Έχουν χάσει κάθε επαφή με την κοινωνία. Νομίζουν ότι είναι μόνοι τους.
Πιστεύουν ότι οι δανειστές τους παίρνουν στα σοβαρά.
Επιμένουν ότι είναι πυρήνας κινήματος στην Ευρώπη για μια νέα κατάσταση πραγμάτων στις οικονομίες!!
Ζητούν να τους συνοδεύουμε στις αυθαιρεσίες τους. Απαιτούν να ελέγχουν τις εξουσίες και να φιμώνουν την φωνή τους. Και ενώ ο λαός το αρνείται. Επικαλούνται λαϊκή εντολή!!
Τίποτε πλέον δεν τους σώζει.
Γατζωμένοι με λύσσα στην εξουσία θα φροντίσουν να το πάνε όσο μακρύτερα γίνεται.
Οι εκλογές δεν θα είναι μόνο η τυραννία τους. Θα είναι ο πολιτικός τους θάνατος.
Και το ξέρουν. Γι' αυτό θα τις αποφεύγουν.
Η σημερινή κυβέρνηση είναι η πρώτη και η μοναδική της μεταπολίτευσης που δεν θα πέσει όταν πέσει. Θα σκορπίσει. Και ως κυβέρνηση και ως συγκυβέρνηση και ως κόμμα. Θα σκορπίσουν γιατί κανείς δεν τους εμπιστεύεται.
Τα ποσοστά που τους δίνουν οι δημοσκοπήσεις είναι (ακόμη) πλάνη. Όχι γιατί πέφτουν έξω οι δημοσκοπήσεις ή είναι αναξιόπιστες. Αλλά γιατί ακόμη ο κόσμος δεν μπορεί να πιστέψει ότι έπεσε τόσο έξω!!
Όσο και φαίνεται περίεργο κανείς δεν θέλει να πιστέψει ότι επέλεξε μια αριστερή παρέα καφενείου, τσιπουράδικου και νησιώτικης παραλίας... να την κάνει κυβέρνηση. Κανείς δεν πιστεύει ακόμη ότι τόσο πολύ ξεγελάστηκε...
Η Ελλάδα δεν έχει κυβέρνηση. Την κυβερνά μια συντροφιά εμμονική για εξουσία. Χωρίς πιστεύω, Χωρίς αρχές. Χωρίς φιλότιμο για τον λαό. Χωρίς συμπόνια για κανένα.
Ούτε για τους εργάτες που κοιμούνται και ξυπνάνε με το άγχος του λουκέτου. Ούτε για τα 2.000.000 ανέργων (τόσοι είναι στην πραγματικότητα) που δεν μπορούν να μεταναστεύσουν επειδή έχουν υποχρεώσεις στον τόπο τους.
Εάν είχαν έστω και λίγο φιλότιμο θα δεχόντουσαν την πραγματικότητα. Θα δεχόντουσαν την αλήθεια. Την αλήθεια που ζούμε όλοι μας καθημερινά.
Ότι και ως παρέα στην κυβέρνηση είναι τόσο ασήμαντοι που δεν μπορούν να τα βρουν ούτε στο μοίρασμα των υπουργείων. Ούτε στην ανάθεση πολιτικών που έχει ανάγκη ο τόπος.
Τα ζούμε όλοι, σε όλες τις τάξεις, τα κοινωνικά στρώματα και τις κοινωνικές ομάδες. Ποιος εμπιστεύεται ποιόν σ' αυτήν την κυβέρνηση;
Ο λαός δεν καταλαβαίνει τι ετοιμάζουν για τις σπουδές των παιδιών του. Βλέπει μόνο να γκρεμίζουν. Να χαλάνε. Να ξηλώνουν οτιδήποτε βρήκαν. Χωρίς σχέδιο, χωρίς αύριο, χωρίς ελπίδα για καλυτέρευση στην παιδεία.
Η μεσαία τάξη βλέπει να συνθλίβεται σε όλα τα επίπεδα. Οι δουλειές που μέχρι προχθές αναζητούσαν οι μετανάστες, για να βολευτούν όπως-όπως, είναι σήμερα τύχη... για τους Έλληνες εργάτες και υπαλλήλους. Τα διήμερα, τα τετράωρα, και τα ρεπό κατάντησαν να είναι δουλειές που βρίσκονται μόνο με γνωριμίες.
