Από το Success story στην... Καταστροφή του Δράμαλη!

Θυμάστε όλοι το success story (στα ελληνικά: "αφήγημα επιτυχίας") που τόσο πολύ... τρόλαραν οι ΣΥΡΙΖΑιοι, σε βάρος της κυβέρνησης Σαμαρά την διετία 2013-2014...

Τώρα παίρνει την "εκδίκησή" του!

Και μάλιστα με τρόπο ανελέητο, σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Και Θα το πληρώσει ακόμα πιο ακριβά.

Και δεν θα αξίζει καμία λύπηση. Γιατί πήγαινε γυρεύοντας...

Πρώτα-πρώτα μια αποκατάσταση της πραγματικότητας:

Το "success story" ως φράση δεν το εισήγαγε ο ίδιος ο Σαμαράς, θέλοντας να δείξει την επιτυχία της κυβέρνησής του.

Άλλωστε, αν μπορεί να "κατηγορηθεί" για κάτι ο Σαμαράς, είναι ότι ΔΕΝ πρόβαλε επαρκώς το έργο

του. Όχι ότι δήθεν "καμάρωνε" τα επιτεύγματά του...

Το φράση εκείνη (success story), την είχε επικαλεστεί ο Σαμαράς, από δημοσίευμα του ξένου τύπου. Και δεν το έκανε καν μέσα στην Ελλάδα. Το έκανε όταν βρισκόταν στο εξωτερικό. Κατά την επίσκεψή του στην Κίνα, το Μάϊο του 2013...

Ολόκληρη την προηγούμενη χρονιά, το 2012, ο ξένος τύπος βοούσε για την "επικείμενη χρεοκοπία" της Ελλάδας. Πολλοί - και σοβαροί κατά τα άλλα - αρθρογράφοι μιλούσαν τότε για "αναγκαστική έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ".

Το Economist, μάλιστα, που έχει την τάση να κάνει λογοπαίγνια με ευρηματικούς τίτλους, είχε λανσάρει το 2012 τον όρο grexit.

Στις αρχές του 2013, όμως, το διεθνές κλίμα για την Ελλάδα είχε αρχίσει να αλλάζει. Πάλι το Economist λάνσαρε, τότε τον αντίθετο όρο: "grecovery"!

Και τα κεντρικά δημοσιεύματά του μιλούσαν πια για "greek success story"! Τότε πρωτοεμφανίστηκε ο όρος...

Δηλαδή για προοπτική ανάκαμψης της Ελλάδας (μετά από έξη χρόνια ύφεσης) και για τις πρώτες ακτίνες ελπίδας για επιτυχίατης Ελλάδας (μετά από πέντε χρόνια αποτυχιών).

Αυτή η θετική εικόνα κι αυτά τα θετικά σχόλια εμφανίστηκαν στον ξένο τύπο λίγες βδομάδες πριν πάει ο Σαμαράς στην Κίνα (για να εξασφαλίσει τη νέα επένδυση της Cosco στον Πειραιά), ενώ επιστρέφοντας από Κίνα πέρασε και από το Αζερμπαϊτζάν (για να εξασφαλίσει τον αγωγό ΤΑΠ που θα διέρχονταν από την Ελλάδα, έναντι του "ανταγωνιστικού σχεδίου" που παρέκαμπτε την Ελλάδα).

Το βασικό εμπόδιο που είχε μπροστά του ο Σαμαράς, ήταν πως η διεθνής κοινότητα είχε μάθει ως τότε να βλέπει την Ελληνική οικονομία ως "χαμένη υπόθεση", και την Ελλάδα ως "τελειωμένη" για μακροχρόνιες επενδύσεις.

Σε εκείνο το ιστορικό ταξίδι του λοιπόν, ο Σαμαράς τους είπε το εξής απλό:

--Γυρίζουμε τα πράγματα στην Ελλάδα. Ακόμα και ο διεθνής τύπος που μας κατηγορούσε ως χθες, τώρα βλέπει προοπτικές επιτυχίας. Ελάτε, λοιπόν, να επενδύσετε σε αυτή την επιτυχία που οικοδομούμε στην Ελλάδα, βήμα-βήμα...

Και ο λόγος του έπιασε τόπο: Πράγματι οι Κινέζοι αποφάσισαν τότε την δεύτερη μεγάλη επένδυση στον Πειραιά (ενώ ως τότε κόντευαν να... μετανιώσουν την πρώτη και μικρότερη του 2009). Αλλά και οι Αζέροι επέλεξαν τον αγωγό ΤΑΠ (έναντι του "ανταγωνιστικού αγωγού" που θεωρείτο "φαβορί" ως τότε).

