά, με εντελώς διαφορετικό αέρα θα ζητήσει από την βουλή της χώρας του ο Ζάεφ να υπερψηφίσει την αλλαγή του Συντάγματος αν έχει κερδίσει ένα έγκυρο δημοψήφισμα και εντελώς διαφορετικό θα είναι το κλίμα αν το δημοψήφισμα θα είναι ανυπόστατο, λόγω χαμηλής συμμετοχής.
Στην πρώτη περίπτωση έχει το πλεονέκτημα της λαϊκής ετυμηγορίας, στην δεύτερη θα κληθεί να διαχειριστεί στην βουλή των Σκοπίων μιαν ήττα. Πολύ δύσκολα θα προσεγγίσει, παντοιοτρόπως, «πρόθυμους» βουλευτές άλλων κομμάτων. Βλέπετε, «πρόθυμοι» δεν υπάρχουν μόνον στην Ελλάδα.
Η μόνη διέξοδος του θα είναι η προσφυγή στις κάλπες, ώστε αλλάζοντας την σύνθεση του κοινοβουλίου να μπορέσει εν συνεχεία να αλλάξει και το Σύνταγμα της χώρας του. Αυτό σημαίνει πως η σχετική διαδικασία θα καθυστερήσει τουλάχιστον κατά δύο μήνες.
Αυτό στα δικά μας σημαίνει πως ο Π.Καμμένος έχει πάρει παράταση υπουργικής ζωής κατά δύο μήνες.
Αυτό όμως αρκεί; Μπορεί να παραμείνει συνεταίρος με ένα κόμμα που, εμφανώς, απεργάζεται την διάλυση του δικού του κόμματος; Μπορεί να έχει στις τάξεις των ΑΝΕΛ βουλευτές που δηλώνουν πως θα αποστατήσουν;
Αλλά και για τον πρωθυπουργό η κατάσταση δεν είναι ευκολότερη.
Οι εξελίξεις στην FYROM είναι ένας παράγοντας αβεβαιότητας όχι μόνον στην περιοχή μας, αλλά και στην εσωτερική πολιτική ζωή. Αυτήν την στιγμή η πατρίδα μας χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και κλίμα βεβαιότητας, κάτι που η παρούσα Βουλή δεν παρέχει.
Μια κυβέρνηση αποστατών, γιατί περί αυτού πρόκειται, δεν έχει όχι μόνον την ηθική υπόσταση, αλλά κυρίως δεν έχει την πολιτική νομιμοποίηση διακυβέρνησης της χώρας.
Προφανώς η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στερούμενη κάθε ηθικού φραγμού, πιστεύει πως διαθέτοντας μιαν ετερόκλητη κυβερνητική πλειοψηφία που συγκροτείται πάνω στην εξουσιολαγνεία, μπορεί να κυβερνήσει.
Αγνοεί την αντιμετώπιση που θα έχει από τις αγορές και τους οίκους αξιολόγησης με ό,τι αυτό θα σημαίνει κυρίως για το τραπεζικό μας σύστημα. Είναι προφανές πως η μόνη διέξοδος είναι οι εκλογές, στις οποίες οι πολίτες θα συνεκτιμήσουν και την συμφωνία των Πρεσπών.
Αν για τον Ζάεφ η προσφυγή στις κάλπες είναι μονόδρομος για την πολιτική του επιβίωση, στην Ελλάδα η προσφυγή στις κάλπες θα είναι μονόδρομος για την επιβίωση της οικονομίας μας, κυρίως.
Προφανώς όταν οι Τσίπρας και Κοτζιάς ανακινούσαν το Σκοπιανό ζήτημα δεν μπορούσαν να φανταστούν τι αναταράξεις θα προκαλούσε στην κυβέρνηση τους. Και κυρίως δεν πίστευαν πως θα υπάρξει τόση λαϊκή κατακραυγή.
Τόσον ο Τσίπρας όσο και ο Ζάεφ μέσω της επίλυσης ενός χρονίζοντος προβλήματος επεδίωξαν την στήριξη του ευρωατλαντικού παράγοντα για να την εγγράψουν στην εσωτερική πολιτική ζωή των χωρών τους.
Αν όμως οι δύο λαοί έχουν άλλην άποψη η μόνη λύση και για τους δύο πρωθυπουργούς είναι οι εκλογές.
Του Σάκη Μουμτζή
liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου