Η Εκκλησία στόχος της αριστερής διανόησης

Είναι καταγεγραμμένο ιστορικά ότι η αριστερή διανόηση έχει πρόβλημα με την θρησκεία, την ωραιότερη και πλουσιότερη αρχαία Ελληνική Γλώσσα και με κάθε τί το Εθνικό.

 Αλήθεια ανεξήγητο, και προ παντός απαράδεκτο και επικίνδυνο, κατά την γνώμη μου για τό μέλλον της Χώρας μας. Με νέα εγκύκλιο το Υπουργείο Παιδείας επιδιώκει να καταργήσει το Μάθημα των Θρησκευτικών από το σχολεία. Μετά το θέμα των ταυτοτήτων, έρχεται και νέο πλήγμα, στο Βάθρο τής μέχρι σήμερα επιβιώσεως μας, στον Ελληνοχριστιανικό πολιτισμό. Δεν είναι ή ανεξιθρησκία το κίνητρο του Υπουργείου Παιδείας για την κατάργηση των Θρησκευτικών. Είναι το
ανομολόγητο μένος τής Αριστερής διανόησης κατά της Εκκλησίας. Μένος το όποιο δεν τολμούν να εκφράσουν δημοσίως, διότι γνωρίζουν πόσο μεγάλο πολιτικό κόστος θα έχει. Το αδόκιμο και φθηνό αιτιολογικό του Υπουργείου Παιδείας είναι ότι: Μερικοί γονείς διαμαρτυρήθηκαν στον συνήγορο του Πολίτη, διότι με αυτή την διδασκαλία πλήττεται ή προστασία των προσωπικών δεδομένων των τέκνων των. 

Ποίοι Πότε Και πόσοι; Ό Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έχει πει μια μεγάλη αλήθεια και έχουν σημασία τα λόγια αυτού του Ιεράρχη, διότι είναι χαμηλών τόνων: Έχουμε και πρέπει να έχουμε Ελληνοχριστιανική Παιδεία. Όχι διότι το επιβάλλει το Σύνταγμα των Ελλήνων, αλλά διότι αυτή είναι ή βούληση τού Ελληνικού λαού στην συντριπτική πλειοψηφία του . Αυτό δέ, είναι ανεξάρτητο τής κρατούσης ανεξιθρησκίας στη χώρα μας. Κανένας στην Ελλάδα δεν εκδιώχθηκε για τα θρησκευτικά του πιστεύω, ή δε ορθόδοξος Εκκλησία υπήρξε  εκ των πλέον υπερασπιστών των ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Πρωτίστως δε των Θρησκευτικών. Τό πρόβλημα πού εγείρεται πάλι και σήμερα είναι εάν πιστεύει ο κ. υπουργός ότι υπηρετεί την Δημοκρατία, με αποφάσεις κόντρα στην θέληση τής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού. Τότε οφείλει, κατά την γνώμη μου, νά δώσει άλλον ορισμό, διαφορετικό από αυτόν πού έδωσε ό Περικλής στον Επιτάφιο για την Δημοκρατία. Γνωρίζουμε από την Ιστορία μας, πόσο άρρηκτα είναι συνδεδεμένα ό Ελληνισμός και ή Ορθοδοξία. 

Επίσης γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο συνέβαλε ή Εκκλησία μας στην αναγέννηση του Ελληνικού έθνους και στην διατήρηση της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας των 'Ελλήνων. Όταν ο Απόστολος Παύλος ήρθε στην Ελλάδα να διδάξει, εξέφρασε στο ανήσυχο πνεύμα των Ελλήνων τον Χριστιανισμό, αυτό πού από μόνοι τους επιθυμούσαν οι Έλληνες, να οριστικοποιήσουν τον θάνατο των πολλών θεών και να εγκολπωθούν την ύπαρξη του Ενός , μοναδικού και αληθινού Θεού. Τό χριστιανικό στοιχείο αναμείχθηκε με το Ελληνικό, πού βρισκόταν τούς τελευταίους προ χριστιανικούς αιώνες σε παρακμή και έψαχνε για μία νέα ταυτότητα. Ό καρπός τής ζωογόνου αυτής ένωσης δημιούργησε έναν πολιτισμό πού συνεχίζεται μέχρι σήμερα και καλείται Ελληνοχριστιανικός Πολιτισμός. Ενώθηκε λοιπόν ή άρχαιοελληνική σοφία του άριστου και τέλειου με την χριστιανική του ενάρετου και τής αγάπης.

Ό Εύάγγ. Παπανούτσος, ό παρεξηγημένος αυτός παιδαγωγός καί φιλόσοφος, ομιλών στην Βουλή των Ελλήνων, ολίγον προ του θανάτου του, διακήρυξε ότι, ή Ορθοδοξία και ό Ελληνισμός είναι μαζί ζυμωμένα. Αυτό γιατί σκόπιμα το λησμονείτε, Ελληνες της αύτοπροσδιορισμένης προοδευτικής αριστερής διανόησης "Όμως, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι όσοι'Έλληνες δεν είναι Χριστιανοί δεν είναι' Έλληνες, αντιθέτως μπορεί καί ετερόδοξος Ελλην να είναι καλύτερος από έναν ορθόδοξο. Άφού λοιπόν εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα ότι ή ταύτισης του Ελληνισμού και τής Ορθοδοξίας αποτελεί θετικό και ωφέλιμο στοιχείο και κεντρικό άξονα πολιτιστικής, κοινωνικής και εθνικής κυρίως συνοχής, εγείρεται το ερώτημα: Πώς πρέπει να ενεργήσουμε; Να κατεδαφίσου με, να αποσυνδεθοϋμε καί να διαλύσουμε αυτόν τον εθνικό δεσμό, πού αποδεικνύει την εθνική μας ταυτότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πολιτισμού μας "Η αντιθέτως νά ενισχύσουμε, να τονώσουμε και να ενθαρρύνουμε τον υπάρχοντα αυτόν δεσμό μεταξύ Ορθοδοξίας και Ελληνισμού. Ή πρόοδος των λαών δεν επιτυγχάνεται μέ καταστρατηγήσεις αρχών, δογμάτων και αξιών, αλλά με την στήριξη και βελτίωση στις ιδέες και στις αρχές των προγόνων μας.

Πηγή: Εστία