Άλλωστε, αυτή η θετική εικόνα που είχε αρχίσει να φιλοτεχνεί τότε ο ξένος Τύπος για την Ελλάδα) επέτρεψε να προχωρήσει αργότερα ο διαγωνισμός για το "Ελληνικό", ο διαγωνισμός για τα περιφερειακά αεροδρόμια, η επανεκκίνηση των εργοταξίων που είχαν σταματήσει (κι αυτά ήθελαν σύμπραξη ξένων τραπεζών) και αρκετά επενδυτικά σχέδια που τότε ξεκινούσαν.

Αυτή τη θετική εικόνα είχε αρχίσει να παρουσιάζει ο διεθνής Τύπος τότε.

Αυτή τη θετική εικόνα πρόβαλε τότε ο Σαμαράς στο εξωτερικό.

Κι αυτή η θετική εικόνα βοήθησε πολύ την ανάκαμψη της επόμενης χρονιάς...

Αν δεν ήταν το success story δεν θα υπήρχε σήμερα ούτε ο ΤΑΠ, ούτε το "Ελληνικό", ούτε η επένδυση στα περιφερειακά αεροδρόμια, ούτε η δεύτερη ανα-κεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών το 2014, αποκλειστικά από ιδιωτικά κεφάλαια, δηλαδή χωρίς να δανειστεί το ελληνικό δημόσιο πρόσθετα χρήματα τότε...

Ακούμε τώρα την κυβέρνηση Τσίπρα να "καμαρώνει" για πράγματα που:

Πρώτον, όταν τα ξεκίνησε ο Σαμαράς τα πολέμησε ο ΣΥΡΙΖΑ!

Δεύτερον, όταν ήλθε στην διακυβέρνηση ο Τσίπρας τα σταμάτησε!

Τρίτον, η Τρόικα τους ανάγκασε να τα επαναφέρουν και τώρα "καμαρώνουν" κι από πάνω (ενώ οι δικοί τους τα σαμποτάρουν ακόμα, όπως μπορούν).

Και τέταρτον, όλα αυτά - ΟΛΑ ανεξαιρέτως - στηρίχθηκαν και επιτεύχθηκαν χάρη στο "success story": Στην εικόνα επιτυχίας που άρχισε να προβάλει ο ξένος Τύπος τότε, ως επίτευγμα Σαμαρά.

Γιατί ως τότε ο ίδιος τύπος περιέγραφε τις προοπτικές της Ελληνικής οικονομίας με τα μελανότερα χρώματα.

Ο Σαμαράς, λοιπόν, επικαλέστηκε όπως είχε υποχρέωση, την νέα "βελτιωμένη εικόνα της Ελλάδας", για να φέρει επενδύσεις στη χώρα.

Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ την ίδια εποχή έκανε τα πάντα για να καταστρέψει αυτή την εικόνα! Μη... "ξεστραβωθεί" κανείς να επενδύσει!

Ευτυχώς δεν εισακούστηκε...

Και υπάρχει μια κρίσιμη τελευταία ερώτηση στο σημείο αυτό:

Από που κι ως πού όταν ο ξένος τύπος γράφει κάτι αρνητικό για την Ελλάδα, μπορούν όλοι να το επικαλούνται (όπως έκανε ακαταπαύστως ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι που ήλθε στη διακυβέρνηση), αλλά όταν ο ίδιος ξένος τύπος γράφει κάτι θετικό - και μάλιστα ιδιαίτερα θετικό - για τη χώρα μας, η κυβέρνηση (η οποία και το πιστώνεται) δεν μπορεί τάχα να το επικαλεστεί;

Το ερώτημα αυτό, βέβαια, δεν απαντήθηκε ποτέ...

Πάμε τώρα στο "ψαχνό" της υπόθεσης:

Για να δούμε τα συγκριτικά στοιχεία από τις επιδόσεις των δύο κυβερνήσεων (Σαμαρά-Τσίπρα).

* Στους έξη πρώτους μήνες της διακυβέρνησής Σαμαρά, οι καταθέσεις στις Ελληνικές τράπεζες αυξήθηκαν κατά 15 δισεκατομμύρια.

Στους έξη πρώτους μήνες της διακυβέρνησης Τσίπρα, οι καταθέσεις μειώθηκαν κατά 35 δισεκατομμύρια! Και τελικά επιβλήθηκαν capital controls, γιατί αλλιώς, όπως πήγαινε, δεν θα είχε μείνει ούτε ευρώ στις τράπεζες...

Ποιος μπορεί να μιλάει για επιτυχία και ποιος για καταστροφή;

* Στα δυόμιση χρόνια διακυβέρνησης Σαμαράς, το δημόσιο ξεπλήρωσε 6 δισεκατομμύρια στον ιδιωτικό τομέα (από τα 9 δισ. και πλέον ληξιπρόθεσμες οφειλές, που είχε αφήσει "χρωστούμενα" η προηγούμενη κυβέρνηση).

Στον ενάμιση χρόνο διακυβέρνησης Τσίπρα, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους αυξήθηκαν ξανά, ουσιαστικά υπέρ-διδπλασιάστηκαν (από τα 3 δισ. που τις άφησε ο Σαμαράς, στα 7,4 που έφτασαν επισήμως τώρα).

Ποιος λοιπόν, μπορεί να μιλάει για επιτυχία και ποιος για καταστροφή;

* Ο Σαμαράς την ώρα που μείωνε τα ελλείμματα, έδωσε 450 εκατομμύρια ανακούφιση (κοινωνικό μέρισμα) στα πιο φτωχά στρώματα! Χωρίς να διευρύνει το έλλειμμα! Από την "υπέρβαση στόχου" στο πρωτογενές πλεόνασμα.

Ο Τσίπρας υποσχέθηκε 2 δισεκατομμύρια "στήριξη" στους αδύναμους, και τελικά έδωσε μόλις... 110 εκατομμύρια, διευρύνοντας όμως το έλλειμμα!

Και τα... πήρε πίσω στη συνέχεια με πρόσθετα μέτρα λιτότητας που τον ανάγκασαν να εφαρμόσει (ύψους 9,4 δισεκατομμυρίων μέχρι στιγμής!)

Ποιος μπορεί να μιλάει για επιτυχία, λοιπόν, και ποιος για καταστροφή;

* Ο Σαμαράς την ώρα που μείωνε το έλλειμμα, και εφάρμοζε μέτρα λιτότητας, κατάφερε παράλληλα να μειώσει μια σειρά από φόρους: ΦΠΑ στην εστίαση, φόρο πετρελαίου, φόρο στα ακίνητα, ασφαλιστικές εισφορές και εισφορά αλληλεγγύης. Ενώ προγραμμάτιζε κι άλλες σταδιακές περικοπές φόρων για τα επόμενα χρόνια, χωρίς να ξεφεύγει από τους δημοσιονομικούς στόχους...

Ο Τσίπρας αύξησε όλους τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές και ΔΕΝ μπορεί να μειώσει το έλλειμμα! Και γι' αυτό κινδυνεύει να του βάλουν και πρόσθετα μέτρα λιτότητας. Ενώ ο κόσμος δεν μπορεί να πληρώσει ούτε αυτά που τους έβαλε ήδη...

Ποιος, λοιπόν, μπορεί να μιλάει για επιτυχία, και ποιος για καταστροφή;

* Ο Σαμαράς όταν ανέλαβε βρήκε την ύφεση να τρέχει με ρυθμό 7,2%. Και δυόμιση χρόνια αργότερα, η ελληνική οικονομία είχε περάσει σε ανάκαμψη με ρυθμό 0,7%. Ενώ για τις επόμενες χρονιές επισήμως η Τρόϊκα (και όλοι οι διεθνείς οργανισμοί που συνήθως παίρνουν το "πιο μετριοπαθές σενάριο") προέβλεπαν 2,5% ανάπτυξη για το 2015 και 3,7% ανάπτυξη για το 2016! Προφανώς εκτιμούσαν θετικά το έργο του Σαμαρά...

Ο Τσίπρα κατέστρεψε όλες αυτές τις προοπτικές! Παρέλαβε την οικονομία σε ανάπτυξη και την επέστρεψε στην ύφεση!

* Ο Σαμαράς, όταν ανέλαβε βρήκε το δημοσιονομικό έλλειμμα στο 9,5%και μέσα σε 2,5 χρόνια το έριξε στο 2,6% (αυτό σημαίνει 0,7% "πρωτογενές πλεόνασμα" για το 2014). Αν δεν ήταν οι "επερχόμενες εκλογές" των τελευταίων μηνών του 2014, η χρονιά θα έκλεινε με έλλειμμα κάτω από 2% (τόσο το προέβλεπε και η ίδια η Τρόϊκα ως το Νοέμβριο του 2014). Η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ "μη πληρώνετε τίποτε, θα έλθω εγώ και θα σχίσω τα μνημόνια", είχε αρχίσει να κάνει ζημιά. Ευτυχώς δεν πρόλαβε τότε να κάνει μεγαλύτερη ζημιά...