Οι μικρομεσαίοι και οι έμποροι ζουν με το λουκέτο στην τσέπη ή μεταναστεύουν κατά χιλιάδες στη Βουλγαρία, στα Σκόπια και στην Κύπρο, με σχέδια επενδύσεων που δεν τολμούν να κάνουν στην Ελλάδα.
Η φτωχολογιά υποδέχθηκε το 2015 στις τάξεις της (στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ) περισσότερους από 4.500.000 φτωχούς ανάμεσα στους οποίους 300.000 νοικοκυριά που δεν έχουν καθόλου εισόδημα να θρέψουν τα παιδιά τους.
Η βιομηχανία (ως πηγή προσφοράς εργασίας -μέχρι και 1.500.000 ατόμων πριν την κρίση-) αποδεκατίζεται από έλλειψη ρευστότητας, ανταγωνιστικότητας και κεφαλαίων ακόμη και για εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεών τους όπως ομολόγησαν μέχρι και οι μικρομεσαίοι σε Γενική τους Συνέλευση τις προηγούμενες ημέρες.
Ο τουρισμός, που καλείται να σηκώσει στην πλάτη του την οικονομία και το 2017, (έτος λουκέτων λόγω υπερφορολόγησης των πάντων) αυξάνεται σε νούμερα επισκεπτών και μειώνεται σε έσοδα και σε κέρδη με σοβαρότατες συνέπειες στην απασχόληση και στις επενδύσεις.
Και τι κάνει η παρέα που μας κυβερνά μέσα σ' αυτήν την καταχνιά και στην θολούρα που δεν φεύγει με τίποτε;
Καταφεύγει από το ένα παραμύθι στο άλλο; Και χωρίς ντροπή επικαλείται την λαϊκή εντολή που έχει να κάνει με τι;
Λαϊκή εντολή για να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Βενεζουέλα επειδή βλέπουν πως ο κοσμάκης περιμένει στις ουρές για τα συσσίτια και δελτία αγορών στις λαϊκές;
Αν και η κυβερνητική παρέα θα αποφύγει, μετά μανίας, τις εκλογές η Νέα Δημοκρατία καλά κάνει και βρίσκεται σε ετοιμότητα.
Οφείλουν να το κάνουν.
Επιμένουν ότι είναι πυρήνας κινήματος στην Ευρώπη για μια νέα κατάσταση πραγμάτων στις οικονομίες!!
Ζητούν να τους συνοδεύουμε στις αυθαιρεσίες τους. Απαιτούν να ελέγχουν τις εξουσίες και να φιμώνουν την φωνή τους. Και ενώ ο λαός το αρνείται. Επικαλούνται λαϊκή εντολή!!
Τίποτε πλέον δεν τους σώζει.
Γατζωμένοι με λύσσα στην εξουσία θα φροντίσουν να το πάνε όσο μακρύτερα γίνεται.
Οι εκλογές δεν θα είναι μόνο η τυραννία τους. Θα είναι ο πολιτικός τους θάνατος.
Και το ξέρουν. Γι' αυτό θα τις αποφεύγουν.
Η σημερινή κυβέρνηση είναι η πρώτη και η μοναδική της μεταπολίτευσης που δεν θα πέσει όταν πέσει. Θα σκορπίσει. Και ως κυβέρνηση και ως συγκυβέρνηση και ως κόμμα. Θα σκορπίσουν γιατί κανείς δεν τους εμπιστεύεται.
Τα ποσοστά που τους δίνουν οι δημοσκοπήσεις είναι (ακόμη) πλάνη. Όχι γιατί πέφτουν έξω οι δημοσκοπήσεις ή είναι αναξιόπιστες. Αλλά γιατί ακόμη ο κόσμος δεν μπορεί να πιστέψει ότι έπεσε τόσο έξω!!
Όσο και φαίνεται περίεργο κανείς δεν θέλει να πιστέψει ότι επέλεξε μια αριστερή παρέα καφενείου, τσιπουράδικου και νησιώτικης παραλίας... να την κάνει κυβέρνηση. Κανείς δεν πιστεύει ακόμη ότι τόσο πολύ ξεγελάστηκε...
Η Ελλάδα δεν έχει κυβέρνηση. Την κυβερνά μια συντροφιά εμμονική για εξουσία. Χωρίς πιστεύω, Χωρίς αρχές. Χωρίς φιλότιμο για τον λαό. Χωρίς συμπόνια για κανένα.
Ούτε για τους εργάτες που κοιμούνται και ξυπνάνε με το άγχος του λουκέτου. Ούτε για τα 2.000.000 ανέργων (τόσοι είναι στην πραγματικότητα) που δεν μπορούν να μεταναστεύσουν επειδή έχουν υποχρεώσεις στον τόπο τους.
