Είναι τόσο άχρηστοι ή βιάζονται για εκλογές;

Κάποιοι πιστεύουν ότι η μανία για εξουσία που διακατέχει τους κυβερνώντες, αποτελεί ταυτόχρονα και τη ντόπα τους, έτσι ώστε να σκέφτονται και να εφαρμόζουν αδιάκοπα, ευφυή σχέδια που θα τους διατηρήσουν στους θώκους τους. 

  Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι οι πρωτοκλασάτοι Συριζαίοι, είναι κάτι αναρχοαριστεροί ανθέλληνες, που βρέθηκαν συμπτωματικά στην εξουσία και που θα κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν εκεί, με όπλα την πονηριά, το θράσος και την προπαγάνδα.

Εγώ συμφωνώ με τους δεύτερους…

Αν έχουμε εμείς δίκιο, τότε ο χρόνος που απομένει στο κωμικοτραγικό δίδυμο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ,
τελειώνει. Από τη μία, η μερίδα του λαού που χόρταινε με «σανό», μειώνεται καθημερινά.

Από την άλλη, αν είσαι αναξιοπρεπής, αμόρφωτος και θρασύς, δεν φτάνει μόνο η πονηριά για να διατηρηθείς στην κορυφή. Κάποια στιγμή, θα κάνεις λάθη!

Λάθη σαν αυτά που έκαναν οι πολιτικοί «συναυτουργοί» του Καλογρίτσα, οι οποίοι μες στη βιασύνη τους να αδειοδοτήσουν άμεσα τον αγαπημένο δανειολήπτη της Τράπεζας Αττικής, πίστεψαν ότι τα δανεικά βοσκοτόπια θα περνούσαν απαρατήρητα κατά τον έλεγχο του «Πόθεν Έσχες» του εκλεκτού τους.

Ήθελαν πάσει θυσία να ολοκληρωθεί άμεσα η διαδικασία -προτού καν αποφασίσει επί του ζητήματος το ΣτΕ- και πιθανώς θεώρησαν ότι εφόσον οι ίδιοι ήταν οι θεματοφύλακες της δημοπρασίας, η ακρίβεια (ή η αληθοφάνεια) των φακέλων ήταν κάτι που θα κρινόταν… υποκειμενικά.

Δεν φαντάστηκαν όπως αποδείχθηκε, ότι το «Μίκυ Μάους» «Πόθεν Έσχες» του Καλογρίτσα θα μπορούσε εύκολα να διαρρεύσει στον Τύπο από εκείνους που έχοντας πρόσβαση στους φακέλους της Τράπεζας Αττικής (ή της Τραπέζης Ελλάδος!) γνώριζαν από πρώτο χέρι τι είχε -αλλά κυρίως τι ΔΕΝ είχε- ο συμπαθής υπερθεματιστής.

Ομολογώ πάντως ότι έμεινα έκπληκτος από τη διεκπεραίωση του σχεδίου! Οι κυβερνώντες, δεν μας έχουν συνηθίσει σε οργανωτικά ολισθήματα κατά την ολοκλήρωση καθεστωτικών πρακτικών. Έγιναν ξαφνικά απρόσεκτοι, ανόητοι ή απλά βιάζονταν πολύ;

Ένα λογικό σενάριο που μπορεί να δικαιολογήσει την παταγώδη τελικά αποτυχία του διαγωνισμού (που πιθανώς να ακυρωθεί) είναι η βιασύνη τους να στήσουν «βοθροκάναλο» που να προπαγανδίζει τα ψέματα του Τσίπρα και του Παππά ενώ μπαίνουμε στην τελική ευθεία για εκλογές.

Κανένα άλλο λογικό σενάριο δεν μπορεί να εξηγήσει το σκάνδαλο Καλογρίτσα, δεδομένου ότι η βλακεία τους είναι αδύνατο να ξεπερνά το θράσος τους!

Προφανώς η κυβέρνηση, βλέποντας την αδυναμία της να εφαρμόσει αυτά που ψήφισε, καθώς και τις εξελίξεις στο οικονομικό πεδίο, αντιλαμβάνεται ότι η ώρα που θα χρειαστεί να στήσει κάλπες, δεν αργεί.

Η ψυχολογική πίεση κατ’ αρχάς σε προσωπικό επίπεδο πρέπει να είναι αφόρητη. Φαντάζομαι δηλαδή ότι ο Κατρούγκαλος δεν αισθάνεται άνετα να κάνει έναν περίπατο στο κέντρο της Αθήνας ενώ κι ο Τσίπρας φαίνεται να μην είναι ιδιαίτερα άνετος στην Ηρώδου Αττικού όταν περνούν αυτοκίνητα…

Από την άλλη, υπάρχει κι ο μόνιμος μακιαβελικός φόβος της… προδοσίας. Θα στηρίζει ο κυβερνητικός εταίρος μέχρι τέλους ή θα προλάβει να πηδήξει απ’ το πλοίο;

Αυτός είναι ο φόβος που είχαν οι μαφιόζοι.

Δεν εμπιστεύονταν εύκολα, έπαιρναν τα μέτρα τους, έτρεμαν και τη σκιά τους. 

Κι επειδή διακρίνω πολλές ομοιότητες στον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης με αυτόν που δρούσαν κάποια θρυλικά ονόματα συμμοριών του μακρινού παρελθόντος, θα τολμήσω να νουθετήσω ως εξής: 

Καλό είναι να φύγετε γρήγορα, με όσα ψίχουλα αξιοπρέπειας σας έχουν απομείνει. Γιατί άλλο είναι να πέσεις, κι άλλο να σε ρίξει ο Καμμένος! Και ο εξευτελισμός έχει όρια.

Πάτροκλος Κουδούνης
liberal.gr