Ο Τσίπρας όταν ανέλαβε, βρήκε το έλλειμμα στο 2,6% και αγωνίζεται να το κρατήσει για δεύτερη χρονιά στα ίδια επίπεδα έχοντας επιβάλει 9,4 δισεκατομμύρια νέους φόρους!

Ποιος λοιπόν έκανε επιτυχία και ποιος έφερε την καταστροφή;

* Ο Σαμαράς επί των ημερών του μείωσε το συνολικό χρέος της χώρας κατά 20 δισεκατομμύρια! Με την επαναγορά παλαιών ομολόγων στο ένα τρίτο της (ονομαστικής) αξίας τους, το Δεκέμβριο του 2012! Η μεγαλύτερη επαναγορά χρέους "κάτω από το άρτιο" που έγινε ποτέ στην παγκόσμια Ιστορία!

Ο Τσίπρας δεν κατάφερε ακόμα να κόψει ούτε ένα ευρώ!

* Και κάτι τελευταίο: Συνολικά επί Σαμαρά και επί της προηγούμενης κυβέρνησης Παπαδήμου που τη στήριξε ο Σαμαράς, το ελληνικό χρέος κόπηκε σε ονομαστική τιμή κατά 125 δισεκατομμύρια! Η μεγαλύτερη μείωση χρέους που έγινε ποτέ στην παγκόσμια ιστορία...

Ενώ την ίδια εποχή μειώθηκαν και οι τόκοι που πληρώνει η Ελλάδα κάθε χρόνο κατά 10 δισεκατομμύρια ετησίως.

Μόνο από τα τέσσερα χρόνια από το 2012 μέχρι σήμερα, η Ελλάδα γλίτωσε 45 δισεκατομμύρια τόκους, που αλλιώς θα επιβάρυναν το ήδη κολοσσιαίο χρέος της...

Επί Τσίπρα το ονομαστικό χρέος της χώρας αυξήθηκε ήδη κατά 7-10 δισεκατομμύρια! Ενώ προβλέπεται ως το 2018 να αυξηθεί πάνω από 50 δισεκατομμύρια! (τόσο είναι το καθαρό πρόσθετο χρέος από το τρίτο Μνημόνιο Τσίπρα...)

Αλήθεια ποιος μπορεί να μιλάει για επιτυχία και ποιος πρέπει να ντρέπεται για την καταστροφή που προκάλεσε;

Συμπέρασμα: Ο Σαμαράς πέτυχε αληθινό success story, που μάλιστα δεντο πρόβαλε όσο έπρεπε, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ τότε το δυσφημούσε με κάθε τρόπο...

Κι ήλθε ο Τσίπρας και απέτυχε σε όλα! Μα εντελώς σε ΟΛΑ....

Η σύγκριση με το success story του Σαμαρά είναι συντριπτική σε βάρος του Τσίπρα. Και δεν είναι απλά "αριθμοί". Είναι φόροι και περικοπές, που τα νιώθουν όλοι στο πετσί τους, πολλοί δεν μπορούν να τα πληρώσουν και όλοι βαρυγκομούν και αγανακτούν και τον βρίζουν...

Γιατί τα περισσότερα ήταν αχρείαστα! Ήταν αποτελέσματα της ολέθριας πολιτικής του ίδιου του Τσίπρα - του Βαρουφάκη που έδιωξε και των άλλων "φωστήρων" που κράτησε...

Μη σπαζοκεφαλιάζετε λοιπόν. Το πράγμα είναι απλό:

--Η κρίση προϋπήρχεασφαλώς!

--Η κρίση έφερε το Μνημόνιο...

--Ο Σαμαράς έβγαζε τη χώρα από την κρίση και το Μνημόνιο...

--Κι ήλθε ο Τσίπρας κι έφερε την καταστροφή!

Τρόλαραν το success story του Σαμαρά κι ήλθαν οι ίδιοι να φέρουν την... καταστροφή του Δράμαλη!

Κι όλα όσα τότε έλεγαν, κι όλα όσα έκτοτε έκαναν, ΤΩΡΑ τα πληρώνουν!

Το success story εκδικείται...

Κατά πως θα έλεγε ο μακαρίτης ο Κάρολος ο Μάρξ:

"Ένα φάντασμα πλανιέται" πάνω από το... Μαξίμου του Τσίπρα!

Το φάντασμα του Δράμαλη από τα Δερβενάκια...

Θεός σχωρέστον εκεί που είναι (το Δράμαλη, όχι το Μάρξ).

Είναι ο μόνος που τον καταλαβαίνει και τον συμπονά.