Εάν είχαν έστω και λίγο φιλότιμο θα δεχόντουσαν την πραγματικότητα. Θα δεχόντουσαν την αλήθεια. Την αλήθεια που ζούμε όλοι μας καθημερινά.
Ότι και ως παρέα στην κυβέρνηση είναι τόσο ασήμαντοι που δεν μπορούν να τα βρουν ούτε στο μοίρασμα των υπουργείων. Ούτε στην ανάθεση πολιτικών που έχει ανάγκη ο τόπος.
Τα ζούμε όλοι, σε όλες τις τάξεις, τα κοινωνικά στρώματα και τις κοινωνικές ομάδες. Ποιος εμπιστεύεται ποιόν σ' αυτήν την κυβέρνηση;
Ο λαός δεν καταλαβαίνει τι ετοιμάζουν για τις σπουδές των παιδιών του. Βλέπει μόνο να γκρεμίζουν. Να χαλάνε. Να ξηλώνουν οτιδήποτε βρήκαν. Χωρίς σχέδιο, χωρίς αύριο, χωρίς ελπίδα για καλυτέρευση στην παιδεία.
Η μεσαία τάξη βλέπει να συνθλίβεται σε όλα τα επίπεδα. Οι δουλειές που μέχρι προχθές αναζητούσαν οι μετανάστες, για να βολευτούν όπως-όπως, είναι σήμερα τύχη... για τους Έλληνες εργάτες και υπαλλήλους. Τα διήμερα, τα τετράωρα, και τα ρεπό κατάντησαν να είναι δουλειές που βρίσκονται μόνο με γνωριμίες.
Οι μικρομεσαίοι και οι έμποροι ζουν με το λουκέτο στην τσέπη ή μεταναστεύουν κατά χιλιάδες στη Βουλγαρία, στα Σκόπια και στην Κύπρο, με σχέδια επενδύσεων που δεν τολμούν να κάνουν στην Ελλάδα.
Η φτωχολογιά υποδέχθηκε το 2015 στις τάξεις της (στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ) περισσότερους από 4.500.000 φτωχούς ανάμεσα στους οποίους 300.000 νοικοκυριά που δεν έχουν καθόλου εισόδημα να θρέψουν τα παιδιά τους.
Η βιομηχανία (ως πηγή προσφοράς εργασίας -μέχρι και 1.500.000 ατόμων πριν την κρίση-) αποδεκατίζεται από έλλειψη ρευστότητας, ανταγωνιστικότητας και κεφαλαίων ακόμη και για εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεών τους όπως ομολόγησαν μέχρι και οι μικρομεσαίοι σε Γενική τους Συνέλευση τις προηγούμενες ημέρες.
Ο τουρισμός, που καλείται να σηκώσει στην πλάτη του την οικονομία και το 2017, (έτος λουκέτων λόγω υπερφορολόγησης των πάντων) αυξάνεται σε νούμερα επισκεπτών και μειώνεται σε έσοδα και σε κέρδη με σοβαρότατες συνέπειες στην απασχόληση και στις επενδύσεις.
Και τι κάνει η παρέα που μας κυβερνά μέσα σ' αυτήν την καταχνιά και στην θολούρα που δεν φεύγει με τίποτε;
Καταφεύγει από το ένα παραμύθι στο άλλο; Και χωρίς ντροπή επικαλείται την λαϊκή εντολή που έχει να κάνει με τι;
Λαϊκή εντολή για να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Βενεζουέλα επειδή βλέπουν πως ο κοσμάκης περιμένει στις ουρές για τα συσσίτια και δελτία αγορών στις λαϊκές;
Αν και η κυβερνητική παρέα θα αποφύγει, μετά μανίας, τις εκλογές η Νέα Δημοκρατία καλά κάνει και βρίσκεται σε ετοιμότητα.
Οφείλουν να το κάνουν.
Όχι μόνο ως (βεβαία) διάδοχος κατάσταση. Αλλά ως διάδοχος κυβέρνηση που δεν θα παραλάβει απλά χάος και καμένη γη.
Θα παραλάβει κενό. Θα παραλάβει το τίποτε.
Θα βρεθεί απέναντι σε ένα αγριεμένο πλήθος που θα έχει ανάγκη ακόμη και ψωμί. Αν στο μεταξύ ο λαός δεν έχει βγει στους δρόμους να διαλύσει τα πάντα.
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου