Ο οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ και ο... ιπτάμενος γάιδαρος

Παράξενο και ψυχικά απροσδιόριστο "είδος" ο Συριζαίος οπαδός.

Η συμπεριφορά του παραπέμπει στο "Σύνδρομο της Στοκχόλμης", μια παράδοξη κατάσταση όπου οι όμηροι, οι αιχμάλωτοι και οι φυλακισμένοι ταυτίζονται και τρέφουν συμπάθεια προς αυτούς που τους στέρησαν την ελευθερία τους και από τους οποίους εξαρτώνται, απόλυτα, για την επιβίωση και τη συνέχεια της ζωής τους.

Τους ακολουθούν τυφλά, ακόμα και στον γκρεμό...

Δεν τον ενόχλησε, ουδόλως, τον Συριζαίο οπαδό που πίστεψε στα παραμύθια και στις "παρά φύσιν" αλήθειες που κάποιος τυχάρπαστος πολιτικάντης τούς τάισε, όπως ταΐζει κανείς τα πουλιά με ψίχουλ
και εκείνα απλά τα καταπίνουν αδιαμαρτύρητα, τιτιβίζοντας ευτυχισμένα.

Δεν τον πείραξε, ουδόλως, που του γκραβούραραν στο μυαλό πως "πετάει το γαϊδούρι".

Τελικά, τι τον ενόχλησε και όλοι οι άλλοι του φταίνε για την κατάντια, τη σαπίλα και το γκρέμισμα των αξιών που ζούμε και που, σε τελευταία ανάλυση, ο ίδιος προκάλεσε;

Μα απολύτως τίποτα… εκτός από ένα, που του κάθισε όπως ο θρόμβος στον εγκέφαλο και τον έκανε να αφηνιάσει! Τον πείραξε, τελικά, που ο γάιδαρος δεν μπόρεσε να πετάξει, για να τον κουβαλήσει στην πλάτη του, προς τη γη της επαγγελίας που υποσχόταν ο Αλέξης.

Το μεγάλο, όμως, πρόβλημα δεν είναι ούτε αυτό, αλλά το ότι ακόμα εξακολουθεί να περιμένει με τα κιάλια του στραμμένα στο "γαϊδαροδρόμιο”... την απογείωση του γάιδαρου…

Κάποιος τηλεοπτικός σταθμός, κάποιο ραδιόφωνο, κάποια εφημερίδα, τέλος πάντων, κάποιος βρωμοδημοσιογράφος, κάποιος δεξιός φασίστας φταίει για όλα, διότι ο σύντροφος Αλέξης και το ασκέρι του τα οραματίστηκαν, τα σχεδίασαν και τα εκτέλεσαν όλα άψογα... νοικοκυρεμένα... και με τις καλύτερες προοπτικές...

Άλλοι τους τα γρουσούζεψαν… Άλλωστε ο ίδιος, θεωρώντας εαυτόν "αριστερό", κάτι που στο τέλος της ημέρας ευλογεί έστω και απόντος του Θεού και ουσιαστικοποιεί την κάθε του ενέργεια, επιρρίπτοντας με ευκολία όλες τις όποιες ευθύνες... στον έχοντα άλλη άποψη, ακριβώς όπως ο παπάς της ενορίας στην εξομολόγηση έχει την εξουσιοδότηση από τον ίδιο τον Θεό να συγχωρεί τις αμαρτίες του ποιμνίου του και να τις επιρρίπτει όλες, συλλήβδην και χωρίς δεύτερη σκέψη, στον φουκαρά τον διάβολο...

Απλή και μονολιθική σκέψη ενός άμυαλου οπαδού-πρόβατου...

Και πάλι... η συνήθης τακτική: συναρμολόγηση εχθρών, από το πουθενά, φανταστικά σενάρια τρόμου και τρέλας και, στο τέλος, πάλι η μονόχνοτη πόλωση και ο διχασμός για το "απόλυτο τίποτα".

Τα πρόσωπα, βέβαια, άλλαξαν… αλλά αυτήν τη φορά μάς προστέθηκε τόσο ο "πολιτικός αναλφαβητισμός" όσο, και η "αριστερίστικη ντόπα".

Ο οπαδός αυτός είναι προγραμματισμένος να δρα μόνο κατά παραγγελία ή με SMS στο εμφυτευμένο τσιπάκι...

Κάθεται ακίνητος με… έξι ζευγάρια χέρια να του καλύπτουν το στόμα, τ' αυτιά και τα μάτια… Δεν ακούει, δεν μιλάει, δεν βλέπει… μόνον αντιδρά, κατόπιν κωδικοποιημένου παραγγέλματος από τα καθοδηγητικά όργανα της Κουμουνδούρου, και τρολλάρει κάθε διαφορετική γνώμη ή άποψη.

Πρόσφατη έρευνα στον τομέα της ψυχολογίας εξερευνά την προσωπικότητα ενός ειδικού τύπου ανθρώπου στο διαδίκτυο: των "trolls". Πρόκειται για ένα εκπληκτικό φαινόμενο, συγκεκριμένης ράτσας, που κυκλοφορεί ελεύθερα στο διαδίκτυο, στο Facebook, στο Twitter, αλλά και στα σχόλια των άρθρων. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για τέχνη. Μια τέχνη που λίγοι "πειραγμένοι" άνθρωποι κατέχουν πραγματικά. 

Υπάρχουν, λοιπόν, σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ της συμπεριφοράς των "trolls” και της "Σκοτεινής Τετράδας" -πρόκειται για έναν όρο που δημιούργησαν οι ψυχολόγοι και περιλαμβάνει τέσσερα χαρακτηριστικά:

Μακιαβελισμός: η τάση εξαπάτησης και χειραγώγησης των άλλων.

Ναρκισσισμός: ο υπέρμετρος εγωκεντρισμός.

Ψυχοπάθεια: η έλλειψη ενοχών/τύψεων και ενσυναίσθησης.

Σαδισμός: η ευχαρίστηση με τον πόνο των άλλων.

Ευτυχώς για όλους μας μόλις το 6% των συμμετεχόντων στην έρευνα δήλωσαν συγκεκριμένα ότι "τρολλάρουν". Συγκριτικά με τους σχεδόν μισούς, που αποφεύγουν εντελώς ακόμα και τα σχόλια, καταλαβαίνουμε ότι τα trolls αποτελούν τη μειοψηφία. Είναι μεν λίγοι, αλλά πολύ ενοχλητικοί και επικίνδυνοι, που ζουν ανάμεσά μας!

Ο Συριζαίος οπαδός εξαρχής πίστεψε οφθαλμοφανή ψεύδη και υπερβολές, εξέλαβε ως ιδεολογία το παράλογο και γκραβούραρε στον νου του αστείες διακηρύξεις που αντίκεινται στους νόμους, στην ηθική, τη δεοντολογία, αλλά και γενικά αντίκεινται στην κοινή ανθρώπινη λογική.

Η εμμονή του στις εξαγγελίες του "συρφετού συνιστωσών" για ξέσκισμα των μνημονίων και των δεσμευτικών διεθνών συμβάσεων, για αυθαίρετη και μονομερή διαγραφή των χρεών της χώρας, για τα ιλιγγιώδη ποσά που δανείστηκε, τα οποία ο οπαδός ο ίδιος μαζί με χιλιάδες άλλους ροκάνιζαν ηδονικά τα τελευταία σαράντα χρόνια… για διατήρηση κάθε συντεχνιακού του προνομίου… εν μέσω χρεοκοπίας, και για διεκδίκηση αέναων χρηματοδοτήσεων από τους ηλίθιους και αφελείς εταίρους μας, χωρίς όρους περιορισμούς και υποχρεώσεις… δηλαδή άλλα τόσα που οι κουτόφραγκοι θα έπρεπε να χάσουν από τον έξυπνο οπαδό και τον συρφετό συνιστωσών.

Ε σύντροφε, αυτό δεν ονομάζεται πολιτική! Δεν είναι πολιτική, είναι φαντασίωση και "αμβλυωπικός ιλουζιονισμός", που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πιστεύει. Όλοι το πήραν χαμπάρι, εκτός από τον δυστυχή "οπαδό"…

Η πιο τρομακτική, όμως, ψυχολογική πτυχή του Συριζαίου "οπαδού" δεν είναι τόσο η ροπή του στην κοροϊδία -αυτή μπορεί και να είναι συγχωρητέα- όσο ότι ακόμα κι όταν οι "ψυχοπαθολογικές προσδοκίες" του διαψεύστηκαν παταγωδώς, δεν κατάλαβε το εγκληματικό σφάλμα του και συνεχίζει να επιμένει για το ορθόν της "πτήσης του γάιδαρου", και μάλιστα με πολύ πιο επιθετικό τρόπο και περισσότερο πείσμα!

Πρόκειται δηλαδή, κατά την προσωπική μου άποψη, είτε για "διπολική διαταραχή", που είναι θέμα των ειδικών, είτε για "θράσος ολκής", το οποίο, δυστυχώς, αποδεικνύεται πως είναι το κατεξοχήν χαρακτηριστικό γνώρισμα των φανατικών, άμυαλων και άσχετων, που δεν έχουν λογικό ειρμό σκέψης, ώστε ν’ αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν, για όλα αυτά που προκάλεσαν στους συμπολίτες τους... για όσα επέσυραν στους ίδιους τους εαυτούς τους και στους δικούς τους ανθρώπους.

Ο Συριζαίος οπαδός τού σήμερα είναι τα πάντα εκτός από μεταμελημένος. Δεν έχει πάρει καν χαμπάρι ούτε τι παίχθηκε, ούτε τι παίζεται, αλλά ούτε τι πρόκειται να παιχθεί τόσο στο εγγύς μέλλον, όσο και μακροπρόθεσμα.

Είναι στον κόσμο του, μέσα στην πολύχρωμη φούσκα που έφτιαξε γι’ αυτόν ο Αλέξης και οι συνιστώσες του και, απλά, αναμένει το πεπρωμένο του...

Ο "οπαδός" μας, όμως, τα 'χει βάλει και με τον Αλέξη που δεν έκανε το... συμπαθές τετράποδο να πετάξει όπως τον διαβεβαίωνε με εκείνο το σαρδόνιο χαμόγελο και την ένρινη φωνή… τενόρου του καφενείου.

Κάποιοι άλλοι, βέβαια, θυμώνουν με την Ευρώπη επειδή τους δανείζει και τολμά να ζητά τα χρήματά της πίσω, βάσει των υπογεγραμμένων συμβάσεων.

Άλλοι βρίζουν την κουλτούρα, τα ήθη και τα έθιμα της Ευρώπης, επειδή τους ερεθίζει πως δεν αντανακλά τη μόνιμη μιζέρια, την κακομοιριά και την εσωστρέφεια τους.

Κάποιοι, τέλος, δυστυχείς, όπως και ο οπαδός μας, μαζί με όλα τ' άλλα, διασκεδάζουν την αμηχανία τους "πλάθοντας" ιθαγενείς εχθρούς, που περιμένουν στη γωνία για να τους κλέψουν την μπουκιά απ' το στόμα!

Το πρόβλημα με τους Συριζαίους ψηφοφόρους στην ουσία του δεν έχει να κάνει με τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τίποτε άλλο από ένας συγκυριακός νεοπλασματικός όγκος, ο οποίος παράγει τοξικά αντισώματα που δηλητηριάζουν την κοινωνία με τη μέθοδο της πανδημίας…

Έλα όμως που τα αντισώματα της κοινωνίας -οι υγιείς πολίτες της- είναι ισχυρότερα από την τοξίνη της "Άκρατης Παράνοιας" που εκρέει από την τοξική φωλιά, και η οποία αυτήν τη φορά ενισχύθηκε σημαντικά με το αλατοπίπερο της αριστερής φαντασιοπληξίας.

Στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να είναι, κάλλιστα, κάποιο άλλο κόμμα, όπως το ΠΑΣΟΚ, ή η Χρυσή Αυγή, και τα δύο εν δυνάμει "μπαούλα" για τη φύλαξη του θυμού, της οργής και των κακών ενστίκτων του μαζών, που δεν φιλτράρονται ποτέ από τη ανθρώπινη λογική, παρά μόνο συσπειρώνονται γύρω από τον οποιονδήποτε γοητευτικό λαϊκιστή που βρίσκεται μπροστά τους.

Ιδεολόγοι της πλάκας ενώθηκαν σε ένα απόλυτα άρρωστο πολιτικό μείγμα χωρίς αρχές και χωρίς συνοχή, για να διαμαρτυρηθούν, να βρουν και να καπαρώσουν ψήγματα εξουσίας, ώστε να κάνουν την αναμενόμενη μεγάλη "τρύπα στο νερό" λίγο πριν διαλυθούν και περάσουν στη λησμονιά και στα αζήτητα!

Η πτώση του συριζαϊκού ιδεώδους βρίσκει τους θιασώτες του σε μια παράταιρη γνωστική ασυμφωνία σε μια πραγματική νοητική καταιγίδα, βαθιά, μέσα στα έγκατα του εγκεφάλου τους.

Η στάση των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, και του δικού μας οπαδού του άρθρου αυτού, στο παράδοξο δημοψήφισμα ήταν το "Όχι" που σήμαινε "Όχι στα μέτρα", αλλά τα μέτρα που παίρνει τώρα ο Αλέξης και ο "χαρούμενος" Κέλτης υπουργός των οικονομικών, μαζί με άλλα μέλη αυτής της απίστευτης κυβέρνησης-παρωδίας, δεν πιάνονται, γιατί οφείλονται στους υποστηρικτές του καταραμένου, του "Ναι", που μπορεί μεν να μην επικράτησε αλλά, όλως ξαφνικά, αποτέλεσε την υπερθεματισμένη "πολιτική βάση" του απαράδεκτου αυτού κυβερνητικού προγράμματος καταλήστευσης της χώρας και των πολιτών της.

Οι Ευρωπαίοι, κατά τον οπαδό μας και τους συντρόφους του, είναι απατεώνες, εκβιαστές και γεννημένοι ανθέλληνες, αλλά εμείς μπορούμε να τους ζητάμε τα λεφτά τους κι αυτοί οφείλουν να τσακίζονται και να μας τα δίνουν, δανεικά... άλλα αγύριστα. Έτσι άπλα, με τσαμπουκά!

Τόσο απλοϊκή είναι η σκέψη του κλασικού οπαδού του ΣΥΡΙΖΑ... Πανικός και εγκεφαλική σύγχυση, τα συμπτώματα αυτά του παγκόσμιου εξευτελισμού.

Εγκλωβισμένοι σε ένα άτοπο πολυσύμπλεγμα ζάλης, θυμού και ζήλιας, προσπαθούν να προσαρμόσουν την πραγματικότητα στα μέτρα τους για να διασώσουν την ανύπαρκτη περηφάνια τους και τη μηδενική μελλούμενη υστεροφημία τους, αντί να… προσγαϊδαρωθούν, επιτέλους, οι ίδιοι στις νόρμες της πραγματικότητας.

Πού κατάντησαν τελικά; Είναι από τα απίστευτα και όμως συριζαϊκα!Κατάντησαν σαν τα μωρά, που,με βρεγμένα τα παντελόνια τους αρνούνται πεισματικά πως τα 'καναν πάνω τους... και που γίνονται επιθετικά σε κάθε προσπάθεια να τους αλλάξουν οι δικοί τους τα βρεγμένα και μυρωδάτα ρούχα.

Σιγά σιγά, πολλοί Συριζαίοι ψηφοφόροι των προηγούμενων εκλογών... όχι βέβαια ο δικός μας οπαδός του άρθρου, που δεν προσβλέπουν σε κανένα όφελος από το κυβερνών κόμμα, το οποίο έχει στήσει τους δικούς του απροσπέλαστους, για τους πολλούς, μηχανισμούς και που δεν έχει σκοπό να μοιράσει τίποτα σε κανέναν, πέρα των ανθρώπων της κρυφής κομματικής λίστας, αρχίζουν να αποστασιοποιούνται από αυτό ντροπιασμένοι και γελοιοποιημένοι, μη ξέροντας τι να πουν στον περίγυρό τους, για να δικαιολογήσουν την αδικαιολόγητη ανοησία τους.

Είναι ακριβώς, η αρχή του Αρμαγεδδώνα για αυτούς τους "τίποτα" που πίστεψαν πως κοροϊδεύοντας και εξαπατώντας τον άμυαλο οπαδό μας... και την παρέα του, έγιναν... "κάτι"! Αν είναι δυνατόν...

Έχει πολύ γέλιο, γιατί ο Συριζαίος οπαδός δεν θέλει, ευθέως, να παραδεχθεί την αστοχία των πράξεών του, άλλα διεκδικεί κάτι σαν το δικαίωμα στη λήθη, όπως συμβαίνει όταν εμφανίζεται για κάποιον μια άσχημη φωτογραφία στις εφημερίδες, συνοδευόμενη από ένα αρνητικό σχόλιο, και κάνει τα πάντα για να ξεχαστεί, σαν να μην έγινε πότε... ακόμα και αν χρειαστεί να αγοράσει όλα τα αντίτυπα από τα περίπτερα.

Ο "οπαδός" μας και η παρέα του, ξαφνικά, φαίνεται πως χάνουν την όποια πολιτική τους ταυτότητα κι αρχίζουν να αυτοσχεδιάζουν και να χάνονται μέσα στη δίνη της καταιγίδας του νου, από την οπαία πάσχουν, με τις χιλιάδες Ερινύες να τους γυροφέρνουν.

Η κυβέρνηση που στήριξε ο οπαδός μας με μανία και η οποία προέκυψε από τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, σε κάθε σχεδόν πλατεία της επικράτειας, ψηφίζει με πραγματική ηδονή τερατουργήματα που τα παρουσιάζει ως νομοσχέδια, με την υπογραφή προβληματικών ανθρώπων που παριστάνουν τους υπουργούς. Αλλά τώρα τι να πει ο φουκαράς ο "οπαδός"...;

Ψάχνει εναγωνίως να βρει εξιλαστήριο θύμα και να του φορτώσει τα πάντα όλα... Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως και ο Αλέξης, για τον "οπαδό", δεν φταίει! Ακόμα πιστεύει ο δυστυχής πως οι κακοί "άλλοι" άπλα καθυστερούν τους "καλούς αριστερούς μουτζαχεντίν" που θα ξαναπάρουν, σύντομα, τα ηνία και ξανά προς τη δόξα θα τραβήξουν!

Όμως, η αγωνιστικότητα του Συριζαίου "οπαδού" έπεσε σε ναρκοπέδιο, η επανάσταση... της μακαρονάδας ματαιώθηκε, και η πολυδιαφημισμένη προοπτική έγινε απλή γελοιογραφία!

Αλλά δεν πειράζει, αυτοί που υποστηρίζω μέχρι τελικής πτώσης είναι "αριστεροί" και στο κάτω κάτω "οι άλλοι δεν ήταν και καλύτεροι", λέει ο οπαδός μας και ρουφάει με λαχτάρα το τέταρτο -όσο και οι τηλεοπτικές άδειες- μισόκιλο ρετσίνα, μπας και ξυπνώντας από της ραστώνης το μεθύσι βρεθεί σε καμιά από τις θεσούλες που του τάξανε.

Κι όμως, η επεξήγηση του φαινομένου είναι σχετικά εύκολη, όπως πολλοί και πολλές καταφεύγουν στα μέντιουμ και τους αστρολόγους για να λύσουν τα προβλήματά τους. Ποιο είναι, άραγε, το κοινό που έχει ο "οπαδός" μας με όλους εκείνους τους ανόητους που καταφεύγουν στα μέντιουμ, τους μελλοντολόγους και τις χαρτορίχτρες;

Και οι δυο, λοιπόν, αποδέχονται το γεγονός ότι κάποιος θα τους πουλήσει φούμαρα και ανοησίες ως αλήθεια και, παρ' όλα αυτά, επιμένουν και αγοράζουν τις μπούρδες αυτές, με τη θέλησή τους.

Εφόσον εξαπατάς εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου, κανείς άλλος δεν σε εξαπατά. Εσύ είσαι και ο σκηνοθέτης και ο ηθοποιός και ο θεατής! Κανείς απο τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ο "οπαδός" μας, ποτέ δεν παραπλανήθηκαν γιατί ούτως ή άλλως ποτέ δεν τους ενδιέφερε η πραγματική αλήθεια, αντιθέτως την απέρριψαν μόνοι τους επειδή ήταν δυσάρεστη και δεν ταίριαζε στα σχέδιά τους... και ο οπαδός" μας, στην απόρριψη αυτή, δεν θα μπορούσε να μη δηλώσει παρών...

Τα αντικειμενικά δεδομένα ήταν γι' αυτούς συνωμοσίες, κινδυνολογίες, καταστροφολογίες, και γκεμπελική προπαγάνδα. Και έτσι επέλεξαν, επιδεικτικά, να τα αγνοήσουν, κατασκευάζοντας για τα δικά τους μάτια και τη δική τους αισθητική μια εικονική πραγματικότητα εναρμονισμένη με τους ευσεβείς τους πόθους και απαλλαγμένη από όλα αυτά που φάνταζαν παράταιρα και μη φιλικά στην ουτοπία τους.

Έτσι ζουν αυτοί καλά, μέσα στη ραστώνη της πρόσκαιρης εξουσίας, αλλά όλοι οι υπόλοιποι εμείς θα ζήσουμε καλύτερα και χωρίς φαντάσματα... πολύ σύντομα!


Του Θοδωρή Γιάνναρου
capital.gr